رمان سرگیجه | فاطمه بختیاری کاربر انجمن رمان ۹۸

فاطمه بختیاری · 12/9/23

جفتمون سر میز نشستیم.
کسری هم از اون دور اومد و کنار کیان نشست.
میز خیلی بزرگی بود؛ نزدیک بیست‌ نفر پشت میز نشسته بودیم. روبه‌روم چندتا زوج دیگه بودن که همه توی حلق هم‌دیگه بودن، اَه اَه جمع کنید بابا چندشا!
جلوی جمع آخه؟
مهتاب با لباس خدمتکار اومد و برای همه توی سوپ‌خوری‌های کوچیک سوپ ریخت و رفت.
یکی از...

فاطمه بختیاری · 12/9/23

این‌قدر دندونام‌‌ رو بهم فشار داده بودم که حس می‌کردم یه آن خُرد می‌شه توی دهنم.
چرا نمی‌تونم بزنم توی دهنِ تک‌تک‌شون؟
برگشتم و به کیان نگاه کردم. منتظر بودم ممانعت کنه.
نه، نه، کیان نه! تو این‌کارو نمی‌کنی. من مطمئنّم.
سعی کردم با نگاهم ملتمسانه بهش بفهمونم که...
اما کیان با دستِ آزادش چونه‌ام ر‌و گرفت و...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

در باز شد و کسری اومد تو.
با دیدن حال ‌و روزم چهره‌اش گرفته شد:
- حالت خوبه افسون؟
دوتا دستم‌‌ رو محکم‌تر فشار دادم جلوی دهنم و با شدّت بیشتری گریه کردم، حتی نتونستم جواب کسری رو بدم.
کسری با ناراحتی سرِ تأسف تکون داد و گفت:
- مرتیکه‌ی بی‌همه‌‌چیز، دلم می‌خواست اون لحظه یه جوری بزنم تو دهن‌اش که نتونه...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

مهتاب شروع کرد به حرف زدن:
- تو حتی اگه الان ‌هم حالت بد باشه حق داری، حس خیلی بدیه، درک می‌کنم، من خودم یه‌بار به‌خاطر یه ماموریت تا پای شرافتم رفتم، ولی خداروشکر اتفاقی نیفتاد تا مدت‌ها حالم بد بود. برای همین می‌گم درکِت می‌کنم. ولی حواست باشه کسری از این ماجرا خبر نداره، نگی که می‌ره جنازه‌ی طرف‌ ر‌و از...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

خندیدم:
- نمی‌دونم که.
دستش‌ ر‌و از توی دستم بیرون کشید:
- پاشو بریم بیرون یه هوایی بخوریم، خسته شدم از این خونه‌ی لعنتی.
نگران با چشم به داخل خونه اشاره کردم:
- مشکلی پیش نیاد؟ کامرانی گیر نده؟
کیان سرش‌ رو بالا برد:
- نه بابا چی‌کار داره.
با عجله رفتم توی اتاق و یه مانتوی خُنک ‌ِآبیِ‌ آسمونی پوشیدم.
شال...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

بالاخره غزل از اتاق صدرا بیرون اومد. صدرا با تلفنِ شرکت اتاق هانیه‌ رو گرفت.
هانیه گوشی‌ رو برداشت:
- بله؟
صدرا گفت:
- سلام خانوم دکتر، می‌شه بیای اتاقم، -.
- آره اومدم.
هانیه خیلی خوشحال از روی صندلی بلند شد تا بره پیش صدرا.
واقعاً دلش برایش تَنگ شده بود.
یکم از ادکلن‌اش به خودش زد و رفت توی اتاق...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

کیان سرش‌ ر‌و تکون داد و نگاهم کرد:
- خُب افسون خانوم، بستنی که خوردی، ناهارم که خوردی، فرمایشِ بعدی چیه؟
سرم‌ ر‌و دور و اطراف چرخوندم:
- این اطراف، مرکزِ خرید نیست؟ می‌خوام برای بچه‌ها یکم خرید کنم. سوغاتی و این‌جور چیزا.
کلافه بود، کاملا میشد توی چهره‌ش دید:
- خرید با خانوما حوصله سَربرترین چیز تو...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

باز پرسیدم:
- کی؟
نگاه به‌ روبه‌رو کرد:
- حالا یه نفر.
با لبخند خبیثی نقشه‌م‌ رو عملی کردم، باید می‌فهمیدم که کیان هم به مهتاب علاقه‌ای نداره:
- مهتاب؟
با تعجب بهم خیره شد:
- نه بابا مهتاب مثل خواهرِ برام.
پام‌ رو روی زمین کوبیدم مثل بچّه‌ها:
- خُب پس کی، بگو دیگه؟
دستم‌ ر‌و فشار داد:
- دست از سرم بردار...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

یهو کسری پنجره‌ رو باز کرد و با چشمایی خواب‌آلود شروع کرد به فحش دادن ما دوتا. از کتک زدن هم ‌دیگه دست برداشتیم و نگاهش کردیم:
- چه خبرتونه بابا نصفه‌شبی سرم رفت، بگیرید بخوابید ‌مردم‌ آزارها!
کیان یکی از بالش‌ها رو پرت کرد تو سرش‌ و گفت:
- بگیر بکَپ بابا! ‌‌
خندیدم که صدای کسری به گوشم خورد:
- بی‌شعوری...

فاطمه بختیاری · 13/9/23

- نور ‌رو بنداز افسون، چی‌کار می‌کنی پس؟
نور گوشیم ر‌و گرفتم سمت دستش:
- ایناهاش دیگه، نمی‌بینی مگه؟
هوا تاریک شده، پایین کسری حواس کامرانی ‌و زنش رو پَرت کرده بود تا من و کیان این‌جا بتونیم وارد اتاق بشیم.
داشتم تو استرس حل می‌شدم.
- افسون یه‌بار دیگه گوشیت‌ ر‌و چک کن ببین خبری از بچه‌ها نشد؟
یه‌بار دیگه...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون راجب رمان؟

عالی

خوب

بد

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین