در حال تایپ رمان وینچستر | ریحانه صادق نژاد کاربر انجمن رمان ۹۸

ریحانه صادق نژاد · 15/9/24

- اشتباه کردی. تو که می‌دونی خواب شون سنگینه. حالا دستتو بده بهم ببینم وضع اون چطوره.
مروا اگر می‌گفت بخاطر این توجه‌ی دامون دلش هری نریخت پایین، دروغ گفته بود.
مروا سرش را چرخواند تا به ساعت داخل پذیرایی نگاه کند. ساعت چهار صبح را نشان می‌داد و این از هوای گرگ و میشی که از پنجره مشخص می‌شد، معلوم بود.
دامون تنها به زدن چند چسب زخم به...

ریحانه صادق نژاد · 16/9/24

پدرش سرش را به نشانه‌ی تائید تکان داد و این بار رو به دامون گفت:
- راستی تو چی‌کار کردی؟
دامون با خطاب گرفتنش سرش را به طرف فرخ راد چرخواند و گفت:
- باهاش صحبت کردم. تونستم راضیش کنم.
فرخ لبخند رضایت مندی زد. می‌دانست این پسر هر کاری که می‌خواست را می‌توانست انجام بدهد، بالاخره جلوی خودش قد کشیده بود:
- بهت ایمان داشتم؛ ولی مرد سختی...

ریحانه صادق نژاد · 16/9/24

تقه‌ای به در زد و بدون ایستادن برای شنیدن اجازه از پدرش در اتاق را باز کرد. پدرش بدون بالا آوردن سرش می‌دانست تک دخترش آمده است:
- سلام بابا جونم. آفتاب از کدوم طرف در اومده که من شما رو اینجا می‌بینم؟
سرش را بالا آورد و رو به دخترش لبخندی زد و با دستش به طرف مبل های روبه روی میزش اشاره کرد. مروا همانطور که به طرف آنجا می‌رفت تا بشیند...

ریحانه صادق نژاد · 17/9/24

-آها بله....قابل اعتماده... جشن؟!
دامون ظاهرا داشت قرارداد را دوباره می‌خواند؛ اما حواسش به مکالمه‌ی فرخ بود. از حرف هایش سر در نمی‌آورد به همین دلیل بیخیال شد و قرارداد را روی میز قرار داد و به دختر روبه رویش نگاه کرد. بزرگ شده بود. این را امروزی که پا در شرکت راد گذاشته بود و جدیت دختر روبه رویش را دید، متوجه شد. از قراردادهایی که...

ریحانه صادق نژاد · 17/9/24

بعد از صبحانه که از ارمغان جدا شد، چندین بار از صبح با آن تماس گرفته بود؛ ولی ارمغان در دسترس نبود.
موبایلش را برداشت تا دوباره با ارمغان تماس بگیرد بلکه از این گرگرفتگی که مطمئن بود بخاطر عصبانیتش است در بیاید. نمی‌دانست چرا؛ ولی در اعماق وجودش باور داشت که دامون با کسی نیست و الان تنها چیزی که می‌توانست مروا را از رسوایی دور...

ریحانه صادق نژاد · 18/9/24

مروا به پاهایش خیره بود و به چندی قبل فکر کرد.
دامون بعد از اینکه مروا گفته بود همین‌جاست، ماشین را نگه داشت و قبل از اینکه مروا دستش را از روی پایش بردارد، دستش را گرفت و خودش را به طرف مروا کشاند و چند ثانیه‌ای در نزدیکی دخترک شوک زده ماند و با باز کردن کمربند مروا، نفس عمیق؛ ولی سریعی از عطر تن مروا کشید و به سرعت از ماشین پیاده...

ریحانه صادق نژاد · 21/9/24

وقتی مروا نزدیک تـ*ـخت شد، با دیدن دوباره‌ی وضعیت ارمغان چشمانش را بست و نفس عمیقی کشید تا به خودش مسلط شود. با هر تکه‌ لباسی که تن ارمغان بی هوش می‌کرد، با صدایی که از زور بغضِ سنگین شده، می‌لرزید گفت:
- ارمغان؟..خواهر گلم.... نمی‌خوای چشم های ناز تو باز کنی؟ دارم آتیش می‌گیرم. من هیچی، همیشه نمی‌گفتی که چقدر دامون رو قبول داری؟ نگاه کن...

ریحانه صادق نژاد · 23/9/24

به محض اینکه دامون ماشین را نگه داشت، ارمغان به طرف در ماشین یورش برد و تا خواست در را باز کند دامون ذهنش را خواند و درهای ماشین را قفل کرد.
ارمغان بدون نا امید شدن به در می‌کوبید تا باز شود و در بینش هم فحشی به شخص حمید نامی می‌داد که برای هر دو روشن بود، این همان فرد پست فطرت است.
مروا نمی‌دانست چه واکنشی نشان دهد به همین دلیل مانند...

ریحانه صادق نژاد · 23/9/24

در ماشین تنها سکوت حاکم شد. حتی ارمغان هم در شوک کاری که انجام داده بود، ساکت شده بود. دامون به خودش اومد و به عقب کامل برگشت و ارمغان را با دستش به آرامی از مروا فاصله داد، ارمغان هم مطیعانه فاصله گرفت و رو به مروا گفت:
- مروا بیا جلو بشین.
مروا نگاه اشکی و مظلومانه‌ی ارمغان را دید و دلش ریش شد و این بار با گریه‌ی صدا داری سرش را به...

ریحانه صادق نژاد · 24/9/24

مروا پوست سخت زیر دستش را نوازشی کرد و ثانیه‌ای نگذشت که دامون جای دست هایشان را عوض کرد و در همان حالت رانندگی کرد.
- منو می‌برین پیش بی بی؟
مروا از آن خلسه‌ای که داشت خارج شد و به طرف ارمغان برگشت و با تعجب گفت:
- می‌خوای به بابات بگی؟!
- گفت بی بی، بابا نگفت.
مروا به دامونی که فکر می‌کرد، حرف ارمغان را اشتباه متوجه شده است نگاه چپی...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین