دل نوشته فرسوخته | فریان کاربر انجمن رمان ۹۸

فریان · پنجشنبه در 11:51

من زآن لبان سرخین خواهم یا حق، زآن آ*غو*ش فرنوشی که هستی بگرفت و گفتا من عقلت نخواهم یا حق! جنونم است بس جنون انگیز کز همین دیوانگی لا علاج خواهم یاحق. هستی یک‌سر نافرمان و نابخرد مرید فرنوش خواهم یا حق.
بستان زمن هرآنچه جز روح‌ست، که چیزی جز روح لایق آن بانوی آشوب ندانم یا حق. آتشی خواهم که راهبرش باشم،شاید مرشد عاشقان دیگر باشم یا...

فریان · جمعه در 00:20

آید روزی که یک سر باده شوم, روم در یادها و فراموش شوم. آید در برم بانوی آشوبم که وقت رفتن است. زند بـ*ـو*سه بر تنم‌، کند بر تنی وداع که عمری آتش میزدش. می شود دلش تنگ برایش.
پیچیده در ملکوت فریاد هزینم، آشنای دیرینه ملائکم. سوزانده آه سردم گردون گیتی را.
دگر زین پس فریانی است و فرنوشی

فریان · جمعه در 13:56

داد فرنوش تیغی بران به دستم
و گفتا:
هر آنچه جز من و ما میبینی گردن‌زن!
گفتم :
چیزی جز من و ما نمی‌بینم

فریان · جمعه در 21:46

همی تیغه برانم، همی آتش سوزانم، همی چشمه جوشانم.
همی مهر آور طنازم،همی وحشی خون‌ریزم،همی کودک لجبازم.
همی اسب چموشم، همی گنجشک بد‌آوازم، همی صبای آواره‌ام، همی باده‌خوار نامستانه‌ام.
همی سوختم همی، در آتش چشمت سوختم همی
همی ناله خاکسترم همی‌، خاکستر پایت همی
همی گفتم که جنونم همی، اون نشنید و برفتا همی
همی دیدم خویش را در دل دریا همی،...

فریان · شنبه در 16:39

باز آی فریانا!
زان راهی که برایم رفتی باز آی، که فرنوش همین‌جاست باز آی!
زان خلاء قلبت باز آی، هستی یک سر خلاء است باز آی!
زان تکه گوشت خونین چه خواهی بازآی، جهانت یک سر قلب توست باز آی!
هم یک سر است و هم تک به تک باز آی، که بگشاییدم چشمانت بر تو باز آی!
تیغه پولادین آورده ام باز آی، که زنی بر دیده تن و رها شوی باز آی!
اندرون خود من...

فریان · یکشنبه در 04:04

امشب آبادی ام، یک سر خراباتم کن
شراره ابدیت زده به سرم، یک سر فانی ام کن
چو شب آمد جنون آید در‌برم، تو ای عزیزتر از جنون یک سر جنونم کن
چون آمد پیکرت یک‌سر در‌نظر تشنه ز همه جهان شوم، همی نوشیدنی و یک سر جامم کن
بوی سوختن تنی آیدم به مشام، یک سر هیزم و آتش جانم کن
بکش آن تیغ گیسو را بر عمق گوشت تنم، یک سر جلاد مهرآفرینم کن
بگیر جان مرا...

فریان · یکشنبه در 18:46

فرنوشم گرفته همه دلستانم، آرام آرام نشست بر شاخه‌ای ز دلم، چه می‌دانستم که قرار است چنین طغیان کند.
اندک اندک آن کوچولوی شیرین زبان، به شیوایی ربایید روحم را از دل مدفن تنم.
خوب آموخته اسرار دزدی را از فرنوش که نخست روح را باید دزدید سپس تن را. روح را که گرفت تن آشفته شود و آنگاه است که آرامش و قرار را در دل یار بیند.
بگذار تن هایمان...

فریان · دوشنبه در 02:11

افسانه‌ای در دل رویای شبانگاهم. شباهنگ نغمه آمیز فرنوشی که حماسه ای شده عشقش در دفتر دل.
چونان در زجر و عذابم، هرچه می خورم نامستانه‌ام ولی ندارم شکوه و شکایتی. چه شکایتی دارم از نازنین بانو که عاشق بدبختی چون من، خود بخواهد که بسوزد.
بردم دست طلب به درگاه می فروشان ولی دست رد بزدند مرا. گفتند نه سرخوشی و نه حتی در برمان توانی مستانه...

فریان · دیروز در 02:11

بباید که همه چیزها برشان چیزی حمل شود و هم نشود. هم حق باشد و هم نباشد. هستی یک سره است و هزار سره پس بباید چنین باشد.
سخن انسان بباید بر مدار گردون گیتی باشد ورنه چندان بار جنونی زآن تراوش نمی کند.
هم باید عقل را در سیطره جان درآورد و هم بباید ز عقل به کل دوری کرد و عشق گیتی آفرین را نور راه قرار داد.
زمانی که علت هستی را عقل بدانیم...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین