آشوب یک ذهن بی صدا | ~zahra~ کاربر انجمن رمان 98

-ZAℍЯმ- · 17/12/19

-چیکار می‌کنی؟
-آهنگ گوش می‌دم.
-پس چرا گریه می‌کنی؟ غمگینه؟ اسمش چیه؟!
-صداش رو گوش می‌دم، قول‌های از یاد رفته!
-تو دیوونه‌ای که با وجود اون همه بلایی که سرت آورده باز به فکرشی!
-به فکر حماقت‌های خودمم.
-دیوونه‌ای!
-می‌دونم.

-ZAℍЯმ- · 25/12/19

گاهی وقت‌ها یه آدم وارد زندگیت می‌شه، با خودت می‌گی:
«این هم یکی مثل بقیه!»
با بی‌حوصله‌گی جوابش رو می‌دی، می‌گی:
«بقیه رفتن، این هم صددرصد می‌ره!»
کم‌کم می‌گذره؛ به خودت میای و می‌بینی این قدر باهاش راحتی که همه رازهای زندگیت رو می‌دونه! می‌بینی دقیقاً شده همون آدمی که آرزو داشتی بیاد و زندگیت رو تغییر بده که باهم به شکاف دیوار بخندین، که اگه یکی‌تون بغض کرد اون یکی بزنه زیر گریه. می‌بینی سال‌ها گذشته و اون دوست، همدم، رفیق، خواهر، برادر... یا هرچی که اسمش رو بذاری شده جزئی از خانوادت! شاید حتی از خانوادت هم عزیزتر باشه برات! این جاست که به معجزه ایمان میاری! می‌شه معجزه‌ی زندگیت؛ غیرممکنی که ممکن شد!

-ZAℍЯმ- · 21/1/20

یک صدا؛ صدای مهیبی از آسمان و دوباره زنده شدن خاطره‌هایت در قلبم! دوباره کشته شدن آرزوهایم! دوباره نداشتنت و دوباره غلتیدن اشک‌هایم بر روی گونه! و من برای بار هزارم می‌میرم و چه‌قدر دردناک است نبودنت!

-ZAℍЯმ- · 28/1/20

صدایی که بهت می‌گه: "نرو!" صدای من نیست! صدای قلبمه که نمی‌تونم آرومش کنم. پس فکر نکن هنوز منتظر برگشتنتم. جای زخم‌هایی که زدی هنوز خوب نشده، دیگه برنگرد!

-ZAℍЯმ- · 14/2/20

به دنبالت می‌گردم همه جای شهر را، همه‌ی خیابان‌هایی که با هم قدم زدیم! خاطراتت جان می‌گیرند، خودت اما زیر قول‌هایت زدی و رفتی. برگرد! برگرد و حال مرا ببین که چگونه بی تو درحال جان دادن هستم!
برگرد!

-ZAℍЯმ- · 14/2/20

قلبم می‌تپد به امید روزی که دوباره میان ازدحام مردمان شهر ببینمت! به یاد روزهایی که با هم از دردهایمان می‌گفتیم و می‌خندیدیم! به یاد فرداهایی که آرزوهایمان به واقعیت پیوند می‌خورد!
قلبم می‌تپد و من بی تو، فقط نفس می‌کشم!

-ZAℍЯმ- · 22/2/20

کاش می‌شد در دل خاطرات شیرین گذشته مرگ را تجربه کرد! کاش قبل از عزیزانمان دنیا را ترک می‌کردیم تا غم از دست دادنشان مثل خوره به جانمان ریشه نزند! کاش با دل خوش و لـ*ـب خندان رفت و حسرت لبخند بر دلمان نماند! کاش، این ای کاش‌ها به واقعیت پیوند می‌خورد، نه این که حسرتی شود بر دل‌های سوخته!

-ZAℍЯმ- · 2/3/20

باز هم صدای شکستن می‌آید؛ انگار باز هم قلبی در خلوتی شکسته است و کسی به آن اهمیت نمی‌دهد. عجیب، بی رحم شده‌ایم! چه راحت دل می‌شکنیم
بی آن که بدانیم آن فرد، دیگر مثل قبل نمی‌شود! بی آن که بدانیم این دل شکستن تاوان دارد! بی آن که بفهمیم شاید در همان لحظه یک نفر را کشته‌ایم!

-ZAℍЯმ- · 9/3/20

این روزها هوای دلم عجیب ابریست! نمی‌دانم این ابرها کِی قصد باران شدن دارند؟ شاید هم منتظر تلنگری از سوی تو هستند تا ببارند! هنوز رفتنت را درک نکرده‌اند. می‌گویند:
«هرچه از دوست رسد نیکوست!»
خودت بگو!
من با این همه غم و غصه‌ای که به من هدیه داده‌ای چه کنم؟!

-ZAℍЯმ- · 16/3/20

در ذهن‌های خسته چیزی جز یک بی‌راهه‌ی خطرناک وجود ندارد؛ که انتهایی جز مرگ ندارد!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون درمورد نوشته ها؟:)

عالی

خوب

بد

افتضاح

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین