رمان میسوفونیا (جلد سوم رمان منحوس) | Essence کاربر انجمن رمان ۹۸

Essence · 28/7/23

اعتراض به منسوب شدن به داشتن علائم حیاتی و وجود ظاهری توی دو سه قدمی زنی که سال‌ها توی گورستان ذهنم خاک خورده بود و بدون اجازه‌ی خودم از قبری که خودم مالکش اومده بودم، با دهنی باز و ناخنایی تیز بیرون اومده بود. ناخنایی که مغزم رو چنگ می‌زد و دهنی که سرم رو می‌جوید.
نگاهی که مسیری لغزنده داشت. با هربار...

Essence · 28/7/23

دهنش رو بعد از بارها سعی باز کرد و تمام مدت گنگ و صامت میز رو تماشا کرد. ناخن رو با دقت توی خط گذاشتم که بعد از سال‌ها، به قصدش از کاری که برای همیشه به عنوان کاری ناخواسته از عمد توی ذهنم می‌موند، اقرار کرد:
- فقط می‌خواستم این عادت از سرت بیفته...
با دندونای قفل شده سر انگشت حلقه غریدم:
- ولی فلفل رو...

Essence · 28/7/23

مرده‌ترین مرده‌ی خاطراتم رو زنده می‌دیدم، زنده می‌شنیدم، زنده لمس می‌کردم. گرم بود، برخلاف همه‌ی تصورات نداشته‌م بوی خوبی می‌داد. بهم فشار می‌آورد، اما این‌بار نه تنهایی حاصل از لابه‌لای خرابه‌های ذهنم گم شدنش. این‌بار، حصار بازوهاش و قفسه‌ی سـ*ـینه‌ش.
به نقطه‌ی جوش احساساتم نسبت بهش می‌رسیدم. همه‌ی رنجای...

Essence · 29/7/23

این زن رو موریانه‌ی گذر زمان جویده بود؛ خاک خورده بود؛ من کشته بودم. این زن؟ برای یه بار دیدن روند سالم رشد کردن و قد کشیدن من هیچ زحمتی به خودش نداده بود. این زن توی معتاد که من توی دهنم ریختم تا نصف روز بدبختیایی که با رنجور و ضعیف بودنش سرم آورده بود رو فراموش کنم، حل شده بود!
در وصف نگاهش رقتی رو برای...

Essence · 29/7/23

تاریک و گرم، خستگی عمیقی رو با خوابی التیام‌ بخش پر می‌کرد، اما تاریک‌تر از چیزی بود که با گرما دو پلک رو به هم جوش بزنه و گرم‌تر از حدی که با تاریکی، چتر بیداری رو از روی ذهن به هوا بلند کنه. تنها و مطلوب، اما اون‌قدر تنها که شک و شبهه‌ی واقعا تنها نبودن، هرنوع تنهایی رو با دندونه‌های تیزی به جویدن بدن...

Essence · 29/7/23

کشش نگاهم رو حین متمایل کردن بالاتنه‌ش به سمتم، با لبخندی چاک خورده تا کمی پایین‌تر از چشما و چشمایی گشاد و براق و بی‌رنگ با تبری برید و با تندی به سمتم برگردوند. شوکی که بهم وارد کرد، دستم رو با عجله به سمت در برد و باعث بسته شدنش شد. بی‌اختیار و مضطرب عقب‌گرد کردم. دو دستم رو جلوم قفل کردم انگشتام رو به...

Essence · 29/7/23

نظرم رو از سمت آدمایی که با عجله از کنارمون رد می‌شدن و از سرمای زمستون بی‌سابقه‌ی اون سال، گارد گرفته بودن، به طرف خودش کشید و موج صداش رو با طول موج بغض شکسته و انزجارآورش همسان کرد:
- الان دیگه فرقی نمی‌کنه بخوای بهم کمک کنی یا نخوای؛ الان باید به این فکر کنی که چطور از دستش خلاص شیم.
- خلاص شیم؟
بعد از...

Essence · 30/7/23

آخرین راه‌حلم بود، رفتن تو کار تخصص ظاهری اون پسره، یاشار. کاش می‌شد اعتراف نکنم که گشتم و شماره‌ی سیو نشده‌ش رو پیدا کردم، بهش زنگ زدم و بعد از مواجه شدن با سلام خشک و خالیش، بی‌مقدمه بحث لپ‌تاپ ویران‌شدم رو وسط کشیدم که احساس کنم با رد شدن بوی هزینه از دماغش، حنجرش طی ادامه‌ی گفتگو گرم‌تر می‌شه. تا به...

Essence · 30/7/23

شاید نباید بجای این‌که از روی پله رد شم و بالا برم، صدای درهم شکستنش رو بشنوم و از وسطش رد شم و پایین برم. به هرحال این نبایدها، چاره‌ی خاصی نبود وقتی که ساق دو دستم رو لبه‌ی راهرو گذاشته بودم و مستحق این بودم که نلغزم. برای خودمم مبهم بود، پله‌ی آخر زیر پاهام شونه خالی کرد و چند ثانیه‌ی بعد به پشت روی...

Essence · 30/7/23

بابا کنارم نشست و با زمزمه بهم گفت:
- این‌جا همه از آدم طلبکارن.
منم جایی برای نگاه کردن نداشتم. در نتیجه چشمام رو از کار اضافی خلاص کردم و بستم. دستم که اسیر سرم شده بود به روی قفسه‌ی سـ*ـینه‌م و کنار دست دیگه نمی‌رسید. سکوتمون رو روی هم گذاشتیم و به صدای اطراف گوش دادیم. گفتگوهای نامفهوم، کشیده شدن چرخ روی...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

مدیر تالار طراحی و تایپوتریلر

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین