خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
رمان 98
رمان 98| دانلود رمان



اهل حدیث

شیعه


درگاه تشیع
عقاید
فروع نماز • روزه • خمس • زکات • حج • جهاد • امر به معروف و نهی از منکر • تولی • تبری
عقاید برجسته مهدویت: غیبت (غیبت صغری، غیبت کبرا)، انتظار، ظهور و رجعت • بدا • شفاعت و توسل • تقیه • عصمت • مرجعیت، حوزه علمیه و تقلید • ولایت فقیه • متعه • شهادت ثالثه • جانشینی محمد • نظام حقوقی
شخصیت‌ها
چهارده معصوم محمد • علی • فاطمه • حسن • حسین • سجاد • باقر • صادق • کاظم • رضا • جواد (تقی) • هادی (نقی) • حسن (عسکری) • مهدی
صحابه سلمان فارسی • مقداد بن اسود • میثم تمار • ابوذر غفاری • عمار یاسر • بلال حبشی • جعفر بن ابی‌طالب • مالک اشتر • محمد بن ابوبکر • عقیل • عثمان بن حنیف • کمیل بن زیاد • اویس قرنی • ابوایوب انصاری • جابر بن عبدالله انصاری • ابن‌عباس • ابن مسعود • ابوطالب • حمزه • یاسر • عثمان بن مظعون • عبدالله بن جعفر • خباب بن ارت • اسامة بن زید • خزیمة بن ثابت • مصعب بن عمیر • مالک بن نویره • زید بن حارثه
زنان: فاطمه بنت اسد • حلیمه • زینب • ام کلثوم بنت علی • اسماء بنت عمیس • ام ایمن • صفیه بنت عبدالمطلب • سمیه
رجال و علما کشته‌شدگان کربلا • فهرست رجال حدیث شیعه • اصحاب اجماع • روحانیان شیعه • عالمان شیعه • مراجع تقلید
مکان‌های متبرک
مکه و مسجدالحرام • مدینه، مسجد النبی و بقیع • بیت‌المقدس و مسجدالاقصی • نجف، حرم علی بن ابی‌طالب و مسجد کوفه • کربلا و حرم حسین بن علی • کاظمین و حرم کاظمین • سامرا و حرم عسکریین • مشهد و حرم علی بن موسی الرضا
دمشق و زینبیه • قم و حرم فاطمه معصومه • شیراز و شاه‌چراغ • کاشمر و حمزه بن حمزه بن موسی بن جعفر امامزاده سید مرتضی و آرامگاه سید حسن مدرس • آستانه اشرفیه و سید جلال‌الدین اشرف • ری و حرم شاه عبدالعظیم
مسجد • امامزاده • حسینیه
روزهای مقدس
عید فطر • عید قربان (عید اضحی) • عید غدیر خم • محرّم (سوگواری محرم)، تاسوعا، عاشورا و اربعین) • عید مبعث • میلاد پیامبر • تولد ائمه • ایام فاطمیه
رویدادها
رویداد مباهله • رویداد غدیر خم • سقیفه بنی‌ساعده • فدک • رویداد خانه فاطمه زهرا • قتل عثمان • جنگ جمل • نبرد صفین • نبرد نهروان • واقعه کربلا • مؤتمر علماء بغداد • حدیث ثقلین • اصحاب کسا • آیه تطهیر • شیعه‌کُشی
کتاب‌ها
قرآن • نهج‌البلاغه • صحیفه سجادیه
کتب اربعه: الاستبصار • اصول کافی • تهذیب الاحکام • من لایحضره الفقیه
مصحف فاطمه • مصحف علی • اسرار آل محمد
وسائل‌الشیعه • بحارالانوار • الغدیر • مفاتیح‌الجنان
تفسیر مجمع‌البیان • تفسیر المیزان • کتب شیعه
شاخه‌ها
دوازده‌امامی (اثنی‌عشری) • اسماعیلیه • زیدیه • غلاه • واقفیه
منابع اجتهاد
کتاب (قرآن) • سنت (روایات پیامبر و ائمه) • عقل • اجماع
  • ن
  • ب
  • و
اهل حدیث رویکردی در اسلام است كه در اصول دین و فروع دين به ظاهر قرآن و سنت عمل مى ‏كنند و از بكارگيرى عقل در زمينه مسائل دينى به شدت پرهيز مى‏ كنند. معروفترین اهل حدیث در صدر اسلام احمد بن حنبل است.[۱]

در میان شیعه معمولاً با اخباریان اشتباه گرفته شده و یکی حساب می‌شوند . حال آنکه این دو با هم تفاوت بسیار دارند .

محتویات
  • ۱ تقلید در دیدگاه اخباریان و اهل حدیث
  • ۲ نظر شیخ یوسف بحرانی درباره اخباریان
  • ۳ تفاوت اهل حدیث و اخباریان در فتوا دادن
  • ۴ نظر محمد تقی مجلسی درباره اهل حدیث
  • ۵ دیدگاه اهل حدیث درباره تعارضات احادیث در مسائل احکام عبادی
  • ۶ پانویس
تقلید در دیدگاه اخباریان و اهل حدیث
فیض کاشانی می نویسد : تقلید اگر از روی بصیرت و آگاهی باشد تقلیدی جائز است ، تا آنجا که می گوید : و تقلیدی که از روی بصیرت و آگاهی نیست ولی جائز است تقلید از اخباریون در در فتواهایشان است .[۲] حال آنکه اهل حدیث شیعه مانند حر عاملی در کتاب فصول المهمه ابواب فراوانی در حرمت تقلید از غیر معصوم دارد و اشاره دارد که فقها تنها و تنها ناقلان احادیث هستند و فهم آن‌ها حجت نیست [۳] ولی اخباریانی مانند فیض کاشانی تقلید از فقیه اخباری را جائر می دانند.

نظر شیخ یوسف بحرانی درباره اخباریان
شیخ یوسف بحرانی در کتاب درر النجفیه می نویسد : انما أخذ بقول هذا الأخباری الذی أفتاه بناء علی ما فهمه من الأخبار، و أن الحکم فی تلک المسألة کذلک، فکیف یکون مقلّدا للإمام، و الأخباری الآخر یفتی بخلافه باعتبار ما أدّی إلیه فهمه و وصل إلیه إدراکه؟ تا آنجا که میگوید: من أنه ربّما نشأ من اختلاف الأخبار، و ربّما نشأ من اختلاف الأفهام، الذی هو السبب التام فی أکثر الأحکام[۴] در اینجا شیخ یوسف بحرانی اشاره دارد که اخباریان و اصولیان در واقع یک طریق در وصول به احکام دارند و تنها فرق اخباریان و اصولیان این است که اخباریان به فهم فقیه عمل می‌کنند و اصولیان عقل را حجت می دانند .

تفاوت اهل حدیث و اخباریان در فتوا دادن
اهل حدیث شیعه و اخباریان در فتوا دادن با هم اختلاف دارند چنانکه سید هاشم بحرانی که فقیه اهل حدیث بود توسط اخباری شیخ یوسف بحرانی بی بضاعت خطاب شد .[۵] زیرا فتواهای سید هاشم بحرانی همان نص احادیث آل محمد صلوات الله علیهم بود . اهل حدیث فتواهای خود را نص احادیث قرار دادند و اگر هم درایت خود را نقل می‌کنند نه به عنوان الزام است بلکه به عنوان راه نمایی است اما در اصل موکول به فهم خود سؤال‌کننده است .ولی اخباریان مانند سید حسین عرب باغی در تمام کتاب قواعد الاسلام روشش اینچنین است که ابتدا احادیث را نقل می نماید سپس فهم خود را از روایات می گوید و مقلدینش به فهم سید حسن عرب باغی از روایات عمل می‌کنند که این گروه به اخباریان ارومیه معروف اند . حال آنکه اهل حدیث مانند شیخ حر عاملی در جلد آخر کتاب وسائل الشیعه می نویسد : که اگر فهم من از احادیث که همان عناوین ابواب بودند با نص احادیث تعارض داشت اصلاً به فهم من از احادیث کار نداشته باشید .[۶] یا شیخ صدوق در اول کتاب فتوایی خود یعنی المقنع می نویسد: ثمَّ إنی صنفت کتابی هذا، و سمیته کتاب «المقنع» لقنوع من یقرأه بما فیه، و حذفت الأسانید منه لئلا یثقل حمله، و لا یصعب حفظه، و لا یمل قارئه ترجمه من این کتاب را نوشتم ( و در آن نص حدیث‌ها را آوردم ) ولی به خاطر اینکه سنگین نشود و سخت نشود حفظ و قاری خسته نشود اسناد را حذف کردم . ولی همانطور که شیخ یوسف بحرانی اشاره داشت اخباریان فهم فقیه از احادیث را حجت می دانند.

نظر محمد تقی مجلسی درباره اهل حدیث
محمد تقی مجلسی در کتاب لوامع صاحبقرانی ثقةالاسلام کلینی را اخباری محض می‌داند که اخباری محض همان اهل حدیث است .

دیدگاه اهل حدیث درباره تعارضات احادیث در مسائل احکام عبادی
اخباریان و برخی از اهل حدیث در تعارضات احادیث مربوط به احکام عبادی این‌گونه عمل می‌کنند که ابتدا حدیث را بر قرآن سپس بر سنت عرضه می‌کنند سپس مخالف کتب عامه را می‌گیرند [۷][۸][۹] و اما برخی از اهل حدیث اینچنین نیستند و به تخییر عمل می‌کنند یعنی به هر کدام از روایات که بخواهند عمل می‌کنند .[۱۰][۱۱][۱۲] چنانکه محمد تقی مجلسی به این قضیه اشاره دارد :

بدان که محدثان ما دو طایفه‌اند طایفه‌ای به هر خبر صحیحی که به ایشان رسد عمل می‌کنند، و اگر دو خبر مختلف باشد می گویند مکلف مخیر است در عمل به هر یک که خواهد، بواسطه اخباری که از ائمه معصومین به ایشان رسیده‌است که بأیّهما اخذت من‌باب‌التّسلیم وسعک یعنی به هر یک از این دو خبر مختلف که عمل نمائی از باب تسلیم جایز است تو را، یعنی مقام اطاعت و فرمان برداری آنست که هر چه بفرمایند سخن شنو باشی، و کاری نداشته باشی که چرا مختلف گفته اند، چون وجوه اختلاف بسیار است، بسا باشد که تو چیزی را سبب اختلاف نمایی که نه چنان باشد، و در آن صورت افترا بر ایشان بسته باشی، و وجوه دیگر که ظاهر خواهد شد. و از این طایفه است شیخ اجل اعظم محمد بن یعقوب کلینی رضی اللَّه عنه.( برخی از اهل حدیث ) و طایفه دیگر می گویند که از حضرت ائمه معصومین (ع) در جمع بین الاخبار اخبار دیگر وارد شده‌است، پس باید که میان این اخبار نیز جمع کنیم پس عمل به تخییر در صورتیست که از هیچ وجه جمع نتوان کرد، ( اخباریان و برخی دیگر از اهل حدیث)


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
سلفی

بخشی از سلسله مقاله‌های سیـاس*ـی
  • سـ*ـیاست در اسلام
  • اسلام‌گرایی
پایه‌ها
  • اسلام (تاریخ اسلام)
  • فرهنگ اسلامی
  • اقتصاد اسلامی
  • سـ*ـیاست در اسلام
  • سکولاریسم اسلامی
موضوع‌ها
  • اعلامیه حقوق بشر در اسلام
  • خلافت
  • ولایت فقیه
  • اجماع (فقه)
  • حکومت اسلامی
  • جهاد
  • احکام اسلام
  • شورا
  • امت
نمودها
  • اسلام‌گرایی
  • اسلامی‌سازی (اسلامی‌سازی دانش)
  • جدایی جنسیتی و اسلام
  • اسلام و مدرنیته)
نمای اسلامی
  • دموکراسی اسلامی
  • بنیادگرایی اسلامی
  • اصلاح‌گری دینی در اسلام
  • قرآنیان
  • پان‌اسلامیسم
  • سوسیالیسم اسلامی
جنبش‌ها
  • خوارج
  • الاتحاد الاسلامیه
  • القاعده
  • الشباب (گروه نظامی)
  • احمد الحسن
  • ابوسیاف
  • جبهه اسلامی آزادسازی پاتانی
  • بسیج
  • بوکو حرام
  • هیئت امر به معروف و نهی از منکر عربستان سعودی
  • دارالاسلام (اندونزی)
  • حزب‌الله لبنان
  • انقلاب ۱۳۵۷ ایران
  • اتحادیه محاکم شریعت اسلامی
  • داعش
  • جماعت المسلمین
  • جماعت اسلامی پاکستان
  • اخوان‌المسلمین
  • سلفی‌گری
  • طالبان
  • وهابیت
  • فهرست احزاب سیـاس*ـی دموکراتیک اسلامی
نوشتارهای کلیدی
  • بازسازی اندیشه‌ دینی در اسلام
    (اقبال لاهوری)
  • اصول دولت و حکومت اسلامی
    (محمد اسد)
  • معالیم فی‌الطریق
    (سید قطب)
  • ولایت فقیه
    (سید روح‌الله خمینی)
درگاه سـ*ـیاست ‏(en)‏
  • ن
  • ب
  • و
سلفی‌گری
چهره‌های اصلی
  • ابن تیمیه
  • ابن قیم الجوزیه
  • محمد بن عبدالوهاب
  • ابن عثیمین
نهادها
  • حزب نور ‏(en)‏
  • حزب اصالت ‏(en)‏
  • لشکر طیبه
  • حزب مردم
  • جبهه سلفی
  • دعوت سلفی
  • ائتلاف سلفی اسلامی
جریان‌ها
  • مدخلی‌ها ‏(en)‏ · قطبی‌ها ‏(en)‏
  • جهادگرایی سلفی
افراد مرتبط
  • محمد ناصرالدین آلبانی
  • محمد عبده
  • سید جمال‌الدین اسدآبادی
  • محمد رشید رضا
  • عبدالعزیز بن باز
ایدئولوژی‌های مرتبط
  • اهل حدیث
  • بنیادگرایی اسلامی
  • تکفیری
  • وهابیت
  • ن
  • ب
  • و
سَلَفی به گروهی از مسلمانان اهل سنت گفته می‌شود که به دین اسلام تمسک جسته و خود را پیرو سلف صالح می‌دانند و در عمل و اعتقادات خود از پیامبر اسلام، صحابه و تابعین تبعیت می‌کنند. سلفی‌ها تنها قرآن و سنت را منابع احکام و تصمیمات خود می‌دانند.[۱] سلفی گری دو رکن اساسی دارد: یکی بازگشت به شیوهٔ زندگی و مرام سلف صالح و در نهایت سنت حجاز و به خصوص سنت اهل مدینه در ۱۴۰۰ سال پیش، و دوم مبارزه با بدعت، یعنی هر چیزی که سلفی‌ها جدید و خلاف سنت می‌دانند.[۲] سلفی‌های معاصر بر معنی خاصی از توحید تأکید زیادی دارند که باعث می‌شود افراد بسیاری «نامعتقد» به آن تلقی گردند.[۳] سلفی‌گری دارای ابعاد مذهبی، فرهنگی، اجتماعی، و سیـاس*ـی است و تأثیری بنیادین بر متفکران مسلمان در گوشه و کنار جهان اسلام گذاشته است.

در تاریخ معاصر دست کم سه گونه سلفی گری قابل تفکیک است. سلفی گری ظاهراگرا پیرو آرای اهل حدیث‎‎ و بخصوص ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب است.

سلفی‌گری جدید، رویکردی متمایز از سلفی گری ظاهرگراست که در آغاز قرن بیستم و در واکنش به پیشرفت‌های غرب توسط سید جمال‌الدین اسدآبادی و محمد عبده با هدف آزادسازی امت اسلام از تقلید و جمود و احیای اخلاقی، فرهنگی، و سیـاس*ـی بنیان‌گذاری شد. سلفیان بر بازگرداندن تفکر اسلامی به اصل خالص آن، تبعیت از قرآن و سنت، مردود دانستن تفسیرهای جدید، و حفظ اتحاد امت اسلامی تأکید دارند. آنان تقلید را نفی می‌کنند و تلاش می‌کنند سازگاری اسلام و دانش جدید را نشان دهند. مشهورترین گروه‌های الهام گرفته از سلفی‌گری اخوان‌المسلمین و جماعت اسلامی هستند. در اواخر قرن بیستم، این اصطلاح به اصلاح‌گران سنت‌گرا اطلاق می‌گردد.[۴]

ایدئولوژی جهادگرایی سلفی الهام‌بخش بسیاری از گروه‌های مسلح مانند القاعده در آغاز قرن ۲۱ بوده‌است. این گروه‌ها دیدگاه‌های سلفی‌گری علمی (سلفی‌گری سنتی) را رد کرده و خشونت را راهی مناسب و ضروری برای مقابله با حملات غرب علیه اسلام می‌دانند.[۵] این گروه‌ها متون اسلامی و تاریخ را بازتفسیر نموده و بر آیات نظامی قرآن و تاریخ نظامی اسلام تأکید بسیار دارند.[۶] تخمین زده شده‌است که سلفی‌های جهادی کمتر از یک درصد کل جمعیت مسلمانان را تشکیل می‌دهند.[۷]

ارتباط نزدیکی با وهابیت و خاندان آل سعود دارد.[۳] بیشتر سلفی‌ها در عربستان سعودی (۲۲٫۹٪ جمعیت کشور)، قطر (۴۶٫۸۷٪ جمعیت کشور)، و امارات متحده (۴۴٫۸٪ جمعیت کشور) زندگی می‌کنند.[۸] بسیاری از منابع، مانند سازمان اطلاعات داخلی آلمان، سلفی‌گری را سریع‌ترین جنبش اسلامی از نظر گسترش می‌دانند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]

محتویات
  • ۱ سلف صالح
  • ۲ بنیان‌های سلفی‌گری
  • ۳ خاستگاه اولیه
  • ۴ سلفی‌گری جدید
  • ۵ ایدئولوژی جهادگرایی سلفی
  • ۶ رابـ ـطه با وهابیت
  • ۷ رابـ ـطه با شیعیان
  • ۸ جستارهای وابسته
  • ۹ پانویس
  • ۱۰ منابع
  • ۱۱ پیوند به بیرون
سلف صالح
نوشتار اصلی: سلف صالح
سلف یا سلف صالح (عربی: السلف الصالح) به معنی پیشگامان درستکار و عادل است. در اصطلاح خاص اسلامی، سلف به سه گروه زیر اطلاق می‌شود.[۱]

  • صحابه: (عربی: الصحابه، «یاران پیغمبر اسلام») به معنی کسانی است که محمد را دیده و در زمان حیات او، دین اسلام را پذیرفته‌اند.
  • تابعین: (عربی: التابعین، «پیروی کنندگان») به کسانی که زمان حیات محمد را درک نکردند اما صحابه محمد را دیده و در زمان حیات آن‌ها دین اسلام را پذیرفته‌اند، و در حال ایمان مرده‌اند، لفظ تابعی اطلاق می‌شود.
  • تابع تابعین: (عربی: تابع التابعین، «پیروی کنندگان از پیروی کنندگان») به کسانی که زمان حیات محمد و صحابه را درک نکردند اما تابعین را دیده و دین اسلام را از تابعین فراگرفته‌اند لفظ تابع تابعین اطلاق می‌شود.
احمد بن حنبل آخرین نسل از سلف صالح دانسته می‌شود. دلیل انتخاب این سه نسل، همراهی با پیامبر و نزدیکی زمانی به او و درک اسلام، و عمل و خدمت به آن توسط آنان دانسته می‌شود. تعریف سلف صالح بر اساس زمان زندگی آن‌ها ممکن است کافی نباشد چون اهل سنت برخی از شخصیت‌های برجسته متاخر مانند ابوحامد غزالی و ابن تیمیه را نیز سلف صالح شمرده‌اند.[۱]

بنیان‌های سلفی‌گری
تعریف دقیق سلفی‌گری کاری دشوار است. «سلفی‌گری» نامی است که گروهی از اهل سنت به حرکتی اصلاحی برای بازگرداندن اسلام به اصل آن اطلاق می‌کنند. برای آنکه از خالص‌بودن اسلام‌شان مطمئن گردند، سلفی‌های معاصر بر معنی خاصی از توحید تأکید زیادی دارند که باعث می‌شود افراد بسیاری «نامعتقد» به آن تلقی گردند. آنان همچنین تعریف بسیار مفصلی از بدعت دارند که باعث می‌شود اعمال دینی قابل قبول بسیار محدود شود. آنان به تأثیرات منابع دانش غیر از کتب مذهبی در کسب معلومات مذهبی بسیار با احتیاط می‌نگرند.[۳]

خاستگاه اولیه
پس از مرگ عثمان و درگیری‌هایی که پس از آن در میان مسلمانان رخ داد، مناقشاتی در مورد مباحث کلامی پدید آمد و گروه‌هایی پدید آمدند که تلاش کردند این مناقشات را به کمک قیاس، فلسفه، و برداشت شخصی از قرآن حل کنند. برخی از این گروه‌ها خطری را متوجه برداشت ارتودوکس از توحید کردند. اختلافات در نظرهای مسلمانان باعث بوجود آمدن روندی فکری شد که مسلمانان را دعوت به اسلام ساده و برداشتی که براساس قرآن و حدیث سلف صالح بود کند. احمد بن حنبل، پایه‌گذار چهارمین مذهب اهل سنت، از مهم‌ترین تبیین کنندگان این رویهٔ فکری بود که بعدها سلفی‌گری را بوجود آورد. ابن حنبل قرآن را بر عقل برتری می‌داد (و تناقضی میان قرآن و عقل نمی‌دید) و تاویل و کلام را رد می‌کرد. او قوانین سختی را برای اجتهاد وضع کرد و استفاده از قیاس را محدود کرد. بعدها ابن تیمیه، از فقهای مکتب حنبلی، در تحول سلفی‌گری تأثیر فراوانی داشت. او به مخالفت با بدعت پرداخت، به ویژه نوآوری‌های صوفیان.[۱]

قدیمی‌ترین افکار سلفی مربوط به احمد بن حنبل (۱۸۶–۲۴۱ ق) است. در قرن هشتم هجری ابن تیمیه (۶۶۱–۷۲۸ق) افکار خود را برمبنای تفکرات احمد بن حنبل سامان داد اما علی‌رغم فعالیت‌های فراوان نتیجه خاصی در برنداشت.[۱۴][۱۵] در قرن دوازدهم هجری محمد بن عبدالوهاب (۱۱۱۵–۱۲۰۰) افکار ابن تیمیه را در قالب نویی عرضه کرد و فرقه وهابیت را پایه‌گذاری کرد.[۱۶]

در قرن ۱۸، محمد بن عبدالوهاب براساس آموزه‌های ابن حنبل و ابن تیمیه شروع به ایجاد حکومتی کرد که براساس حکومت پیامبر شبیه‌سازی شده بود. عثمان بن فودی در نیجریه، احمد سربندی، شاه ولی‌الله دهلوی، و سید احمد شهید در شبه قارهٔ هند نیز حرکت‌هایی مشابه انجام دادند. همهٔ این‌ها از خالص کردن دین، اصلاح اخلاقی و اجتماعی، و اتحاد میان مسلمانان دم می‌زدند.[۱]

سلفی‌گری جدید
بنیان‌گذاری سلفی‌گری معاصر به سید جمال‌الدین اسدآبادی و محمد عبده در اوایل قرن بیستم نسبت داده می‌شود. سلفی‌گری دارای ابعاد مذهبی، فرهنگی، اجتماعی، و سیـاس*ـی است و تأثیری بنیادین بر متفکران مسلمان در گوشه و کنار جهان اسلام گذاشته است.[۱]

سلفی‌گری جدید در آغاز قرن بیستم و در واکنش به پیشرفت‌های غرب توسط سید جمال‌الدین اسدآبادی و محمد عبدوه با هدف آزادسازی امت اسلام از تقلید و جمود و احیای اخلاقی، فرهنگی، و سیـاس*ـی بنیان‌گذاری شد. آنان ریشه‌های بدبختی را نه در تعلیمات اسلام، بلکه در نفوذ تعلیمات خارج از اسلام، نفاق جامعهٔ مسلمانان، و استبداد می‌دیدند. عبدوه اهداف سلفیه را چنین برمی‌شمرد:

تا تفکر را از بند تقلید برهاند و دین را همانگونه که مسلمانان اولیه قبل از پدیدآمدن نفاق می‌فهمدیدند بفهمد و دریافت علم دین را به منابع اولیهٔ آن بازگرداند و با معیار عقل بشری بسنجد.

سلفیه اصلاح سیـاس*ـی را برای احیای جامعهٔ اسلامی ضروری می‌دیدند و استعمار اروپایی رنگ ملی نیز به جنبش‌های آنان داده بود. گروه‌های امروزی سلفی بیش از آنکه به تفکرات مدرن سلفی‌گری جدید نزدیک باشند، بیشتر ادامه‌دهندهٔ روش سلفی‌گری قدیمی هستند.[۱]

ایدئولوژی جهادگرایی سلفی
نوشتار اصلی: جهادگرایی سلفی
ایدئولوژی سلفی–جهادی الهام بخش بسیاری از گروه‌های مسلح مانند القاعده در آغاز قرن ۲۱ بوده‌است. این گروه‌ها دیدگاه‌های سلفی‌گری علمی (سلفی‌گری سنتی) را رد کرده و خشونت را راهی مناسب و ضروری برای مقابله با حملات غرب علیه اسلام می‌دانند. هدف آنان پاک‌کردن جامعهٔ اسلامی از رفتارهای غیراسلامی است. ریشه‌های این دیدگاه را ممکن است در حرکت‌های رادیکال جهادی در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی در مصر پیدا کرد.[۵] عربستان سعودی نیز به دلیل فعالیت‌های محمد بن عبدالوهاب نقش کلیدی در گسترش اسلام‌گرایی دارد.[۱۷]

رابـ ـطه با وهابیت
حامد الگار سه عنصر را بین وهابیت و سلفی‌گری مشترک می‌داند:

  1. اینکه همه بالندگی‌های پس از دو یا سه نسل اول اسلام (که به آن سلف صالح اطلاق می‌شود) را بی‌ارزش می‌دانند.
  2. تصوف را مردود می‌دانند.
  3. پایبندی به یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنّت را ضروری نمی‌دانند.
به علاوه وی به دو ویژگی اشاره می‌کند که سلفی‌ها را از وهابی‌ها متفاوت کرده‌است:

  1. اینکه سلفی‌ها به جای توسل به زور به متقاعد کردن دیگر مسلمانان به پیوستن به گروهشان روی می‌آورند.
  2. سلفی‌ها نسبت به بحران‌های سیـاس*ـی و اجتماعی-اقتصادی پیش روی جهان اسلام آگاهی دارند.[۱۸]
رابـ ـطه با شیعیان
اگرچه برخی از گروه‌های سلفی مانند وهابیان مخالف روابط دوستانه با شیعیان هستند، برخی از آنان مانند اخوان المسلمین از تقریب مذاهب اسلامی حمایت می‌کنند.[۱۹] در دیدگاه جهادگرایی سلفی، شیعیان و صوفیان مسلمان نیستند و برای نابودی‌شان نشانه می‌روند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
احمدیه
احمدیه


نامگذاری‌شده پس از محمد: (the Quran has one of his names as Ahmad).
بنیان‌گذاری 23 March 1889
بنیان‌گذار میرزا غلام احمد
ستاد لندن، بریتانیا (since 1984)
عضویت
20,000,000 followers
رهبر
Mirza Masroor Ahmad
وبگاه alislam.org


میرزا غلام احمد، بنیانگذار فرقه احمدیه
احمدیه یک فرقه اسلامی است[۱][۲][۳] که ریشه در تعلیمات و زندگی میرزا غلام احمد، بنیان‌گذار فرقه دارد که ادعای مهدویت و منجی گری می‌کرد. به این دلیل، در میان شیعیان و سنی‌ها به‌عنوان فرقه‌ای ارتدادی شناخته می‌شود.[۴] مخالفان فرقه احمدیه از پیروان میرزا غلام احمد، به عنوان «قادیانی»، که نشات‌گرفته از قادیان، شهر محل تولد اوست، یاد می‌کنند.

محتویات
  • ۱ جمعیت
  • ۲ محدودیت‌های مذهبی و مراکز عمده جماعت احمدیه
  • ۳ احمدیه ستیزی
  • ۴ شاخه‌ها
    • ۴.۱ پیش‌زمینه
    • ۴.۲ حرکت احمدیه لاهور
    • ۴.۳ جماعت مسلمین احمدیه
      • ۴.۳.۱ خُلفای جماعت مسلمین احمدیه
  • ۵ آموزه‌های جمعیت احمدیه
  • ۶ جستارهای وابسته
  • ۷ پانویس
  • ۸ منابع
  • ۹ پیوند به بیرون
جمعیت
آمار درستی از طرفداران این فرقه به دلیل غیرقانونی بودنشان در بعضی از کشورها وجود ندارد. فرقه احمدیه دارای شهرهایی تماماً احمدی نشین در کشورهای هندوستان، پاکستان و بنگلادش است. همچنین با توجه به مهاجرت بسیاری از طرفداران این فرقه به اروپا، آمریکا، کانادا و چند کشور آفریقایی از جمله تانزانیا می‌توان طرفداران جماعت احمدیه را در حدود ۷ الی ۱۰ میلیون نفر تخمین زد. طبق دانش نامه‌ی جهانی مسیحیت، احمدیه سریعترین رشد را بین شاخه‌های اسلام دارد.[۵]

گفتنی است که در حدود ۲۰۰هزار تن از پیروان فرقه احمدیه نیز در کشور اندونزی زندگی می‌کنند.[۶]

محدودیت‌های مذهبی و مراکز عمده جماعت احمدیه
بعد از اخراج سومین خلیفه جماعت مسلمانان احمدیه از پاکستان، همینک مرکز این جمعیت در کشور انگلستان قرار دارد و امروزه پنجمین خلیفه جماعت احمدیه در شهر لندن زندگی می‌کند. طرفداران فرقه احمدیه در ۲ شهر رابوئا در پاکستان و قادیان در هندوستان اکثریت مطلق را دارند.

در پاکستان طرفداران این فرقه حق انجام فعالیت‌های مذهبی و برپایی مساجد خودشان را ندارند و شیوخ سنی و شیعه آنها را «مرتد» و «گمراه» می‌خوانند.

اما در هندوستان طرفداران تفکر احمدی مشکل ابراز عقاید و فعالیت‌های مذهبی خودشان را ندارند و در آنجا آزادانه فعالیت می‌کنند. در انگلستان، استرالیا، کانادا و آمریکا جمعیت احمدیه دارای مساجد و طرفداران زیادی است که اکثر آنان را مهاجرین هندی و پاکستانی‌تبار تشکیل می‌دهند.

عربستان سعودی برای پیروان جماعت احمدیه روادید سفر حج صادر نمی‌کند و پیروان فرقه احمدیه حق ورود به اماکن مقدس اسلامی در عربستان سعودی را ندارند.

احمدیه ستیزی
  • در آوریل ۲۰۰۸ میلادی، گروهی تندرو و مسلمان در اندونزی، یک مسجد متعلق به فرقه اسلامی احمدیه را به آتش کشیدند و یک مدرسه مذهبی آنان را نیز ویران کردند.[۶]
شاخه‌ها
بعد از مرگ میرزا غلام احمد، که خود را عیسی مسیح دوباره ظهور کرده و مهدی مسلمانان می‌خواند، پس از مدتی طرفداران وی بر سر چگونگی ادامه نهضت، رهنمود قرآن در مورد ختم پیامبران (۳۳–۴۰) و چگونگی جانشینی وی به دو دسته کاملاً متضاد تقسیم شدند که عبارت بودند از حرکت احمدیه لاهور و جماعت مسلمین احمدیه.

پیش‌زمینه
پس از مرگ میرزا غلام احمد در سال ۱۹۰۸، رهبری جماعت احمدیه به دست حکیم نورالدین بِروی سپرده شد. پیروان جماعت احمدیه مدعی هستند که وی اسلام‌شناسی بی همتا بوده و اولین شخصی بوده‌است که پس از ادعای میرزا غلام احمد مبنی بر مسیح و مهدی موعود بودن با وی در سال ۱۸۸۹ بیعت کرد.

پس از مرگ وی در سال ۱۹۱۴ دوره‌ای از اختلافات و انشعابات در جماعت احمدیه شکل گرفت.

حرکت احمدیه لاهور
عده‌ای از طرفداران وی خواهان تشکیل شورا و هیئتی از اُمنأ برای اداره جماعت احمدیه شدند. طرفداران این طرز فکر با شدید شدن اختلافات مذهبی و عقیدتی با طرفداران خلیفه‌گری، حرکت احمدیه لاهور را به مرکزیت لاهور تشکیل دادند.

گفتنی است که طرفداران حرکت احمدیه لاهور، میرزا غلام احمد را تنها یک شخصیت «اصلاح طلب و آگاه» و محمد را آخرین پیامبر با کتاب و چه بی کتاب خدا می‌دانند.

جماعت مسلمین احمدیه
طرفداران خلیفه گری که نگاهی کاملاً متفاوت به نقش میرزا غلام احمد داشتند، مدعی شدند که محمد آخرین پیامبر با کتاب خدا و میرزا غلام احمد «مسیح و مهدی موعود» و پیامبر بدون کتاب خدا بوده‌است.

به این ترتیب پس از مرگ حکیم نورالدین بروی در سال ۱۹۱۴، طرفداران خلیفه گری، پسر میرزا غلام احمد را به عنوان «خلیفه مسیح و مهدی دوم» برگزیدند.

امروزه خلیفه جماعت مسلمین احمدیه به وسیله نمایندگانی از سراسر کشورهایی که دارای جمعیت قابل توجه احمدی است انتخاب می‌شود و با اینکه اکثر خلفا از فرزندان و نسب میرزا غلام احمد بودند اما در آئین احمدی خلافت به صورت موروثی نیست و در کل خُلفا توسط نمایندگان جماعت احمدی در سرتاسر دنیا و به صورت مادام العمر انتخاب می‌شوند.

خُلفای جماعت مسلمین احمدیه
  • خلیفه اول (۱۹۰۸–۱۹۱۴): حکیم نورالدین بروی (۱۸۴۱–۱۹۱۴)
  • خلیفه دوم (۱۹۱۴–۱۹۶۵): میرزا بشیرالدین محمود (۱۸۸۹–۱۹۶۵)
  • خلیفه سوم (۱۹۶۵–۱۹۸۲): میرزا ناصر احمد (۱۹۰۹–۱۹۸۲)
  • خلیفه چهارم (۱۹۸۲–۲۰۰۳): میرزا طاهر احمد (۱۹۲۸–۲۰۰۳)
  • خلیفه پنجم (۲۰۰۳- تا به امروز): میرزا مسرور احمد (۱۹۵۰- تا به امروز)
آموزه‌های جمعیت احمدیه
پنج اصل بنیادین جمعیت احمدیه عبارت‌اند از: توحید، نماز، روزه، زکات و حج قابل ذکر است این جمعیت به چند باور اساسی که باورهای اکثریت قاطع مسلمانان جهان (سنی و شیعه) است اعتقاد ندارند.

از آن جمله پیروان فرقه احمدیه محمد، پیامبر مسلمانان را واپسین پیامبر نمی‌دانند و میرزا غلام احمد را به عنوان «منجی بشریت» معرفی می‌کنند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
دروز

Druze
دروز




ستاره و پرچم دروزیان
جمعیت کل
۱٬۵۰۰٬۰۰۰ (est.)[۱]
بنیانگذار
حمزه پسر علی و حاکم بأمرالله
مناطق دارای جمعیت قابل توجه

سوریه ۷۰۰٬۰۰۰[۱]

لبنان ۲۱۵٬۰۰۰[۲]

اسرائیل ۱۴۰٬۰۰۰[۳]

اردن ۳۲٬۰۰۰[۴]
جوامع دور از وطن >۳۱۰٬۰۰۰[نیازمند منبع]

ونزوئلا ۱۲۵٬۰۰۰[۵]

ایالات متحده آمریکا ۴۳٬۰۰۰[۶]

کانادا ۲۳٬۰۰۰[نیازمند منبع]

استرالیا ۱۹٬۰۰۰[۷]
دین‌ها
دروز یکتاپرست
کتاب‌های مقدس
رسائل‌الحکمه (Epistles of Wisdom)
زبان‌ها
زبان عربی
زبان عبری (در اسرائیل)
زبان اسپانیایی (در ونزوئلا)
زبان انگلیسی (در ایالات متحده آمریکا، کانادا و استرالیا)
دُروز یک انجمن یا فرقه مذهبی بر پایه علوم خفیه و یکتاپرستی است. سکونت‌گاه‌های اصلی پیروان آن، کشورهای سوریه، لبنان، فلسطین و اردن هستند. دُروزی‌ها در سده ۱۱ میلادی از اسماعیلیان منشعب شدند و از مکاتب گنوسی و فلسفه نوافلاطونی و فلسفه‌های دیگر تأثیر پذیرفته‌اند. دُروزیان خود را اهل التوحید یا الموحدین می‌نامند.

تاریخ
مذهب دُروزی شاخه‌ای از فرقه اسماعیلیه است. این مذهب نخستین بار در سال ۴۰۸ (قمری) در قاهره در مسجد ریدان پایه‌گذاری شد.[نیازمند منبع] بنیان‌گذار اصلی این مذهب یک ایرانی‌تبار به نام حمزه بن علی بن احمد زوزنی معروف به لباد می‌باشد.[نیازمند منبع] این مذهب معتقد به الوهیت (الحاکم بامر الله) و حتی خلفای سابق فاطمی از القائم به بعد بودند. بتدریج از سال ۴۳۵ (قمری) به بعد جامعه دروزیان به صورت یک جامعه بسته درآمد بدین صورت که نه گرونده جدیدی می‌پذیرفت و نه اجازه ارتداد و بازگشت از دین را به پیروانش می‌داد. پیروان این مذهب، بیشتر در مناطق تیم واقع در منطقه حاصیبا، حلب غربی، کوه هرمن و کوه حوران در کشورهای سوریه و لبنان امروزی گسترش یافتند.

سکونت‌گاه‌ها
دُروزی‌ها در کشورهای گوناگونی از جمله سوریه، لبنان، فلسطین و اردن سکونت دارند. در کشور سوریه، اکثر دُروزی‌ها در نواحی جنوبی سوریه همچون جبل العرب یا جبل الدُروز ساکن هستند.[۸][۹] مؤسسه مطالعات دُروزی تخمین زده‌است که حدود چهل تا پنجاه درصد از دُروزی‌های جهان در سوریه سکونت دارند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
حزب اتفاق‌المسلمین

حزب اتفاق المسلمین (به روسی: Иттифа́к аль-Муслими́н) حزب سوسیال دمکرات مسلمانان در امپراتوری روسیه بود.

مهم‌ترین درخواست‌های آنان: سلطنت قانونی، به رسمیت شناختن آزادی‌های دموکراتیک، برابری ادیان و بازگردانی مدارس اسلامی و مسجدها به مسلمانان بود.

مؤسسان این حزب عبارت بودند از: یوسف آقچورا، سید گری آلکین، اسماعیل گاسپیرالی، علی‌مردان توپچوباشف، سلیم گری جان‌تورین، احمدهادی مقصودی و دیگران.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
امت اسلام
امت اسلام
کوته‌نوشت NOI
بنیان‌گذاری ۴ ژوئیه، ۱۹۳۰؛ ۸۸ سال پیش
تأسیس‌شده در دیترویت، میشیگان، ایالات متحده
گونه تحرک دینی ‏(en)‏ سیـاس*ـی
وضعیت حقوقی فعال
ستاد مسجد مریم ‏(en)‏، شیکاگو، ایلینوی
مکان
  • ایالات متحده
زمینه‌ها سـ*ـیاست، دین
عضویت (۲۰۰۷)
۵۰٬۰۰۰[۱]
زبان رسمی
انگلیسی، عربی
رهبر
لوییس فراخان
افراد کلیدی
الایجا محمد، مالکوم ایکس
شرکت تابعه جامعه مسلمانان امریکا ‏(en)‏
ثمره اسلام ‏(en)‏
شعار تبلیغاتی "عدالت وگرنه!"
وبگاه www.noi.org
اُمَت اسلام (انگلیسی: Nation of Islam) به اختصار NOI تحرک دینی اسلامی ست که در ۴ ژوئیه ۱۹۳۰ در دیترویت ایالات متحده به دست والاس فرد محمد ‏(en)‏ تأسیس شد.[۲] اهداف آن بهبود شرایط معنوی، ذهنی، اجتماعی و اقتصادی سیاه‌پوستان آمریکایی در ایالات متحده و در سراسر جامعه بشری عنوان شده‌اند.[۳] امت اسلام به عنوان قدیمی‌ترین گروه ملی‌گرای سیاه‌پوستان آمریکا شناخته می‌شود.[۴] این گروه به آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار برنامه‌های خدمات اجتماعی ارائه می‌دهد.[۴]

منتقدان امت اسلام، منجمله اتحادیه ضد افتراء و مرکز حقوقی فقر جنوبی، این جنبش را به برتری‌خواهی سیاه ‏(en)‏[۵] و یهودستیزی[۶][۷][۸] متهم کرده از آن به عنوان گروه نفرت یاد کرده‌اند.[۹]

روزنامه رسمی این تحرک فراخوانی نهایی ‏(en)‏ ست. امت اسلام تعداد اعضایش را منتشر نمی‌کند اما در سال ۲۰۰۷ اعضای مرکزی آن بین ۲۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ عضو تخمین زده شد.[۱]

پس از ناپدید شدن والاس فرد محمد در ژوئن ۱۹۳۴، امت اسلام توسط الایجا محمد رهبری شد، کسی که مکان‌های عبادت (با نام معبدها یا مساجد)، مدرسه‌ای به نام دانشگاه محمد اسلام ‏(en)‏، تجارت‌ها، مزارع و دارائی‌های املاک و مستغلات در داخل ایالات متحده و خارج از آن را تأسیس کرد.[۱۰] تعدادی شاخه‌ها و گروه‌های تقسیم شده در زمان رهبری الایجا محمد نیز بودند که مطرح‌ترین آنها رهبر ارشد مالکوم ایکس بود که مسلمان سنی شد.[نیازمند منبع] پس از مرگ الایجا محمد، پسرش واریث دین محمد ‏(en)‏ نام سازمان را به «جامعه جهانی اسلام در غرب ‏(en)‏» و پس از آن دو بار دیگر نیز نام سازمان را تغییر داد و سعی کرد این جنبش را به یک مسیر اصلی ایدئولوژی مسلمان سنی تبدیل کند.[نیازمند منبع]

در ۱۹۷۷، لوییس فراخان رهبری واریث دین محمد را رد کرد و نپذیرفت و امت اسلام را به همان شکل اصلی‌اش از نو تأسیس کرد. او فرماندهی معبد پایگاه امت اسلام، یعنی مسجد مریم ‏(en)‏ (مسجد شماره ۲) را به عهده گرفت که در شیکاگو ایلینوی واقع است. از سال ۲۰۱۰، به رهبری فراخان، اعضا به شدت به مطالعه دیانتیکس ‏(en)‏ (ایده‌ها و رسوم مربوط به رابـ ـطه متافیزیکی بین ذهن و جسم که توسط رون هابارد ایجاد شد) تشویق شدند و امت مدعی ست که توانسته ۱۰۵۵ حسابرس ساینتولوژی ‏(en)‏ تربیت کند.[۱۱]

اعتقاد پیروان فرد محمد به الوهیت او، از مصداق‌های عقاید خرافی سیاهان به شمار می‌آید که معجونی از افسانه‌های آفریقایی، تعالیم مسیحیت و احکام اسلامی است.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
قرآنیان

بخشی از سلسله مقاله‌های سیـاس*ـی
  • سـ*ـیاست در اسلام
  • اسلام‌گرایی
پایه‌ها
  • اسلام (تاریخ اسلام)
  • فرهنگ اسلامی
  • اقتصاد اسلامی
  • سـ*ـیاست در اسلام
  • سکولاریسم اسلامی
موضوع‌ها
  • اعلامیه حقوق بشر در اسلام
  • خلافت
  • ولایت فقیه
  • اجماع (فقه)
  • حکومت اسلامی
  • جهاد
  • احکام اسلام
  • شورا
  • امت
نمودها
  • اسلام‌گرایی
  • اسلامی‌سازی (اسلامی‌سازی دانش)
  • جدایی جنسیتی و اسلام
  • اسلام و مدرنیته)
نمای اسلامی
  • دموکراسی اسلامی
  • بنیادگرایی اسلامی
  • اصلاح‌گری دینی در اسلام
  • پان‌اسلامیسم
  • سوسیالیسم اسلامی
جنبش‌ها
  • خوارج
  • الاتحاد الاسلامیه
  • القاعده
  • الشباب (گروه نظامی)
  • احمد الحسن
  • ابوسیاف
  • جبهه اسلامی آزادسازی پاتانی
  • بسیج
  • بوکو حرام
  • هیئت امر به معروف و نهی از منکر عربستان سعودی
  • دارالاسلام (اندونزی)
  • حزب‌الله لبنان
  • انقلاب ۱۳۵۷ ایران
  • اتحادیه محاکم شریعت اسلامی
  • داعش
  • جماعت المسلمین
  • جماعت اسلامی پاکستان
  • اخوان‌المسلمین
  • سلفی‌گری
  • طالبان
  • وهابیت
  • فهرست احزاب سیـاس*ـی دموکراتیک اسلامی
نوشتارهای کلیدی
  • بازسازی اندیشه‌ دینی در اسلام
    (اقبال لاهوری)
  • اصول دولت و حکومت اسلامی
    (محمد اسد)
  • معالیم فی‌الطریق
    (سید قطب)
  • ولایت فقیه
    (سید روح‌الله خمینی)
درگاه سـ*ـیاست ‏(en)‏
  • ن
  • ب
  • و


قرآن نگاشته شده در قرن پنجم هجری به خط کوفی. این نسخه هم‌اینک در گنجینه موزه بریتانیاقرار دارد.
قرآنیان (قرآنیون، قرآن‌گرایان)، مکتبی اسلامی است که در آن، قرآن، به عنوان اصلی‌ترین کتاب یا حتی تنها کتاب در زمینه عقاید و اعمال دینی، مورد قبول است. به عبارت دیگر در این مکتب، احادیث مخالف قرآن یا حتی همه احادیث مردود است. این در حالی است که عموم مسلمانان و روحانیان رسمی شیعه و اهل سنت، احادیث را تنها به واسطه سندش و بدون بررسی محتوای آن با قرآن می‌پذیرند زیرا قرآن را از دلالت ساقط کرده‌اند.[۱][۲]

محتویات
  • ۱ تاریخچه
  • ۲ اصول عقاید
  • ۳ درمیان اهل سنت
  • ۴ در میان شیعه
  • ۵ سازمان‌ها
  • ۶ مخالفان
  • ۷ جستارهای وابسته
  • ۸ پانویس
  • ۹ منابع
تاریخچه
اعتقاد برگشت به اصل کتاب، در دیگر ادیان نیز وجود دارد، مثلاً در دین یهود پیروان مکتب قرائیم فقط کتاب تنخ (تورات عبری) را قبول دارند یا پروتستان‌های پیرو سولا سکریپتورا اعتقاد دارند که هرچه برای یک مسیحی واقعی برای عبادت و انجام مناسک لازم است تنها در انجیل وجود دارد.[۳]

اصول عقاید
قرآنیان عموماً خود را تنها «مسلمان» می‌نامند و از انتساب خود به سنی و شیعه اجتناب می‌کنند. هرچند گروهی از آنان از احادیث استفاده می‌کنند ولی ملاک عقاید و اعمال دینی خود را با قرآن تطبیق می‌دهند. برخی از آنان اظهار می‌کنند که در قرآن، اطاعت از احادیث به‌طور واضح تأکید نشده‌است و احادیث و روایات، حدود ۲۰۰ سال پس از پیامبر جمع‌آوری و نوشته شده‌است و دارای تناقضاتی است که به دلیل آن تناقضات نمی‌توان عقاید و اعمال دینی را بر آن استوار کرد.[۴] قرآنیان تفاوت‌های بسیاری از جمله در مورد خمس، زکات و نماز جمعه با دیگر مسلمانان دارند.[۵] برخی از قرآنیان معتقدند پیامبر در طی ۲۳ سال از حیات نبوی خود اجازه نوشتن حدیث را به هیچ‌کس نداد و دلیل آن را جلوگیری از تحریف قرآن عنوان کرده بود اما در اواخر عمر وی، عده‌ای به او گفته بودند که سخنانت را فراموش می‌کنیم لذا وی نیز برای چنین افرادی اجازه داد و این اجازه به شرطی بود که فقط برای خود نویسنده استفاده شود. به اعتقاد آن‌ها نوشتن احادیث به صورت کتاب و برای استفاده عموم و تدوین کتاب‌های حدیث در زمان خلفای راشدین همانند زمان پیامبر ممنوع بود. عبدالله بن عباس اولین کسی است که اقدام به پخش روایات نوشته شده خود در بین مسلمانان می‌کند. قابل توجه است که وقتی ابن‌عباس به عنوان اولین فردی که خبر فوت پیامبر را به مسلمانان می‌دهد عمر بن خطاب خشمگین شده فریاد می‌زند این سخن منافقان است.[۶] در دوره خلفای راشدین تأکید بیشتر بر خواندن قرآن و استفاده از استدلال قرآنی برای حل مشکلات بوده که عمر بن خطاب دلیل این امر را برکت و نوری عنوان می‌کند که در قرآن است و از استفاده از روایات پیامبر نهی می‌شد.

دکتر احمد صبحی منصور از دانشمندان بزرگ، نظریه پرداز و بنام این جنبش فکری - قرآنی، خود را از قرآنیون جدا دانسته و بلکه فقط اهل القرآن معرفی می‌کند و می گوید:

" عموما ... أؤكد: أنه لاصلة لنا على الاطلاق بهؤلاء الذين يطلقون على أنفسهم ( قرآنيون ) فى الجزائر أو غيرها ، و لا نعرف أحدا منهم لنا منهجنا المنشور هنا فى ( دستور أهل القرآن ) وهناك طوائف شتى تطلق على أنفسها ( قرآنيون ) و نحن ( اهل القرآن ) لنا موقعنا هذا و لنا مركزنا ( المركز العالمى للقرآن الكريم ) فى أمريكا ، و ندعو الى الاصلاح السلمى و نقف مع المستضعفين فى الأرض و ضد البُغاة و ضد الطُغاة و هذا هو جهادنا السلمى فى سبيل رب العزة جل و علا. " منبع

یعنی: در کل تأکید می کنم که مطلقا ما هیچ ربطی به آن عده افراد نداریم که در کشور الجزایر و غیره نام خود را قرآنیون گذاشته‌اند و ما هیچکدام از ایشان را نمی شناسیم. نگرش و عقاید ما اهل القرآن همین جا در سایت مان (در بخش قانون اهل القرآن) مثبوط است.[۷] و البته هستند گروه‌هایی مختلف که نام قرآنیون بر خود گذاشته‌اند ولی ما اهل القرآن هستیم و این است سایت و مرکز مان، که مختص به ماست (مرکز جهانی قرآن کریم) در آمریکا.[۸] که به اصلاح (عقاید دینی) بصورت مسالمت آمیز دعوت کرده و در کنار تمام مستضعفین جهان بوده و ضد و دشمن تمام طغیان گران می باشیم و این همان جهاد مسالمت آمیز ما در راه پروردگار بزرگ و بلند مرتبه می‌باشد .

درمیان اهل سنت
نمی‌توان همه اصلاح‌گران دینی را در قرآنیان خلاصه کرد، در حقیقت طیف وسیعی از این اصلاح‌گران وجود داشته‌اند. همه آنان خواهان زدودن خرافات و بازگشت به اصل دین بودند. افرادی چون حسن البنا، محمد عبده، محمود شلتوت، طه حسین، احمد امین، نصر حامد ابوزید، سید احمد خان، محمد شحرور، غلام احمد پرویز، فضل‌الرحمن ملک، ناصر سبحانی، ادیپ یوکسل و احمد صبحی منصور می‌توانند در این طیف قرار بگیرند.[۹]

در میان شیعه
همان طیف وسیع اصلاح‌گران در شیعه نیز بوده‌است. این احتمال در طول تاریخ شیعه وجود دارد که افرادی تمایلات قرآنی صرف داشته باشند ولی به واسطه احتیاط و ترس از طرد توسط روحانیان رسمی تقیه کرده باشند. شاید بتوان گفت سید جمال الدین اسدآبادی اولین کسی بود که لزوم بازگشت به اصل دین را مطرح نمود او می‌گفت: «تنها راه علاج بیماری ملت‌های اسلامی آن است که مانند گذشته نخست به قواعد اصلی دین خویش برگردند».[۱۰] اصلاح‌گری در شیعه به‌طور عمده با اهداف اولیه مبارزه با خرافات آغاز شده و با عصر روشنگری جنبش مشروطه همزاد است. هرچند این اصلاح‌گری گاه ره به بیراهه بـرده، ولی نتایج مثبتی نیز داشته‌است. سه مشخصه عمده آن‌ها قرآن‌گرایی، فاصله گرفتن از مرجعیت رسمی و نوعی خردورزی غربی است. در این طیف وسیع که مشهور به عقاید تجدیدنظر طلبی در شیعه بودند، می‌توان از سید جمال الدین اسدآبادی، اسدالله خرقانی، شریعت سنگلجی، شیخ محمد خالصی زاده، حیدرعلی قلمداران، ابوالفضل برقعی، سید مصطفی حسینی طباطبایی،سید صادق تقوی، یوسف شعار، جعفر شعار، محمدجواد غروی، محمد صادقی اصفهانی (صادقی تهرانی)... نام برد.[۱۱]

سازمان‌ها
دو سازمان «اهل القرآن و «طلوع اسلام»[۱۲] از جمله سازمان‌های قرآنیان است.

مخالفان
قرآنیان مخالفان زیادی در میان روحانیان رسمی و پیروان آنان دارند. گاه این مخالفت‌ها از ردیه‌نویسی و مخالفت کلامی گذشته و به صدور فتواهای تکفیر و اعلام ارتداد رسیده‌است. برخی از مخالفان در مخالفت‌های خود به آیاتی از قرآن نیز استناد می‌کنند که از جمله به آیات زیر استناد شده‌است.

«لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا؛ به راستی همواره برای شما در (اقتدای به) رسول خدا سرمشقی نیکو بوده است؛ برای کسی‌که به خدا و روز بازپسین امید می‌داشته و خدا را زیاد یاد کرده است.» (احزاب، ۲۱)

«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ؛ بی‌گمان، خدا بر مؤمنان همی منّت نهاد؛ چون پیامبری از خودشان در میانشان برانگیخت که آیات خدا را برایشان می‌خواند، و پاکشان می‌گرداند و کتاب و حکمت به آنان می‌آموزد، گرچه پیش از آن در ژرفای گمراهی آشکارگری بودند.» (آل عمران، ۳)

همچنین مخالفان اظهار می‌کنند که بسیاری از احادیث در زمان خود پیامبر گفته و نوشته شده‌است و نمی‌تواند درست نباشد.[۱۳] مفتی اعظم پاکستان محمد رفیع عثمانی در خطبه «منکران حدیث» گفته است: همان قرآنی که قرآنیان به آن استناد می‌کنند در مورد پیامبر می‌گوید: «فَلَا وَرَبِّکَ لَا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لَا یَجِدُوا فِی أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُوا تَسْلِیمًا؛ پس نه (: چنان نیست)، به پروردگارت قسم که (اینان) ایمان نمی‌آورند، تا آنکه تو را در آنچه میانشان مایه مشاجره است به داوری برگمارند؛ سپس از حکمی که کرده‌ای در دل‌هاشان احساس تنگی (و تردید) نکنند، و کاملاً سر تسلیم فرود آورند.» (النساء، ۶۵)


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
وهابیت

بخشی از سلسله مقاله‌های سیـاس*ـی
  • سـ*ـیاست در اسلام
  • اسلام‌گرایی
پایه‌ها
  • اسلام (تاریخ اسلام)
  • فرهنگ اسلامی
  • اقتصاد اسلامی
  • سـ*ـیاست در اسلام
  • سکولاریسم اسلامی
موضوع‌ها
  • اعلامیه حقوق بشر در اسلام
  • خلافت
  • ولایت فقیه
  • اجماع (فقه)
  • حکومت اسلامی
  • جهاد
  • احکام اسلام
  • شورا
  • امت
نمودها
  • اسلام‌گرایی
  • اسلامی‌سازی (اسلامی‌سازی دانش)
  • جدایی جنسیتی و اسلام
  • اسلام و مدرنیته)
نمای اسلامی
  • دموکراسی اسلامی
  • بنیادگرایی اسلامی
  • اصلاح‌گری دینی در اسلام
  • قرآنیان
  • پان‌اسلامیسم
  • سوسیالیسم اسلامی
جنبش‌ها
  • خوارج
  • الاتحاد الاسلامیه
  • القاعده
  • الشباب (گروه نظامی)
  • احمد الحسن
  • ابوسیاف
  • جبهه اسلامی آزادسازی پاتانی
  • بسیج
  • بوکو حرام
  • هیئت امر به معروف و نهی از منکر عربستان سعودی
  • دارالاسلام (اندونزی)
  • حزب‌الله لبنان
  • انقلاب ۱۳۵۷ ایران
  • اتحادیه محاکم شریعت اسلامی
  • داعش
  • جماعت المسلمین
  • جماعت اسلامی پاکستان
  • اخوان‌المسلمین
  • سلفی‌گری
  • طالبان
  • وهابیت
  • فهرست احزاب سیـاس*ـی دموکراتیک اسلامی
نوشتارهای کلیدی
  • بازسازی اندیشه‌ دینی در اسلام
    (اقبال لاهوری)
  • اصول دولت و حکومت اسلامی
    (محمد اسد)
  • معالیم فی‌الطریق
    (سید قطب)
  • ولایت فقیه
    (سید روح‌الله خمینی)
درگاه سـ*ـیاست ‏(en)‏
  • ن
  • ب
  • و
سلفی‌گری
چهره‌های اصلی
  • ابن تیمیه
  • ابن قیم الجوزیه
  • محمد بن عبدالوهاب
  • ابن عثیمین
نهادها
  • حزب نور ‏(en)‏
  • حزب اصالت ‏(en)‏
  • لشکر طیبه
  • حزب مردم
  • جبهه سلفی
  • دعوت سلفی
  • ائتلاف سلفی اسلامی
جریان‌ها
  • مدخلی‌ها ‏(en)‏ · قطبی‌ها ‏(en)‏
  • جهادگرایی سلفی
افراد مرتبط
  • محمد ناصرالدین آلبانی
  • محمد عبده
  • سید جمال‌الدین اسدآبادی
  • محمد رشید رضا
  • عبدالعزیز بن باز
ایدئولوژی‌های مرتبط
  • اهل حدیث
  • بنیادگرایی اسلامی
  • تکفیری
  • وهابیت
  • ن
  • ب
  • و
وهابیت جنبشی مذهبی است که محمد بن عبدالوهاب در قرن هجدهم در نجد عربستان بنیان گذاشت و از سال ۱۷۴۴ مورد پذیرش خاندان سعودی قرار گرفت. دیدگاه وهابی به یک پالایش اساسی در اسلام معتقد است و زیارت قبور و تقدیس برخی افراد را دلالتی بر شرک می‌داند. وهابیت هدف خود را بازگشت به آموزه‌های اصیل در قرآن و حدیث (سنت پیامبر) می‌داند و با هر نوع بدعتی مخالفت می‌کند. وهابیت از نظر ایدئولوژیکی پیرو اعتقادات ابن تیمیه و از نظر فقهی پیرو مذهب حنبلی است.

وهابیت الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های مذهبی جهان اسلام از هند و سوماترا تا سودان و شمال آفریقا بوده‌است و بر جنبش طالبان در افغانستان و برخی جنبش‌های اسلامی دیگر قرن بیستم هم تأثیر گذاشته‌است.[۱]

گروه داعش یکی از گروه‌هایی است که با عقاید وهابی فعالیت می‌کند.[۲] [۳][۴]

اندیشکده امریکن اینترپرایز در مقاله‌ای به نقل از برنارد لوئیس وهابیت را با فرقه کو کلاکس کلان (یک گروه نژادپرست افراطی) مقایسه می‌کند که دارای منابع عظیم نفتی است و موفق به توسعهٔ دیدگاه‌های خود به نام اسلام شده‌است.[۵]

محتویات
  • ۱ تاریخچه
    • ۱.۱ حمله به کربلا
    • ۱.۲ دوره دوم حکومت
    • ۱.۳ دوره سوم حکومت
  • ۲ اعتقادات
  • ۳ رابـ ـطه با سلفی‌گری
  • ۴ رهبران وهابیت
  • ۵ جمعیت وهابیت
تاریخچه
عبدالوهاب بعد از اینکه به دلیل مواضع خود از مدینه بیرون شد به شمال شرقی نجد رفته و خاندان سعودی را پیرو باورهای خود کرد و این باعث شد تا وهابیت از نظر سیـاس*ـی متحد دودمان سعودی شود. شیخ سعودی متقاعد شد که وظیفه مذهبی آن‌ها به راه انداختن جنگ مقدسی علیه تمام انواع دیگر اسلام است. بر همین اساس، در سال ۱۷۴۴ میلادی دولت وهابی ائتلافی بین حاکم نجد یعنی محمد بن سعود و محمد بن عبدالوهاب به عنوان اصلاحگر مذهبی پیوند خورد و منجر به تشکیل ایدئولوژی حکومتی شد.[۶] سپس نیروهای نجد که تحت تأثیر آموزش‌های ایدئولوژی جدید قرار گرفتند، به‌طور مداوم و متسمر به سواحل سرقی شبه‌جزیره عربستان که محل تجمع شیعیان شبه‌جزیره بود حمله کردند. در سال ۱۷۹۱ میلادی به ادعای پاک کردن منطقه از اصنام و اوثان (بت‌های سنگی) به منطقه الاحساء یورش بردند. در جریان این حمله ائتلاف وهابی‌ها و سعودی‌ها، تمامی مساجد و حسینیه‌های شیعیان، همه مقبره‌های آنان و هرچه در محل عبادتشان بود را تخریب کردند.[۷]

حمله به کربلا
نوشتار اصلی: غارت کربلا (۱۸۰۲)
پس از آنکه سعودی‌ها بر تمامی نجد مسلط شده، مکه و مدینه را اشغال کرده و در سال‌های ۱۸۰۱ و ۱۸۰۲ میلادی به شهرهایی از عراق همچون کربلا حمله‌ور شدند. در حمله به کربلا محمد بن سعود فرماندهی نیروها را بر عهده داشت. لشکریان وهابی-سعودی پس از یورش به کربلا، اغلب ساکنین آن را در بازار و خانه‌هایشان به قتل رساندند و گنبد مقبره امام حسین را تخریب نموده و همه اموال شیعیان از پول، طلا، نقره، اسلحه و وسایل خانه را به تاراج بردند.[۸] با فتح بخشی از عراق، تقریباً تمام شبه‌جزیره عربستان به جز یمن به تسلط ائتلاف سعودی-وهابی درآمد.

دوره دوم حکومت
سلطان عثمانی که عربستان را تابع خود می‌دانست، با کمک گرفتن از حاکم وقت مصر نخستین حکومت وهابی را در سال ۱۸۱۸ میلادی ساقط کرد، اما آن‌ها تحت رهبری فیصل بن ترکی دوباره احیا شده و حکومت خود را بین سال‌های ۱۸۲۴ تا ۱۸۳۴ میلادی تا حدودی بازیابی کردند. وی به منظور کسب وفاداری مردم در منطقه احساء با شیعیان صلح برقرار کرد و در عوض مالیات‌های سنگینی برای آنان وضع کرد. از سوی دیگر شیخ عبدالرحمن بن حسن عالم وهابی آن‌زمان به تفتیش عقاید شیعیان مشغول شد و مردم را وادار می‌کرد که به قرائت وهابیت از اسلام بپیوندند.[۹] با این‌حال، بار دیگر و این بار به دست خاندان رشیدیه از شمال عربستان از قدرت کنار رفتند. در ۱۸۸۴ ریاض از کنترل آن‌ها خارج شد و در ۱۸۸۹ به کویت پناهنده شدند.

دوره سوم حکومت
در قرن بیستم سومین مرحله احیای وهابیت با موفقیت‌های ملک عبدالعزیز فرا رسید که در سال ۱۹۰۲ میلادی ریاض را تصرف کرده و شروع به با بازپس‌گیری تقریباً تمام مناطق از دست رفته کرد که تا سال ۱۹۳۲ این بازپس‌گیری ادامه داشت. او در اولین اقدام به سوی احساء و قطیف حرکت کرد و در نامه‌ای به بزرگان شیعه در آن منطقه، آن‌ها را به کشتار افراد، نابودی اموال و از بین بردن کرامت آنان تهدید کرد. شیعیان قطیف نیز اعلام کردند که آماده‌اند به صورت صلح‌آمیز از شاه‌سعودی اطاعت کنند.[۱۰] از سوی دیگر امیر دولت عثمانی در منطقه احساء نیز تسلیم شد و مردم منطقه قطیف از لشکر سعودی‌ها که به سرکردگی عبدالرحمن بن سوایلیم وارد شهر شده بود استقبال کردند تا مورد خشم او قرار نگیرند؛ با این حال باز هم مورد سرکوب قرار گرفتند.[۱۱] امیر وهابی در قطیف بلافاصله ۴ شرط برای ساکنان آن منطقه مقرر کرد. اذعان به تعلق داشتن منطقه قطیف به اجداد ابن‌سعود، فرستادن ۱۰ مرد از هر روستای منطقه قطیف برای کمک به نیروهای سعودی، دیدار چهار نفر از بزرگان قطیف با پادشاه سعودی و اهدای پول به او و همچنین تحریم صادرات سبزی‌جات به منطقه بحرین (که آن زمان تحت‌الحمایه بریتانیا بود) خواسته‌های امیر وهابی قطیف بود.[۱۲]

بر این اساس، ملک عبدالعزیز سومین حکومت وهابی-سعودی را پایه‌گزاری کرد که به اسم پادشاهی عربستان سعودی بنیان‌گذاری شد و از آن زمان تسلط سیـاس*ـی و مذهبی وهابیت بر شبه‌جزیره عربستان تضمین شده‌است.[۱۳]

اعتقادات


چهارمین نخست‌وزیر مالزی ماهاتیر محمدکه مسلمان شافعی‌مذهب است در ژوئن ۲۰۱۶ از کشورهای بزرگ و ثروتمند عرب که جوانان مسلمان را به سمت اعتدال هدایت نمی‌کنند و به ترویج وهابیت می‌پردازند، انتقاد کرد و بیان داشت که «اکنون وهابیت به مشکلی برای کشورهای جهان تبدیل شده‌است.»[۱۴]
محمد بن عبدالوهاب معتقد بود تمام مطالبی که پس از قرن سوم هجری به اسلام افزوده شده جعلی است و بایستی از این مذهب حذف شود. این دیدگاه به یک پالایش اساسی در مذهب سنی اعتقاد داشت و زیارت قبور، تقدیس اولیاء و زندگی مجلل را از بزرگترین گناهان می‌دانست. مساجد وهابی پیرو همین اعتقادات ساده و بدون مناره هستند. پیروان آن لباس‌های ساده‌ای می‌پوشند و از استعمال تنباکو و حشیش می‌پرهیزند.[۱۵]

پیروان وهابیت خود را «موحدون» می‌خوانند، نامی که از تأکید آن‌ها بر وحدت مطلق خداوند (اصل توحید) برگرفته شده‌است. آن‌ها هر عملی را که دلالت‌کننده به شرک (چندخدایی) بدانند مانند زیارت قبور و تقدیس برخی افراد ممنوع می‌شمارند. آن‌ها بازگشت به آموزه‌های اصیل در قرآن و حدیث (سنت پیامبر) را هدف می‌دانند و با هر نوع بدعتی مخالفت می‌کنند. وهابیت از نظر ایدئولوژیکی پیرو اعتقادات ابن تیمیه و از نظر فقهی پیرو مذهب حنبلی است. آن‌ها تأکید زیادی بر معانی ظاهری قرآن و حدیث و پایه‌گذاری دولتی اسلامی بر اساس فقه اسلامی دارند.[۱۶]

در کاربرد معاصر، وهابیت به امور متعددی اطلاق می‌شود، از جمله: ۱) سلفی‌گری، ۲) جهادگری، ۳) اعتقادات و اعمال دینی رایج در عربستان سعودی، ۴) تفسیر تحت‌اللفظی قرآن و سنت، ۵) تعابیری از اسلام که به جای توجه به معنا به صحت آداب و رسوم تأکید دارند و ۵) به‌طور کلی هرنوع جنبش مقاومتی که اسلام یا اصطلاحات اسلامی را به عنوان مرجع خود معرفی می‌کند.

چنین نگرشی به عمل تکفیر منجر می‌شود که بنابر آن هرکسی که با تفسیر آن‌ها از اسلام موافق نباشد کافری دانسته می‌شود که باید با او جهاد کرد. به این ترتیب این دیدگاه معرف تفسیری از اسلام شمرده می‌شود که به‌طور ویژه فاقد تحمل و مداراست.[۱۷] این در حالی است که دین اسلام در رفتارهای فردی واجتماعی ومراودات معمولی خشونت را جایز ندانسته و آن را نهی کرده است. [۱۸]

رابـ ـطه با سلفی‌گری
حامد الگار سه عنصر را بین وهابیت و سلفی‌گری مشترک می‌داند:

  1. همه بالندگی‌های پس از دو یا سه نسل اول اسلام (که به آن سلف صالح اطلاق می‌شود) را بی‌ارزش می‌دانند.
  2. تصوف را مردود می‌دانند.
  3. پایبندی به یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنّت را ضروری نمی‌دانند.
به علاوه وی به دو ویژگی اشاره می‌کند که سلفی‌ها را از وهابی‌ها متفاوت کرده‌است:

  1. سلفی‌ها به جای توسل به زور به متقاعد کردن دیگر مسلمانان به پیوستن به گروهشان روی می‌آورند.
  2. سلفی‌ها نسبت به بحران‌های سیـاس*ـی و اجتماعی-اقتصادی پیش روی جهان اسلام آگاهی دارند.[۱۹]
رهبران وهابیت
از چهره‌های مطرح وهابیت می‌توان به عبدالعزیز بن باز (مفتی پیشین عربستان) و شیخ عبدالعزیز آل الشیخ (مفتی کنونی عربستان) اشاره کرد.

جمعیت وهابیت
جمعیت وهابی‌های جهان در حدود نیم درصد از جهان اسلام معادل چهار نیم میلیون نفر تخمین زده شده‌است که البته از درآمدهای عظیم نفتی برخوردارند.[۲۰]

  • عربستان سعودی: ۴ میلیون نفر (عمدتاً در نجد)
  • امارات: ۴۴٫۸٪ از جمعیت
قطر: ۴۶٫۹٪ از جمعیت کویت: ۲٫۲٪ از جمعیت بحرین: ۵٫۷٪ از جمعیت


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
یهودی

برای فیلمی با این نام، یهودی (فیلم ۱۹۵۸) را ببینید.
قوم یهود
به زبان عبری: יהודים (Yehudim)


بنا به سنت یهود، یعقوب پدر اسباط اسرائیل بود.
کل جمعیت
۱۳٬۷۴۶٬۱۰۰–۱۷٬۹۳۶٬۴۰۰
مناطق با جمعیت قابل توجه

اسرائیل ۶٬۰۴۲٬۰۰۰

ایالات متحده آمریکا ۵٬۴۲۵٬۰۰۰ (۲۰۱۱)

فرانسه ۴۸۰٬۰۰۰

کانادا ۳۷۵٬۰۰۰

بریتانیا ۲۹۱٬۰۰۰

روسیه ۱۹۴٬۰۰۰ – بیش از ۵۰۰٬۰۰۰

آرژانتین ۱۸۲٬۳۰۰

آلمان ۱۱۹٬۰۰۰

استرالیا ۱۰۷٬۵۰۰

برزیل ۹۵٬۳۰۰

آفریقای جنوبی ۷۰٬۸۰۰

اوکراین ۶۷٬۰۰۰–۲۰۰٬۰۰۰

مجارستان ۴۸٬۶۰۰

مکزیک ۳۹٬۴۰۰

بلژیک ۳۰٬۳۰۰

هلند ۳۰٬۰۰۰

ایتالیا ۲۸٬۴۰۰

ترکیه ۲۶٬۰۰۰

ایران ۸٬۷۵۶
سایر کشورها ۲۵۰٬۲۰۰
زبان‌ها
زبان‌های گفتاری غالب:
  • زبان انگلیسی
  • زبان عبری
  • زبان روسی
  • vernacular languages of other countries in the diaspora
زبان‌های تاریخی:
  • زبان ییدیش
  • زبان لادینو
  • Judeo-Arabic
  • others
زبان‌های سری:
  • عبری انجیلی
  • زبان آرامی
دین

یهودیت
گروه‌های قومی مرتبط
سایر اهالی شام،[۱][۲][۳][۴] سامری‌ها،[۳] مردم عرب،[۳][۵] آشوری‌ها[۳]
قسمتی از چشم‌انداز یهودیت
یهودیت




  • ریشه‌شناسی
  • یهودی کیست؟
  • وحدت‌گرایی یهود
  • هویت یهودی
مذهب[نمایش]
متون یهود[نمایش]
قبیله‌ها[نمایش]
جمعیت[نمایش]
فرقه‌ها[نمایش]
فرهنگ[نمایش]
زبان‌ها[نمایش]
تاریخچه[نمایش]
سـ*ـیاست‌ها[نمایش]

  • رده

  • درگاه اسرائیل

ویکی‌پروژه
  • ن
  • ب
  • و
یهودیان
کل جمعیت
۱۳ میلیون نفر

نواحی با بیشترین جمعیت
اسرائیل۴۳٪، ایالات متحده آمریکا۳۹٪
زبان‌های رایج
عبری، ییدیش، انگلیسی، روسی، فرانسوی، زبان فارسی و …
ادیان و مذاهب
یهودیت
یهودیان (به عبری: יהודים‌) گروهی قومی مذهبی نشأت گرفته از بنی‌اسرائیل، یا عبرانیان خاور نزدیک باستان است.[۶][۷] قومیت، ملت و دین یهود شدیداً با یکدیگر در پیوندند و یهودیت آیین سنتی ملت یهود است،[۸][۹][۱۰] که عمل به مناسک آن از حالت شدید تا عدم عمل متغیر است.

پیروان یهودیت چه نو کیشان و چه افرادی که از نژاد یهود هستند یهودی خطاب می‌شوند.

بر اساس نظر یهودیان، نژاد آن‌ها به شه پدران کتاب مقدس ابراهیم، اسحاق و یعقوب و شه مادران سارا، ربکا، لیه و راحیل بازمی‌گردد. یعقوب و خانواده اش به مصر قدیم مهاجرت کردند بعد از اینکه توسط یوسف که وزیر مصر بود دعوت شدند. بازماندگان آن‌ها بعداً توسط مصریان به اسارت گرفته شدند و توسط موسی از اسارت نجات یافتند. این اتفاق در قرن ۱۳ قبل از میلاد رخ داده‌است. یهودیان امروز تنها بازمانده از قبایل یهودا و شمعون و کمی از قبیله بنیامین و لاوی هستند که همگی با هم پادشاهی یهودا را تشکیل می‌دادند. از باقی‌مانده بقیه قبایل اسرائیل که به ده قبیله گمشده معروفند اطلاعاتی در دست نیست.

یهودیت بر خلاف اسلام و مسیحیت دارای ارتباط شدیدی بین نژاد، ملیت و دین است. در دین یهودیت گرویدن مورد استقبال نیست و امری بسیار مشکل دانسته می‌شود و معمولاً تنها در زمانی انجام می‌شود که یک یهودی بخواهد با یک غیریهودی ازدواج کند.

قوم یهود از زمان نابودی معبد سلیمان در سال ۷۰ بعد از میلاد دارای کشوری واحد نبودند و تنها پس از تشکیل کشور اسرائیل امروزی دوباره دارای یک کشور شدند. از زمان تشکیل کشور اسرائیل قانونی به نام قانون بازگشت ایجاد شد که به هر یهودی از هر جای دنیا اجازه بازگشت به سرزمین اسرائیل را می‌دهد. اسرائیل تنها کشوری در دنیا است که یهودیان دارای اکثریت جمعیت در آن هستند. اجداد یهودیان تنها دوبار در تاریخ خود دارای کشور مستقل بودند. اولین بار در زمان تأسیس پادشاهی اسرائیل به وسیله طالوت و بعد داوود و سلیمان و بار دوم در زمان پادشاهی هاسمونیان در بین سال‌های ۱۴۰ تا ۳۷ قبل از میلاد.

یهودیان در هر دوره تاریخی مورد تنفر برخی اقوام به استثنای پارسها و هندیان بودند و بارها در طول تاریخ به صورت دسته جمعی مورد آزار قرار گرفتند. از این رو جمعیت آنان در طول تاریخ دچار تغییرات زیادی شده‌است. دشمنی مسیحیان با یهودیان حتی تا پس از قرون وسطی و گذر از رنسانس ادامه یافت مانند قتل‌عام یهودیان توسط هیتلر یا کشته شدن سرباز درجه‌دار یهودی وفادار فرانسوی با تهمت ناروای خــ ـیانـت توسط خود ارتش فرانسه. به دلیل آن دشمنی‌های دیرین طی دوره‌هایی از تاریخ یهودیان زیادی در بین مسلمانان زندگی می‌کردند مانند مصر و ایران. تاریخ‌شناسان تشکیل صهیونیسم را وابسته به ناامید شدن یهودیان از زندگی مسالمت آمیز در بین مسیحیان در گذشته عنوان می‌کنند و دلیل آن، علاوه بر اختلاف نظرهای عقیدتی مسیحیت و یهودیت، در دوره‌ای وابسته به بدبینی مسیحیان اروپا به تلاش و ثروت‌اندوزی یهودیان که حتی به پادشاه وام می‌دادند عنوان شده‌است، اما هم‌زمان با رشد فراماسونری و مفهوم برادری و سکولاریسم در غرب این بدبینی دیرین مسیحیان به یهودیان کم‌کم از بین رفت.[۱۱]

در زمان جنگ جهانی دوم جمعیت یهودیان به بیشترین حد خود که حدود ۱۶٫۷ میلیون نفر بود رسید ولیکن بعد از واقعه هولوکاست درصد زیادی از یهودیان از بین رفتند و جمعیت یهودی دوباره کاهش یافت. در سال ۲۰۱۲ تخمین زده می‌شود که جمعیت یهودی دنیا ۱۳٫۷۵ میلیون نفر است که کمتر از ۰٫۲٪ جمعیت دنیا می‌باشد. ۴۳٪ تمامی یهودیان دنیا در اسرائیل هستند و ۳۹٪ در ایالات متحده زندگی می‌کنند. بقیه یهودیان بیشتر در اروپا و کانادا ساکن می‌باشند. این اعداد فقط افرادی هستند که خود هویت خود را یهودی می‌دانند و شامل افرادی که به هر دلیل مایل نیستند خود را یهودی بدانند نمی‌شود. تخمین دقیق جمعیت یهودی دشوار است و فقه یهودی همه کسانی که خود را یهودی می‌دانند یهودی نمی‌داند. (ببینید :چه کسی یهودی است؟)

عبری زبان سنتی یهودیان و زبان رسمی اسرائیل است و بسیاری از یهودیان حتی در پراکندگی کشورهای دیگر این زبان را می‌آموزند، بجز عبری زبان‌های ییدیش، لادینو، گویش بخارائی، تاتی دربین برخی یهودیان رایج است.[۱۲][۱۳]

در سال ۵۳۹ پیش از میلاد کوروش به یهودیان آواره اجازه داد تا به اورشلیم بازگردند و در آنجا آزادانه برای خود کنیسه بسازند.[۱۴]

ستاره داوود نشان امروزی یهودیت و هویت یهودی است[۱۵] که ریشه در ادبیات عربی قرون وسطی دارد که کابالیست‌ها از آن به عنوان دعای محافظ(سگولا ‏(en)‏) در برابر طلسم استفاده می‌کردند که به مهر سلیمان مشهور است.[۱۶][۱۷] از نظر تاریخی ریشه نشان ماه و ستاره نیز به قرن ششم پیش از میلاد مسیح و اطراف اسرائیل باستان و موأب برمی‌گردد و در پیکرنگاری سومری رایج بوده‌است. طی قرن نوزدهم نشان ماه و ستاره به عنوان نشان جهان اسلام و ستاره داوود به عنوان نشان یهودیت شناخته شدند.

محتویات
  • ۱ معنای واژه یهود
  • ۲ تفاوت یهود و بنی اسرائیل
  • ۳ ریشه قوم یهود
  • ۴ چه کسی یهودی است؟
  • ۵ حکومت
  • ۶ جمعیت
  • ۷ جهود
    • ۷.۱ کاربرد در ادبیات قدیم
    • ۷.۲ ضرب‌المثل‌ها
  • ۸ پانویس
  • ۹ منابع
معنای واژه یهود
واژه یهود در کتاب مقدس به معنی هم قوم یهود و هم سرزمین یهودا است. واژه یهود از لغت آرامی یهودای که از ریشه عبری لغت یهودی יְהוּדִי است گرفته شده‌است. در کتاب مقدس به قوم یهودا، یهودیم יְהוּדִים اطلاق می‌شود. این نام از فرزند چهارم یعقوب که نامش یهودا بود گرفته شده‌است.

تفاوت یهود و بنی اسرائیل
در کتاب مقدس یعقوب با نام دیگر اسرائیل شناخته می‌شود. از این رو فرزندان او بنی اسرائیل نام دارند. به دلیل اینکه بعد از اینکه ده قبیله شمالی اسرائیل گم شدند تنها بازماندگان قوم بنی اسرائیل از قوم یهودا هستند امروزه واژه یهود و بنی اسرائیل و عبری/عبرانی به صورت مترادف به کار می‌روند حال آنکه بنی اسرائیل و عبرانی شامل تمامی فرزندان یعقوب و یهودی به معنی بازماندگان پادشاهی یهودا است.

ریشه قوم یهود
بر اساس کتاب مقدس قوم یهود از بازماندگان ابراهیم، اسحاق و یعقوب هستند. ابراهیم در شهر اور در عراق امروزی به دنیا آمده بود و بعد به سرزمین کنعان (اسرائیل امروزی) مهاجرت کرد. مطالعات ژنتیک بر روی قوم یهود نشان می‌دهد که بیشتر یهودیان دنیا دارای ریشه ژنتیکی مشترکی در منطقه خاورمیانه و هلال حاصلخیز هستند. مطالعات ژنتیک نشان می‌دهد که قوم یهود دارای مارکرهای ژنتیکی مربوط به ۴۰۰۰ سال پیش هستند که دارای ریشه مشابهی است.

چه کسی یهودی است؟
نوشتار اصلی: چه کسی یهودی است؟
یهودیت بر خلاف اسلام و مسیحیت دارای بعد نژادی بسیار مهمی است. از این رو جداسازی نژاد، ملیت، فرهنگ و دین یهودی از هم بسیار مشکل است. در دید سکولار یهودی امروزی کسی یهودی است که یا دارای نژاد یهودی بوده باشد چه مذهبی باشد و چه به تعالیم دینی یهودی بی‌توجه باشد یا کسی که به صورت رسمی به دین یهودیت گرویده باشد.

ولیکن به صورت تاریخی هویت یهودی بر اساس فقه یهودی (هلاخا) تعریف می‌شود. تعریف رسمی یهودی بودن بر اساس تلمود و سنت شفاهی یهودیان است که به حدود سال ۲۰۰ میلادی بازمی‌گردد. بر اساس تفسیر روحانیون یهودی (خاخامها) از کتاب مقدس ازدواج بین یهودی و غیریهودی (جنتیل) ممنوع است؛ ولیکن فرزند به دنیا آمده از ازدواج یک زن یهودی و مرد غیریهودی از قوم اسرائیل محسوب می‌شود. این تفسیر از تفسیر بر روی آیه عزرا ۱۰:۲–۳ گرفته شده‌است که در آن عزرا مردانی از قوم اسرائیل که زنان غیریهودی (جنتیل) ازدواج کرده بودند را مذمت کرده و آنان را به ترک آنان وادار می‌کند.

حکومت
یهودیان سه بار در سرزمین خود اسراییل حکومت خود مختار داشتند بار اول از ۱۳۵۰ تا ۵۸۶ قبل از میلاد که دربرگرفتن دورهٔ حاکمیت داوران و پادشاهی متحد داوودی و پادشاهی‌های جداگانه پادشاهی اسراییل و پادشاهی یهودیه بوده[۱۸] و با ویرانی معبد سلیمان و حمله آشوریان و بابلیان خاتمه یافت. بار دوم دوره هاسمونیان یا مکابیان بوده که از ۱۴۰ تا ۳۷ قبل از میلاد و دور هرودیان که از ۳۷ قبل از میلاد تا ۹۰ میلاد به عنوان دولت دست‌نشانده رومیان ادامه داشت، پس از شورش بزرگ و شورش بارکوخبا، دولت روم یهودیان را مجبور به پراکندگی در سایر ایالات رومی کرد و به مرور زمان در سرزمین اسراییل به اقلیت رسیدند و نام ایالت رومی یودیا به سیریا پلستینا تغییر نام پیدا کرد. در سال ۱۹۴۸ برای بار سوم دولت قوم یهود مستقر شد.[۱۹]

جمعیت
یهودیان در بسیاری از کشورهای جهان ساکن هستند. جمعیت یهودیان جهان ۱۳ تا ۱۸ میلیون نفر، معادل ۰٫۱۹٪ جمعیت جهان می‌باشد و از این تعداد، ۴۱٪ در اسراییل و ۴۰٪ در ایالات متحده آمریکا و ۱۹٪ در سایر نقاط دنیا زندگی می‌کنند. یهودیان بیش از ۲۷۰۰ سال در ایران زیسته‌اند و اکنون حدود هشت هزار نفر از آنان، ساکن ایران هستند.[۲۰]

جهود
جُهود واژه‌ای است در زبان فارسی به معنی یهود، یهودی، کلیمی.[۲۱] به نظر بیشتر یهودیان امروزه این واژه برای تحقیر به کار می‌رود.[۲۲]

کاربرد در ادبیات قدیم
این واژه بارها در چکامه‌های فارسی شاعرانی مانند فردوسی، سعدی، ناصرخسرو و نظامی استفاده شده‌است.[۲۳]

دگر دین موسی که خوانی جهود

که گوید جز این را نشاید ستود. فردوسی

بنگر بچه علم و فضل گشته‌ست

یعقوب جهود و تو مسلمان. ناصرخسرو

خیالت را پرستش‌ها نمودم

وگر جرمی جز این دارم جهودم. نظامی

گر نبارد فضل باران عنایت بر سرم

لابه بر گردون رسانم چون جهود اندر فطیر. سعدی

یکی جهود و مسلمان نزاع می‌کردند

چنان‌که خنده گرفت از نزاع ایشانم. سعدی[۲۴]

ضرب‌المثل‌ها
«جهودبازی درآوردن» (در ادای مالی تعلل بسیار ورزیدن)، «مثل جهود» و «مثل جهود خیبری» (کسی که بسیار از خون می‌ترسد) و «جهوده خون دیده»


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *

~PARLA~

مدیر ارشد بازنشسته
طراح انجمن
  
عضویت
7/7/20
ارسال ها
1,358
امتیاز واکنش
18,213
امتیاز
373
محل سکونت
~OVEN~
زمان حضور
34 روز 20 ساعت 33 دقیقه
نویسنده این موضوع
یهودیت خاخامی

بخش از مجموعه






یهودیت
رده:یهودیت
یهود · یهودیت · اسباط
ارتودوکس
هریدی · حسیدی · ارتودوکس مدرن
فلسفه یهودی
اصول دین · منیان · کابالا
قوانین نوح · خدا · آخرت · مسیح در یهودیت
یهودیان به عنوان قوم برگزیده · هولوکاست · هلاخا · کشتروت· ده فرمان
صنیوت · صدکه · اخلاق · جنبش مسار
متون دینی
تورات · تنخ · تلمود · میدراش · توسفتا
آثار حاخامی · هاگادا · میشنا· باریتا
تور · شولحان عاروخ ·
حماش · سیدور · زوهار ·
شهرهای مقدس
اورشلیم · صفد · حبرون · تیبریاس
شخصیت‌های مهم
ابراهیم · اسحق · یعقوب
ساره · ربه‌کا · راحیل · لیه
موسی · دبوره · روت · داوود · سلیمان
الیاس · هیلل · شمای · یهودا هناسی
سعادیا گائون · راشی · اسحاق الفاسی · ابن عزرا · توسفتانویسان
یوسف آلبو · یوسف قارو · آشر بن یهیئل
بعل شم طوو · موسی بن میمون · فیلون اسکندرانی
اوادیا یوسف · موشه بن نحمان · موشه فینشتاین · العازر شاخ
زندگی یهودی
بریت · بنای مصفه · ازدواج
نیدا· عزاداری
نقش‌های مذهبی
حاخام · ربی
کاهن یهودی ·
دیان · روش یشیوا
ساختمان‌های مذهبی
کنیسه · میکوه · هیکل سلیمان / خیمه‌گاه
مقالات مذهبی
شبات · تفیلین · زنان · سفر تورات· بدکن· قربانی
خــتنه · ستاره داوود · منوره · شوفار
اربعمینیم · کیتل · کرتل · ید
نماز
نماز · شما · آمیدا ·
قدیش ·هولده
یهودیت و دیگر ادیان
مسیحیت · اسلام ·
ادیان ابراهیمی · تکثرگرایی
مورمونیسم · "یهودی مسیحی" · دیگران
مطالب وابسته
انتقاد از یهودیت · یهودستیزی
یهوددوستی · یشیوا· صهیونیسم· یهودیان آمریکا·
فهرست دانشمندان و فیلسوفان یهودی
  • ن
  • ب
  • و
یهودیت خاخامی یا یهودیت ربانی(به عبری: יהדות רבנית) یکی از شاخه‌های اصلی یهودیت بود که از زمان تدوین تلمود تا سدهٔ ششم میلادی وجود داشت. یهودیت خاخامی در میان یهودیان آواره میان سده‌های دوم تا ششم میلادی با تدوین تلمود و میشنا و در نبود نیایشگاه‌های مقدس جریان غالب مذهبی بود. این مذهب بر این باور استوار بود که موسی در کوه سینا نه تنها تورات بلکه قانون شفاهی را نیز تحویل‌داد و موسی نیز این قانون را به صورت شفاهی به مردمانش منتقل نمود.

یهودیت خاخامی در تضاد با یهودیت قرائتی بود که به قانون شفاهی باور نداشتند و تنها نص تورات را ارج‌می‌نهادند.


همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

 
  • تشکر
Reactions: * ELINA *
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا