رمان بغض آسمان | sevma کاربر انجمن رمان ۹۸

sevma · 8/11/21

بلند شدم و صاف ایستادم.
لحن محترم صدایم و حرکتم ادوارد را شگفت‌زده کرده بود. ابروانش را بالا داد و پس از نگاهی زودگذر به اشلی، لبخندی روی لـ*ـبش نشست و خطاب به من گفت:
- کلارا، نیازی به احترام نیست. ما همه‌مون باهمیم.
صدای محترم و شرافتمندش، لحن صادق و صمیمی‌ای که داشت، شگفت‌زده‌ام می‌کردند. تک خنده‌ای کردم و...

sevma · 8/11/21

اشلی دوباره انگشتش را روی جنگ لاوانتیون نهاد. اخمی حاکی از تمرکز ابروانش را زینت داده بود و صدای جدی‌اش موجب می‌شد توجهمان جلب شود:
- ببینین اگه ما از جنگل لاوانتیون بریم، طبق گفته‌ی ادوارد قابل پیش‌بینی می‌شیم و اگه شکست بخوریم، همه باهم شکست می‌خوریم و دیگه راه چاره‌ای جز عقب‌نشينی برامون باقی نمی‌مونه؛...

sevma · 8/11/21

چند لحظه سکوت میانمان برقرار شد. با حرف اشلی، به فکر فرو رفتم و گویا ادوارد نیز همین‌طور. داشتم به پایان این ماجرا می‌اندیشیدم. درمورد پایان یافتن همه چیز نگران و مضطرب بودم. نمی‌دانستم این بازی به نفع چه کسی تمام خواهد شد و از فهمیدنش اجتنباب می‌کردم. احساس می‌کردم پایان بدی خواهیم داشت و من خود را به هر...

sevma · 8/11/21

هیچ جمله‌ای برای این‌که حرفم را ادامه دهم، به ذهنم نمی‌رسید. در کلنجار این بودم که چگونه پاسخش را بدهم که صدای جدی ادوارد موجب شد نگاهم به‌سمت او بچرخد. ادوارد که تاکنون ساکت بود و شنونده‌ی مکالمه‌ی من و اشلی بود، اکنون به اشلی چشم دوخت و با لحن صدای جدی و قانع کننده‌ای گفت:
- می‌تونه پشتیبانی کنه.
اشلی یک...

sevma · 8/11/21

وارد قلعه که شدم، آه آسوده‌ای کشیدم. محیط داخل خیلی گرم‌تر بود. گرمای دلنشینی که به تک‌تک یاخته‌های بدنم نفوذ می‌کرد و تار و پود وجودم را در خود حل می‌کرد، خیلی لـ*ـذت‌بخش بود و لبخندی روی لـ*ـبم می‌نشاند. درحالی‌که از شدت لـ*ـذت‌بخش بودن این گرما دستانم را به‌هم می‌مالیدم، راه اتاق را در پیش گرفتم؛ زیرا می‌دانستم...

sevma · 8/11/21

دانه‌های برف آرام‌‍آرام ابر را ترک کرده و سفر خود را به‌سوی زمین آغاز می‌کردند. بادهای سردی می‌وزید و صدای برخورد محکمش با پنجره‌ها طنین‌انداز سالن کوچکی شده بود که در آن دور هم نشسته بودیم.
پنجره‌ها به‌خاطر برخورد باد تکان می‌خوردند و صدا می‌دادند. همگی غرق در سکوت به صدای باد گوش سپرده بودیم. گویا برف و...

sevma · 8/11/21

روز بعد طبق برنامه همه از سپیده دم در قلعه بیدار و آماده‌ی حرکت بودند.
بارها بسته شده برای راه چادر و غذا فراهم شده و تمامی لوازم جنگی جمع‌آوری شده بودند. محافظان زره خود را به تن کرده و مقابل قلعه به حالت آماده باش درآمده بودند. همه آماده بودیم و اسب‌ها مقابل قلعه انتظار ما را می‌کشیدند.
به‌خاطر برفی که...

sevma · 8/11/21

با اشلی نزد ادوارد که رفتیم، ادوارد سرش را به‌سمت ما چرخاند و یک تای ابرویش را بالا داد.
- همه آماده شدن‌؟
در پاسخ به سؤالش که با لحن کنجکاوی پرسیده بود، اشلی سری تکان داد و گفت:
- آره، همه آماده‌ن.
ادوارد با رضایت سری تکان داد و لبخند کوچکی کنار لـ*ـبش نشاند.
- پس از اين‌جا به بعد به دو گروه تقسیم می‌شیم...

sevma · 8/11/21

صدای اسب‌ها در محیط طنین می‌انداختند. هر چند که رفته‌رفته دورتر می‌شدند.
مدتی را سر جای خود ماندم و به رفتن اشلی و سپاه عظیمی که همراهی‌اش می‌کردند، خیره شدم؛ اما پس از این‌که آنان از تیر رأس نگاهم خارج شدند، نفس عمیقی کشیدم و به‌سوی ادوارد رفتم. کنار او روی سنگ نشستم و نگاهم را روی زمین دوختم.
نه روز از...

sevma · 8/11/21

هر چند خیلی تعجب‌آور بود که من انتظار حمله و حرکتی از جانب اشلی را داشته باشم؛ اما ادوارد دست‌به‌کار بزند و بخواهد جنگی آغاز کند؛ اما باز هم نمی‌توانستم او را نادیده بگیرم و به او اجازه‌ی ورود به مرکین دهم.
ادوارد هیچ وقت نباید وارد مرکین می‌شد و به قصر می‌آمد. برایم مهم نبود اگر نوه‌ی گریگوری والسین بود...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین