رمان سرگیجه | فاطمه بختیاری کاربر انجمن رمان ۹۸

فاطمه بختیاری · 6/10/23

تمرکزم‌ رو از روی فندک، سعید و جزئیات برداشتم.
سرم رو انداختم پایین که صدای سعید احمدی به گوشم خورد:
- دقیقا چطوری؟
شروع کردم به توضیح دادن:
- یه مقدار پول همرامه، البته یه مقدار که نه شاید حدود دویست هزار تومن، می‌تونم اون رو این‌جا سرمایه‌گذاری کنم؟
بهرام علی‌یاری یه تای ابروش رو بالا فرستاد:
- سهامدار...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

هین بلندی گفتم. چی داشت می‌گفت؟ عوضی بی‌شعور!
- واقعا آدم بی‌شعوری هستید. چجوری به خودتون اجازه می‌دید من رو تحقیر کنید؟
عقب گرد کردم تا برم بیرون که سریع اومد و دستش رو به در گرفت، انگار سعی داشت جلوی بیرون رفتنم رو بگیره:
- نه نه نه، سوءتفاهم شده. قصد تحقیر نداشتم.
بدون این‌که نگاهش کنم جواب دادم:
- از...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

تابستون ۱۳۷۵
شش سال گذشت... شش سال از بهترین و قشنگ‌ترین روزای عمرم. محمد بهم راست گفت. اون واقعا خوشبختم کرد. من این‌طور زندگی رو تو خوابم نمی‌دیدم. اینطور زندگی با عشق واقعا عین یه خواب بود برام. درسته اولش خونوادش راضی به ازدواج نبودن، اما رفته رفته نرم شدن. مخصوصا وقتی که نوه‌هاشون رو دیدن.
درست یک‌سال...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

مرد سرش رو بالا گرفت. این‌که...
شوکه شده بودم. آروم زیر لبی اسمش‌ رو زمزمه کردم:
- ناصر!
ناصر با پوزخند لـ*ـب باز کرد:
- سلام زنداداش.
تمام دست و پاهام شروع کرد به لرزیدن. این این‌جا چی می‌خواد؟
- مبارک باشه زنداداش! ازدواج کردی؟
آب دهنم‌ رو به سختی قورت دادم:
- چی می‌خوای؟
ناصر با یه لبخند چندش‌آور گفت:
- شش...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

هرکدوم یه جوری ناصر رو گرفته بودن تا حمله نکنه سمتم. این رسما روانی شده بود!
یهو بهرام داد زد:
- زنگ بزن به پلیس، زود باش پناه!
دوییدم سمت تلفن.
به قدری دستام می‌لرزید که نمی‌تونستم شماره بگیرم و عددها رو بچرخونم.
زنگ زدم به ۱۱۰. طولی نکشید تا پلیسا اومدن تو خونه.
یکیشون دست ناصر رو دستبند زد، اما ناصر با...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

(فصل سوم)
این بازی رو تموم کن!
زندگی بدون تو
کیان دفتر خاطرات...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

لبخند زد:
- چرا اتفاقا یه حدسایی زدم ولی یکی دوبار از کسری پرسیدم گفت فقط رفیقیم!
خندیدم:
- دروغ می‌گه! تابلوئه بابا! حالا امروز که باهم رفتیم بیرون بهشون دقت کن.
***
کسری و هانیه اون طرف نشسته بودن من و کیان هم روبه‌روشون. این پارک انگار شده بود پاتوق ما.
مثل این دبیرستانیا!
خدایی خودمم پارک و نشستن رو...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

کیان یه چند لحظه بهم خیره شد. بعد ناراحت سرش رو انداخت پایین. فکر کنم خیلی تند رفتم.
خیلی اخلاقم تند شد براش. خوب آخه همش این رو می‌گه.
زیادی پلیس بودن روش تاثیر گذاشته بود فکر می‌کرد همه چیز مثل... .
کلافه شدم. کسری که متوجه جو سنگین بینمون شد لیوانش رو زمین گذاشت:
- افسون می‌شه باهات حرف بزنم؟
صدای کیان...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

وقتی دور شدن برگشتم سمت کیان. با چمنای رو زمین بازی می‌کرد. آروم صداش زدم:
- کیان؟
همون‌طور که سرش پایین بود جواب داد:
- جانم؟
اشکم رو پاک کردم و نشستم جلو پاش. سرم‌ رو خم کردم:
- نگام نمی‌کنی؟
سرش رو بالا گرفت. غم عجیبی تو چشماش موج می‌زد. با هر دو دستم صورتش رو قاب گرفتم:
- ببخشيد، من اشتباه کردم.
با...

فاطمه بختیاری · 6/10/23

کیان ماشین رو نگه‌ داشت. چرخید سمتم و نگام کرد:
- امروز زود گذشت!
با ناراحتی نگاه هوا که تاریک شده بود کردم:
- یعنی الان باید خداحافظی کنیم؟ دلم نمیاد برم خب.
لبخند زد:
- امیر میاد می‌بینمتون‌ها!
اومد جلو پیشونیم رو ب*و*س کرد. ولی من طاقت نیاوردم و سرم رو بردم جلو.
معلوم نبود بخاطر امیر قراره چندوقت دیگه...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون راجب رمان؟

عالی

خوب

بد

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین