رمان هفت سرزمین | بیتا صادقی کاربر انجمن رمان ۹۸

bita sadeghi · 7/5/20

سریع کامپیوترم رو خاموش کردم و از جام بلند شدم. یه‌کم آب به دست و صورتم زدم و رفتم تا لباسم رو عوض کنم. یه تاپ سبز که نوارهای مشکی دور یقه، آستین و پایینش داشت، با شلوارک ورزشی ستش که تا زیر زانوم بود پوشیدم. جوراب‌های ساق بلند مشکیم با خط‌های سبزش رو پوشیدم. جوراب‌ها پنج انگشت با...

bita sadeghi · 24/5/20

موهام رو پشت گوشم فرستادم و دوشادوش اِما حرکت کردم‌. فکرم‌ درگیر کارهای شرکت بود.
***
دو ماه بعد
جان
سوار ماشینم به‌سمت جنگل می‌روندم. امروز روز فیلم‌برداری بود. فقط قیافه‌ی بچه‌ها زمانی که این خبر رو دادیم دیدنی بود. بعد از اون هم همه رو خونه فرستادم تا وسیله جمع کنن. شیشه‌ی ماشین رو پایین دادم و هوای...

bita sadeghi · 26/5/20

***
جان
چوب رو روی هوا گرفتم و به سودای وحشت‌زده چشم دوختم. با دیدن من ترس نگاهش از بین رفت و گفت:
- آقای جان شمایید؟! من خیلی ترسیدم. فکر کردم که...
- نیازی نیست توضیح بدی. اینجا چیکار می‌کنی؟
- کارم تموم شده بود، اومدم یه‌کم این اطراف بگردم که...
و جمله‌ش رو نیمه کاره گذاشت. یه صدایی می‌اومد، یه صدای...

bita sadeghi · 26/5/20

رگه‌های آبی روشنش تو اون چشم‌های طوسی تیره بیشتر مشخص شده بود و یه جذابیت خاصی بهش داده بود.
قدم به قدم به من نزدیک می‌شد و من مسخ شده نگاهش می‌کردم.
فاصله‌مون خیلی کم بود و اون هم برای اینکه قدش به من برسه کمی سرش رو به‌سمت پایین خم کرده بود. نگاهش بین چشم‌هام در گردش بود. یه جور خاصی نگاهم می‌کرد. من...

bita sadeghi · 28/5/20

آقای جان که منگ به گفت‌و‌گوی ما نگاه می‌کرد، گفت:
- من متوجه نمی‌شم.
آناهیتا: چند سال پیش مادرهای شما به خاطر مهربانی، پاکی، پاکدامنی و نجابت در نزد خدا در حد یک الهه ارزشمند شده بودن و همچنین بچه‌هاشون ساغر و جیک. بعد از اون زمانی که مادرانتون باردار بودن اهریمن قدرت گرفت و اون هم شما رو برگزید. شاید اون...

bita sadeghi · 28/5/20

الهه‌ها با هم گفتن:
- موفق باشید!
و بعد از اون، همه محو شدن. انگار زمین دهن باز کرده بود و ما رو توی خودش بلعید و دهانش بلافاصله بسته شد.
اطراف کمی تاریک بود و جایی رو نمی‌دیدم. کم‌کم مسیری که داشتیم سقوط می‌کردیم به وسیله‌ی کریستال‌های درخشان رنگی روشن شد. انگار با ریسه و چراغ رنگی چراغونیش کرده بودن...

bita sadeghi · 28/5/20

- چطوری این‌ کار رو کردی؟
- چیترا که گفت من ناخودآگاه قدرتام رو فعال کرده بودم. تازه اگه هم فعال نمی‌شد باز هم خودمون درونمون قدرت داریم. شما که باید اینا رو خیلی خوب بدونید!
- چرا باید خوب بدونم؟
- مگه خون شما جاودانه نیست؟ همه‌ی جاودانه‌ها قدرت دارن.
- نه نمی‌دونستم. راستش از بچگی مداوم ورزشای مختلف...

bita sadeghi · 28/5/20

دلم می‌خواست زودتر این بحث رو تموم کنم و اون نور هم بهترین بهونه بود.
به گام‌هام سرعت بخشیدم و فهمیدم درست دیدم. اونجا یه نور بود که به احتمال زیاد به دهانه‌ی غار باشه.
جان: به احتمال زیاد دهانه‌ی غاره.
داشت می‌رفت که یه فکری تو سرم جرقه زد؛ برای همین سریع دستم رو روی شونه‌ش گذاشتم که برگشت و نگاهم کرد.
-...

bita sadeghi · 28/5/20

- تو یه کتاب درباره‌ی الهه‌ها، فرشته‌ها، پریان و برگزیده‌ها خونده بودم. بین همه‌شون چندتا ویژگی مشترک بود. همون‌طور که چیترا گفت، اولین مرحله یعنی آزمون فداکاری و مهربانی رو پشت سر گذاشتیم و الان هوش و ذکاوت برای پیدا کردن راه عبور پایین رفتن از این کوه واقعاً جسارت می‌خواد و البته...
- منظورت شجاعته؟
-...

bita sadeghi · 28/5/20

با هیجان خودش رو به من رسوند و گفت:
- چه فکری؟
- یه فکری دارم؛ ولی از درستیش مطمئن نیستم.
- امتحانش رو نمی‌دونم؛ ولی گفتنش رو مطمئنم ضرر نداره.
تک خنده‌ای کردم.
- اینجا رو ببینید.
و به اون سنگ‌ها اشاره کردم و گفتم:
- ما با این طناب و به وسیله‌ی این سنگا می‌تونیم خودمون رو به پایین کوه برسونیم. ریسکش زیاده...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین