بـــــــرگزیده رمان فوبیا | -FãTéMęH- کاربر انجمن رمان ۹۸

-FãTéMęH- · 5/1/24

کمی فکر می‌کنم و آرام می‌گویم:
- آره.
در ذهنم آن روز را مرور می‌کنم؛ همان روزی که در سن هفده سالگی، به مراسم ازدواج یکی از دوست‌های زیبا رفته بودیم. آن‌جا پسر یکی از دوستانش به همراه مادرش، کنار ما آمده و مشغول صحبت شدند. پسرش هم‌سن من بود و برای خودش بلبل زبانی بود؛ ولی من همانند او نمی‌توانستم حرف بزنم و...

-FãTéMęH- · 5/1/24

خانم جلالی با اخم به اردلان نگاه می‌کند:
- مگه قراره کسی متوجه بشه؟
اردلان با اخمی وحشتناک می‌گوید:
- مگه نمی‌بینی همین الانم دارند نگاهتون می‌کنند؟
کلافه و سردرگم به آن‌ها زل زده‌ام و منتظرم بحثشان تمام شود.
خانم جلالی خونسرد می‌گوید:
- اصلا به تو چه که نخود هر آشی میشی؟
اردلان با خشم می‌خواهد چیزی بگوید...

-FãTéMęH- · 6/1/24

در را پشت سرش می‌بندد و دست به سـ*ـینه رو به من می‌گوید:
- مگه نگفته بودم حرف مهمی باهات دارم؟
وقتی تنها بودیم با من خودمانی صحبت می‌کرد و در جمع، رسمی. معلوم نبود با خود چندچند است.
از جایم بلند می‌شوم و کیفم را بر روی شانه انداخته و رو به رویش می‌ایستم:
- فراموش کردم.
پوزخند می‌زند:
- می‌خوای باور کنم؟
اخم...

-FãTéMęH- · 6/1/24

خشک‌زده، دستان خانم جلالی از دستانم رها می‌شود و با استرس و ترس به عقب برمی‌گردم. کامران است که همانند یک دیو در درگاه در ایستاده و نگاهش بین من و خانم جلالی می‌چرخد. چندین نفر دیگر نیز پشت سرش ایستاده و با کنجکاوی داخل را دید می‌زدند. کامران با خشم دو قدم جلو می‌آید.
با ترس و دلهره سریع می‌گویم:
- بزار...

-FãTéMęH- · 6/1/24

همان موقع صدای چندین نفر از بیرون می‌آید:
- چه خبره؟
بچه‌ها کنار می‌روند و زنی چادری و یک مرد با لباس حراست، در مقابل در قرار می‌گیرند. همین را کم داشتم.
چندی بعد، من، کامران و خانم جلالی مقابل رئیس حراست ایستاده و او با اخم در حال زیر و رو کردن پرونده‌هاست.
دستمال کاغذی خونی را در مشتم می‌فشارم. همان وقتی...

-FãTéMęH- · 7/1/24

سر تکان می‌دهم:
- نمی‌دونم چی شد که مثل دیوونه‌ها به صورتش سیلی زد و مانتوش رو پاره کرد.
اردلان پوفی کشیده و بازویم را می‌کشد:
- دیوونه‌ان اینا. بیا بریم سرویس، آبی صورتت بزن.
باهم هم قدم می‌شویم و من می‌گویم:
- ممنون که قضاوتم نکردی.
نگاهم می‌کند و متعجب می‌گوید:
- جان؟ نکنه فکر کردی منم مثل بقیه خیلی...

-FãTéMęH- · 7/1/24

اردلان با اخم می‌گوید:
- منظورم این نبود.
یک قدم عقب می‌روم و می‌‌گویم:
- باید برم خونه. به خاطر همه چی ممنون. فردا می‌بینمت.
سریع از او فاصله گرفته و به سمت در خروجی دانشگاه قدم تند می‌کنم. بدبختی دیگرم این بود که عضلایم همه دادشان درآمده بود.
سریع سوار ماشین می‌شوم و اشک فراری بر روی گونه‌ام را با دست...

-FãTéMęH- · 9/1/24

پوزخند می‌زنم:
- نه.
راهم را کج می‌کنم که او سریع می‌گوید:
- بابت کار دیروزم معذرت می‌خوام. زیادی دیوونه بازی در اوردم.
سرجایم خشکم می‌زند و کم کم باز اخم مهمان صورتم می‌شود و نگاهش می‌کنم و می‌گویم:
- باز می‌خوای مسخرم کنی؟
سرش را پایین می‌اندازد و پشیمان می‌گوید:
- نه، این بار جدی‌ام.
نگاهم می‌کند و...

-FãTéMęH- · 9/1/24

سرم را تکان می‌دهم و او نیم‌نگاهی به کبودی زیر چشمم انداخته و می‌گوید:
- بهتر شدی؟
دستم را روی کبودی می‌کشم و لبخند می‌زنم:
- یه کم.
نهال سرش را با تاسف تکان می‌دهد:
- چه آدمایی پیدا می‌شند. من هنوز هنگم، وقتی هنوز مطمئن نشده، چطوری تو‌ رو گرفته زیر مشتش آخه؟
نگاهم را از او می‌گیرم‌. دیشب با دیدن صورتم،...

-FãTéMęH- · 10/1/24

به سمت عقب چرخیده و با دیدن پدر، لبخند می‌زنم. پدر کنارمان می‌ایستد. پالتو کوتاه و شلوار جین سیاه، مثل همیشه خوشتیپش کرده است.
- شما چرا نرفتید؟
نهال با ناز می‌گوید:
- بده منتظرتون موندیم و همراه نیمه راه نشدیم؟
دایی می‌خندد و لپ نهال می‌کشد:
- ای کوچولوی زبون باز.
نهال با اخم مصنوعی می‌گوید:
- من کوچولو...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کدوم یک از گزینه‌ها در رمان خوب اعمال شده؟

جمله‌بندی و شیوه بیان

خط داستانی جدید و جذاب

توصیفات

واقعیت مداری رمان

غیرقابل پیش‌بینی بودن

زاویه دید مناسب

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین