مشاعره

moh@mad · 1/9/20

* رهــــــا * گفت:
آخرش محنت جانکاه به چاه اندازد
هر که چون ماه برافروخت شب تار کسی

سودش این بس که بهیچش بفروشند چو من
هر که با قیمت جان بود خریدار کسی

شهریار

یاران همه مخمور و قدح پر می نابست
ما جمله جگر تشنه و عالم همه آبست
مرغ دل من در شکن زلف دلارام
یا رب چه تذرویست که در چنگ عقابست

خواجوی کرمانی

ronak.a · 1/9/20

moh@mad گفت:
یاران همه مخمور و قدح پر می نابست
ما جمله جگر تشنه و عالم همه آبست
مرغ دل من در شکن زلف دلارام
یا رب چه تذرویست که در چنگ عقابست

خواجوی کرمانی

تـمـنـای وصـالـم نـیـسـت عـشـق مـن مـگـیر از من
بـه دردت خـو گـرفـتـم نـیـسـتـم در بند درمانت

moh@mad · 1/9/20

ronak.a گفت:
تـمـنـای وصـالـم نـیـسـت عـشـق مـن مـگـیر از من
بـه دردت خـو گـرفـتـم نـیـسـتـم در بند درمانت

تا دلم در خم آن زلف سمن‌سا افتاد
کار من همچو سر زلف تو در پا افتاد
بسکه دود دل من دوش ز گردون بگذشت
ابر در چشم جهان بین ثریا افتاد

ronak.a · 1/9/20

moh@mad گفت:
تا دلم در خم آن زلف سمن‌سا افتاد
کار من همچو سر زلف تو در پا افتاد
بسکه دود دل من دوش ز گردون بگذشت
ابر در چشم جهان بین ثریا افتاد

دل شـبـسـت و بـه شـمـران سـراغ باغ تو گیرم
گـه از زمـیـن و گـه از آسـمـان سـراغ تـو گـیـرم

moh@mad · 1/9/20

ronak.a گفت:
دل شـبـسـت و بـه شـمـران سـراغ باغ تو گیرم
گـه از زمـیـن و گـه از آسـمـان سـراغ تـو گـیـرم

معنی این صورت از صورتگران چین بپرس
مرد معنی را نشان از مرد معنی بین بپرس
کفر دانی چیست دین را قبلهٔ خود ساختن
معنی کفر ار نمی‌دانی ز اهل دین بپرس

ronak.a · 1/9/20

moh@mad گفت:
معنی این صورت از صورتگران چین بپرس
مرد معنی را نشان از مرد معنی بین بپرس
کفر دانی چیست دین را قبلهٔ خود ساختن
معنی کفر ار نمی‌دانی ز اهل دین بپرس

سایه طوبی و دلجویی حور و لـ*ـب حوض به هوی سر کوی تو برفت از یادم

moh@mad · 1/9/20

ronak.a گفت:
سایه طوبی و دلجویی حور و لـ*ـب حوض به هوی سر کوی تو برفت از یادم

ملامت میکند دشمن مرا در عشق ورزیدن
به چشم عاقلان باید جمال شاهدان دیدن
دهان غنچه خوش باشد سحرگه چون شود خندان
ولی ذوقی دگر دارد لـ*ـبت هنگام خندیدن

~ZaHrA~ · 1/9/20

نفسی وجود دارم. که تو را سجود آرم.
که سجود توست جانا. دعوات مستجابم

moh@mad · 1/9/20

* گفت:
نفسی وجود دارم. که تو را سجود آرم.
که سجود توست جانا. دعوات مستجابم

میخواست دلت که بی دل و دین باشم
بی عقل و وفا و هوش و تمکین باشم
بازآ که چنانم که دلت میخواهد
مپسند دگر که بدتر از این باشم

آیسان · 1/9/20

من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم

حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری

که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم

که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین