مشاعره با اشعار حسین منزوی

ronak.a · 21/10/20

*KhatKhati* گفت:
ما خون تازه در تن عشقيم و عشق را
شعر من و شکوه تو،‌ رمز دوام شد

دل من نیز با تو بعد از آن پاییز طولانی

دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت

درخت یادگاری باز هم بالنده خواهد شد

که عشق از کُندهٔ ما یادگاری تازه خواهد یافت

moh@mad · 21/10/20

ronak.a گفت:
دل من نیز با تو بعد از آن پاییز طولانی

دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت

درخت یادگاری باز هم بالنده خواهد شد

که عشق از کُندهٔ ما یادگاری تازه خواهد یافت

تلاقی بشکوه مه و معمایی
تراکم همه رازهای دنیایی
به هیچ سلسله خاکیان نمیمانی
تو از کدامین دنیای تازه میآیی

ronak.a · 23/10/20

moh@mad گفت:
تلاقی بشکوه مه و معمایی
تراکم همه رازهای دنیایی
به هیچ سلسله خاکیان نمیمانی
تو از کدامین دنیای تازه میآیی

یک سایه از من شتابان سوی سایهٔ تو

با هم مگر سایه‌ها راست میعاد امشب؟

با آنچه رفته است یاد تو یاد خوشی نیست

با این همه کاش، صبحی نمی‌زاد امشب

~BAHAR.SH~ · 29/10/20

ronak.a گفت:
یک سایه از من شتابان سوی سایهٔ تو

با هم مگر سایه‌ها راست میعاد امشب؟

با آنچه رفته است یاد تو یاد خوشی نیست

با این همه کاش، صبحی نمی‌زاد امشب

بانـــــوی اساطیر غـــــزل های من اینست

صد طعنه به مجنون زده لیلای من اینست

گفتم كــــه سرانجـــام بـــه دریـــا بزنم دل

هشدار دل! این بار ، كه دریای من اینست

من رود نیاسودنــم و بودن و تا وصــل

آسودگی ام نیست كه معنای من اینست

niloofar.H · 7/11/20

تلاقی بشکوه مه و معمایی
تراکم همه رازهای دنیایی
به هیچ سلسله خاکیان نمیمانی
تو از کدامین دنیای تازه میآیی

moh@mad · 18/11/20

niloofar.H گفت:
تلاقی بشکوه مه و معمایی
تراکم همه رازهای دنیایی
به هیچ سلسله خاکیان نمیمانی
تو از کدامین دنیای تازه میآیی

یادها خیل کفن پوشانند
جز من از هر که فراموشانند
کدرم پنجره بازم نیست
کسلم رخصت آوازم نیست

Maryam.alef · 27/11/20

ترنمــــی است در آوازهــــای پایانــــی

که وقت زمزمه از سر برون کند هوشت

چو میرسیم بــــه آن لحظه هــــای پایانی

جهان و هر چه در آن می شود فراموشت

moh@mad · 29/11/20

Maryam.alef گفت:
ترنمــــی است در آوازهــــای پایانــــی

که وقت زمزمه از سر برون کند هوشت

چو میرسیم بــــه آن لحظه هــــای پایانی

جهان و هر چه در آن می شود فراموشت

ترسم نیـایی و آید خاکستر من به سویت

آه از حریقی که بی تو در سـ*ـینه دامن گرفته است

از کشتنم دیگر انگار پـروا نمی داری ای یار

حالی که این دیر و دورت خونم به گردن گرفته است

Saghár✿ · 7/1/21

تو مثل شب در کوهستان
اصیل و گیرایی
تو مثل کوهستان در شب،
والایی

Ryhwn · 18/1/21

این آسمان بی تو گویی ، سنگی است بر خانه امروز
سنگی کـــه راه نفس را ، بر چـــاه بیژن گرفته است
از چشــــم می گیرم آبــــی تا پـــای تا سر نسوزم
زین آتش سرکشی که در من به خرمن گرفته است

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

دوستدار انجمن رمان ۹۸

کاربر ممتاز

سرپرست بخش عمومی

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین