رمان در پس یک پایان | روشنک.ا نویسنده افتخاری انجمن رمان ۹۸

روشنک.ا · 29/7/20

تا رسیدن به مطب فرزاد حدوداً دو ساعت طول کشید و من ساعت هشت و بیست دقیقه داخل آسانسور ایستاده بودم.
وقتی به دومین طبقه رسیدم، با قدم‌های تندی از آسانسور پیاده شدم و به سمت میز منشی ناآشنایش رفتم. از زمانی که از هم طلاق گرفته بودیم، منشی قبلی‌اش استعفا داده بود و فرزاد خانم جوان دیگری را به جای او استخدام کرده بود.
-وقتِ قبلی داشتید؟...

روشنک.ا · 29/7/20

رویم را از او برگرداندم؛ ولی با دیدن کسی که جلوی در اتاق ایستاده بود ناخودآگاه از حرکت متوقف شدم.
ساناز با قدم‌های بلندی به سمت ما آمد و در حالی ‌که نگاه معنی ‌دارش را به من می‌دوخت، گفت:
-باور کنم که فقط برای رایان اومدی اینجا؟
پوزخندی به رویش زدم و گفتم:
-مختاری هر چیزی رو که دوست داری باور بکنی یا نکنی! فقط تو خیلی خوش شانسی که من...

روشنک.ا · 29/7/20

نگاه‌های کنجکاو آذر و فرخنده که روی من و او به نوسان در آمده بودند، اخم بر ابروهایم نشاند. با جدیت تمام گفتم:
-الان نه!
نگاهش را به آذر و فرخنده کشاند و گفت:
-زیاد وقتتون تلف نمیشه.
آذر از بازویم نیشگونی گرفت و آهسته کنار گوشم گفت:
-اون دیگه کیه؟!
لبخند سستی بر لـ*ـبم نشاندم و بالاجبار رو به آذر و فرخنده گفتم:
-فعلاً باید برم. من رو...

روشنک.ا · 29/7/20

-خانوم شکیبایی؟
سرم به سمت منبع صدا چرخید. منشی دفتر ریاست بود که نگاهش را به من دوخته بود. سرش را بالا گرفت و گفت:
-تشریف بیارید دفتر ریاست.
با این حرفش چشمانم از تعجب گرد شدند و با گنگی گفتم:
-چرا؟!
-لطفاً فقط تشریف بیارید؛ سأالاتتون رو داخل دفتر بپرسید.
لوله‌های آزمایش را داخل محفظه گذاشتم و بی هیچ حرفی دنبالش راه افتادم. وقتی به...

روشنک.ا · 30/7/20

***
-غلط کرده اخراجت کرده!
دستم را بالا آوردم و انگشت اشاره‌ام را جلوی لـ*ـب‌هایم گرفتم و گفتم:
-آروم‌تر هلنا!
اخمی را که بر ابروهایش نشانده بود غلیظ‌تر کرد و گفت:
-آروم‌تر؟! خوبه هم مامانت و هم بابات می‌دونن که هفته‌ی پیش اخراج شدی! فقط به من داری این‌قدر دیر می‌گی!
اخمی کردم و گفتم:
-مثل تو که تازه امروز به من گفتی آقای گودرزی...

روشنک.ا · 30/7/20

***
-ازت متنفرم مامان!
بابا معترضانه گفت:
-رایان جان! این حرفت درست نیست پسرم!
رایان در حالی ‌که کوله‌ی کوچک مهدش را روی زمین می‌گذاشت، چشم‌های پر از اشکش را به من دوخت و با همان نگاهش خنجری تیز را تا عمق قلبم فرو برد. سپس با صدایی که به خاطر بغضش می‌لرزید، گفت:
-ازت متنفرم! تو باید به بابام می‌گفتی از مأموریت برگرده و امروز برای جشن...

روشنک.ا · 30/7/20

***
-«یک هفته بعد از آن شب، الیور خسته و مجروح و گرسنه به شهرکی به نام بارنت در نزدیکی‌های لندن رسید. در آغاز این سفر پر از سختی تصمیم گرفته بود، خودش را به لندن برساند؛ چرا که شنیده بود لندن شهر بزرگی است و در آنجا دیگر دست آقای بامبل به او نخواهد رسید.»
-مامان؟
آهسته کتاب را بستم و نگاهم را به چشمان خواب آلوده‌ی رایان کشاندم و گفتم...

روشنک.ا · 30/7/20

من باز هم میگم،از خز بودن این قسمت‌ها، کلش رو قضاوت نکنید :)
همش تقصیر نسخه اوله که جلد دوم هم پخش شده و مجبور شدم، مجبور -_-
وقتی آسانسور متوقف شد، نفسی عمیق کشیدم و با قدم‌های آهسته‌ای از آسانسور...

روشنک.ا · 30/7/20

لبخند کجش را محو‌تر کرد و گفت:
-خب چه خبرا؟ فکر کنم حدوداً پونزده سال از آخرین دیدارمون می‌گذره؛ مگه نه؟!

لبخند کم‌رنگی بر لـ*ـبم نشاندم و گفتم:
-همین‌طوره. یادمه وقتی از ایران رفتی من و هلنا دبیرستانی بودیم. مادرت همیشه می‌گفت با اینکه به خاطر تعطیلی دانشگاه‌ها موقع انقلاب فرهنگی مجبور شدی بری آمریکا، زیادی اونجا ماندگار شدی. وقتی...

روشنک.ا · 30/7/20

این قسمتا خودمم پوکر فیس میکنن چه برسه به شما :|

***
اواسط مهر ماه بود و من با اینکه برای مصاحبه‌ی استخدام به چهار شرکت دیگر هم رفته بودم، هنوز شغلی پیدا نکرده بودم. از زمانی هم که به دفتر مدیر عامل شرکتی که هلنا هم در آن سهیم بود، آرمان رادمنش، رفتم حدوداً دو هفته...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

نویسنده افتخاری

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین