در حال تایپ رمان وینچستر | ریحانه صادق نژاد کاربر انجمن رمان ۹۸

ریحانه صادق نژاد · 7/9/24

به آیینه‌ی بخار گرفته‌ی حمام نگاه کرد، به چشمان قرمز شده‌ای که مرگ یک عشق شروع نشده را نشان می‌داد.
مروا اسم دامون را روی آیینه‌ی بخار گرفته نوشت و به سرعت آن را پاک کرد و زمزمه کرد:
- بی معرفت. حرف از قول و قرار می‌زنی وقتی چشمات زودتر از خودت به حرف اومده بودن.
مروا خنده‌ای کرد و و زیر لـ*ـب گفت:
- احمقم‌. احمقم که هنوز باور دارم...

ریحانه صادق نژاد · 8/9/24

- داشتی میومدی خوراکی هم می‌خریدی گدا.
ارمغان با این حرف مروا چشمانش گرد شد و گفت:
- اوه. فکر کنم حالت خیلی بده. تویی که کالری غذا تو هم در میاری تا یک وقت هیکلت بهم نخوره الان دنبال خوراکی هستی؟ من از کجا می‌دونستم پرخوری عصبی خانم دوباره خودی نشون داده.
مروا بدون توجه به صدای جیغ و داد بچه ها که در پارک بازی می‌کردند، روی پای ارمغان...

ریحانه صادق نژاد · 9/9/24

دامون در ماشینش را بست و خم شد تا از آیینه‌ی بـ*ـغل ماشین موهایش را درست کند. وقتی از ظاهرش مطمئن شد صاف ایستاد و از جیب شلوارش زیپیوی طلایی‌اش را بیرون آورد و به ماشینش تکیه داد و رولش را روشن کرد و اجازه داد دود وارد ریه هایش شود.
به نقطه‌ای خیره شده بود که اگر ازش می‌پرسیدی به چه چیز آنچنان خیره شده است، هیچ تصوری از آنجا نداشت؛ چون...

ریحانه صادق نژاد · 9/9/24

-ایده بده.
- ماکان ولم کن.
- چی چی رو ولت کنم. دو هفته است هیچ چیزی تو کانالم نذاشتم. سابسکرایب هام ریزش کرده.
مروا کلافه صدای ناله مانندی از خودش بیرون آورد و گفت:
- به من چه.
ماکان همانطور که از روی مبل نزدیکش می‌شد، طوری که مروا متوجه‌ی قصدش نشود دستش را دراز کرد و به سرعت موهای گوجه‌ای شده‌اش را باز کرد و سریع فرار کرد و به طبقه‌ی...

ریحانه صادق نژاد · 10/9/24

-ارمغان اون آهنگ رو زیاد ترش کن. بسته چقدر استراحت می‌کنی، بیا وسط. بدو.
مروا همانطور که کمرش را هماهنگ با آهنگ تکان می‌داد به ارمغانی که بعد از یک ساعت رقصیدن، خسته شده بود و رو تـ*ـخت دراز کشیده بود، نگاه کرد.
نمی‌شد. خودش را که نمی‌توانست گول بزند هنوز هم درد قلبش طاقت فرسا بود؛ ولی دیگر تاب نگاه ترحم انگیز ارمغان را نداشت و ترجیح...

ریحانه صادق نژاد · 12/9/24

مروا با سرمایی که باعث لرزیدنش شد، از خواب پرید. بدن کرخت شده‌اش را به طرف ارمغانی که کنارش به خواب رفته بود چرخواند و با دیدن پتویی که کاملا دور ارمغان بود، فحش زیر لبی به او داد.
کمی از پتو را به طرف خودش کشید و وقتی احساس گرمای خوشایندی کرد، دستش را به زیر بالش برد تا موبایلش را بردارد. ساعت سه نصفه شب را نشان می‌داد.
باید به سرویس...

ریحانه صادق نژاد · 13/9/24

با شنیدن صدای بسته شدن در، مروا چشمانش را بست و دستانش را بر روی رو شویی قرار داد و سرش را خم کرد.
قرار نبود بعد از‌‌ جمله‌ای که به او بر روی بام‌ گفته بود این چنین با او روبه رو شود.
مروا دو حسی را داشت که کاملا به یک اندازه با هم رقابت می‌کردند. یکی خجالت و یکی دلتنگی.
شاید با خودش کمی که فکر می‌کرد ترازو طرف دلتنگی بود!.
آیینه‌ی...

ریحانه صادق نژاد · 13/9/24

مروا نمی‌خواست کم بیاورد به همین دلیل سعی کرد حرف را عوض کند:
- از کجا فهمیدی اینجام؟
دامون نیشخندی زد و دستانش را به سـ*ـینه‌اش گره زد و سر شونه‌اش را به دیوار کنار سرویس تکیه داد و گفت:
- چطوره از اونجا بیای بیرون، بعد صحبت کنیم.
مروا به خودش آمد و از سرویس خارج شد و روبه رویش ایستاد و مانند او دست به سـ*ـینه جلویش ایستاد و دوباره حرفش را...

ریحانه صادق نژاد · 14/9/24

بعد از رفتن مروا، دامون روی تختش نشست و به روبه رویش نگاه کرد، که به غیر از تاریکی چیز دیگری نمی‌دید. به همه چی فکر می‌کرد به اوضاعی که خارج از ایران داشت، به نقشه هایی که در ذهنش جولان می‌دادند و در یک سمت دختری قرار داشت که نمی‌دانست با او چه کند.
با صدای افتادن چیزی، چشمان همیشه بی حس دامون گرد شد و با سرعتی که خودش نمی‌دانست از...

ریحانه صادق نژاد · 14/9/24

با شنیدن صدای پا، چشمانش را باز کرد و به دامونی که به لطف چراغ آشپزخانه بهتر می‌توانست ببیندش نگاه کرد. با دیدن هیکل بدون پوشش دامون به سرعت چشمانش را دزدید؛ ولی هر چه که بود را دید. دامون دیگر همان پسر نوجوانی نبود که حتی با یکم دقت می‌توانستی دنده هایش را ببینی الان مردی شده بود که دزدیدن نگاهت از او سخت بود.
دامون پایین کاناپه روی...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین