رمان بوی مرگ | mohadese22 کاربر انجمن رمان ۹۸

~MOHADESE~ · 9/12/22

در حالی که می‌دونستم دل‌داری دادنم به خودم ذره‌ای از آتیش وجودم کم نکرده، از جا بلند شدم و به سمت عمارت رفتم که چشمم به بارمان و ملیسا خورد. درحالی که دست تو دست هم از عمارت بیرون می‌اومدند به سمت ماشین رفتند و قبل از سوار شدن چشم بارمان به من افتاد. متعجب نگاهم کرد که پوزخندی زدم و درحالی که سری تکون...

~MOHADESE~ · 9/12/22

در ماشین باز شد و بارمان با موهای به هم ریخته و چشمای خسته از ماشین پیاده شد. انتظار داشتم به سمت عمارت بره اما به سمت یکی از درهای ماشین رفت و درش رو باز کرد. خم شد توی ماشین و ملیسا رو از ماشین پیاده کرد...

~MOHADESE~ · 11/12/22

بعد از سوار شدن‌مون به هواپیما و نشستن‌مون روی صندلی، سرم رو به صندلی تکیه دادم و چشمام رو بستم. صداهای اطراف زیاد بود؛ اما هیچ‌کدوم رو نمی‌فهمیدم. چون عربی بود و فقط گاهی چند کلمه شاید متوجه می‌شدم. با حرکت هواپیما چشمام رو باز کردم و به بارمان نگاه کردم که اونم مثل من چشماش رو بسته بود و سرش رو به صندلی...

~MOHADESE~ · 11/12/22

سری تکون داد و گفت:
- اتاق گرفتم.
سری تکون دادم و گفتم:
- خوب، کلید اتاق من رو...

~MOHADESE~ · 11/12/22

شروع به پیاده‌روی کردم و مغازه‌ها رو نگاه کردم. لباساشون بیش از حد خوشگل و گرون بود. هرلباسی رو نگاه می‌کردی امکان نداشت چشت رو نگیره.
***
تا ساعت نه به وقت انگلیس، مشغول گشتن و نگاه کردن بودم و از شانس بدم راه هتل رو گم کردم. اسمشم یادم نمیاد. آخه چرا یه درصد به این فکر نکردم که ممکنه گم بشم؟! گوشی هم...

~MOHADESE~ · 27/12/22

ازش جدا شدم که دستم رو گرفت و کشید. به اون مرد اصلاً نگاه نکردم و می‌دونستم نمرده.
بدون هیچ حرفی درحالی که دستم رو محکم گرفته بود به سمت هتل رفت و اخماش حسابی توی‌هم بود. با رسیدن‌مون به هتل، مستقیم به اتاق رفتیم و با ورودمون به اتاق در رو بست. کلافه کتش رو درآورد و روی تـ*ـخت انداخت و روی کاناپه نشست. آرنجش...

~MOHADESE~ · 27/12/22

تا آوردن غذا، دیگه هیچ‌کدوم حرفی نزدیم. بارمان سرش توی گوشی بود منم زیر‌ زیرکی بهش نگاه می‌کردم و دوست داشتم بدونم به کی پیام می‌ده. با آوردن غذا هردو مشغول خوردن شدیم. درحالی که یه سیب زمینی توی سس می‌زدم گفتم:
- چطوری من رو پیدا کردی؟!
بهش نگاه کردم که با اخم جواب داد:
- بهتره درموردش حرف نزنیم.
خواستم...

~MOHADESE~ · 27/12/22

خنده‌ای کرد و گفت:
- از حرص سرخ شدی.
با این حرفش بیشتر حرصم گرفت و از سس توی طرف، مقدار زیادی به دستم زدم و به صورتش مالوندم که دادی زد و گفت:
- تازه حموم بودم.
خنده‌ای کردم و خواستم بیشتر سس بزنم که دستم رو گرفت و کشید و همین باعث شد بیوفتم و موهام پخش بشه روی صورتش. بهش نگاه کردم. از فاصله‌ی خیلی نزدیک...

~MOHADESE~ · 27/12/22

چیزی نگفتم و اونم دیگه چیزی نگفت. بارمان راست می‌گفت. دانشمندهای زیادی از دانش‌هاشون سوءاستفاده کردن و زندگیشون رو نابود کردن. خیلی دلم می‌خواد بدونم ته این راه چی می‌شه؟! هممون سالم می‌مونیم!؟ فکر این‌که یکی از افرادمون جونش رو توی این راه از دست بده دیوونم می‌کرد. امیدوارم ته این راه روشنایی باشه، نه...

~MOHADESE~ · 27/12/22

توماس جواب داد:
- درواقع ولش نکردم. من رو بیرون کردند.
خواستم بپرسم چرا که ادامه داد:
- لطفاً درموردش سوال نپرسید.
ساکت بهش نگاه کردم که گفت:
- باید کمی فکر کنم. چقدر فرصت دارم؟
بارمان درحالی که شمارش رو روی کاغذی می‌نوشت و به توماس می‌داد گفت:
- تا فردا جواب رو بدید، چون صبح روز بعدش باید برگردیم.
توماس...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون راجب این رمان چیه؟

عالی

متوسط

بد

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

مدیر تالار فرهنگ

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین