مشاعره با حرف پ

~ریحانه رادفر~ · 7/8/21

پپچ و تاب زلف دارد راه باریک سلوک
شانه سان ما را به مژگان قطع این ره کردن است
«بیدل دهلوی»
***
پر کن قدحی زهر هلاهل که به یک دم
بر یاد لـ*ـب لعل تو چون شهد بنوشم
«خواجوی کرمانی»
***
پروانه جز بشوق در آتش نمیگداخت
میدید شعله در سر و پروای سر نداشت
«پروین اعتصامی»

~ریحانه رادفر~ · 7/8/21

پیدا نبود دل ز هجوم غم معشوق
پنهان شده از کثرت پروانه، چراغم
«قدسی مشهدی»
***
پرتوی باید ز نورِ معرفت
تا برون آیی ازین ظلمت مگر
«حکیم نزاری»
***
پس آنگه زصد دفتر مدح تو
توانم مگر کرد سطری ادا
«ملک الشعرای بهار»

~ریحانه رادفر~ · 7/8/21

پیش بالایت به بالایت فرو ریزم گهر
زانکه صد نوبر مرا زان یک صنوبر ساختند
«خاقانی»
***
پرتـــو عمــــر چراغی ست که در بزم وجود
به نسیم مژه بر هم زدنی، خاموش است
«سایر مشهدی»
***
پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق
هــــر کسی لایـــق آن نیست کـــه بـــــردار شود
«شال بافان»

~ریحانه رادفر~ · 7/8/21

پرخاش که از هـر دهنی تلخ چو زهر است
چــــون از لـ*ـب شیرین تــــو افتــاد شکر شد
«ابوالحسن ورزی»
***
پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل
شیشه ای بــود کـه شد باعث ویرانی من
«پروین اعتصامی»
***
پروانه صفت دیــده به او دوختــه بودم
وقتی که خبر دار شدم سوخته بودم
«عاشق اصفهانی»

~ریحانه رادفر~ · 7/8/21

پروانـه به یک سوختــن آزاد شد از شمع
بیچاره دل ماست که در سوز و گدازست
«وصال شیرازی»
***
پر آب دو دیده و پر آتش جگرم
پر باد دو دستم و پر از خاک سرم
«رشیدالدین میبدی»
***
پروانه سوخت، شمع فرو مرد، شب گذشت
ای وای مـــن که قصـــه ی دل نـاتمــــام ماند
«مهدی سهیلی»

~ریحانه رادفر~ · 7/8/21

پیری به رخ ما خط از آن روی کشیده است
تا خوانی از این خط که ز دنیـا چـه کشیدم
«امیری فیروزکوهی»
***
پس جهان زاید جهانی دیگری
این حشر را وا نماید محشری
«مولوی»

moh@mad · 16/8/21

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی
بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا

مولانا

پیری و جوانی پی هم چون شب و روزند
ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم

سعدی

پس از عمری که میگردد به کامم یک نفس گردون.
نمیدانم که میسازد همان ساعت پشیمانش

هاتف

paeez81 · 20/8/21

پــیــرم و بــر دوشــم از نــدیـم جـوانـی
از تـو چـه پـنـهـان هـمـیـشـه بـار نـدامت
***
پـیـونـد جـان جـدا شـدنـی نـیـست ماه من
تـن نـیـسـتـی کـه جـان دهـم و وارهـانـمت
***
پـیـش از آنـی که پر از خاک شود کاسه چشم
چـشـم مـا در پـی خـوبـان جـهـان خواهد بود
***
پـیـداسـت از گـلـاب سرشکم که من چو گل
یـک روز خـنـده کـردم و عـمـری گـریـسـتـم
***

استاد شهریار

~ShaHRiyAr~ · 31/8/21

پیش ازین دوست بودیم از مهر
دشمن من کنون ز کین شدهای
من چنانم که پیش ازین بودم
تو ندانم چرا چنین شدهای
ننشستی چرا دمی با من
گرنه با غیر همنشین شدهای
هاتف اصفهانی

~ShaHRiyAr~ · 31/8/21

پیش تو بسی از همه کس خوارترم من

زان روی که از جمله گرفتارترم من

وحشی بافقی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کپیست انجمن رمان ۹۸

کپیست انجمن رمان ۹۸

کپیست انجمن رمان ۹۸

کپیست انجمن رمان ۹۸

کپیست انجمن رمان ۹۸

کپیست انجمن رمان ۹۸

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین