در حال تایپ رمان آگرین | فاطمه عطایی و Reyhaneh.shi84 کاربران انجمن رمان ٩٨

فاطمه عطایی · 2/3/21

لبخندی به رویم پاشید و گفت:
-آی که چقدر دوری ازت سخته؛ ولی نگران نباش فقط باید دو هفته رو تحمل کنیم.
ل*ب برچیدم و سرم را بالا و پایین کردم....

فاطمه عطایی · 9/3/21

لبخندی به رویش زدم و وارد حیاط بزرگ و سرسبزشان شدم.
سنگ ریزه‌هایی که کل کف حیاط را پوشانده بود زیر پایم خش‌ خش می‌کردند و حس خوبی به من دست می‌داد.
زهرا عینکش را روی صورتش مرتب کرد و گفت:
-چه عجب شما یادی از ما کردی! بی معرفت‌ها نمی‌گید ما دل‌ تنگ‌تون می‌شیم؟
لبخندی زدم و دستی به روسری‌ام کشیدم.
-والا ما...

فاطمه عطایی · 9/3/21

لبخندی زدم و سرم را تکان دادم.
بعد از تعارف تیکه پاره کردن، از خانه‌شان بیرون آمدیم.
با قدم‌های آرام از بین باغ هایی که در کوچه‌مان وجود داشت رد شدیم و به...

فاطمه عطایی · 13/3/21

اول از همه نزد مریم خانم خم شدم و شربت را تعارف کردم. مریم خانم لبخندی مهربان بر روی لـ*ـبش نشاند و لیوان را برداشت. سپس بعد از مریم خانم به تمامی افراد حاضر در پذیرایی شربت تعارف کردم و به آشپزخانه رفتم؛ به دیوار آشپزخانه تکیه داده و همان جا نشستم. -وای خدایا، کرمت رو شکر! مرسی که همه چیز...

فاطمه عطایی · 14/3/21

***
با نوازش پرتو‌های خورشید بر صورتم، چشمانم را باز کردم و در جایم نشستم.
بعد از یک خمیازه طولانی و بلند از جای برخاستم و جلوی آینه ایستادم و با لبخند...

فاطمه عطایی · 5/4/21

چشمانم را ریز کرده و ابروانم را بالا انداختم.
- چیزی شده دلوان؟ این صدا برای چی بود؟
معصومه نیز برای کنجکاوی از اتاق بیرون آمد و سرش را به طرف من و دلوان می‌چرخاند....

فاطمه عطایی · 5/4/21

اما دلوان با آن بغض و اشکی که در چشمانش حلقه زده بود مهری تایید بر این حرف زده بود.
در برابر چشمان ناگهان همه چیز رنگ سیاه به خود گرفت و زانوانم سست شد.
با حالی نزار به دیوار تکیه دادم و...

فاطمه عطایی · 1/2/22

با چشمان اشکی به تصویر مات دلوان نگاه کردم که با اضطراب من را تکان می‌داد و حرف می‌زد اما حرف‌هاش برایم مانند کلماتی نامفهوم بود، گویی که در حبابی گیر افتاده بودم که نمی‌توانستم صدای اطراف بشنوم!
وقتی که دست‌های دلوان زیر بـ*ـغلم را گرفت تا من به طرف خانه ببرد، گویی آن حباب پر از خلاء ترکید و من به فضای واقعی...

فاطمه عطایی · 2/2/22

سرم را روی زانوانم گذاشتم و آرام آرام برای دل داغدارم گریستم.
مگر می‌شود در یک روز همه چیز عوض شود؟
از خوشبختی به بدبختی برسی؟
دستانم را بالا آوردم و محکم بر روی سرم زدم، شاید که این اتفاقات خواب باشد. شاید که بیدار شوم و ببینم همه چیز بیشتر از یک دروغ نیست.
دردی در درون سرم احساس کردم ولی این درد نیز مرا...

فاطمه عطایی · 3/2/22

***
بر خلاف دیروز که اشک چشمانم را کور می‌کرد امروز خبری نبود.
بهتر است بگویم دیگر اشکی نمانده بود که بریزم.
چشمه‌ای اشکم خشک شده بود و چشمانم عجیب باد کرده و سرخ شده بود.
با کمری خشک شده به سمت کمد رفتم تا لباس مشکی‌ام را در بیاورم اما دست و دلم به سمت مشکی نرفت.
با هزار زور خواستم دستم را به سمت پیراهن...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

همراه رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین