رمان آندلس | آلیسا کاربر انجمن رمان ۹۸

آلیسا · 27/5/20

بدن سولینا جلوی چشم‌هام به خاکستر تبدیل شد و من نتونستم کاری بکنم. چقدر سخته جلوی چشم‌هات یک نفر پرپر بشه و بدتر از اون اینکه دلیلش تو باشی.
اشک‌هام جلوی دیدم رو گرفتند. دستم رو جلوی دهنم گذاشتم و بلند شدم و برای اینکه کسی متوجه نشه چقدر حالم خرابه به طرف جنگل دویدم.
کنار یک درخت بید مجنون نشستم و توی خودم جمع شدم که صدای...

آلیسا · 27/5/20

از مبل دور شدم و به سمت یکی از اتاق‌ها که در قهو‌ه‌ای سوخته داشت رفتم و دسته‌اش رو چرخوندم. وارد اتاق شدم که با یک اتاق پر از قفسه‌ی معجون روبه‌رو شدم. روی هر معجون یک اسم نوشته شده بود و هر رنگ توی یک قفسه بود. به چیزی دست نزدم و از اتاق بیرون اومدم. حتما سولینا باید یک اتاق واسه‌ی خواب داشته باشه که داخلش بتونم یک دست لباس...

آلیسا · 27/5/20

«برایان»
هیاهوی مسافرخونه اعصابم رو بهم ریخت و از پشت میز بلند شدم. جان از پله‌های طبقه‌ی بالا پایین اومد و با دیدن من گفت:
-کجا داری می‌ری؟
به گفتن می‌رم بیرون اکتفا کردم و از مسافرخونه بیرون زدم. نفس عمیقی کشیدم و هوای خنک رو به داخل ریه‌هام بردم. بی‌هدف توی بازارهای شهر می‌چرخیدم و گه گاهی به چند تا مغازه نگاه می‌کردم. فکرم...

آلیسا · 27/5/20

این داستان اصلا قانعم نکرد! چطور یکی نجاتش داده اون هم بی هیچ چشم داشتی؟! یا مهدیه داره چیزی رو مخفی می‌کنه و یا چیزی هست که ما خبر نداریم.
-دروغ که نگفتی؟
مهدیه با عصبانیت بلند شد و مشتش رو روی میز کوبید که لیوان‌های نوشیدنی ریختند و بعد به سمت اتاق‌ها رفت.
دنیل هم بعد از اینکه مهدیه رفت گفت:
-یکم عوض شده!
جان هم گفت:
-بعد از...

آلیسا · 28/5/20

اخم‌هام رو توی هم کشیدم. بلند شدم و دست کامیلا رو گرفتم که بقیه سرشون رو به سمت ما چرخوندند. کامیلا برگشت. نگاهم کرد و لبخندی زد که دستم شل شد.
یک نگاه به کامیلا و یک نگاه به اون اشخاص‌ ناشناس کردم و با این فکر که امکان داره اون افراد خانواده‌ش باشند، دستش رو ول کردم.
جان بلند شد و کنارم ایستاد و به کامیلا گفت:
-اون‌ها...

آلیسا · 28/5/20

«مهدیه»
کنار یک رودخونه ایستادیم تا کمی استراحت کنیم و آب بخوریم. الکس آبی به صورتش زد و زیر سایه‌ی درختی نشست. من هم مشتی پر از آب کردم و توی صورتم زدم که حالم جا اومد. از رودخونه فاصله گرفتم و روی سبزه‌ها نشستم. چشم‌هام رو آروم بستم که باد خنکی وزدید و گرمای پوستم رو از بین برد. چشم‌هام رو باز کردم که متوجه شدم من جای...

آلیسا · 28/5/20

-پدر، چطور روح خواهر رو به آرامش برسونم؟
-اون روح بخاطر حسرت‌های اِوانا بوجود اومده.
وقتی حرف‌های پدر تموم شدند بلند شدم که پدر هم بلند شد.
-احتمالا این آخرین دیدار ماست.
دیگه ازش متنفر نبودم، اون پدرم منه و تا ابد دوستش خواهم داشت. بـ*ـغلش کردم و گفتم:
-پدر من و مامان همیشه دوستت داریم.
-من هم دخترم.
باد خنکی وزید و چشم‌هام رو...

آلیسا · 28/5/20

لبخندی روی صورتم نشست و از جا بلند شدم. صدای برایان بالا رفت و گفت:
-چه بلایی سرش آوردی؟
مردم که متوجه جادو شده بودند ایستاده و ما رو نگاه می‌کردند. مهدیه‌ی قلابی جلو اومد و داد زد:
-تو کی هستی؟ با کامیلا چیکار کردی؟
در جوابشون گفتم:
-آزادش کردم.
یک لحظه نگاه برایان رنگ تعجب گرفت. الکس که متوجه اون دختر قلابی شد کمی نزدیک اومد...

آلیسا · 29/5/20

تعجب رو می‌شد از توی چشم‌هام خوند. اصلا انتظار نداشتم که برایان حرفم رو باور کنه!
دنیل نگاه عمیقی بهم انداخت و بعد به مهدیه‌ی قلابی که از خشم در حال قرمز شدن بود نگاه کرد و رو به برایان گفت:
-از کجا مطمئنی؟
برایان دست کرد توی جیب شلوارش و در جواب گفت:
-من پوزخند‌های مهدیه رو می‌شناسم. علاوه بر اون همون‌طور که خودش هم گفت اون...

آلیسا · 30/5/20

همراه الکس از چند کوچه پیچ در پیچ گذشتیم و روبه‌روی یک درِ چوبیِ قدیمی ایستادیم. الکس حواسش رو جمع کرد و بعد در رو باز کرد و وارد شد. من هم پشت سرش وارد شدم و در رو بستم.
اطراف رو نگاه کردم. چشمم روی برایان که گوشه‌ای نشسته بود و دست به سـ*ـینه ما رو نگاه می‌کرد ثابت موند.
من درمورد برایان خیلی اشتباه کردم؛ در حالی که اون هم هیچی...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین