رمان در پس یک پایان | روشنک.ا نویسنده افتخاری انجمن رمان ۹۸

روشنک.ا · 23/7/20

شعر تمام شد؛ ولی من هنوز هم دلم لـ*ـذت خواندنش را می‌خواست. نمی‌دانم بابا چطور می‌فهمید هر زمان چه شعری به دلم می‌نشیند که همیشه همان شعر را می‌خواند. شاید هم هر چه او می‌خواند، چون او می‌خواند، همان چیزی بود که نیاز دلم بود و از همین سو به دلم می‌نشست. این هم خودش نوعی خوشبختی است که در زندگیِ آدم کسانی باشند که هر چه می‌گویند، چون...

روشنک.ا · 23/7/20

کوروش لبخندش را کمی عمیق‌تر کرد و گفت:
-نیاوند خیلی لطف کرده؛ ولی این حرف رو نزنید، به‌عنوان یه دوست کاری براش نکردم.
مامان سرش را پایین انداخت و با صدای آهسته‌ای گفت:
-چرا، خیلی کارا کردید. شما و آدن واقعاً پسرم رو نجات دادید. خدا دنیا و آخرت خوبی نصیبتون کنه!
کوروش با همان لبخندی که بر لـ*ـب داشت، گفت:
-شرمنده می‌کنید!
مامان با صدای...

روشنک.ا · 23/7/20

بابا که کمی عقب‌تر از مامان روبه‌رویم ایستاده بود، گفت:
-می‌خوای بده من ببرم.
لبخندی به رویش زدم و گفتم:
نه، شما استراحت کنید. من زود میدم و میام.
با قدم‌های تندی خانه را ترک کردم و وارد کوچه شدم. کمی سرم را چرخاندم و با دیدن کوروش که در حال گذاشتن جعبه‌ها بر صندلی کمک راننده‌ی ماشینش بود، سرعت قدم‌هایم را تندتر کردم و با صدای...

روشنک.ا · 23/7/20

باید از آنچه بی‌خبر بودم، مطلع می‌شدم؛ لذا با قدم‌های تندی به آشپزخانه رفتم.به‌سمت مامان که جلوی ظرفشویی ایستاده و در حال شستن ظرف‌ها بود، رفتم و کنارش ایستادم. با صدای آهسته‌ای گفتم:
-مامان؟
بی‌آنکه نگاهش را از ظرف‌ها بگیرد یا حداقل شیر آب را ببندد تا صدایم را بهتر بشنود، گفت:
-بله؟
نفسی عمیق کشیدم و گفتم:
-بابا گفت از شما بپرسم چی...

روشنک.ا · 23/7/20

مامان سرش را به طرفین تکان داد و گفت:
-چرا این‌قدر همه چیز رو بزرگ و پیچیده می‌کنی نفس؟ همه‌ی اینایی که می‌گی بعد از تولد بچه خودت یاد می‌گیری و انجام می‌دی. مادر و پدر شدن، نقشایی نیستن که قبل از بچه‌دار شدن آدم بتونه خوب ایفا کنه. به‌محض بچه‌دار شدن، حس مادر و پدر شدن آدما رو دگرگون می‌کنه و به مرور اونا یاد می‌گیرن نقششون رو...

روشنک.ا · 23/7/20

به‌محض آنکه در عمارت را باز کردم، بوی دود سیگار در بینی‌ام چرخ خورد و اخم بر ابروهایم آورد. بی‌توجه به صدای فیلمی که در تلویزیون پخش می‌شد، سریع کفش‌هایم را از پایم درآوردم و در جاکفشی گذاشتم. با قدم‌های تندی از راهرو وارد پذیرایی شدم و از میان دود رقیق سفید‌رنگی که در فضای پذیرایی می‌رقصید و بینی‌ام را از بوی تند سیگار می‌آزرد، گذر...

روشنک.ا · 23/7/20

نگاهم را تا چشمانش بالا کشاندم. نفس عمیقی کشیدم و با صدای آهسته‌ای گفتم:
-همه‌ی آدما بخشی از حقیقت رو می‌دونن؛ ولی هیچ کس جز خدا نمی‌تونه ادعا کنه حقیقت رو کامل، دقیق و با تمام جزئیات می‌دونه. این اصلاً درست نیست که تو یا هر آدم دیگه‌ای، از روی دیده‌ها و شنیده‌های ناقص، تمام حقیقت رو پیش‌بینی کنی و بر اساس اون پیش‌بینیِ غلط، آدما رو...

روشنک.ا · 23/7/20

حالا من هی تند تند بولدوزری پست میذارم و شما هی تند تند لیفتراکی لایک کنید
ببینم کی زودتر جا میزنه *.*
شکستتون میدم که بگید آقا انصراف، روشنک برنده ست *.*...

روشنک.ا · 23/7/20

***
قلم را در شیشه‌ی جوهر مرکب فرو بردم و برای دومین بار در کتاب رفیقم نوشتم:
«ن وَالْقَلَمِ وَ مَا يَسْطُرُونَ
نون، سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند!
کتاب رفیقم؛ سلام!
این دومین دیدار و صحبت ماست که نیاز شدیدی به آن حس کردم. هرچند من سه روز پیش در تو کمی از دردهای دلم نوشتم، امروز هم نیاز به نوشتن در تو را احساس کردم. می‌دانی کتاب...

روشنک.ا · 23/7/20

جوری پست میذارم که سری بعد که خواستم رمان استارت بزنم، همه با هم جیغ بزنید

سرم را به طرفین تکان دادم و کتاب رفیق و قلم را در داخل جعبه گذاشتم. جعبه را به داخل کمد برگرداندم و از اتاق فرزند بیرون آمدم. با پهلوی دستم اشک‌هایی را که از چشمانم جاری شده بودند، پاک...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین