✺اختصاصی رمان دم نیک پی | Tiralin کاربر انجمن رمان ۹۸

Tiralin · 14/2/22

کاخ مناره
به پاس گرمای روزافزون خورشید خرداد و گام های سوزان تابستان هنوز نیامده، پنجره ی کاخ مناره گشوده است و درون آن، تماشای نیکوی نیم روز الن و شاید بهتر از تالار پر هیاهوی کاخ است.
سوی پنجره، گهواره ی سپید نوزاد الن تبار است و کودک با جامه ی سپید دام دار چون فرشتگان، زلف بسیار اندک سیاه گون، چهره ی آرام و سپید و مشت های گشوده بر...

Tiralin · 19/2/22

آه، پروردگار! با همین زبان آتشین از کاخ الن رفته است؟! دور نیست!
هری دستش را بر شانه ی او می فشارد، سر کج می کند، لَبخند دندان نمایی می زند و می گوید:
- بسیار نیک، مهراز خان!
دست از شانه اش بر می دارد.
- نیازی نیست، برای الن زادگان و لیدیان اینگونه روی بگیری و ابرو خراشی.
با سر جامه های در دست دیگرش را نشان می دهد.
- باید هر چه زودتر...

Tiralin · 23/2/22

با گشودن چشم، آوای فریاد وار آتنا از اندیشه اش بیرون می شود و با گنگی به خود در آینه ی تمام قامت می نگرد، که آراستنش به پایان رسیده است و پیشکاران از برش دور گشته و به آراستن اتاق پرداخته اند.
اکنون چه کند؟
به چشمانش در آینه می نگرد.
اگر همه ی درباریان بدخواه او باشند و از برای به ستوه آمدن از این شاهزاده ی برازنده به او چنین گویند،...

Tiralin · 28/2/22

کاخ زر خرید الن
تالار گردهمایی
خورشید خرداد ماه، پشت کوه های سر به آسمان نهاده است و آسمان با رخ نمایی دانه دانه ی ستارگان، رنگ شب و تیرگی به خود می گیرد و این رویداد از پشت پنجره های تالار گردهمایی آشکار است.
سپس درون تالار، مهتران کوچک و بزرگ از درب زرین و گشوده به این سوی می آیند و اندک اندک، هیاهو فزون تر می گردد.
و در این میان که...

Tiralin · 4/3/22

طبقه ی دوم
و سرانجام تیرانا الن با آن جامه ی لیدیان دوخت و نشانی بر سـ*ـینه، همان گونه که دامنش را در مشت می فشارد، بر لَبه ی پلکان مارپیچ ایستاده است و با چشمانی لَبریز از هزار گمان، دیده می گرداند.
بر فراز این تالار، شمع دان هایی چوبین برای روشنگری تالار از سقف آویخته است و در میانه شان کریستالی بزرگ و صورتی رنگ برای زیبایی و شکوه.
او...

Tiralin · 8/3/22

تالار گردهمایی
نوازندگان چنگ و نِی نوازی از سر گرفته اند و مهتر زادگان با سر مَستی و خنده های وارسته پای می کوبند.
این سوی در شاه نشینی، تیرانا الن بر اورنگی* زرین تکیه زده است؛ با همان جامه های لیدیا دوخت و نشان گل بر سـ*ـینه ی راست و دستانی که انگشتان ره شگفت بر عاج زرین می فشارد.
و این بانوی خوش چهر چندان در اندیشه است، که آوای ژرف...

Tiralin · 15/3/22

در طبقه ی دوم تالار، آنجا که نزدیک به پلکان مارپیچ است، مهربانو تینا به ناگه با شنیدن سخن دستور الن در لَبه ی پلکان می ایستد و رو به دستور، با چشمانی ریز شده به نشان پَست نشان دادن چیزی، به ریشخند و گفتی می گوید:
- آن جوان هیلدا زاد دیدار همرهان و کاوشگران* شما را نپذیرفت؟!
پوزخندی می زند.
- آن جوان چگونه بدین سان بی باک است!
دستور...

Tiralin · 18/3/22

و مهربانو تینا که با دردی ژرف در سر گواه این سخنان است، به ناگه می گوید:
- دیگر نمی توانم، به تماشای این رویداد ها بایستم.
و روی می گیرد و دستور دست او را می گیرد و می گوید:
- بردبار باش، تینا! تو مادر شاه بانوی آینده ی لیدیانی، نباید از تماشاگاه دور شوی.
و تینا بانو نخست به دست تیرداد الن در می نگرد و سپس با هزار گمان و پشیمانی باز...

Tiralin · 20/3/22

شاهزاده ی لیدیان با شادمانی به این نشان های درهم تنیده در می نگرد و مهراز هیلدا با اندیشه در امروز خویش.
هنگامی که والای آن گروه در آیینه پدید آمد و برفت و کاغذی از خود به جا نهاد؛ او پس از درمان زخم های خود به سوی آن برفت و کاغذ را به گونه ای یافت، که گل صورتی درخشانی درست همین گونه بر آن بدید و دیری نپایید، که کاغذ چون گلی پر پر،...

Tiralin · 23/3/22

در این هنگام آزر پایر با ردایی سیاه و نگار زرین و پر هیاهو، چشمان تیز و خیره بر بند آویخته از گردن هری به میان می آید و می کوشد با کنار زدن مهراز رویاروی او بایستد و شمشیر را هماهنگ کند؛ که مهراز پس از زخمه* ای که او برای کنار زدنش با شانه بر شانه ی راست او زده است؛ با چشمان سیاه خیره و لَبخندی زیبا گام هایش را می گرداند و همان گونه...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین