مشاعره با اشعار حسین منزوی

moh@mad · 17/10/20

*KhatKhati* گفت:
تا کور سوی اخترکان بشکند همه

از نام تو به بام افق‌ها، علم زدم

هر جا كه تویی مركز تصویر من آنجاست
صاحب نظرم علـــم مرایـــای من اینست
گیرم كه بهشتم به نمازی ندهد دست
قد قامتـی افراز كـه طوبای من اینست

ronak.a · 17/10/20

moh@mad گفت:
هر جا كه تویی مركز تصویر من آنجاست
صاحب نظرم علـــم مرایـــای من اینست
گیرم كه بهشتم به نمازی ندهد دست
قد قامتـی افراز كـه طوبای من اینست

تهی است دستم اگرنه برای هدیه به عشقت
چه جای جسم و جوانی که جان من به فدایت

چگونه می طلبی هوشیاری از من سرمست
که رفته ایم ز خود پیش چشم هوش ربایت
.
هزار عاشق دیوانه در من است که هرگز
به هیچ بند و فسونی نمی کنند رهایت

moh@mad · 17/10/20

ronak.a گفت:
تهی است دستم اگرنه برای هدیه به عشقت
چه جای جسم و جوانی که جان من به فدایت

چگونه می طلبی هوشیاری از من سرمست
که رفته ایم ز خود پیش چشم هوش ربایت
.
هزار عاشق دیوانه در من است که هرگز
به هیچ بند و فسونی نمی کنند رهایت

ترنمی است در آوازهـای پایانی
که وقت زمزمه از سر برون کند هوشت
چو میرسیم بـه آن لحظه هـای پایانی
جهان و هر چه در آن می شود فراموشت

ronak.a · 17/10/20

moh@mad گفت:
ترنمی است در آوازهـای پایانی
که وقت زمزمه از سر برون کند هوشت
چو میرسیم بـه آن لحظه هـای پایانی
جهان و هر چه در آن می شود فراموشت

تو نیستی و خیال ِ تو را، به بر دارم...

برای آن که به شوق تو پا نهم در راه
شب است و چشم شباویز با سحر دارم.

moh@mad · 17/10/20

ronak.a گفت:
هم از آن می که تو در میکده داری، مستم

برگ‌ریزان خزانم چه دهد بیم که من
از گل‌آرایی‌ات ای باغ بهاری! مستم

تا نسیم سر گیسوی شلالت، سـ*ـاقی است
باده بگذار، که از بادگساری مستم

من در تو به شوق و تو در آفاق به حیرت
نایاب ترین فصل تماشای من اینست
دیوانه بـه سودای پـری از تو كبوتر
از قاف فرود آمده عنقای من اینست

*KhatKhati* · 17/10/20

moh@mad گفت:
من در تو به شوق و تو در آفاق به حیرت
نایاب ترین فصل تماشای من اینست
دیوانه بـه سودای پـری از تو كبوتر
از قاف فرود آمده عنقای من اینست

تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم

آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم

moh@mad · 17/10/20

*KhatKhati* گفت:
تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم

آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم

ما خون تازه در تن عشقيم و عشق را
شعر من و شكوه تو ، رمز الدوام شد
بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه
اين داستان به نام تو اينجا تمام شد

niloofar.H · 17/10/20

moh@mad گفت:
ما خون تازه در تن عشقيم و عشق را
شعر من و شكوه تو ، رمز الدوام شد
بعد از تو باز عاشقـی و باز ... آه نه
اين داستان به نام تو اينجا تمام شد

درخت شکل تو بـود و تو مثل آینه اش
شکوفه های هلو رسته روی پیرهنت

ronak.a · 17/10/20

niloofar.H گفت:
درخت شکل تو بـود و تو مثل آینه اش
شکوفه های هلو رسته روی پیرهنت

تشویش ِ هزار «آیا» ، وسواس ِ هزار «امّا»
کوریم و نمی بینیم ، ورنه همه بیماریم

*KhatKhati* · 18/10/20

ronak.a گفت:
تشویش ِ هزار «آیا» ، وسواس ِ هزار «امّا»
کوریم و نمی بینیم ، ورنه همه بیماریم

ما خون تازه در تن عشقيم و عشق را
شعر من و شکوه تو،‌ رمز دوام شد

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر فعال انجمن

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین