مشاعره با اشعار حسین منزوی

*KhatKhati* · 10/10/20

moh@mad گفت:
ترسم بسوزد آخـر،همراه من تو را نيز
اين آتشی كه از شوق در من كشد زبانه
چون شب شوداز اين دست انديشه‌ای مدام است
در بــركشيدنت سرخوش ای خواهش شبـانه

هر فصل از آن جهانی است ، هر برگ داستانی
ای دفتر تن تو ، از هر کتاب خوش تر

moh@mad · 10/10/20

*KhatKhati* گفت:
هر فصل از آن جهانی است ، هر برگ داستانی
ای دفتر تن تو ، از هر کتاب خوش تر

رام نوازش تو، بـی تيغ و تازيانه
ای مرده در وجودم ، با تـو هراس توفان
ای معنی رهايی! ای ساحل ای كرانه
جانم پراز سرودی است، كز چنگ تو تراود

*KhatKhati* · 10/10/20

moh@mad گفت:
رام نوازش تو، بـی تيغ و تازيانه
ای مرده در وجودم ، با تـو هراس توفان
ای معنی رهايی! ای ساحل ای كرانه
جانم پراز سرودی است، كز چنگ تو تراود

درخت شکل تو بـود و تو مثل آینه اش
شکوفه های هلو رسته روی پیرهنت

*KhatKhati* · 10/10/20

moh@mad گفت:
ترسم به نام بـ*ـو*سه غارت كنم لـ*ـبت را
با عذر بی قراری اين بهترين بهانه
ترسم بسوزد آخـــــر، همراه من تو را نيز
اين آتشی كه از شوق در من كشد زبانه

همتی ای دوست که این دانه ز خود سر بکشد
ای همه خورشید تو و خاک تو ،باران همه تو

*KhatKhati* · 10/10/20

moh@mad گفت:
وان سفـره شـبانه نـان و شـراب را
بر میزهای خواب، تو می گستری هنوز
با جرعه ای ز بوی تو از خویش می روم
آه ای نوشیدنی کهنه کـه در ساغری هنوز

زخم‌ ها زیبایند و زیباتر آن‌ که
تیغ را هم تو فرود آورده باشی!
تیغت سحر است و نوازشت معجزه

moh@mad · 11/10/20

*KhatKhati* گفت:
زخم‌ ها زیبایند و زیباتر آن‌ که
تیغ را هم تو فرود آورده باشی!
تیغت سحر است و نوازشت معجزه

هر جا كه تویی مركز تصویر من آنجاست
صاحب نظرم علم مرایای من اینست
گیرم كه بهشتم به نمازی ندهد دست
قد قامتی افراز كـه طوبای من اینست

moh@mad · 12/10/20

niloofar.H گفت:
ترسم به نام بـ*ـو*سه غارت كنم لـ*ـبت را
با عذر بی قراری اين بهترين بهانه
ترسم بسوزد آخـــــر، همراه من تو را نيز
اين آتشی كه از شوق در من كشد زبانه

هر فصل از آن جهانی است ، هر برگ داستانی
ای دفتر تن تو ، از هر کتاب خوش تر
چون پرسم از پناهی ، پشتی و تکیه گاهی
آ*غو*ش مهربانت ، از هر جواب خوش تر

*KhatKhati* · 16/10/20

moh@mad گفت:
هر فصل از آن جهانی است ، هر برگ داستانی
ای دفتر تن تو ، از هر کتاب خوش تر
چون پرسم از پناهی ، پشتی و تکیه گاهی
آ*غو*ش مهربانت ، از هر جواب خوش تر

روح عظیم «مولانا» را می‌بینم
که با قبای افشان و دفتر کبیرش
زیر درخت‌های گلابی قدم می‌زند
و برگ‌های خشک
زیر قدم‌هایش شاعر می‌شوند

Maryam.alef · 16/10/20

*KhatKhati* گفت:
روح عظیم «مولانا» را می‌بینم
که با قبای افشان و دفتر کبیرش
زیر درخت‌های گلابی قدم می‌زند
و برگ‌های خشک
زیر قدم‌هایش شاعر می‌شوند

درخت شکل تو بـود و تو مثل آینه اش
شکوفه های هلو رسته روی پیرهنت

*KhatKhati* · 16/10/20

Maryam.alef گفت:
درخت شکل تو بـود و تو مثل آینه اش
شکوفه های هلو رسته روی پیرهنت

تا کور سوی اخترکان بشکند همه

از نام تو به بام افق‌ها، علم زدم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین