رمان لیانای من | مهدیه مومنی کاربر انجمن رمان ٩٨

.Mahdieh · 15/3/20

«کاش آدم‌ها هم به شرط چاقو بودند!
قبل از راه دادن به حریمت، یا از سرخی قلبشان مطمئن می‌شدی،
یا حداقل از چشم سفیدیشان!»
آتنا کمی بعد آروم گرفت. نشستن، که جعبه‌ی دستمال کاغذی رو جلوی آتنا گذاشتم. رو به مبینا گفتم:
-فردا شمال می‌ریم.
مبینا به سرفه افتاد. آتنا تند پشتش کوبید که خندیدم.
-خیلی غیر منتظره...

.Mahdieh · 17/3/20

از جام برخاستم و مبینا تا جلوی آسانسور همراهیم کرد. درحالی که کنارم بود، زمزمه کرد:
-مواظب خودت باش! مواظب حریم بینتون باش! مواظب قلبت باش و همیشه از روی احساس تصمیم نگیر…
آهی کشیدم. به خوبی متوجه‌ی منظور حرف‌هاش بودم و نگرانیش رو درک می‌کردم. ازش فاصله گرفتم و عقب، عقب داخل آسانسور شدم.
-خیالت راحت،...

.Mahdieh · 18/3/20

با حیرت به صورتش زل زدم. آثار ناراحتی به خوبی از چهره‌ش مشخص بود و من تا الان ندیده بودم رایان تا این حد بهم ریخته بشه!
کمی نزدیک‌تر رفتم که گفت:
-بشین تو ماشین!
اطاعت کردم. دلم نمی‌خواست بازم عصبیش کنم. پشت فرمون نشست و ماشین رو آروم به حرکت درآورد. ادامه داد:
-برخلاف تموم مخالفت‌های پدربزرگم این...

.Mahdieh · 21/3/20

-آره! پدر سالینا تاجره و فقط هم همین یک دختر رو با سه تا پسر داره.
-پس باید خیلی سرمایه دار باشه.
-آره، اون قدر که نمی‌شه حساب کرد! کلی زمین و ویلا و کارخونه، هم این جا و هم خارج از کشور داره!
-آمریکا؟
-نه، نه، سوئد.
-آهان، فهمیدم.
نگاهم رو اطراف ویلا چرخوندم. همه چیز عالی و تحسین برانگیز بود.
-به، به؛...

.Mahdieh · 23/3/20

«تو، قشنگ‌ترین تیتر زندگی منی!»
چشم‌هام رو باز کردم. لبخندی زدم و از جا بلند شدم.
پنجره رو باز کردم که بوی خوب دریا در وهله‌ی اول به مشامم رسید...
گاهی کوچک‌ترین بهونه‌ها باعث می‌شن حس کنی چقدر خوشبختی!
حوله‌م رو برداشتم و به سمت حموم رفتم
کمی عطر به خودم زدم و آرایش ملایمی هم به چهرم دادم.
صدای ضرباتی...

.Mahdieh · 25/3/20

بوراب با تحسین نگاهم کرد.
-چه دختر فهمیده‌ای!
سالینا لبخند دلنشینی زد.
-دیگه مطمئن شدم که تو می‌تونی دوست خوبی برای من باشی!
نگاهم که به نگاه پر از تحسینش افتاد. غرق لـ*ـذت شدم و در جواب سالینا گفتم:
-باعث افتخاره دوستی با تو عزیز دلم!
بقیه صبحونه در سکوت خورده شد.
بوراب بهمون اشاره کرد:
-حاضرشید بریم...

.Mahdieh · 28/3/20

از جا برخاستیم و به سمت ماشین رفتیم. بوراب گفت:
-از فردا صبح شروع می‌کنیم. باید تمام تلاشمون رو به کار بگیریم!
سوار شدیم. رایان گفت:
-امروز برای گشت و گذار این اطراف بریم. باید وسایل لازم رو هم خریداری کنیم.
بوراب تایید کرد و دقایقی بعد تو راه بازگشت بودیم. روبه سالینا گفتم:
-داخل کلبه رو فراموش کردی...

.Mahdieh · 28/3/20

حدود نیم ساعت بود که توی صف بودیم. حوصله‌م سر رفته بود و شدت استرسمم هر لحظه بیشتر می‌شد.
وقتی نوبت به ما رسید، بوراب و سالینا اول رفتن و توی یک کابین نشستن. ازشون عکس گرفته شد و گفتن که اگر خواستید عکس‌هاتون رو اون طرف کوه بهتون تحویل می‌دن. کابین بعدی باید خالی می‌رفت تا زیاد سنگین نشه. باهم سوار...

.Mahdieh · 2/4/20

پس از کمی دیگه گردش و تفریح، برای ناهار به رستوران مجلل کوه رفتیم و ناهار خیلی لذیذی خوردیم. واقعا بهمون مزه داد! باز باید برای برگشت سوار تله‌کابین می‌شدیم و من این بار کم‌تر می‌ترسیدم!
نوبتمون که شد این بار اول من و رایان سوار شدیم و بعد از ما، بوراب و سالینا توی یک کابین دیگه نشستن.
نگاهم رو از پنجره...

.Mahdieh · 4/4/20

-خدابزرگه رایان، اگر دلت گرفته و حس می‌کنی خیلی تنهایی کافیه یه لحظه، فقط یه لحظه نگاهت رو به بالای سرت و به آسمون بسپاری. متوجه می‌شی که یه نفر همیشه، همه جا و در همه حال باهاته که به راحتی قادره تموم زخم‌های روحی و جسمیت رو التیام ببخشه! اون قادر و تواناست، فقط به خودش توکل کن و بس!
-پس چرا مادرم رو...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون راجع به رمان؟؟؟

عالی

خوب

ضعیف

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین