مشاعره با اشعار خودمون

!Shîma! · 3/9/18

در زد. هیچ کسی نه، انتظار بیهوده‌‌‌‌...
بعد یک عمر فهمید خودش که، کر بود!

ØMĪĎ · 3/9/18

در خاطره ها مانده ام و نیست گریزی
حق نیست که با این من شیدا بستیزی!

!Shîma! · 3/9/18

یک دم اگرم بود گریز، عاقبتش چه؟
در جان من ارباب همیشه تو عزیزی

ØMĪĎ · 3/9/18

یاری برسان تا که در این دیر خرابات
از خویش نپاشم، نگریزم، و بمانم

!Shîma! · 3/9/18

من مهارت دارم، که همه را از هیچ بستانم اما
عاقبت این همه را خویش کنم ویرانی...

ØMĪĎ · 3/9/18

یادم بده حالا که مرا تَرک بگفتی
دیگر ندهد رنجِ دلم ، این نگرانی

!Shîma! · 3/9/18

یادت نرود رفته ام از دین و دیارت!
تو حق نداری که بگویی چنینی و چنانی

ØMĪĎ · 3/9/18

یکی بخند و دلم را ز غصه بر کن!
یکی بگو، دوبرابر بخند و بار دگر!

(فقط خواستم یه چیزی گفته باشم!)

!Shîma! · 3/9/18

رخ بنما و زیرِ (وزیر) این جهان، جلاد ببین!
تمام وعده‌ها دروغ، دروغِ بر باد ببین...

ØMĪĎ · 3/9/18

ندانم از تو نکو تربه خاطرم ،به چه مانی
«جهان و هرچه در او هست،صورت است و تو جانی»

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی