مشاعره با اشعار فریدون مشیری

* رهــــــا * · 13/9/20

راز خوشیختی هرکس به پراکندن اوست!

در دل مردم عالم به خدا
نور خواهد پاشید
روح خواهد بخشید.

~PARLA~ · 14/9/20

داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکيد
آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روي تو سپيد

moh@mad · 14/9/20

در پهنه ی دشت رهنوردی پیداست
وندر پی آن غافله ، گردی پیداست
فریاد زدم دوباره دیداری هست
در چشم ستاره اشک سردی پیداست

niloofar.H · 14/9/20

تو آسمان آبی آرام و روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو
یک شب ستاره های ترا دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو

moh@mad · 14/9/20

وای بر من , نداد گریه مجال
که زنم بـ*ـو*سه ای به رخسارت
چه بگویم , فشار غم نگذاشت
که بگویم : خدا نگهدارت

niloofar.H · 14/9/20

تو پنداری که دارد خاطری از هر چه غم آزاد
اما من به چشم خويش مي بينم
به آن تندی که آتش مي دواند شعله در نيزار
به آن تلخی که مي سوزد تن ايينه در زنگار
دارد از درون خويش می پوسد

moh@mad · 14/9/20

در بنفشه زار چشم تو
من ز بهترین بهشت ها گذشته ام
من به بهترین بهار ها رسیده ام
ای غم تو همزبان بهترین دقایق حیات من

Niuosha.dkw · 14/9/20

آخر اي دوست نخواهي پرسيد
که دل از دوري رويت چه کشيد
سوخت در آتش و خاکستر شد
وعده هاي تو به دادش نرسيد
داغ ماتم شد و بر سينه نشست

niloofar.H · 14/9/20

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم
نه کنی دیگر از آن كوچه گذر هم

Niuosha.dkw · 14/9/20

niloofar.H گفت:
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم
نه کنی دیگر از آن كوچه گذر هم

مرغ شب ناله ی تلخی زد و بگریخت!

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید،

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدير بازنشسته

مدیر ارشد بازنشسته

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین