غزلیات سنایی

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۲۷
این رنگ نگر که زلفش آمیخت
وین فتنه نگر که چشمش انگیخت

وین عشوه‌نگر که چشم او داد
دل برد و به جانم اندر آمیخت

بگریخت دلم ز تیر مژگانش
در دام سر دو زلفش آویخت

افتاد به دام زلف آن بت
هر دل که ز چشمکانش بگریخت

بفروخت دل من آتش عشق
وانگاه بدین سرم فرو ریخت

بر خاک نهم به پیش آن روی
کین عشق مرا چو خاک بر بیخت

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۲۸
تا نقش خیال دوست با ماست
ما را همه عمر خود تماشاست

آنجا که جمال دلبر آمد
والله که میان خانه صحراست

وانجا که مراد دل برآمد
یک خار به از هزار خرماست

گر چه نفس هوا ز مشکست
ورچه سلب زمین ز دیباست

هر چند شکوفه بر درختان
چون دو لـ*ـب دوست پر ثریاست

هر چند میان کوه لاله
چون دیده میان روی حوراست

چون دولت عاشقی در آمد
اینها همه از میانه برخاست

هرگز نشود به وصل مغرور
هر دیده که در فراق بیناست

اکنون که ز باغ زاغ کم شد
بلبل ز گل آشیانه آراست

بر هر سر شاخ عندلیبی‌ست
زین شکر که زاغ کم شد و کاست

فریاد همی کند که باری
امروز زمانه نوبت ماست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۲۹
از عشق روی دوست حدیثی به دست ماست
صیدیست بس شگرف نه در خورد شست ماست

میدان مهر او نه به کام سمند ماست
درع وفای او نه به بالای پست ماست

دیریست تا به یادش می نوش می‌کنم
کس را نگفت او که فلان مرد سرخوش ماست

با پاسبان کویش در خاک می‌رویم
هر چند فرق فرقد جای نشست ماست

چون مات برد ماست همه کس حریف ماست
وانجا که نیستیست همه عین هست ماست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۰
ای مسلمانان مرا در عشق آن بت غیرتست
عشقبازی نیست کاین خود حیرت اندر حیرتست

عشق دریای محیط و آب دریا آتشست
موج‌ها آید که گویی کوه‌های ظلمتست

در میان لجه‌اش سیصد نهنگ داوری
بر کران ساحلش صد اژدهای هیبتست

کشتیش از اندهان و لنگرش از صابری
بادبانش رو نهاده سوی باد آفتست

مر مرا بی من در آن دریای ژرف انداخته
بر مثال رادمردی کش لباس خلتست

مرده بودم غرقه گشتم ای عجب زنده شدم
گوهری آمد به دستم کش دو گیتی قیمتست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۱
ماهرویا در جهان آوازهٔ آواز تست
کارهای عاشقان ناساخته از ساز تست

هر کجا نظمیست شیرین قصه‌های عشق تست
هر کجا نثریست زیبا نام‌های ناز تست

باز عشقت جمله بازان را چو تیهو صید کرد
هست عالی همت آن بازی که صید باز تست

صدهزاران دل فدا بادا دلی را کاو ز عشق
سال و ماه و روز و شب مشغول شاهدباز تست

دلبرا دل‌های مردان جمله ملک غنج تست
گلرخا جان‌های پاکان جمله ملک ناز تست

آسمان تند و سرکش زیردست و رام تست
روزگار تند و توسن دایهٔ انباز تست

هر کجا چشمیست بینا بارگاه عشق تست
هر کجا گوشیست والا عاشق آواز تست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۲
تا گل لعل روی بنمودست
بلبل از خرمی نیاسودست

دیرگاهست تا چو من بلبل
عاشق بـ*ـو*ستان و گل بودست

روز و شب گر بنغنوم چه عجب
پیش معشوق کس بنغنودست

من غلام زبان آن بلبل
کو گل لعل روش بستودست

ساقیا وقت گل چو گل می ده
وقت گل تو به کس نفرمودست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۳
این چه جمالست و ناز کز تو در ایام تست
وین چه کمالست باز کز شرف نام تست

جان همه جانها کوثر و تسنیم تست
نقل همه نقلها پسته و بادام تست

سرمهٔ چشم سپهر تربت درگاه تست
حلقهٔ گوش سروش صدمهٔ پیغام تست

تکیه گه جان و دل گه رخ و گه زلف تست
بـ*ـو*سه گه چشم و لـ*ـب گه در و گه بام تست

تقویت عاقلان لطف به تقدیر تست
تربیت عاشقان ناز به انـ*ـدام تست

تا تو به شوخی گری پخته شود کار خام
کانکه درین روزگار سوخته بر خام تست

لهو و هـ*ـوس را همی عشق شمردند خلق
عشق نه آنست چیست آنکه به هنگام تست

گام برون نه یکی کز پی بـ*ـو*سیدنش
مردمک دیده‌ها منتظر گام تست

طبع سناییت را توسنی اندر سرست
رایض او تا تویی توسن او رام تست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۴
تا هلاک عاشقان از طرهٔ شبرنگ تست
وای مسکین عاشقی کو را دل اندر چنگ تست

عاشق مسکین چه داند کرد با نیرنگ تو
جادوی بلبل اسیر چشم پر نیرنگ تست

نافهٔ آهو غلام زلف عنبر بوی تست
عنبر سارا رهین خط سبز از رنگ تست

تا نهفته مشک باشد مر ترا در زیر سیم
دستهای عاشقان یکباره زیر سنگ تست

من به رنگ تو ندیدم هیچ کس را در جهان
بر تو عاشق باد هر کو در جهان همرنگ تست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۵
ماه شب گمرهان عارض زیبای تست
سرو دل عاشقان قامت رعنای تست

همت کروبیان شعبدهٔ دست تست
سرمهٔ روحانیان خاک کف پای تست

رای همه زیرکان بستهٔ تقدیر تست
جان همه عاشقان سغبهٔ سودای تست

وصل تو سیمرغ گشت بر سر کوی عدم
خاطر بی خاطران مسکن و ماوای تست

بر فلک چارمین عیسی موقوف را
وقت خروج آمدست منتظر رای تست

موسا چون سرخوش گشت عربده آغاز کرد
صبر به غایت رسید وقت تجلای تست

MaSuMeH_M · 4/3/23

شمارهٔ ۳۶
بر دوزخ هم کفر و هم ایمان تراست
بر دو لـ*ـب هم درد و هم درمان تراست

گر دو صد یعقوب داری زیبدت
کانچه یوسف داشت صد چندان تراست

خندهٔ تو چون دم عیساست کو
هر چه در لـ*ـب داشت در دندان تراست

چند گویی کان و کان یک ره ببین
کانچه در کانست در ارکان تراست

چند گویی جان و جان یک دم بخند
کانچه در جانست در مرجان تراست

از لطیفی آنت جان خواند از آنک
هر چه آنرا خواند جان بتوان تراست

هر زمان گویی همی چوگان من
گوی از آن کیست گر چوگان تراست

چون همی دانی که میدان آن تست
گوی هم می دان که در میدان تراست

بنده گر خوبست گر زشت آن تست
عاشق ار دانا و گر نادان تراست

صورت ار با تو نباشد گو مباش
خاک بر سر جسم را چون جان تراست

من ترا هرگز بنگذارم ولیک
گر تو بگذاری مرا فرمان تراست

هیچ مرغ آسان سنایی را نیافت
دولتی مرغی که این آسان‌تر است

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

کاربر فوق حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین