رمان بغض آسمان | sevma کاربر انجمن رمان ۹۸

sevma · 1/11/21

لبخندی زدم و همان‌طور که موهایش را نوازش می‌کردم، گفتم:
- همه‌چیز مرتبه کلارا، نگران نباش!
از آ*غو*شم بیرون آمد. می‌دیدم که یک چشمش‌‌‌‌‌‌ به‌سمت دهکده و یک چشمش به من بود. لئونارد دستش را روی شانه‌ی کلارا گذاشت. خیلی بابت صدای مهربان و محبت‌آمیزَش ممنون بودم، ممنون اینکه با کلارا بدرفتاری نمی‌کرد و ممنون...

sevma · 1/11/21

***
اشلی
دو در بزرگ چوبی را سریع و محکم باز کردم. صدای قیژقیژ بازشدنش در محیط اکو شد و چون صدای ترسناکی به گوش رسید. قدری محکم باز کرده بودم که درها با دیوار برخورد کردند و صدای فجیعی به‌جا گذاشتند.
با ورودم به داخل، رنگ شعله‌ی مشعل‌‌‌‌‌‌هایی که روی دیوار می‌سوختند به سیاه و آبی تغییر کردند و در عین...

sevma · 1/11/21

***
روز بعد
کلارا
- مالیا نمی‌خوام بخورم.
- اما پرنسس، پدرتون دستور دادن‌ حتماً صبحونه‌تون رو بخورین.
سریع‌‌‌‌‌‌ به‌سمتش برگشتم. دست‌هایم را مشت کردم و نگاه کلافه‌ام را به او دوختم. صدای عصبانی و تندم خارج از کنترلم بود.
- مالیا، تو ندیمه‌‌‌‌‌‌‌ی شخصی منی نه پدرم. وقتی می‌گم نمی‌خورم دیگه اصرار نکن.
مالیا...

sevma · 1/11/21

ندیمه‌‌ها از کنارم رد می‌شدند و سلامی به من می‌دادند؛ اما من توجه نمی‌کردم. در حالی نبودم که به آن‌ها لبخند بزنم. نزدیک غروب بود و دلم بدجور گرفته بود یا بهتر است بگویم دل گرفته‌ام بدجور هوای اشلی را کرده بود. می‌دانم تنهایی در اتاق دوام نمی‌آوردم؛ بنابراین داشتم‌‌‌‌‌‌ به‌سمت اتاق جیمس می‌رفتم. از لحاظ...

sevma · 1/11/21

***
اشلی
صداهای سالن غذاخوری کلافه‌ام می‌کردند. با انگشتم روی میز چوبی مقابلم ضرب گرفته بودم و درحالی‌که یک چشمم تیک می‌زد با اخم به اطراف نگاه می‌کردم. همه می‌گفتند و می‌خندیدند. باهم حرف می‌زدند و خوش‌وبش می‌کردند. سرم را پایین انداختم و چشمانم را بستم. باز فکرم پیشش پر کشید. باز دلم هوایش را کرد و امان...

sevma · 1/11/21

***
پنج روز بعد
لبه‌ی تـ*ـخت نشسته و سرم را میان دست‌هایم گرفته بودم. تندتند نفس می‌کشیدم و سـ*ـینه‌ام مدام جلو عقب می‌شد. با پایم روی زمین ضرب گرفته و نگاهم را به شعله‌های روی زمین دوخته بودم. همه‌چیز درون اتاق داشت می‌سوخت و من کوچک‌ترین اهمیتی به این موضوع نمی‌دادم. دلم می‌خواست نه تنها این اتاق، بلکه کل...

sevma · 1/11/21

مردم در اطراف راه می‌رفتند، خرید می‌کردند، یا هم که کار می‌کردند. همه‌شان موقع گذر ما، به ما نگاه می‌کردند. درحالی‌که سرم را به شیشه‌ی پنجره‌‌‌‌‌‌‌ی کالسکه تکیه داده بودم به بیرون نگاه می‌کردم. کالسکه‌‌‌‌‌‌‌ی سربسته‌‌‌‌‌‌‌ی قرمزرنگی که نشان اژدها روی آن می‌درخشید. در جای‌جایِ کوچه‌ها برف دیده می‌شد. مثل...

sevma · 1/11/21

یک تای ابرویش را بالا داده و منتظر با کنجکاوی و جدیت به پدرم نگاه می‌کرد. مطمئنم جدیتش به این خاطر بود که فکر می‌کرد اتفاق نگران‌کننده‌‌‌‌‌‌‌‌ای افتاده بود درحالی‌که همه‌چیز مرتب بود. پدرم لبخند قدردان و متشکری روی لـ*ـبش نشاند. لحن صدای مهربانش در گوشم پیچید.
‌- لئونارد وقتی کلارا دزدیده شد، توی مرکین کنار...

sevma · 1/11/21

تا رسیدن به سالن اصلی که خانواده‌هایمان منتظر بودند، دیگر حرفی میانمان ردوبدل نشد. جز متیو و جیمس، بقیه لباسشان را عوض کرده بودند. پدرم و پادشاه در سالن نبودند. به نزد مارگاریت و بقیه که رسیدیم، اندرو پرسید:
- پدرم و پادشاه کجان؟
- اونا تو حیاطن. ما برای رفتن منتظر بودیم شما بیاین.
پس از این حرف دیانا،...

sevma · 1/11/21

- درسته! بعضی سرزمینا خیلی گسترش یافتن.
صدای جدی‌اش توجهم را از آنِ خود کرد. به نظر بحثشان جدی می‌آمد؛ زیرا پدرم این نگاه متفکر و دانایش را تنها در بحث‌‌‌‌‌های جدی به کار می‌گرفت. مقداری از نوشیدنی‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را نوشید و خونسرد گفت:
- بالاخره هر پادشاهی حکومت خودش رو راه میندازه و طی این حکومت، سرزمینا...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین