رمان زمزمه اهریمن (جلد اول 9101) | ~HadeS~ کاربر انجمن رمان ٩٨

~HadeS~ · 24/5/20

خوش بختانه از پرداخت عظیم پولِ دارو و چرت و پرت در رفتم.
سرطان می‌گرفتم این‌قدر دارو تو نسخه نمی‌نوشتند!
جلوتر از مریم راه می‌رفتم؛ سرم رو پایین انداخته بودم و به قدم‌های پی ‌در پی کفش‌هام نگاه می‌کردم.
کنار کفش‌هام دو بوت زنونه‌ی آشنا پیدا شد، اخمی کم‌رنگ روی ابروهام نشست و منتظر موندم تا حرفش رو بشنوم.
-من یه جا کار دارم، خونه...

~HadeS~ · 24/5/20

-به من چه جون یارو؟!
-یعنی در این حد سنگدلی که... وای رامین اصلاً تو چرا این‌قدر خشکی؟!
صدای عصبیش رو با تنی بلند شنیدم، احتمالاً داره فریاد می‌زنه، اما گوش‌های من چون سنگینه در سطح کمتری می‌شنوم.
چه خوب!
نگاهی بهش کردم و پوزخندی زدم. اینکه با کی حرف می‌زد واسم اصلاً مهم نیست، مهم اینه که دل من خنک خواهد شد.
-روشا، به نظرت می‌ری...

~HadeS~ · 26/5/20

ساعت چهار ظهر بود. خب فکر نکنم ایرادی داشته باشه اون چرندیات رو بکشم.
از اینکه تن به خرافات داده بودم احساس حماقت می‌کردم؛ ولی به بن بست منطق رسیده بودم!
یادم افتاد کیوان سفارش کرده بود این‌جا نکشم و خب تنها پاتوقی که من می‌شناسم مارکته و چند روزه هی ازش لفت می‌دم. اگه برم سراغ اون‌‌‌جا مجید به یقه‌ام می‌چسبه و قطعاً حوصله‌ صحنه‌های...

~HadeS~ · 28/5/20

***
«یک هفته بعد»
بی حس به چیزی که کشیدم نگاه کردم، حین طراحی کردنش هم حس بدی نسبت بهش داشتم و الان بعد از اتمامش این حس دو برابر شده!
دست‌هام بهم حکم می‌دادند که این نوشته‌های نفرت انگیز رو نابود کنم، ولی نمی‌خواستم تنها امیدم نسبت به کمی آرامش رو از دست بدم.
جدیداً وضعیت روحیم افتضاح شده، حتی اون یه ذره سخن و حرفی که با بقیه داشتم...

~HadeS~ · 28/5/20

نمی‌خواستم از درد حرف بزنم؛ به اندازه کافی از دست این کلمه کلافه‌ام، برای همین فقط کوتاه گفتم:
-عذر می‌خوام.
-به خاطر این کنار جوب نشستیم؟
همین‌جوری نگاهش کردم و جوابی بهش ندادم.
دستی به موهاش کشید و با لبخندی الکی گفت:
-اوکی بخشیدمت، خب ادامَش؟
به هیچ عنوان باور نکرده بودم، ناخودآگاه ابروهام پرید و چشم‌هام ریز شد.
با لحنی که نه سرد...

~HadeS~ · 31/5/20

نفسی عمیق کشیدم و با حرص جواب دادم:
-تو خیلی...
خیلی چی؟ واژه‌ای واسه بیان کیوان نداشتم، کلمه‌ای جز خیلی به یاد نیاوردم؛ اما مطمئن بودم عقایدش درباره‌ی عقاید من اشتباهه یا شاید هم دوست داره عصبیم کنه! خنده‌هاش که این رو نشون می‌داد و من جز سکوت هیچ جواب دیگه‌ای نداشتم.
-نه تو واقعاً لالی، اَدا مدا نیست!
چی باید می‌گفتم اصلاً؟ وضعیت...

~HadeS~ · 3/6/20

قطره‌های نم نم بارون رو روی پوستم حس می‌کردم. نفس‌هام آرامش گرفته بودند؛ اما آشوبی تو ذهنم موج می‌زد. رهگذر‌هایی رو می‌دیدم که با چشم‌هایی پُر از قضاوت به من زل می‌زدند و می‌رفتند. دلم به افکارشون پوزخند می‌زد.
کاش بارون همون‌طور که ظاهر هر چیزی رو تمیز می‌کرد، چشم‌های آدم‌ها رو هم می‌شست! مشکل از ذات و خوی انسان‌ها نیست، پشت پنجره‌ی...

~HadeS~ · 3/6/20

با خنده‌ی رو مخی پرسید:
-کسی باهات کات کرده؟
من کسی رو نداشتم. خودشم آگاه بود که اهلش نیستم، مثلاً رو چه حسابی این رو گفت؟ منطقش گیجم کرد.
حرفش خنده دار بود واسه همین ناخودآگاه گوشه لـ*ـبم بالا رفت. این‌طور که خندیدم فهمید چه توپوقی زده و سریع اخمی کرد.
دستم رو روی سرم گذاشتم و با لبخند گفتم:
-بیا سر اصل مطلب.
دستش رو سمت من دراز کرد و...

~HadeS~ · 7/6/20

***
مغز من چاله‌ عمیقیه، خودم رو رها می‌کنم؛ سقوط، سقوط و سقوط و در انتها، باتلاقی از جنس خون! غرق شدن و... نظاره‌ی نور سیاه!
سرم سوت وحشتناکی کشید؛ حس سوراخ شدن مغزم به دست گلوله‌ای سخت رو داشتم.
آروم پلک‌‌هام رو باز کردم و تار به اطرافم نگاه خیره شدم. صدای چرخش لولاهای در اولین چیزی بود که باهاش رو به ‌رو شدم.
یه دید تار و سردرگم،...

~HadeS~ · 11/6/20

-ساعت چند خوابیدم؟
-نٌه اینا.
با این حرفش ابروهام بالا رفتند و دهنم باز موند.
وای خدا نه تا پنج صبح؟ رسماً تو کُما بودم! چندتا قرص کوفتی انداختم مگه؟! فوقش دو سه تا!
تازه همه چیز داشت واسم پر رنگ می‌شد. از روشا خواسته بودم که واسم قرص جور کنه، تجربه چندین سالَم بهم ثابت کرده بود که روشا آخرین آدمیه که می‌تونم بهش اعتماد کنم و من مثل...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین