اشعار امیر خسرو دهلوی

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۵۶۹: به سالی کی چنین ماهی برآید؟

شماره ۵۷۰: مه او چون به ماهی برنیاید

شماره ۵۷۱: سر زلف تو یاری را نشاید

شماره ۵۷۲: گهیت از آشنایان یاد ناید

شماره ۵۷۳: ببین تا دیده چند افسون نماید

شماره ۵۷۴: صبا آمد، ولی دل بازنامد

شماره ۵۷۵: نگارا، از من مسکین چه خیزد؟

شماره ۵۷۶: غم من شادی کس را نپرسد

شماره ۵۷۷: از یاد تو دل جدا نخواهد شد

شماره ۵۷۸: امشب بت ما به نزد ما بود

شماره ۵۷۹: وقتی دل ما ازان ما بود

شماره ۵۸۰: عشق آمد و دل ز دست ما برد

شماره ۵۸۱: یاری دل ما به رایگان برد

شماره ۵۸۲: تاب رخت آفتاب ناورد

شماره ۵۸۳: ای همنفسان که پیش یارید

شماره ۵۸۴: با یار ز من خبر بگویید

شماره ۵۸۵: از رنگ رخت قمر توان کرد

شماره ۵۸۶: فریاد، ز غمزه تو فریاد

شماره ۵۸۷: خطی که قرین حال باشد

شماره ۵۸۸: گر مه چو تو با جمال باشد

شماره ۵۸۹: آن را غم تو یار باشد

شماره ۵۹۰: گر یار به دل درون نباشد

شماره ۵۹۱: آن دوست که بود خصم جان شد

شماره ۵۹۲: فریاد که عشق کهنه نو شد

شماره ۵۹۳: جانا، چو تویی دگر نیاید

شماره ۵۹۴: هنگام گل است و باده باید

شماره ۵۹۵: چون سرو تو از قبا برآید

شماره ۵۹۶: گر دلبر من بر من آید

شماره ۵۹۷: یاری که طریق ناز دارد

شماره ۵۹۸: گل رنگ نگار ما ندارد

شماره ۵۹۹: بی یاد تو غم جهان نسوزد

شماره ۶۰۰: چشمم همه روز خون تراود

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۶۰۱: آن کیست که از خدا نترسد؟

شماره ۶۰۲: بیداد غم، ار دلم بگوید

شماره ۶۰۳: ناله برآید هر طرف کان بت خرامان در رسد

شماره ۶۰۴: در ره بماند این چشم تر، کان شوخ مهمان کی رسد

شماره ۶۰۵: برنامد آهی از دلم، زلفت پریشان از چه شد

شماره ۶۰۶: دیرینه دردی داشتم، بازم همان آغاز شد

شماره ۶۰۷: ما را نکردی گر حلال از لـ*ـب نوشیدنی ناب خود

شماره ۶۰۸: ما را چه جان باشد که تو بر ما فشانی ناز خود

شماره ۶۰۹: سیمین تن و خارا دلی، گر گفتنم یارا بود

شماره ۶۱۰: آرام جان می رود، دل را صبوری چون بود

شماره ۶۱۱: باز آن بلای عاشقان اینک به صحرا می رود

شماره ۶۱۲: می خواهد آن سرو روان کامروز در صحرا شود

شماره ۶۱۳: جانم فدای قامتی کافاق را حیران کند

شماره ۶۱۴: شب کان مه من بر دلم از غصه پیکان بشکند

شماره ۶۱۵: خاطر به سوی دلبری هر لحظه ما را می‌کشد

شماره ۶۱۶: شمشیر کین باز آن صنم بر قصد دل‌ها می‌کشد

شماره ۶۱۷: نازک رخ جانان من بوی گل خندان دهد

شماره ۶۱۸: گر گشت آن سرو روان روزی سوی گلشن فتد

شماره ۶۱۹: شبهای عاشق را گهی صبح طرب کمتر دمد

شماره ۶۲۰: چند ز دور بینمت، وه که دلم کباب شد

شماره ۶۲۱: سال نو است و عشق نو عشرت یار من چه شد

شماره ۶۲۲: چون ز نسیم صبحدم زلف تو در هوا شود

شماره ۶۲۳: شاه سوار من نگر سرخوش و خراب می رود

شماره ۶۲۴: هر که چو تو به نیکویی آفت عقل و جان بود

شماره ۶۲۵: زلف تو باز فتنه را رشته دراز می دهد

شماره ۶۲۶: هر که دمی به یاد آن دلبر مه لقا زند

شماره ۶۲۷: به چه کار آیدم آن دل که نه در کار تو آید؟

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۶۲۸: خرم آن روز که دیدار تو پیش نظر آید

شماره ۶۲۹: چند گاهی دگر ار چشم تو در ناز بماند

شماره ۶۳۰: باز شب افتاد و ما را دل همان جا شد که بود

شماره ۶۳۱: دوش ما بودیم و آن مهر و، شب مهتاب بود

شماره ۶۳۲: ای خوش آن وقتی که آن بدعهد با ما یار بود

شماره ۶۳۳: ای خوش آن وقتی که ما را دل به جای خویش بود

شماره ۶۳۴: تا جهان بود، از جهان هرگز دلم خرم نبود

شماره ۶۳۵: چشم یارم دوش بی هنگام خواب آورده بود

شماره ۶۳۶: شب رسید آن شمع کو عمری درون سـ*ـینه بود

شماره ۶۳۷: من ز جانان گر چه صد اندوه جان خواهم کشید

شماره ۶۳۸: باز از رندی علم بر آسمان خواهم کشید

شماره ۶۳۹: صبحگه، یارب، حدیثی زان دو لـ*ـب خواهم کشید

شماره ۶۴۰: از لـ*ـبت گر خط میگون سر برون خواهم کشید

شماره ۶۴۱: خوبرویان چون به سلطانی علم بالا کشند

شماره ۶۴۲: باز گل بشکفت و گلرویان سوی بستان شدند

شماره ۶۴۳: گر نظر بر چشم کافر کیش او خواهد فتاد

شماره ۶۴۴: باز گل می آید و دل در بلا خواهد فتاد

شماره ۶۴۵: دل ز دست من برفت و آرزوی دل بماند

شماره ۶۴۶: رفتیم از چشم و در دل حسرت رویت بماند

شماره ۶۴۷: عاشقان نقل غمت با باده احمر خورند

شماره ۶۴۸: شهسوارانی که فتح قلعه دین کرده‌اند

شماره ۶۴۹: عاشقان تو ز تو تا صبح در خونابه اند

شماره ۶۵۰: چشمها را گوی کاین ناز و کرشمه کم کنند

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۶۵۱: ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد

شماره ۶۵۲: دوش بوی گل مرا از آشنایی یاد داد

شماره ۶۵۳: آن همه دعوی که اول عقل دعوی دار کرد

شماره ۶۵۴: یا رب، آن بالا مگر از آب حیوان ریختند

شماره ۶۵۵: آبرویم ز آتش سودای خوبان شد به باد

شماره ۶۵۶: در شب هجران که روزی هیچ دشمن را مباد

شماره ۶۵۷: غمزه هایی کرد چشمش با دل این نامراد

شماره ۶۵۸: ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر دمید

شماره ۶۵۹: سبزه ای سبز است و آب روشن و سرو بلند

شماره ۶۶۰: ای که چون جان رفته ای از پیش ما، باز آی زود

شماره ۶۶۱: بر بناگوشت بلای خط که سر بر می‌کند

شماره ۶۶۲: جان که چون تو دشمنی را دوستداری می‌کند

شماره ۶۶۳: چشم تو سرخوش است یا در خواب بازی می‌کند

شماره ۶۶۴: باز ترک سرخوش من آهنگ بازی می‌کند

شماره ۶۶۵: غمزه شوخت که قصد جان مردم می‌کند

شماره ۶۶۶: دل که با خوبان بدخو آشنایی می‌کند

شماره ۶۶۷: کافر خونخواه دنبال شکاری می رود

شماره ۶۶۸: کالبد از دل تهی شد، گر چه جان بیرون رود

شماره ۶۶۹: یارب! این اندیشه جانان ز جانم چون رود

شماره ۶۷۰: ما نخواهیم از غم خود کاشنا بیرون برد

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۶۷۱: از دل غمگین هوای دلستانم چون رود

شماره ۶۷۲: هر شبم جان بر لـ*ـب آید، ناله زار آورد

شماره ۶۷۳: گر کنی یاری و گر آزار، بر من بگذرد

شماره ۶۷۴: یار من گویند آنجا گه گاهی بگذرد

شماره ۶۷۵: گر به کوی عاشقان آن ماه گاهی بگذرد

شماره ۶۷۶: من نمی خواهم که چشمم غیر آن رو بنگرد

شماره ۶۷۷: دست ماه روزه تا در چشم عشرت خاک زد

شماره ۶۷۸: تا سرم باشد تمنای توام در سر بود

شماره ۶۷۹: فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان بود

شماره ۶۸۰: از سر کو آن پری چون ناگهان پیدا شود

شماره ۶۸۱: زلف گرد آور که بازم دل پریشان می‌شود

شماره ۶۸۲: تا چه ساعت بود، یارب، کان مسلمان زاده شد

شماره ۶۸۳: تا خیال روی آن شمع شبستان دیده شد

شماره ۶۸۴: یار ما را دل ز دست عاشقی صد پاره شد

شماره ۶۸۵: گر نمی بینم دمی در روی او غم می کشد

شماره ۶۸۶: ناز کن، ای گل، که سرو بـ*ـو*ستانی می کشد

شماره ۶۸۷: هر کسی را در بهاران دل به گلزاری کشد

شماره ۶۸۸: آن که دل برد و ز غمزه چون سنانش می نهد

شماره ۶۸۹: باز باد صبح بوی آشنایی می دهد

شماره ۶۹۰: غم مخور، ای دل که باز ایام شادی هم رسد

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۶۹۱: تا کی آن زلف پریشان وقت ما بر هم زند

شماره ۶۹۲: گل نو رسید و بویی ز بهار من نیامد

شماره ۶۹۳: برهم بماند دیده، کس ازان سوار نامد

شماره ۶۹۴: خبرم شده ست کامشب سر یار خواهی آمد

شماره ۶۹۵: گذرد مهی و یک شب به منت گذر نباشد

شماره ۶۹۶: تو ز لـ*ـب سخن تنبلی، همه خلق بی زبان شد

شماره ۶۹۷: بت نو رسیده من هـ*ـوس شکار دارد

شماره ۶۹۸: سر من به سجده هر دم به ستانه ای درآید

شماره ۶۹۹: دلبران مهر نمایند و وفا نیز کنند

شماره ۷۰۰: عاشقان خون جگر شربت مقصود کنند

شماره ۷۰۱: دوش ناگه به من دلشده آن مه برسید

شماره ۷۰۲: روزها شد که ز تو بوی وفایی نرسید

شماره ۷۰۳: رسم خونریز در آن خوی جفاساز بماند

شماره ۷۰۴: گوش من از پی نام تو به هر کوی بماند

شماره ۷۰۵: سرخوش من باز جدایی ز سر آغاز نهاد

شماره ۷۰۶: بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید

شماره ۷۰۷: رویت از غالبه خط بر رخ گلفام کشید

شماره ۷۰۸: شب زیاد تو مرا تا به سحر خواب نبرد

شماره ۷۰۹: زلف گرد زنخش دوش که گمره شده بود

شماره ۷۱۰: خوبرویان به دل سوخته ساغر ندهند

شماره ۷۱۱: ای که عمر از پی سودای تو دادیم به باد

شماره ۷۱۲: هر شب از سـ*ـینه من تیر بلا می گذرد

شماره ۷۱۳: شب ز سوزی که بر این جان حزین می‌گذرد

شماره ۷۱۴: ای خوش آن باد که هر روز به سویت گذرد

شماره ۷۱۵: آنچه بر خرمن گل باد سحرگاه کند

شماره ۷۱۶: هر شکر خنده که آن لعل شکر خنده کند

شماره ۷۱۷: آنکه هر شب به دلم آید و جایی بکند

شماره ۷۱۸: تا ز خون ریختن آن غمزه ندامت نکند

شماره ۷۱۹: گر دل عاشقم از عشق تو رنجور شود

شماره ۷۲۰: سرخوش من بی خبر از بزم چو در خانه شود

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۷۲۱: گر سر زلف تو از باد پریشان نشود

شماره ۷۲۲: عاشقی را که غم دوست به از جان نبود

شماره ۷۲۳: مرد صاحب نظر از کوی تو آسان نرود

شماره ۷۲۴: خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد

شماره ۷۲۵: چه کند دل که جفای تو تحمل کند

شماره ۷۲۶: لـ*ـب خونخوار تو جز خون دل افزون نکند

شماره ۷۲۷: لـ*ـب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد

شماره ۷۲۸: تو که روزت به نشاط دل و جان می‌گذرد

شماره ۷۲۹: چه خوش است از جگر سوخته بویی که زند

شماره ۷۳۰: یارب، این شهره لشکر ز کجا می‌آید؟

شماره ۷۳۱: سبزه‌ها می‌دمد و آب روان می‌آید

شماره ۷۳۲: اینچنین تند که آن قلب‌شکن می‌آید

شماره ۷۳۳: گرچه در کشتن عشاق زبون می‌آید

شماره ۷۳۴: باش تا بار دگر آن پسر این سو آید

شماره ۷۳۵: باشد آن روز که آن فتنه به ما باز آید

شماره ۷۳۶: خشمگین یار مرا دل به رضا باز آمد

شماره ۷۳۷: عمر نو گشت مرا باز که جان باز آمد

شماره ۷۳۸: وه که باز این دل دیوانه گرفتار آمد

شماره ۷۳۹: از کجا در رهم آن شوخ بلا پیش آمد؟

شماره ۷۴۰: باز عشق آمد و دیوانگیم پیش آمد

شماره ۷۴۱: گر مرا هیچ مرادی پس ازین پیش آمد

شماره ۷۴۲: دانم، ای دوست که در خانه شرابت باشد

شماره ۷۴۳: بر من، ار دولت وصل تو مقرر می‌شد

شماره ۷۴۴: ترک عاشق کش من، ترک جفا خوش باشد

شماره ۷۴۵: بس که خون جگر از راه نظر بیرون شد

شماره ۷۴۶: هرکسی روز وداع از پی محمل می‌شد

شماره ۷۴۷: هر کرا داعیه درد طلب پیدا شد

شماره ۷۴۸: گر خم طره ز روی تو جدا خواهد شد

شماره ۷۴۹: چشم من خنده شیرین تو گریان دارد

شماره ۷۵۰: تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد

شماره ۷۵۱: هر کسی گاه جوانی تگ و پویی دارد

شماره ۷۵۲: چشم گردنده او با همه کس می گردد

شماره ۷۵۳: ای که از خاک درت دیده منور گردد

شماره ۷۵۴: هر کسی سبزه و صحرا و گلستان خواهد

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۷۵۵: سرو در باغ اگر همچو تو موزون خیزد

شماره ۷۵۶: زلف تو زان گره سخت که بر جانم زد

شماره ۷۵۷: من به یار خود و اغیار به خود می‌پیچد

شماره ۷۵۸: نشدش دل که دمی پهلوی ما بنشیند

شماره ۷۵۹: اگر آن شاه دمی پیش گدا بنشیند

شماره ۷۶۰: به سر من اگر آن طرفه پسر باز آید

شماره ۷۶۱: نه به بالای خوشت سرو خرامان روید

شماره ۷۶۲: شب مرا در جگر سوخته مهمانی بود

شماره ۷۶۳: وقتی آن کافر بی رحم از آن من بود

شماره ۷۶۴: دوش در خواب مرا بابت خودکاری بود

شماره ۷۶۵: باز عشق تو مرا مژده رسوایی داد

شماره ۷۶۶: دوش آتش زدی و گریه مرا یاری داد

شماره ۷۶۷: چشم سرخوش تو که دی بر من بیتاب افتاد

شماره ۷۶۸: آن عزیزان که همه شب به دل من گردند

شماره ۷۶۹: جان فدای پسرانی که نکورو باشند

شماره ۷۷۰: یار زیبای مرا باز به من بنمایید

شماره ۷۷۱: باز با خویش گهی هم سخنش خواهم دید

شماره ۷۷۲: یار باز آمد و بوی گل و ریحان آورد

شماره ۷۷۳: خم زلف تو که زنجیر جنون می خوانند

شماره ۷۷۴: منم امروز حدیث تو و مهمانی چند

شماره ۷۷۵: باز بوی گل مرا دیوانه کرد

شماره ۷۷۶: باز یاد آن شبم دیوانه کرد

شماره ۷۷۷: باز زهره مطربی آغاز کرد

شماره ۷۷۸: روی خوبت آفت جانی نمود

شماره ۷۷۹: صبح چون از روی مشرق رو نمود

شماره ۷۸۰: ابروی مانند ماهش بنگرید

شماره ۷۸۱: خیمه نوروز بر صحرا زدند

شماره ۷۸۲: عافیت را بر زمین گردی نماند

شماره ۷۸۳: بزم ما را یک دو خواب آلوده اند

شماره ۷۸۴: هر که را یاری چو تو سرکش بود

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۷۸۵: هر که را با تو سر و کاری بود

شماره ۷۸۶: آنچه بتوان، در غمت جان می کشد

شماره ۷۸۷: ترک من چون تیر مژگان برکشد

شماره ۷۸۸: ای که بر من جور تو بسیار شد

شماره ۷۸۹: آخر این دردم به درمان کی رسد

شماره ۷۹۰: لعل شیرینی چو خندان می‌شود

شماره ۷۹۱: شکل موزونت که در دل جا کند

شماره ۷۹۲: گر کسی در عشق آهی می‌کند

شماره ۷۹۳: بر رخت چون زلف پر خم بگذرد

شماره ۷۹۴: هر که دل با دلربایی می نهد

شماره ۷۹۵: مردمی نرگس او می داند

شماره ۷۹۶: گل ز روی تو فرو می ریزد

شماره ۷۹۷: دلم از بخت گهی شاد نبود

شماره ۷۹۸: گر سخن زان لـ*ـب چون نوش شود

شماره ۷۹۹: زاهد ما دوش باز در ره بت پا نهاد

شماره ۸۰۰: یار قبا چست کرد، رخش به میدان برید

شماره ۸۰۱: هیچ کس از باغ و بر بوی وفایی ندید

شماره ۸۰۲: نیست به دست امید بخت مرا آن کمند

شماره ۸۰۳: باز گرفتار شد دل که درین سـ*ـینه بود

شماره ۸۰۴: دل که به غم داد تن آرزوی جان خرید

شماره ۸۰۵: غمزه مردم کشی پرده صبرم درید

شماره ۸۰۶: من نشنیدم که خط بر آب نویسند

شماره ۸۰۷: صبح دمان بخت من ز خواب در آمد

شماره ۸۰۸: از در من دوش کان نگار در آمد

شماره ۸۰۹: روی نکو بی وجود ناز نباشد

شماره ۸۱۰: دلبر من دوش که مهمان رسید

شماره ۸۱۱: هر که به دنباله کامی بود

شماره ۸۱۲: گل به تماشای چمن می رود

شماره ۸۱۳: عشق تو هر لحظه فزون می‌شود

~MobinA~ · 25/4/24

شماره ۸۱۴: گر جام غم فرستی، نوشم که غم نباشد

شماره ۸۱۵: سروی چو قامت تو در بـ*ـو*ستان نباشد

شماره ۸۱۶: من دلبری ندیدم کش زین نهاد باشد

شماره ۸۱۷: چندان که یار ما را در حسن ناز باشد

شماره ۸۱۸: ما را ز کوی جانان عزم سفر نباشد

شماره ۸۱۹: در شهر فتنه ای شد، می دانم از که باشد

شماره ۸۲۰: هر لحظه چشم شوخت ناز دگر فروشد

شماره ۸۲۱: بر آسمان پریوش چون ماه ما برآید

شماره ۸۲۲: چون بینم اینکه رویت در چشم دیگر آید

شماره ۸۲۳: هر بار کان پریوش در کوی من در آید

شماره ۸۲۴: امروز چیست کز در جانان برون نیامد؟

شماره ۸۲۵: گر بر عذار سیمین زلفش دوتو نماند

شماره ۸۲۶: دل شد ز دست ما را با یار ما که گوید؟

شماره ۸۲۷: مستان چشم اویم از ما خمار ناید

شماره ۸۲۸: چشم ز دوری تو دور از تو خون فشاند

شماره ۸۲۹: زلفت که هر خم از وی در شانه می نگنجد

شماره ۸۳۰: دل بی‌رخ تو صورت جان را نمی‌شناسد

شماره ۸۳۱: زین پیشتر چنین دلت از سنگ و رو نبود

شماره ۸۳۲: عهدی که بود با منت، آن گوییا نبود

شماره ۸۳۳: دی سرخوش بوده ام که ز خویشم خبر نبود

شماره ۸۳۴: یاری که بر جدایی اویم گمان نبود

شماره ۸۳۵: دی زخم ناخنش به رخ چمن سمن چه بود؟

شماره ۸۳۶: یارب، چه بود امشب و مهمان من که بود؟

شماره ۸۳۷: یارب که دوش غایب من خانه که بود؟

شماره ۸۳۸: آن دل که دایمش سر بستان و باغ بود

شماره ۸۳۹: اهل خرد که از همه عالم بریده‌اند

شماره ۸۴۰: یاران که زخم تیر بلایت چشیده‌اند

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین