رمان سرنوشت مرا بازی داد | The unborn کاربر انجمن رمان 98

The unborn · 2/2/19

60
مهدی خندید و سرش را پایین آورد تا صورتش در دَه سانتی‌متریِ صورت آیین قرار گیرد.
-خانم زمانی یا سوگند؟!
معترض او را پس زد:
-برو خودت رو جمع کن.
هم‌زمان با قهقهه مهدی، روی صندلی نشست و خود را غرق در پرونده نشان داد.
مهدی همان‌طور که می‌خندید، پرسید:
-یعنی الان گم شم دیگه؟
با جدیتی ساختگی پاسخ داد:
-دقیقا!
مهدی هم...

The unborn · 2/2/19

61
[HIDE-THANKS]
هنوز یک دقیقه نشده بود که صدای چکمه‌هایش بلند شد.
-در خدمتم قربان!
آیین با تعجب، احسنتِ آرامی به این جدّیت گفت و ادامه داد:
-سریعاً یک دستگاه شنود به همراه رادار برام جور کن.
مهدی با تعجب لـ*ـبش را به وسیله انگشتانِ شصت و اشاره‌اش لمس کرد:
-چیزی شده؟
آیین دستانش را به هم گره زد.
-حتما باید...

The unborn · 3/2/19

62
صادقی احترام گذاشت و به کناری رفت. ستوان ملکی هم با دیدن وضعیت او، لبخندی زد و به طرف اتاق ستوان صداقت رفت. همان‌طور که با صلابت، کفش‌های سیاهش را با کاشی های کلانتری آشنا می‌کرد، چادرش را نوازش داد و بعد از در زدن وارد اتاق ستوان شد.
ستوان صداقت نگاهش را از کتاب شعر گرفته و به خانم ملکی خیره شد.
-چیزی شده ملکی؟
لبخندی...

The unborn · 6/2/19

63
و بلافاصله بدون آنکه منتظر پاسخ سرباز و عکس‌العمل شاکی‌ها باشد، از پله‌ها بالا رفت. وارد اتاق شد و با نگاهی به ساعتش که هشت صبح را نشان می‌داد، روی صندلی نشست و کلاهش را روی میز گذاشت. با اخم پرونده صورتی رنگی را باز کرد و خود را غرق در آن نشان داد؛ اما خود خوب می‌دانست که در خیال سوگند است نه در اعماق این جملات!
با ورود...

The unborn · 7/2/19

64
سرگرد درگیر پرونده‌های مربوط به ایجاد مزاحمت برای نوامیس بود که صدای در بلند شد. چشمانش را از پرونده گرفت و با لبخند کمرنگی به صندلی تکیه داد.
-بیا تو!
با باز شدن در، سروان رشادت وارد شد و احترام گذاشت. همان‌طور که یکی از دست‌هایش روی دستگیره در بود، با آرامش گفت:
-قربان، بخش اطلاعات باهاتون کار دارن.
از جا بلند...

The unborn · 7/2/19

65
به محض ورود به خانه، صدای معترض مریم بلند شد:
-کی بهت اجازه داد وارد این خونه بشی؟
برگه را بالا برد و با خوشحالی گفت:
-این برگه!
مریم دستی به شال تیره‌اش کشید و با عصبانیت اما آرام گفت:
-نگفتم چی! گفتم کی؟
علیرضا با لبخند زیبایی برگه را روی میزِ شیشه‌ای کنار مبل گذاشت و دست به جیب به مریم خیره شد.
دهان مریم به زمزمه‌ای...

The unborn · 7/2/19

66
به قصد زیارتِ ضامن آهو (ع)، در قهوه‌ای رنگِ حیاط را بست و لبخند زنان به طرف مریم و دخترش رفت. خوشبختی را با گوشت و پوست خود احساس می‌کردند؛ آن خوشبختی که 26 سال از آن محروم بودند و خداوند چه‌قدر رحمان بود که این فراق را پایان بخشید. باد ملایمی می‌وزید و چادرهای سیاه و رنگیِ خیابان را با خود همراه می‌کرد. الحق که...

The unborn · 9/2/19

67
صدای زنگ گوشیِ علیرضا، مانع ادامه این گفتگویِ جانانه شد. با نفس عمیقی پاسخ داد:
-بگو صداقت.
زمزمه آرامی از دهان سوگند خارج شد:
-آیین...!
انگار صدایش را می‌شنید!
-قربان، دادگاهِ فریدون و تیمور تمام شد.
و دوباره زمزمه سوگند:
-چه صدایی!
علیرضا نفس عمیقی کشید:
-شیری یا روباه؟
-من همیشه شیرم قربان.
او هم سرش را تکان داد و با...

The unborn · 9/2/19

68
بعد از چند دقیقه وارد سالن شد. شلوغی آن، سرِ آدم را به درد می‌آورد. با دیدن پسری که لباسِ صورتی پوشیده بود و به موهای بلندش که به مانند مردان کره‌ای بسته شده بود دست می‌زد، آرام خندید و از پله‌ها بالا رفت. هنوز در نزده بود که صداهایی به گوشش رسید.
-به نظرت یکم زود نیست؟
-فکر نمی‌کنم، آمادگی در هر صورت برای...

The unborn · 10/2/19

69
صبح روز بعد هم، فقط جهت اینکه پدرش را راضی کند، به دنبال علیرضا به کلانتری رفت. همان‌طور که به طرف پله‌ها می‌رفتند، صدای علیرضا به گوش سوگند خورد:
-آخه من نمی‌دونم تو واسه چی دنبالِ من راه افتادی؟!
اما سوگند تا دقایقی سکوت کرده بود، به محض ورود به اتاق رو به پدرش گفت:
-می‌خوام قبول کنید.
روی صندلی نشست و نفس...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

سطح رمان از نظر شما؟

عالی

خوب

متوسط

بد

شخصیت مورد علاقه شما؟

آیین

سوگند

مهدی

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین