مشاعره با حرف گ

Ryhwn · 18/1/21

گفتم مرا غم تو خوشتر ز شادماني
گفتا كه در ره ما ، غم نيز شادمان است
گفتم كه سوخت جانم ، از آتش نهانم
گفتا آنکه سوخت او را ، كي ناله يا فغان است
فیض کاشانی
***
گفتا که در این سودا دلدار تو کو بنما
گفتم نشدی بیدل دلدار چه میجویی
مولوی
***
گاهی خیال میکنم از من بریده ای
بهتر ز من برای دلـت برگزیده ای؟
از خــود سـوال میکـنم آیا چه ک رده ام؟
در فکر فرو می روم از من چه دیده ای؟
قیصر امین‌پور
***

parädox · 2/2/21

گر مرد رهي ميان خون بايد رفت
از پاي فتاده سرنگون بايد رفت
عطار نيشابوري
.....................................................
گفتم که خطا کردي و تدبير نه اين بود
گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ
....................................................
گفته بودم چو بيايي غم دل با تو بگويم
چه بگويم که غم از دل برود چون تو بيايي
سعدي

moh@mad · 2/2/21

. MaHta . گفت:
گر مرد رهي ميان خون بايد رفت
از پاي فتاده سرنگون بايد رفت
عطار نيشابوري
.....................................................
گفتم که خطا کردي و تدبير نه اين بود
گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ
....................................................
گفته بودم چو بيايي غم دل با تو بگويم
چه بگويم که غم از دل برود چون تو بيايي
سعدي

گل چیست اگر دل ز غم آزاد نباشد
از گل چه گشاید چو دلی شاد نباشد

وحشی بافقی

گر نقاب از رخ آن صنم گیرد
ماه و خورشید را عدم گیرد
ور به بتخانه پرتو اندازد
بتکده رونق حرم گیرد

ارتیمانی

گفتم ای یار مکن با دل عاشق بازی
گفت حق است که با آتش ما دَمسازی
گفتم این عدل نباشد که دلم ریش شود
گفت این سادگی توست که دل می بازی

مولانا

محدثه موحدی · 6/2/21

گواهی دهم کلین سخن ها ز اوست
تو گویی دو گوشم بر آواز اوست
گران مایه را نام هوشنگ بود
تو گفتی همه هوش و فرهنگ بود

فردوسی

moh@mad · 7/2/21

Mohadose گفت:
گواهی دهم کلین سخن ها ز اوست
تو گویی دو گوشم بر آواز اوست
گران مایه را نام هوشنگ بود
تو گفتی همه هوش و فرهنگ بود

فردوسی

گلستان ارم جز عارض جانان نمی باشد
پریزادی بغیر از چشم خوش مژگان نمی باشد
دل تاریک را از فکر دنیا نیست دلگیری
که باغ دلگشای جغد جز ویران نمی باشد

صائب

گر متصور شدی با تو در آمیختن
حیف نبودی وجود در قدمت ریختن
فکرت من در تو نیست در قلم قدرتیست
کاو بتواند چنین صورتی انگیختن

سعدی

گذشتم از سر عالم، کسی چه می داند
که من به گوشهء خلوت، چه عالمی دارم
تو دل نداری و غم هم نداری اما من
خوشم از این که دلی دارم و غمی دارم

سیمین بهبهانی

محدثه موحدی · 9/2/21

گاه می‌لرزد با روی سکوت
غول‌ها سر به زمین می‌سازند
پای در پیش مبادا بنهند
چشم‌ها در ره شب می‌پایند

~ریحانه رادفر~ · 9/2/21

گر مرد رهي ميان خون بايد رفت از پاي فتاده سرنگون بايد رفت
عطار نيشابوري
***
گفتم که خطا کردي و تدبير نه اين بود گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ
***
گفتي که به دل شکستگان نزديکيم ما نيز دلي شکسته داريم اي دوست
نظامي

moh@mad · 24/2/21

~Reihaneh Radfar~ گفت:
گر مرد رهي ميان خون بايد رفت از پاي فتاده سرنگون بايد رفت
عطار نيشابوري
***
گفتم که خطا کردي و تدبير نه اين بود گفتا چه توان کرد که تقدير چنين بود
حافظ
***
گفتي که به دل شکستگان نزديکيم ما نيز دلي شکسته داريم اي دوست
نظامي

گوش دلی کجاست که از چاه بشنود
پژواک خستگی و طنین ملال تو؟
شاید ز رمز و راز به اعجاز می رسد
از شب کسی بپرسد اگر حسب حال تو

حسین منزوی

گفتم که دگـر چشـم به دلبـر نکنم
صـوفی شوم وگـوش به منکـر نکنم
دیدم که خلاف طبع موزون من است
توبت کـردم کـه تـوبه دیگـر نکنـم

سعدی

گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
سلطان جهانم به چنین روز غلام است
گو شمع میارید در این جمع که امشب
در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

حافظ

Ryhwn · 10/3/21

گر من به وفای عشق آن حور نسب
در دام دگر بتان نیفتم چه عجب
حاشا که چو گنجشک بوم دانه طلب
کان ماه مرا همای داده است لقب
خاقانی
***
گر عارف حق بینی چشم از همه بر هم زن
چون دل به یکی دادی، آتش به دو عالم زن
فروغی بسطامی
***
گویند بخوان یاسین تا عشق شود تسکین
جانی که به لـ*ـب آمد چه سود ز یاسینی
آن دلشده خاکی کز عشق زمین بـ*ـو*سد
در دولت تو بنهد بر پشت فلک زینی
مولانا

moh@mad · 10/3/21

Ryhwn گفت:
گر من به وفای عشق آن حور نسب
در دام دگر بتان نیفتم چه عجب
حاشا که چو گنجشک بوم دانه طلب
کان ماه مرا همای داده است لقب
خاقانی
***
گر عارف حق بینی چشم از همه بر هم زن
چون دل به یکی دادی، آتش به دو عالم زن
فروغی بسطامی
***
گویند بخوان یاسین تا عشق شود تسکین
جانی که به لـ*ـب آمد چه سود ز یاسینی
آن دلشده خاکی کز عشق زمین بـ*ـو*سد
در دولت تو بنهد بر پشت فلک زینی
مولانا

گفتی که به وصلم برسی زود مخور غم
آری، برسم گر ز غمت زنده بمانم

اوحدی

گر تو باشی می توان صدسال بی جان زیستن
بی تو گرصد جان بود یک لحظه نتوان زیستن

عاشق اصفهانی

گه شکایت از گلی،گه شکوه از خاری کنم
من نه آن رندم که غیرازعاشقی کاری کنم

رهی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

اخراج شده

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کپیست انجمن رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین