رمان سرنوشت مرا بازی داد | The unborn کاربر انجمن رمان ٩٨

The unborn · 20/10/18

سوگند
با صورت خیس از پله پایین اومدم؛ ای کاش مادرم این جا بود. ستوان ملکی روبه روی ستوان صداقت ایستاد و با جدیت گفت:
_متهم رو آوردم قربان!
آره، متهم رو آورد، یک متهم که به جرم بی گناهی دستگیر شده. به چشم های مغرورش زل زده بودم، نگاهش رو از روی صورتم برنمی داشت. با اینکه با جدیت و بدون هیچ لبخند و خنده ای...

The unborn · 21/10/18

دانای کل
با ترس به دهان قاضی خیره شد که دوباره صدای محکمی را شنید.
-متهم به جایگاه!
ستوان ملکی دستان نحیف و لرزان سوگند زمانی را از حصار دستبندهای بی رحم بیرون کشید و او را به سمت جایگاه هدایت کرد. لـ*ـب هایش می لرزیدند، دستانش از شدت استرس یخ زده بودند و رنگ از رخش پریده بود.
حق هم داشت، هر کسی جای او بود...

The unborn · 21/10/18

صدایِ همکار قاضی بلند شد.
-خانم س.ز شما ابتدا به اتهام قتل و هم چنین فروش و مصرف مواد مخدر دستگیر شدید؛ ولی با تحقیقات مشخص شد که شما در هیچ یک از این موارد، کوچک ترین نقشی نداشتید؛ اما به یک باره پاکتی از لباس شما به زمین افتاده که حاوی 30 گرم شیشه بوده است. به همین دلیل به دادگاه ارجاع داده شده اید. آیا...

The unborn · 22/10/18

دوباره هیاهو سکوت را شکست داد. در چشم های ستوان صداقت، خانم ملکی و سرگرد سجادی نگرانی موج می زد.
به ناگاه هر سه هراسان به طرفش رفتند. سوگند در عرض 10 دقیقه به بیمارستان منتقل شد. سرگرد کلافه به در نگاه کرد و شناسنامه اش را از جیب لباسش خارج کرد و آن را به طرف قاضی گرفت. می دانست که این شناسنامه نمی تواند...

The unborn · 22/10/18

با کلمه ای که ناگهان از دهانش خارج شد، به هق هق افتاد.
-بابا؟
شنید: جانِ بابا؟
اشک های ریز و درشت، صورت سرگرد را نشانه رفت. کنار دخترکش نشست و اشک او را پاک کرد.
دوباره هق زد:
-بابا برام حرف بزن، بذار باور کنم اینجایی. می خوام باور کنم یتیم نیستم.
سرگرد اما مانند کسانی بود که به یک باره، قدرت تکلم خود را...

The unborn · 24/10/18

در عرض چند ثانیه، شناسنامه قدیمی در مقابل چشمان مریم ظاهر شد.
مریم اما بدون اینکه تلاشی برای گرفتنش بکند، پرسید:
-این چیه؟
علیرضا نفس عمیقی کشید:
-شناسنامه ست دیگه مریم. شناسنامه من یعنی علیرضا زمانی!
-از کجا معلوم که این شناسنامه مال خودت باشه؟
علیرضا سرش را کج کرده و با اخم گفت:
-باور نمی کنی؟
کلمه ای از...

The unborn · 24/10/18

وارد خیابان احمدآباد شد و به سختی در نزدیکیِ آزمایشگاه جای پارکی پیدا و ماشین خود را متوقف کرد.
سوگند همان طور که پیاده می شد، به ماشین های اطرافش نگاهی انداخت:
-باید با تاکسی می اومدیم.
علیرضا با خنده دزدگیر ماشین را فشار داد:
-آره دخترم، کار اشتباهی کردیم!
دستِ دخترش را گرفت و با نگاهی به بیمارستانِ روبه...

The unborn · 24/10/18

لبخند علیرضا ناپدید شد.
-یعنی چی؟
با بغض به صندلی تکیه داد:
-یعنی همین دیگه، شاید من از یکی دیگه باشم. شاید شما پدرِ من نباشید.
علیرضا بی اختیار سرعتش را کم کرد.
-نکنه تو به مادرت...
سوگند حرف او را ناتمام گذاشت:
-نه نه، منظورم این نبود. منظورم این بود که شاید دختر شما یکی دیگه باشه.
علیرضا به افکار دخترش...

The unborn · 1/2/19

پرونده را در عرض یک ساعت مطالعه کرد.
مزاحمت های طولانی یک مرد که سر و وضع مناسبی هم ندارد؛ آن هم در نزدیکی کلانتری! واقعا برایش عجیب بود که پرسنل کلانتری تا به حال به او مشکوک نشده و دستگیرش نکرده بودند. حدس می زد که این پرونده به پرونده قاچاق مواد توسط گروه P.F مرتبط باشد، به همین خاطر نمی توانست به همین...

The unborn · 2/2/19

متعجب پرسید:
-یعنی چی؟
ستوان صداقت پرونده سبزرنگ را به شدت بست و دستانش را به هم گره زد:
-این پرونده به یک مزاحمت طولانی به مدت نزدیک به یک ماه مربوط میشه. یک مرد با وضع نامناسبی مدت ها اطراف کلانتری پرسه میزده. دنبال چی بوده رو نمیدونم؛ اما این رو خوب می دونم که جاسوسه. اون هم جاسوس سودابه!
دست به سـ*ـینه به...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

سطح رمان از نظر شما؟

عالی

خوب

متوسط

بد

شخصیت مورد علاقه شما؟

آیین

سوگند

مهدی

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

مدیر ارشد بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین