رمان همخونه شرقي | سمیه سادات هاشمی جزی کاربر انجمن رمان ۹۸

سميه سادات هاشمي جزي · 7/1/20

زن عمو دستی به صورتش کشید، آهی بلند سر داد و گفت:
- بهار فکر کن ببین من انقدر حسین رو دوست داشتم، زهرا خواهرم چقدر عاشقش بود! حسین یک روز موند و دوباره رفت جبهه، بعد فهمیدم خواهرم پیغوم داده بوده بیاد و با منطق‌های خاص خودش من رو آروم کنه.
چند روزی گذشت، هر روز پرویز میومد خونه ما به دیدنم، دروغ...

سميه سادات هاشمي جزي · 7/1/20

زن عمو از گریه دیگر نتوانست حرف بزند، صورتش سیاه شده بود! دستش را به زیر گلویش گرفت، احساس خفگی می‌کرد! سریع به سمت آشپزخانه دویدم و آب برایش ریختم. به اتاق رفتم و او همچنان بی‌صدا و خفه گریه می‌کرد! کمی که از آب خورد شانه‌هایش را ماساژ دادم، با ترس و استرس می‌گفتم:
- زن عمو ولش کن، ادامه نده...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

در حال خود نبودم که صدای او آمد.
- چرا گریه می‌کنی؟! چی شده؟
سرم را که برگرداندم او را دیدم که در قاب در اتاق، با نگاهی پر از نگرانی و دلواپسی به من خیره شده بود.
همان‌طور که اشک می‌ریختم فکری در نظرم رسید، بسم الله ای گفتم از خداوند کمک خواستم. شاید بتوانم در این لحظه هنری نشان دهم، باید خودم...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

پس ذهنم پوزخندی زدم، این فیلم نامه باب میلشان نخواهد بود! من فکر دیگری داشتم ،حالا وقتش بود که به او بفهمانم من ندانسته به آ*غو*شش رفتم. خجالت‌زده سرم را پایین انداختم؛ کمی خودم را عقب کشیدم. باید عزت نفسم سر جایش می‌ماند! هول كرده گفتم :
- ببخشید، اصلاً نفهمیدم چی شد! انقدر غم توی دلم زیاد بود که...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

لحظه‌ای سکوت کرد، به سمتم آمد. او به چه حقی به من شک دارد!روبه‌رویم ایستاد، آرام گفت:
- درسته که بهت گفتم نمی‌تونم به عنوان همسر قبولت کنم، اما این رو که بقیه نمی‌دونند، پس با آبروی من بازی نکن! هرکاری داری به خودم بگو! من تهران تمام امکاناتت رو فراهم کردم که راحت باشی، که حرف و حدیثی پیش نیاد،...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

«امیر حسین»
به معنای واقعی گند زدم، حقش نبود خشمم را این‌طور سرش خالی کنم! از صبح که با سعید حرف زدم مانند دیوانه ها شدم‌‌. تمام مدت این در ذهنم بود که سعید چه فکری در مورد رابـ*ـطه من و او می‌کرد؟ ترسیدم سعید با او ارتباط بگیرد و به همه بگوید بی‌ارتباطی من و آن دختر را...
لحظه‌ای تلنگری در ذهنم...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

هر دو به سمت اتاق دویدیم. خدای من چه می‌دیدم، دوباره مادرم استفراغ خون کرده بود! دخترک سریع مادر نیمه خیز شده‌ام را درآغوش گرفت، ترسيده بود! با لبخند و ترس گفت:
-جونم زن عمو، من این‌جام! جونم؟! عزیزم چیزی نیست نترسین!
سریع به اتاق احسان رفتم، درون کیفم آمپول مورد نظر را برداشتم. لعنتی دستانم...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

او با تعجب به دست من كه هنوز روی شانه‌اش بود خيره شد، مادرم از خنده زیاد و حال خرابش بی‌رمق گفت:
- آره مادر پاشو که من رو از خنده به دل درد انداختی! وای بهار ببین لباس آبی برات آورده، دقیقاً مثل همین شعری که خوندی! خوب بلدی دل شوهرت رو ببری كلک!
بهار به روی مادرم لبخند زد، ته لـ*ـبش پوزخند داشت! (من نامردم!) از روی تـ*ـخت بلند شد.(دستم...

سميه سادات هاشمي جزي · 9/1/20

یک ساعتی گیج و گنگ در خیابان‌ها دور می‌زدم. به هر دری زدم تا ذهنم از او خالی شود؛ اما نشد! هرچه فکر کردم که او چه کرد که آتش بر جانم انداخت، نفهمیدم! هزار بار خواستم برگردم خانه تا او را دقیق‌تر نگاه کنم، ببينم چه كرد كه آتش زد بر جان غم زده و مرده من، اما خودداری کردم!
نمی‌دانم چرا احساس می‌کنم...

سميه سادات هاشمي جزي · 10/1/20

چه غم وقتی جهان از عشق نامی تازه می گیرد...
به درون اتاق مادرم رفتم. آرام خوابیده بود؛ اما رنگ و رویش بوی مرگ می‌داد و من این را خوب می‌دانستم! (خدايا نگيرش ازما!) کنارش روی صندلی نشستم. لـ*ـب می‌جويدم از ناراحتي بهار، نمی‌فهمیدم چرا بی‌تابم؟!(خدايا چه مرگم شده!) مردد و کلافه چند بار نشستم و بلند...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین