در حال تایپ رمان وینچستر | ریحانه صادق نژاد کاربر انجمن رمان ۹۸

ریحانه صادق نژاد · 26/9/24

منکر این نمی‌شد که مسلما نسبت به بقیه راحت تر این شغل را گرفته بود؛ چون هرچه که نباشد شرکت پدرش بود؛ ولی دو سال کذایی مروا بدون هیچ منصبی در شرکت کارآموز بود، حتی الان هم‌یک‌ مدیر واقعی نبود و پدرش نمی‌گذاشت در بعضی از جلسات شرکت کند یا قراردادی را امضا کند، با این حال با بستن قراردادهایی توانسته بود خودش را ثابت کند و این حرف ارمغان...

ریحانه صادق نژاد · 26/9/24

- دامون... همین جاست.
دامون سرش را کمی خم کرد تا بهتر خانه‌ای که مروا اشاره کرده بود را ببیند. ماشین را نگه داشت.
در قرمز رنگ ولی زنگ زده‌ای روبه رویش بود؛ اما گل هایی در اطراف در قرار داشتند که دور خودشان پیچیده بودند و نمای خانه را با طراوت تر نشان می‌دادند‌.
آفتاب سوزان بود اما هوای روستا عجیب خنک بود.
دامون نگاهی به مروا انداخت...

ریحانه صادق نژاد · 28/9/24

ارمغان منتظر جواب از سمت آن دو نفر نماند؛ چون می‌دانست می‌مانند. هرچه این دنیا نامرد بود با دادن همچین رفیقی جبران کرده بود. به طرف در رفت تا زنگ را بزند که بیشتر از این معطل نشوند.
مروا به طرف دامون رفت تا نظرش را برای ماندن بپرسد. دامون نگاهش را از صفحه‌ی موبایلش گرفت و با چشمان خمار شده از خستگی سرش را پایین تر گرفت تا راحت تر...

ریحانه صادق نژاد · 29/9/24

ارمغان از حیاط بکر خانه گذر کرد و وارد خانه شد تا بی بی‌اش را متوجه‌ی مهمان ها کند، در حالی که شرم ناحقی داشت و این بار بدون هیچ لبخندی بلکه با سری پایین افتاده وارد خانه‌ی بی بی‌اش شد.
دامون سرش را پایین انداخته بود و با دستانی که در جیبش قرار داده بود، تکه سنگ کوچکی را با پایش به اطراف هدایت می‌کرد و منتظر ارمغان مانده بود تا بی...

ریحانه صادق نژاد · 1/10/24

مروا بیش‌تر از این‌نمی‌توانست صبر کند، پس تقه‌ای به در زد که در پی آن صدای ارمغان قطع شد:
- ارمغان؟...خوشگلم؟...حالت خوبه؟
ارمغان با صدایی که واژه‌ی خش دار برایش ناکافی بود گفت:
- مروا بدن من کثیفه. هر چی می‌شورم پاک نمی‌شه. هنوز رد دست هاش هست. می‌بینم، لمس‌می‌کنم شون. چی کار کنم ها؟ از موهام تعریف می‌کرد، از ته بزنم‌شون؟
مروا سرش را...

ریحانه صادق نژاد · 4/10/24

ارمغان به خودش اومد و نفس عمیقی کشید که گریه کردنش باعث توقف در حرف زدنش نشود؛ ولی از همان اول شکست خورد:
- اسمش‌‌‌...حمید فارابیه، توی عسلویه کار می‌کنه. خیلی تهران نمیاد....شاید ماهی یک بار که اونم سه چهار روز می‌مونه بعد میره. کلا خیلی هیزه...حتی...حتی اون موقع هایی که مروا میومد پیش من بمونه هم چند بار مزاحمش شده بود.
فقط خدا...

ریحانه صادق نژاد · 4/10/24

مروا در جوابش سرش را به نشانه‌ی تائید تکان داد. چند دقیقه‌ای در سکوت به آسمان شب خیره ماندند که هر دو افکار متفاوتی با انتهای مشترکی که طرف مقابل‌شان بود، داشتند.
دامون سکوت را شکست و گفت:
- به خاله زنگ زدم گفتم به دعوت ارمغان اومدیم روستا، بعدا یک زنگ بهشون بزن.
مروا کاملا از یاد برده بود که بدون هیچ گونه خبری به اینجا اومده بود...

ریحانه صادق نژاد · 5/10/24

بی بی کیف جانمازش را از پایین پایش برداشت و رو به دامون گفت:
- پسرم برو خدا به همراهت. حالا که مروا هم‌اومد خیالم راحت شد...
این بار بی بی رو به دخترِ با موهای پریشان گفت:
- قبل از اینکه مهمونم بره براشون صبحانه آماده کن مادر.
دامون کاملا به طرف بی بی چرخید و لبخند طبیعی زد. این‌‌ زن بوی آرامش می‌داد، طوری که همه چی رنگ و بوی دیگری...

ریحانه صادق نژاد · 7/10/24

- تو کی رسیدی ایران که دوست پیدا کنی؟!
- طرف سن بابامو داره مروا، همکار بابام بود.
مروا آهانی زیر لـ*ـب گفت و دیگر چیزی نگفت.
دامون بلند شده بود و ظرف ها را به طرف سینکی می‌برد که مروا مشغول شستن همان چند تیکه ظرف کثیف بود.
دامون پشت مروا ایستاد و دستش را از کنار مروا عبور داد و باقی ظرف ها را داخل سینک گذاشت و در همان حالت کمی عقب کشید...

ریحانه صادق نژاد · 8/10/24

با صدای زنگ موبایلش، گردن دردمندش را که به دلیل بد خوابیدن گرفته بود را بالا برد و به دنبال موبایلش گشت.
با اخم به اسم‌ نقش بسته‌‌ی افسر نگاه کرد. حوصله‌ی نصیحت هایش را نداشت؛ اما با این حال تماس را وصل کرد و با بی حالی کنار گوشش گذاشت:
- دامون من الان باید بفهمم تو با اون راد قرارداد بستی؟
با صدای داد افسر، چشمانش را با کلافگی بهم...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین