رمان میسوفونیا (جلد سوم رمان منحوس) | Essence کاربر انجمن رمان ۹۸

Essence · 12/6/23

با اشتیاق و صدایی مواج اسمش رو به زبون آوردم. شنیدن اسمش اون رو یاد چیزی انداخت، که بیل توی دستش رو روی زمین رها کرد و با قاطعیت بهم دستور داد دنبالش برم، راه افتاد و من با تردید بعد از کمی معطلی پشت سرش حرکت کردم.
نیم‌نگاهی به گودال خالی و کم‌عمق انداختم؛ با اون حد از مصمم بودن برای کندنش، بعید بود مدت...

Essence · 12/6/23

اون، یه منِ کم سن و سال بود. موهایی صاف، بالا رفته و دورِسری که بیش از حد کوتاه شده ‌بود. قیافه‌ای جوون‌تر و عمر‌ی کمتر تلف شده. چیزی‌که اشتیاقِ تبادل نگاهمون رو گرفت، جلب شدن توجهمون به حضور کسی دیگر در همون نزدیکی بود؛ که با عجله به ما نزدیک شد و با تنفر به جسم قبلی خودش نگاه کرد.
به طرفش رفت. از قصد با...

Essence · 12/6/23

به جسد بی‌حرکت‌ روی زمین اشاره کرد و قاطع گفت:
- اون‌طوری بهم زل نزن! بیا کمکم کن این رو با هم ببریم.
پاهایی که از خشکی گز‌گز می‌کردند، به زمین جوش خورده بودند. تمرکز دو چشم افتاده‌ا‌م از پلک زدن روی جسد ثابت مونده بود. حتی یک لحظه تصور دوباره‌ی اون صورت شکافته شده و شره‌ی خون از اعماق یک جمجمه به بیرون،...

Essence · 12/6/23

به جلوی پاهاش خیره شد و مبهوت درنگ کرد. عقده‌ای خاص صداش رو زیر موجی از درد پایین برد:
- شما همتون می‌دونید تقصیر کی بود، که من همه‌چیزم رو از دست دادم. اگه یه روزی دیدیش، بهش بگو من هیچ‌وقت نمی‌بخشمش.
بیل را توی تپه‌ی کوتاه خاک کنارش فرو کرد و با خنده نیم‌نگاهی به ‌من انداخت. ابروهاش رو بالا برد و با...

Essence · 12/6/23

شاید مجبور شده بود با سفرهوایی به مقصدش بره و مرده بود یا گم شده بود یا تا حالا مرده بود. یا با ریل‌های قطار یکی شده بود، یا شاید رفته بود تا خودش رو راحت کنه و ازمون مایل‌ها فاصله گرفته بود تا جلوش رو نگیریم. اون قطعا خودکشی کرده بود.
بجز این علل، هیچ علتی برای این‌همه وقت، ازش بی‌خبر بودن پیدا نمی‌کردم...

Essence · 12/6/23

چشمام رو بستم. همه‌ی مغزم رو به دنبال راه و روشی برای به سرعت رد شدن از این مسیر گشتم. هیچ چیزی نبود. این، پاهام رو از قدرت تهی می‌کرد. حتی به پشت برگشتن، دوباره بالا رفتن غیرممکن بود. همه‌ی عقلم رو به کار گرفتم و تونستم مثل سه‌تای قبلی، پای چپم رو که تا نصف راه رفته بود روی پله بذارم و فقط فشار بدم.
پای...

Essence · 12/6/23

تفکر با فشاری به پشت چشمام خاتمه یافت. فشاری به سبب آخرین زمزمه‌ی موجودی سایه‌وار و رفتنی. همه‌ی نتیجه‌ای که توی ساعتی فکرکردن درباره‌ی این‌همه سال زندگی کردن گرفتم، همین بود. همین که برای هیچ‌کس مهم نبود. از اول عُمر، به دنیا نبودن که سهل، اواخر یا اصلاً همین اواسطش هم اگه ازم کسی نمی‌موند، برای بقیه...

Essence · 12/6/23

شعف، جز به جزئم را سمت بیل با دسته‌ی چوبی ریش‌ شده‌ش سوق می‌داد. با اشتیاق به سمتش رفتم. از روی زمین برش داشتم و بی‌توجه به زبری آزار دهنده‌ش، با کمک پای راستم داخل خاک فرو بردمش. به سختی رفت، برگشت و مقداری خاک خشک روی پوتین سیاهم ریخت. با تمام زور بی‌سابقه‌م لبه‌ی بیل را به بر‌آمدگی زمین تحمیل می‌کردم...

Essence · 12/6/23

من دلم برای کسی نمی‌سوخت. بازتابِ مرگ یک شخص از کابوسم به این دنیای مادی، ولی واقعی هراس‌آور بود. این قدم اول بود. می‌شد حدس زد قدم دوم پایان من درحالی نباشه که همین تقدیر‌ گریبان‌گیرم شده؟ چند سال گذشته بود؟ من کجا زندگی می‌کردم و با...

Essence · 4/7/23

محتویاتی که ته معدم رو پر کرده بود، مغزم رو راضی می‌کرد تا فکر کنم. درحال تمنا برای دور کردن ذهنم از وقایع شب قبل و ظهر همون روز، روی تختی خوابیده بودم که در به دام اون کابوس افتادن نقشی کلیدی داشت؛ بالای خون خشکیده‌ای پوشیده از غبارِ نیم روزه. با چشمای بسته به سمت آروین می‌رفتم؛ درد ربای افکاری وهم‌آلود،...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین