رمان زمزمه اهریمن (جلد اول 9101) | ~HadeS~ کاربر انجمن رمان ٩٨

~HadeS~ · 4/9/20

-آروم باش رامین؛ چرا تند تند نفس می‌کشی؟
با حرص، با سوز و با تمام نفرت غریدم:
-این... تویی که... زِ... زندگیم رو...؛ خراب کردی!
-آه، آره متاسفانه؛ الانم در تلاش اینم همه چیز رو درست کنم.
من نمی‌خواستم چیزی درست بشه و نمی‌تونستم با این خاطرات مضحک به زندگیم ادامه بدم. من می‌خواستم تموم بشه؛ تموم!
-آه، یادم نبود زخمت هنوز خون‌ریزی...

~HadeS~ · 7/9/20

صدای قدم‌هاش قطع شد. اون دقیقاً پشت سرم ایستاده و به من نزدیک بود! این رو از نفس‌های عمیقش می‌فهمیدم.
-می‌دونی؟ زخم‌های بزرگ با مرور زمان دیگه مثل قبل اذیتت نمی‌کنه؛ ولی رد اون تا آخر عمر همراهته! امکان نداره فراموشش کنی... .
درست بود؛ اما جوابی ندادم. اگه باز سوالی می‌پرسیدم من رو دار می‌زد؟ بعید نبود!
دوست داشتم بدونم چه اشتباهی...

~HadeS~ · 9/9/20

-این چرندیات چیه تعریف می‌کنی؟ بذار برم.
-زخمات هنوز هست...
نمی‌خواستم تو یه اتاق باهاش باشم، نمی‌خوام ببینمش یا بشناسمش، فقط می‌خوام برم یه‌جا و خودم رو خلاص کنم.
صدای ناخون‌هاش روی تخته اعصابم رو خورد می‌کرد، سکوت کرده بود و انگار داشت فکر می‌کرد چه تصمیمی بگیره.
گلوم فقط یکم می‌سوخت و معدم درد می‌کرد، ولی می‌تونستم راه برم، یقین...

~HadeS~ · 9/9/20

دستش رو روی دستم قرار داد، دست‌هاش زیادی سرد بود و این آزارم می‌داد. دوست داشتم هر چه زودتر کارش رو تموم کنه.
طناب دست‌هام رو باز کرد و از صدای قدم‌هاش متوجه شدم که ازم فاصله گرفته.
مچ دستم رو مالیدم، به خاطر طناب درد می‌کرد؛ نفسی عمیق از روی خستگی کشیدم و چشم‌هام رو باز کردم.
یه لحظه احساس کردم نزدیکه کور بشم! نور خورشید براق‌تر از...

~HadeS~ · 9/9/20

دستی به موهام کشیدم و در خروجی رو بستم و نگاهی به کوچه انداختم، چقدر آشنا بود! نمی‌تونستم سرم رو بلند کنم فقط درحالی که با دستم دلم رو گرفته بودم عقب‌تر رفتم و خونه رو نگاه کردم. اینجا همون جاست که با کیوان آشنا شدم،
آره، دقیقا همون جاست! همون جایی که بهم دست داد و خودش رو معرفی کرد، همون جا که یه دختر بچه بالای پشت بومش بود!
دستم رو...

~HadeS~ · 9/9/20

نفسی عمیق کشید، سری تکون داد و زیر لـ*ـب گفت:
-باشه.
بی‌توجه بهش ازش دور شدم، نمی‌تونستم درست راه برم و همش سرم گیج می‌رفت. چند قدم ازش دور بودم که اومد از زیر بازوم چسبید و گفت:
-می‌خوام کمکت کنم.
-نخواستم، فقط بزن به چاک و برو پی کارت!‌
-خب... حداقل به عنوان آخرین کارم برای تو، به عنوان یک انسان.
سرم رو به عنوان تاسف تکون دادم،...

~HadeS~ · 9/9/20

کیوان مثل من گیج شده بود. سعی کردم به تک تک سوال‌هاش جواب بدم، ولی خیلی خسته بودم‌
دست کیوان رو پس زدم و رفتم بشینم روی مبل که روشا اومد جلوم و نگاهم کرد، بهش زل زدم که یه دفعه جیغی کشید و خواست بپره از گردنم آویزون بشه که عقب رفتم و گفتم:
-نه، نه! نکن!
ایستاد و محو تماشای من شد. از جلوش رفتم و روی مبل نشستم، اون هم چشمش به کیوان خورد...

~HadeS~ · 12/9/20

به رفتن کیوان نگاه کردم. برخوردم باهاش خوب نبود و بابت این، حسِ پشیمونی می‌کردم؛ ولی از طرفی هم خائن بود، این رو نمی‌تونستم در نظر نگیرم!
دستم رو روی سرم گذاشتم و چشم‌هام رو بستم. سرگیجه امونم نمی‌داد و فشارم پایین می‌اومد.
وجود روشا رو در کنارم حس کردم؛ دستم رو گرفته بود. توقع نداشتم حتی اون این‌قدر نگران بشه!
-تو کجا بودی؟
با دستم...

~HadeS~ · 12/9/20

مریم نگران کنارم اومد، دستش رو روی شونه‌‌ام گذاشت و گفت:
-چی‌شده؟!
دوباره آخ بلندی گفتم و با صدایی گرفته جواب دادم:
-درد می‌کنه...
از بازوم چسبید و کمکم کرد که به اتاق برم؛ روی تـ*ـخت دراز کشیدم که کنارم نشست. یه لیوان آب از روی میز بهم داد و تیکه‌ای از موهای قهوه‌ایش رو پشت گوشش فرستاد و گفت:
-من می‌رم مسکن بیارم.
لبخندی روی صورت...

~HadeS~ · 15/9/20

امیدوار بودم حالش خوب باشه؛ ولی اگه مارسلین سراغش رفته باشه چی؟ اگه حالش بدتر باشه چی؟ من باید چیکار می‌کردم؟
اون ساتورها و چاقوهای آویزون از دیوارش رو یادم بود! خون‌های روشون هنوزم خیس بودند؛ نکنه مامانم رو با اون‌ها به قتل رسونده؟ اصلاً این چه لجنیه من توش افتادم؟!
حالم از خودم بهم می‌خورد؛ کاش سر به تنم نبود!
دوست داشتم تنها باشم،...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین