رمان پروانه‌ها هرگز نمی‌میرند | پرنده سار کاربر انجمن رمان ۹۸

Kallinu · 7/2/20

آرام و بی عجله گفت:
-سلام. بدموقع که زنگ نزدم؟
از روزهای شیرینمان یاد می‌کرد. زمانی که سر کلاس بودم و زنگ زد و حسابی توبیخش کردم که وسط ساعت درسی‌ام با من تماس نگیر!
خندیدم، کوتاه:
-نه، یه دو دقیقه دیگه زنگ می‌خوره. زود بگو!
خشدار گفت:
-خ...
دو بار سرفه کرد. با تعجب گوش می‌دادم. او که حالش خوب شده بود. آن آخرین باری که مریض شد، همان...

Kallinu · 7/2/20

خندید. خواست چیزی بگوید که موبایلم زنگ خورد. دلم نمی‌خواست جواب بدهم؛ اما از سکوت او، ناچار بودم. گوشی را که از کیف زرشکی‌ام بیرون کشیدم، نامش بر سرم آوار شد. به کل فراموش کرده بودمش. با عجله از آقای سعادت خداحافظی کردم و رفتم و ندیدم چشم‌هایش چه‌قدر پرحرف‌اند!
ماشین را که از در سبز رنگ مدرسه گذراندم، او را که دست در جیب شلوار...

Kallinu · 7/2/20

رو به او کردم. شال سیاهش را کمی از حالت عادی‌اش عقب‌تر کشیده بود و موهای بی‌حالت حنایی‌اش پیدا بودند، گردنش هم از بند شال رها کرده بود و از شیشه به بیرون نگاه می‌کرد. با لبخند گفتم:
-نرگسی، خوب نیست حالت؟
نگاهم کرد. در حالی که بی‌حالی در نی نی چشمانش بیداد می‌کرد، آرام گفت:
-نه. یکم که بگذره عادی می‌شه. تازه اولاشه. اذیت می‌کنه.
تعجب...

Kallinu · 7/2/20

نه؛ زنش هستم؟ مهم نیست. این جا یک «آدم» نشسته است که از مادرش دارد طعنه و کنایه می‌خورد. دارد خفه می‌شود؛ دلش شکسته. به خدا قسم که هر خری بود دلش می‌سوخت! رادمهر، ببخشید برای اولین مرتبه لفظ خر را برایت به کار می‌برم؛ اما تو واقعا مردی؟ حتی اگر یک غریبه بودم، یک بیگانه.
خود اوست که شرافت ندارد. اگر یک بار به مادرش می‌توپید که با من...

Kallinu · 7/2/20

جاوید این بار با چشم‌های گرد شده‌اش کنار نرگس ایستاد و شانه‌اش را گرفت.
-نرگس؟!
نرگس،
در حقیقت، سکه دو رو دارد. برای من همیشه خط می‌آمد. هیچ وقت نمی‌دانستم یک شیر هم وجود دارد. شانه‌اش را از دست جاوید به شدت بیرون کشید و رو به او، در حالی که با دست به من اشاره می‌کرد تشر رفت:
-نرگس چی؟! هان؟ نرگس چی؟ این زن آسایش واسه ما نذاشته. از...

Kallinu · 7/2/20

خواست چیزی بگوید که جیغ کشیدم:
-خفه شو! حرف نزن! از صدات بدم میاد! بی‌شعور. تو که من رو نمی‌خواستی، غلط کردی نگهم داشتی.
در حالی که با دو دستش فرمان را میان مشت‌هایش می‌فشرد، با فک منقبض شده و صدایی که بالا بود و تهدیدگر، گفت:
-درست صحبت کن ثریا! بار بعد جور دیگه برخورد می‌کنم، پس بشـ...
واقعا زده بود به سرم. از درون منفجر می‌شدم اگر...

Kallinu · 7/2/20

و سکانس آخر فیلم، در سکوت اجرا می‌شود. بدون هیچ حرفی می‌رود. پا نمی‌کوبد، آرام و شکسته گام بر می‌دارد. در را هم نمی‌کوبد. خیلی آهسته و آرام می‌بنددش.
من هم، همان جا، خشک می‌مانم!
وقتی به زمین نگاه می‌کردم، تکه خرده‌های نگاه رادمهر را می‌دیدم که پخش شده‌اند. رادمهر، رادمهر با نگاهش زنده است. با نگاهش حرف می‌زند. نگاه او، دل اوست. وقتی...

Kallinu · 7/2/20

صفحه‌ی یاهو مسنجر را باز کردم. با تمام وجود آرزو کردم وای فای داشته باشد این هتل خوش منظر که داشت و قفل هم نبود. وصل شدم. نگاه به آنلاین‌ها انداختم. تورنتو حالا که ساعت دو نیمه شب است، احتمالا عصر باشد. جز محمد کسی آنلاین نبود. برایش نوشتم:
-سلام محمد، خوبی؟ بابا کجاست؟
محمد همیشه آنلاین است. اوایل فکر می‌کردم چون لاگ اوت [1] نمی‌کند،...

Kallinu · 7/2/20

خودش انگار که فهمیده بود تمایلی به ادامه دادن ندارم، گفت:
-باشه. فردا صبح می‌رم سفارت؛ ولی ثریا، تو حق نداری برای طرف مقابلت هم تصمیم بگیری.
باشد، باشد. تو راست می‌گویی.
لپ‌تاپ را بستم. دستانم می‌لرزید. تمام شد، همه چیز!
شالم را درآوردم و روی سرامیک انداختم. روی تـ*ـخت خوابیدم. دست‌هایم می‌لرزیدند، همچنان. چشمانم مبهوت و غمگین. آه، ثریا...

Kallinu · 7/2/20

بارها گفته‌ام و می گویم، رادمهر پس از من حتما ازدواج خواهد کرد. من هم یک غلطی می‌کردم دیگر.
واقعا عصبی بودم. مدام از بالکن به خیابان خلوت غرب تهران خیره می‌شدم و با فکر به چیزهایی که نتیجه‌شان را می‌دانستم، خودم را عصبی‌تر می‌کردم. البته فراموش نکنیم که زنان بسیار رویا پردازاند. من هم بودم و به این فکر می‌کردم که چه قدر خوب می‌شود...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین