خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
سامری‌ها

שומרונים
ایران-عراق
اسراییل
جمعیت کل
۹۰۰ (۱٫۱٫۲۰۱۲)[۱]
مناطق دارای جمعیت قابل توجه

اسرائیل

حکومت خودگردان فلسطین
جوامع سامری

حولون ~۳۵۰

کریات لوزه ۳۵۰[۱]

دیگر شهرها ۲۰۰
دین‌ها
سامری گرایی
کتاب‌های مقدس
تورات سامری
کتاب یوشع سامریان[۲]
زبان‌ها
زبان امروزی
عبری، عربی و آرامی غربی
زبان گذشته
عربی، جایگزین شده با آرامی و قبل تر عبری سامری
زبان ادبی
عبری سامری، آرامی سامری، سامری عربی[۲]
اقوام مرتبط
یهودیان، مردم فلسطینی
قسمتی از چشم‌انداز یهودیت
قوم یهود و یهودیت




  • ریشه‌شناسی
  • یهودی کیست؟
  • وحدت‌گرایی یهود
  • هویت یهودی
مذهب[نمایش]
متون یهود[نمایش]
قبیله‌ها[نمایش]
جمعیت[نمایش]
فرقه‌ها[نمایش]
فرهنگ[نمایش]
زبان‌ها[نمایش]
تاریخچه[نمایش]
سـ*ـیاست‌ها[نمایش]

  • رده

  • درگاه اسرائیل

ویکی‌پروژه
  • ن
  • ب
  • و
سامری‌ها (به زبان عبری: שומרונים شومرُنیم، عربی: السامریون‎) اقلیتی قومی-دینی از مردم شام هستند که ریشه‌شان به ساکنان کهن سامی این منطقه می‌رسد. از لحاظ مذهبی سامریان پیروان سامری گرایی یا فرقه سامری هستند، یکی از ادیان ابراهیمی که نزدیکی زیادی با یهودیت دارد و برپایه آموزه‌های تورات سامری ،تلمود اورشلیمی و مزامیر داوود بنا شده، ایشان باور دارند که پیروان آیین راستین بنی اسرائیل، پیش از تبعید به بابل هستند که توسط مردمی که در سرزمین اسرائیل مانده‌اند محفوظ مانده‌است، از این رو با یهودیت در بعضی موارد مخالف اند و آن را شبیه دین خود اما تحریف شده و آورده بازگشتگان از تبعید می‌دانند.

از لحاظ نسب ادعا می‌شود که سامری‌ها شاخه‌ای از عبرانیهای کهن ساکن شام قدیم و از قبیله‌های افراییم و مناسه (دو پسر یوسف پسر یعقوب) و همچنین شاخه‌ای از قبیله کاهن لاوی هستند،[۳] که ارتباطشان با سامریه به آغاز ورودشان به سرزمین کنعان می‌رسد، در عین حال بعضی حدس می‌زنند که این ارتباط از شروع تبعید به بابل تا پادشاهی بابا ربا در سامریه بوده‌است، در هر صورت خود سامری‌ها نامشان را نه از نام سرزمین سامریه که از لغت عبری شامریم שַמֶרִים به معنای نگهدارنده می‌دانند.[۴]

در تلمود اورشلیمی که متعلق به دوره اول بت همقداش (دوره اول معبد سلیمان) و به زبان آرامی غربی یا آرامی مورد استفاده شومرنیم است و با آرامی رایج در تلمود بابلی کاملاً متفاوت است نسب قطعی سامریها را از قبیله‌های افراییم و لاوی می‌داند که در تمام دوران به یکتاپرستی ادامه دادند.

اما در تلمود بابلی، یکی از متون یهودی که تاریخش به دوران تأسیس معبد دوم سلیمان می‌رسد، نسب سامریان مورد مناقشه‌است، در آن کتاب از سامریان با عنوان כותים کوثیم یاد شده‌است، که به شهر باستانی کوثا اشاره دارد، که از لحاظ جغرافیایی امروز جزئی از کشور عراق است.[۵] در هر حال در کتاب مقدس کوثا تنها یکی از چندین شهری است که مردم از آن‌ها به سامریه آمده‌اند، علی‌رغم این در ادامه باز از سامری‌های با عنوان کوثایی یاد شده‌است،[۶] با اضافه شدن این ادعا که مردان کوثا نرگال را به عنوان خدای خود برگزیده‌اند.[۷][۸] بررسی‌های ژنتیکی جدید تصدیق می‌کند که سامریان و یهودیان همانگونه که در تلمود آمده ریشه‌هایی مشترک دارند.[۹]

از لحاظ تاریخی سامریان جمعیت عمده‌ای داشته‌اند - بیش از یک میلیون در اواخر دوران رومیها اما به تدریج در قرون بعدی به چند ده هزار نفر کاهش یافته‌اند - کاهش جمعیت بدین شکل نتیجه چندین حادثه تاریخی بوده که از جمله مهمترینشان، سرکوب خونین سومین خیزش سامری‌ها توسط امپراطوری بیزانس و اسلام آوردن جمعیت‌های عمده‌ای از آن‌ها در اوایل دوره اسلامی فلسطین است.[۱۰][۱۱][۱۲] بر اساس سرشماری خودشان در تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۲ تنها ۷۵۱ سامری موجودند که تنها در چند نقطه یعنی قریه لوزه در کرانه باختری رود اردن و شهر خولون در اسرائیل و در ایران در استانهای کردستان و کرمانشاه زندگی می‌کنند و دارای کنیسه ای متعلق به ۱۲۳۵ سال پیش در یکی از مناطق کرمانشاه می‌باشند. همچنین ۸ خانواده سامری نیز در شهر غزه موجودند.[۱۳] در سرشماری جدید ۷ مارس ۲۰۱۵ تعداد آن‌ها به ۹۰۰ نفر افزایش پیدا کرده‌است. پیروانی با گذشته‌های مختلف نیز در خارج از اسرائیل به فرقه سامری پیوسته‌اند که مانند این ۹۰۰ نفر دارای اصالت نسبی نیستند، به خصوص در ایالات متحده.

الفبای مورد استفاده شومرنیم یا بن شومریها الفبای آرامی و الفبای سامری است که دارای مشابهت‌های فراوانی با همدیگر هستند. در الفبای سامری از نقطه و اعراب‌گذاری استفاده نمی‌شود اما در الفبای آرامی کاربرد زیادی دارند.

با زنده شدن دوباره تکلم به عبری توسط یهودیان در اسرائیل و همچنین گسترش آن و رسمی شدنش پس از پدید آمدن اسرائیل، بسیاری از سامریان در اسرائیل امروزه از زبان عبری و آرامی سامری استفاده می‌کنند. زبان مادری اکثر سامری‌ها در دوران جدید عربی یا آرامی سامری بوده‌است، همچنانکه برای آنهایی که در کرانه باختری رود اردن زندگی می‌کنند هست. سامریهای ایران به زبان آرامی شومری تکلم دارند که زبان قدیمی آرامی غربی اورشلیمی است. سامری عبری، سامری آرامی و سامری عربی به عنوان زبان ادبی مورد استفاده‌اند که توسط الفبای سامری و همچنین گونه‌های مختلف الفبای کهن عبری نوشته می‌شود که با الفبای عبری مورد استفاده یهودیان که خط مربعی نامیده می‌شود و از الفبای آرامی برگرفته شده متفاوت است.[۱۴] عبری و پس از آن آرامی زبان‌هایی بوده‌اند که توسط سامریان و یهودی‌ها در زمان تبعیدشان توسط رومی‌ها در یهودیه استفاده می‌شده.[۱۵] اما سامریهای ساکن در ایران و عراق و منطقه بین‌النهرین قدیم به همان زبان اصلی آرامی شومری(آرامی) تکلم دارند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
جنبش بهکتی

جنبش بهکتی (Bhakti) یک جنبش مذهبی هندو است که کردار اصلی روحانی در آن، سرسپردگی عاشقانه به قدیس‌های شیواپرستان و ویشنوپرستان است.[۱]

بهکتی به معنی عبادت عاشقانه است و شعار این جنبش این است که هر کس که خدا را عاشقانه عبادت بکند خدا او را می‌پذیرد، از هر طبقه‌ای که باشد. این نهضت در واقع دروازه‌های نیایشگاه‌های هندو را به سوی شودره‌ها («نجـ*ـس‌ها») باز کرد و تا حدودی مانع جذب آنها به خانقاه‌های صوفیان مسلمان شود.[۲]

«طریقهٔ بهکتی مرگه» یا «طریقهٔ عبادت عاشقانه»، از دیرباز یکی از روش‌های معروف پرستش ویشنو و تجلیات و تجسمات (اوتاره) او در میان هندوان بوده‌است و در منظومهٔ بهگودگیتا، در کنار دو روش دیگر، یعنی «کرمه مرگه» یا «طریقهٔ عبادت از طریق کردار» و «جنانه مرگه» یا «عبادت از طریق تفکر و معرفت نظری»، توصیه می‌شود؛ اما کریشنا، تجسم ویشنو، این روش را بر روش‌های دیگر برتری می‌نهد و پرستندگان خود را به این طریقه می‌خواند.[۳]

پیشینه


میرا بای بانوی شاعر هندی سدهٔ شانزدهم میلادی که ترانه‌هایش جایگاه ویژه‌ای در جنبش بهکتی دارد
پس از سلطان محمود غزنوی و غلبه نظامی او بر هند راه برای تبلیغات صوفیان مسلمان در هند هموار شد. و صوفیان در مناطق گوناگونی از هند خانقاه‌هایی را تأسیس کردند و هندوها این حضور را پذیرفتند و به این ترتیب آموزه‌های اسلامی به وسیله صوفیان در مناطق مختلف هند و در میان توده‌های مردم شروع به گسترش کرد. طبقه شودره‌ها یا طبقه نجـ*ـس‌ها در هند که از مزایای اجتماعی بی‌بهره بودند رفته‌رفته به صوفی‌گری اسلامی روی آوردند و در واکنش به آن و برای جذب دوباره این طبقه به آیین هند نهضتی پدید آمد به نام جنبش بهکتی نو.[۲]

طریقهٔ بهکتی مرگه در دوران اسلامی، با کوشش‌های برهمنی به نام رام‌آننده (سده ۱۵م) و از پیروان باواسطهٔ رامانوجا، با عنوان «بهکتی نو» جانی تازه گرفت. این طریقه که با عامهٔ هندوان آمیزشی نزدیک داشت، بر نفی و انکار پرستش بت‌ها، شکستن مرزهای طبقاتی در امور دینی و نیایشی، برداشتن محرمات در خوراک و به کار بردن زبان‌های محلی در آموزش‌های دینی تأکید می‌کرد. یکی از شاگردان و پیروان رام‌آننده مردی بود به نام کبیر که معنویت هندویی و اسلامی را در سروده‌های خود جمع آورد.[۳]

نمودهایی از جریان بهکتی نو را می‌توانی در سروده‌های رابیندرانات تاگور، به‌ویژه گیتانجالی مشاهده کرد


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
شاخه‌های بوداگرایی

مکاتیب نیکایه
بیست‌فرقه (هینه‌یانه)
فرقه‌های فرعی تراوادا
مهایانه
مهایانه یا راه بزرگ از شاخه‌های اصلی دین بودا است.

مکاتیب تانتری
این مکاتب، بیشتر بر جنبه صوفیانه و رازآمیز دین بودا تأکید دارند و با وردها و ذکرهای گوناگون کار می‌کنند.

منابع
  • Coleman, Graham, ed. (1993). A Handbook of Tibetan Culture. Boston: Shambhala Publications, Inc.. ISBN 1-57062-002-4.
  • Warder, A.K. (1970). Indian Buddhism. Delhi: Motilal Banarsidass.


بوداگرایی


مفاهیم و اصطلاحات
تاریخ
شاخه‌ها و فرقه‌ها
مشاهیر
کشورها
فهرست موضوعات
گاهشمار
نیایشگاه‌ها
متون
فرهنگ


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
ترواده




راهب تایلندی در حال تمرکز
ترواده (Theravāda) کهن‌ترین شاخه باقی‌مانده بوداگرایی است. این کلمه از زبان سانسکریت گرفته شده و به معنای تعلیم بزرگان می‌باشد. این شعبه از بودیسم بسیار محافظه‌کار بوده و نسبت به باقی شاخه‌های سنتی، به بودیسم اولیه نزدیک‌تر است.

برای چندین قرن، ترواده دین اصلی مردم سری‌لانکا (امروزه حدود ۷۰٪ جمعیت) و کشورهای کامبوج، لائوس، میانمار و تایلند بوده‌است. همچنین ترواده در جنوب غربی چین (میان گروه‌های قومی تائی و شان)، ویتنام (میان خمر کروم)، بنگلادش (میان گروه‌های قومی بروآس، چاکما، تاچانگیا) مالزی و اندونزی نیز رواج دارد. در ضمن، تعداد پیروان آن نیز در سنگاپور و کشورهای غربی در حال افزایش می‌باشد.

امروزه جمعیت پیروان ترواده در سراسر جهان به ۱۵۰ میلیون نفر می‌رسد و طی دهه‌های اخیر در غرب و هند روبه افزایش گذارده‌است.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
مهایانه

در بوداگرایی هم دو شاخهٔ اصلی وجود دارد. نام آن‌ها هینهَ یانَه و مهایانَه است. یانه در سانسکریت یعنی راه. هینه یعنی کوچک و محدود و کهتر. مها یعنی بزرگ و مهتر. در فارسی می‌شود آن‌ها را کهراه و مهراه ترجمه کرد.

فرق بنیادین هینه یانه (کهراه) با مهایانه (مهراه) اینست که آرمان هینه یانی‌ها تک-بیداری (اَرهت شدن) است ولی مهایانی‌ها به بیدارگر شدن باور دارند.

توضیح: در کیش بودا آرمان فرجامین افراد، بودا شدن است. واژه بودا در سانسکریت یعنی بیدار. منظور از بیدار شدن، پی بردن به رازهای هستی و پیوند یافتن با جهان راستین (حق) در پس پرده این جهان ظاهری است. بوداییان جهان پیرامون ما را مانند پرده‌ای رنگ و وارنگ می‌دانند که میان ما و جهان راستین کشیده شده‌است. در باور ایشان جهان راستین ِ پشت پرده دارای هیچکدام از ویژگی‌های این جهان ظاهری دور و بر ما نیست. اگر هم از آن‌ها بپرسید که آن‌ها این را از کجا می‌دانند می‌گویند چونکه بودا به آن جهان راه یافته و برگشته و از آنجا برای ما خبر آورده است. این در اصل همان حرف مولانا جلال الدین بلخی و دیگر شناسایان است که بر عاری بودن جهان راستین (حق) از صفات اینجهانی تأکید دارند و ادعا دارند که چیزهایی از آن جهان را تجربه کرده‌اند و زبانشان از توصیف آن برای ما قاصر است چونکه برای چیزی که ویژگی‌های این جهان را ندارد در زبان و اندیشه ما واژه و پنداره‌ای برای آن وجود ندارد.

هینه یانی‌ها (باورمندان به راه محدود) معتقدند که هرکس باید بکوشد برای خودش این پرده را پاره کند و از روزنه‌ای به دریای حق فرارَود. آن‌ها معتقد به تکروی هستند. در بوداگرایی این بیدارشوندگان تکرو را اَرهت یعنی آدمهای باارزش مینامند. اما مهایانی‌ها (مهراهی ها) بر این باورند که کسانی که دریای بیکران حق و راستی را دریافتند باید دم درگاه حق بمانند و بکوشند تا بقیه موجودات را هم به سوی حق و حقیقت بکشانند. در ادبیات بودایی به این‌گونه افراد بیدارگر (بوداسَف یا بودی سَتوا Bodhisattva) می‌گویند. بیدارگران اینکار را از روی مهرورزی به همه موجودات می‌کنند. یعنی آن‌ها همه ماها را به چشم نمودهایی از جهان حق می‌بینند و به همه ما مهر میورزند و میکوشند تا ما را نیز مانند خود بسوی رستگاری و حق یابی بکشند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
بوداگرایی نیچیرن
پرش به ناوبری پرش به جستجو بوداگرایی نیچی‌رن (به ژاپنی: 日蓮宗, Nichirenkyo) یا فرقه نیچی‌رن (به ژاپنی: 日蓮系諸宗派 Nichiren-kei sho shūha) مکتب بودای ژاپنی و یکی از بزرگترین فرقه‌های آیین بودایی است که توسط نیچی‌رن مبارز و قدیس ژاپنی بنیاد گذاشته شده‌است. نیچیرن عقیده داشت که جوهر اصلی آموزه‌های بودا را در سورهٔ نیلوفر می‌توان یافت. بعد از مرگ او این مکتب فرقه‌های بسیاری پیدا کرد که مهمترین آنها نیچی‌رن-شو و نیچی‌رن-شو-شو است.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
شین بودیسم

شین بودیسم یا جُودُو شینشو (به ژاپنی: 浄土真宗 じょうどしんしゅう) یکی از فرقه‌های آیین بودای پاک بوم در ژاپن است. در آغاز دوره کاماکورا و در سال ۱۱۷۵ میلادی توسط راهب بودایی هونئن (۱۲۱۲–۱۱۳۳) بر طبق تعالیم آمیداگرایی ابتدا فرقه جودو بنیان گذاشته شد و سپس این تعالیم توسط شاگرد ممتاز او شینران (۱۲۶۳–۱۱۷۳) گسترش پیدا کرد و شینران فرقه جودو شینشو را در سال ۱۲۲۴ تأسیس کرد.


فرقه جودو

پرش به ناوبری پرش به جستجو فرقهٔ جُودُو یا جُودُو–شو (به ژاپنی: 浄土宗, Jōdo-shū) شاخه‌ای از دین بودایی است که در سال ۱۱۷۵ به دست راهبی به نام هون‌ئن تأسیس شد.


یوگه‌چاره شرق آسیا

یوگه‌چاره شرق آسیا (انگلیسی: East Asian Yogācāra) اشاره به سنت‌هایی در شرق آسیا دارد که از تعالیم مکتب یوگه‌چاره در هند نشأت گرفته است.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
تیانتای

تیانتای
نام چینی
چینی 天台
معنی لغوی from "Tiantai [Heavenly Tower] Mountain"
[نمایش]آوانگاری
نام کره‌ای
هانگول 천태
هانجا 天台
[نمایش]آوانگاری
نام ژاپنی
کانجی 天台
[نمایش]آوانگاری
تیانتای (انگلیسی: Tiantai) یک فرقه از آیین بودایی در جمهوری خلق چین، ژاپن، کره و ویتنام است که لوتوس سوترا را به عنوان بنیان آموزش در بودیسم می‌داند. در ژاپن این فرقه تندای نامیده می‌شود.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
فرقه رینزای


رینزای-ذن یکی از سه فرقه ذن، بودیسم ژاپنی است. دو فرقه دیگر سوتو (فرقه ذن) و اوباکو نام دارند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
وجره‌یانه

وجره‌یانه (به معنی: الماس-راه) را با نامهایی مانند لامائیسم، تانترا، مانترا یانا (افسون راه)، بوداگرایی افسونگرا (تانترایی) هم مینامند.

منظور از الماس همان حق و واقعیت است. الماس راه پس از مهراه (مهایانه) و کهراه (هینه‌یانه) سومین مکتب بزرگ بوداگرایی است. در الماس راه پیر (لاما) به‌عنوان راهنما و مرشد و پشتیبان نقش بزرگی در رسیدن به بیداری ایفا می‌کند و از این رو این مکتب را لاماگرایی یا لامائیسم هم نامیده‌اند. پیر بزرگ را هم در این مکتب در تبت دالایی لاما مینامند.

کهراه به بیداری تک به تک افراد باور دارد و مهراه می‌گوید که بیدار شده‌ها باید همینجا بمانند و دست بقیه را بگیرند و تا همه با هم بیدار نشده‌ایم از کوشش باز نایستند. الماس راه حالتهای صوفیانه دارد.

پس از اینکه مسلمانها کانون‌های اصلی بوداگرایی در هند را نابود کردند الماسراه تنها در تبت به زندگی خود ادامه داد. بعدها در مغولستان کیش رسمی آن کشور شد و در دربار خاقان چین دیر زمانی کیش برتر به‌شمار می‌رفت. در ژاپن هم شیوه‌های افسونگرا (تانترایی) بوداگرایی پدید آمدند مانند کِگون و شینگون.

مهم‌ترین آموزه در الماس راه، آموزه بیدارسرشتی همگان است. یعنی همه هستندگان آمادگی بالقوه برای بودا شدن را در سرشت خود دارند. این بیدار شدن را می‌توان با درون پویی (مراقبه) تجربه کرد. شخص درون پو، در حین پویش، در جنبه‌های بیداری (بوداگی) ذوب می‌شود. راهکار الماسراه برای زندگی روزانه اینست:

جوری بزی که انگار یک بودا هستی و بیداری، تا زمانی که یک بودا شوی.

برعکس مهراه و کهراه که می‌گویند حالت بوداگی را نمی‌توان به هیچ وجه شرح داد و توصیف‌پذیر نیست، الماسراهی‌ها می‌گویند که می‌شود از راه آیینهای صوفیانه و به یاری ورد و افسون (مانترا)، اشاره‌های رازآمیز دست به نام مودرا (دست-نشانه‌ها) و اشکال نمادین هندسی (مندل، ماندالا) با حالت بوداگی تماس برقرار کرد.

برخی از فرقه‌های دیگر بودایی می‌گویند که بیدار شدن دست کم چندین زندگی و زایش دوباره لازم دارد و بسیار طول می‌کشد اما الماسراهی‌ها می‌گویند که هر کس می‌تواند در طول همین یکبار زندگی به بوداگی برسد.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا