رمان زمزمه اهریمن (جلد اول 9101) | ~HadeS~ کاربر انجمن رمان ٩٨

~HadeS~ · 15/9/20

-مامان آروم باش، چیزیم نیست!
به یقه‌م چسبید و با صدایی بلند گفت:
-یعنی چی چیزیم نیست؟! این زخما چیه؟ توی کدوم لجنی افتادی تو؟ از بابات یاد گرفتی! نه؟!
یقه‌م رو از دستش جدا کردم و درحالی که متعجب بودم و نفس نفس می‌زدم گفتم:
-آروم باش!
-چطوری آروم باشم؟! چه خاکی به سرم بریزم؟ اصلاً تو چه غلطی کردی؟
بهش زل زدم و آروم جواب دادم:
-من... با...

~HadeS~ · 17/9/20

***
وقتی رفتم بیمارستان وضعیتم اون‌قدر هم وخیم نبود. برای گردنم یک پماد تجویز کردند؛ برای معد‍‌م هم یک بخیه مجدد زدند و دارو و خرت و پرت اضافی دادند.
فضای بیمارستان حالم رو بهم می‌زد؛ پر از آدم‌های مریض، ولی امیدوار! یاد اون روز می‌افتادم که مامان رو دیده بودم. این‌جا همون بیمارستان بود؛ هر چند دیگه اهمیتی نداشت.
بعضی مواقع روی اعصابم...

~HadeS~ · 17/9/20

چرا داستان این زن شبیه من بود؟!
حرف‌هاش آزارم می‌داد و ترس رو به خونم تزریق می‌کرد! دست‌هام عرق کردند و به لرزش افتادند. گوشه آستینم رو گرفتم و فشار دادم؛ احساس می‌کردم هوایی برای نفس کشیدن وجود ندا‌شت! ایستادم و اونم ایستاد. می‌خواستم نفس‌هام بالا بیاد؛ نمی‌دونستم چرا این‌طور شدم! تاثیر سرُم‌ها و آمپول‌هایی بود که تو بیمارستان بهم...

~HadeS~ · 23/9/20

با پام در رو به جلو هل دادم و قدم‌های آروم برداشتم. نگاهی به خونه انداختم؛ دیوارهای آجری و خاکستریش دیگه داشت پودر می‌شد و می‌ریخت! بالاتر رو که نگاه کردم چشمم به بالکن خورد؛ پنج شیش‌تا گلدون که یکیشون گوجه و بقیه گل بودند.
هر وقت گلدون‌ها رو می‌دیدم یاد مریم و کیوان می‌افتادم؛ هر دو جونشون رو به خاطر دوتا شاخه گیاه می‌دادند!
نگاهم رو...

~HadeS~ · 23/9/20

-دلم...
درد شدیدتری از معدم گذشت و نتونستم حرفم رو ادامه بدم. همش به خاطر مارسلینه! اضطرابم به معدم می‌زنه.
مریم به تته پته افتاد، چپ و راستش رو نگاه کرد و گفت:
-بریم بیمارستان؟
سرم رو بالا گرفتم و درحالی که نفس نفس می‌زدم جواب دادم:
-نه... نه داروهام رو بده.
-داروهات؟
اطرافش رو نگاه کرد که چشمش به کیسه‌ داروی روی زمین خورد، سریع...

~HadeS~ · 1/10/20

هیچ کاری جز نفس کشیدن نکردم! مدت طولانی‌ای به دیوار زل زدم و خمیازه ‌کشیدم. برای اینکه بدنم از حالت یک‌نواخت در بیاد، روی تـ*ـخت چرخیدم و میوه‌هایی که مریم برام پوست ‌کنده بود رو خوردم، دفترم رو خط خطی ‌کردم و نفس‌های عمیق و بلند ‌کشیدم.
تمام کارهایی که یه ساعت پیش انجام دادم توی همین‌ها خلاصه می‌شد. روشا چند دقیقه بعد اومد و باهام حرف...

~HadeS~ · 1/10/20

اون پول‌های لعنتی باید کجا باشند؟!
لحظه‌ای کمد به چشمم خورد، جلو رفتم و درِ کمد رو باز کردم. یعنی ممکنه داخل جیب یکی از شلوارهام باشه؟
نگاهی گذرا به شلوارهام کردم، اون روز اصلاً چه شلواری پوشیده بودم؟
با اخم سر تکون دادم؛ چه سوال احمقانه‌ای بود! جیب تک تک شلوارهام رو گشتم که بالاخره اون پول لعنتی رو پیدا کردم و دادم دست مریم.
مریم...

~HadeS~ · 1/10/20

نه لعنتی!
صدای قطع شدن تلفن و بوق‌های پشت سر هم توی گوشم پیچید؛ دست‌هام یخ زدند و گوشی سُر خورد و افتاد. دستم رو داخل موهام فرو بردم و چشم‌هام رو بستم.
سرم گیج می‌رفت و اسمش رو همش زیر لـ*ـب تکرار می‌کردم:
-دالیا، دالیا، دالیا!
دستم رو روی گلوم گذاشتم تا نفسم بالا بیاد. مدت طولانی‌ای به زمین خیره موندم و همش اسمش رو زمزمه می‌کردم.
سر تا...

~HadeS~ · 1/10/20

سرم رو بالا گرفتم و نگاهش کردم:
-اون، اون حالش خوبه؟
-علم غیب ندارم که، تعریف کن!
از این‌که توی این وضعیت افتضاح طنازیش گل کرده بود متنفرم!
بهش از تماسم گفتم و بعد سکوتش، ناله‌اش، افتادن و جواب ندادنش!
نگاه عمیقی به لیوان دستش کرد و سر تکون داد، با لحنی آمیخته از تاسف گفت:
-من متاسفم؛ ولی اگه این‌طوره امیدی نیست!
نفسم رو فوت کردم و...

~HadeS~ · 9/10/20

***
«هفته‌ی بعد»
-خب؛ حالا باورت شد؟
خاک پیرهنم رو تکون دادم، سرم رو پایین انداختم و کمی به کفش‌های مشکیم نگاه کردم.
-نمی‌دونم.
دستی به موهاش کشید و نگاهی معنادار بهم انداخت. درحالی که موهای صافش رو جلوی شیشه یه ماشین برانداز می‌کرد؛ لبخندی به نشونه رضایت زد و با لحن طعنه آمیزی خطاب به من گفت:
-هر کسی ندونه فکر می‌کنه لیلی و مجنون...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین