در حال تایپ رمان ماهیت نهفته | Sajede Khatami کاربر انجمن رمان ۹۸

Sajede Khatami · 14/9/23

پارت نوزدهم
به خانه که برمی‌گردیم رفتار ارمیا بسیار تغییر می‌کند یا که شاید هم سردی هوا حالش را این‌گونه زیر و رو کرده است‌.
به هرحال نمی‌دانم اما این ارمیا آن مرد سابق نیست!
آن مرد اصلا اهل جا به جا کردن یک قاشق هم نبود و حالا!
حال او برایم غذا حاضر می‌کند و تاکیدش این است که مبادا از جایم تکان بخورم.
مرد امشب را هیچ نمی‌فهمم! اما...

Sajede Khatami · 15/9/23

پارت بیستم
شیشه پنجره کلاس را سرما چنان در خود فرو برده که هیچ نمی‌شود محوطه بیرون را نگریست.
اما چشم من چسبیده به آن وقتی در ذهنم این فکر جریان دارد که قلب من چون یخ پنجره بوده اما با رفتار دیشب ارمیا انگار آتش را بلعیده است که چنین حرارتی در قلبم برپاست.
دخترها سر بر ورق‌های امتحانشان برده‌اند و من به ظاهر خیره‌شان هستم اما فکرم سوی...

Sajede Khatami · 16/9/23

پارت بیست و یکم
آینه تصویر یک زن را نقاشی می‌کشد که طره‌های سیاه مویش آزادانه پریشان شده است.
و یک جفت چشم خاکستری را که انگار از دل هوای ابری این شهر بیرون دویده است.
لـ*ـب‌هایی بی‌رنگ که پشت رنگ ملایم صورتی پنهان شده است.
این تصویر من است. تصویری مات که لای دردها گم شده است.
شال بادمجانی رنگ را روی موهایم می‌اندازم تا سیاهی آن‌ها را...

Sajede Khatami · 17/9/23

پارت بیست و دو
دستی به صورتم می‌کشم و با یک لبخند کذایی دوباره به او می‌نگرم:
- اما آقاجون من به دلم خورده این روز‌های بد آخرش قشنگه!
شانه بالا می‌اندازم:
- شاید هم این‌طور نباشه ها ولی این قلب دیوونه دوست داره اینجوری فکر کنه!
صدای خانم‌جان بلند می‌شود که می‌گوید:
برای امشب زرشک‌پلو بار گذاشتم یادمه تو دوستش داشتی!
لبخند ملیحی روی...

Sajede Khatami · 21/9/23

پارت بیست و سه
کمی بعد با آمدن عمو فرید و زن‌عمو کار ما هم در آشپزخانه تمام می‌شود.
بعد از احوال پرسی‌هاست که زن‌عمو مبل کنار مرا برای نشستن انتخاب می‌کند و نیامده شروع می‌کند:
- ارمیا کجاست؟
نگاهم به آقاجان دوخته شده که عمو در حال حرف زدن با اوست.
به آرامی زمزمه می‌کنم:
- چند دقیقه‌ی دیگه می‌رسه!
آهی می‌کشد:
- نمی‌دونم چرا این‌قدر...

Sajede Khatami · 22/9/23

پارت بیست و چهار
بالاخره قامت او نمایان می‌شود، اما وقتی که قلب من در نزدیکی انفجار است.
نگاه آشفته‌ام را که می‌بیند با تاسف سر تکان می‌دهد:
- خیلی دیر کردم؟ بخدا اصلا پیامت رو ندیدم!
۰ بالاجبار لبخندی روی لـ*ـب می‌آورم و چند قدم کنار می‌کشم تا داخل شود؛ سر زیر انداخته و به آرامی لـ*ـب می‌زنم:
- از همون ثانیه اول خانم‌جون سراغت رو می‌گرفت...

Sajede Khatami · 23/9/23

پارت بیست و پنجم
ظرف‌های غذا را از اثرات برنج پاک می‌کنم و حواسم را هم به یلدا داده‌ام که مشغول خالی کردن سالادهاست و خطاب به من می‌گوید:
- دلم نمی‌خواد ناامید بشم، هرچند بقیه میگن امیدی نیست؛ اما ماهین من با تموم وجودم دوست دارم بچه داشته باشم و هیچ دلم نمی‌خواد به این فکر کنم که قرار نیست یه روز مادر بشم!
آه می‌کشد:
- سهیل می‌گه...

Sajede Khatami · 24/9/23

پارت بیست و ششم
به خوبی به یاد می‌آورم که همیشه روی همان گلیم دست‌باف طرح سنتی قرمز رنگ می‌نشستیم و او موهایم را می‌بافت.
جلوتر می‌روم و روی تـ*ـخت چوبی قهوه‌ای می‌نشینم.
روتختی مخمل خاکستری تمام مرا در آ*غو*ش می‌گیرد هنگامی که به آرامی روی تـ*ـخت دراز می‌کشم.
کنج ذهنم صدای او می‌پیچد وقتی شب‌ها برایم لالایی می‌خواند.
یک قطره اشک از حصار...

Sajede Khatami · 25/9/23

پارت بیست و هفتم
با صدای در چشم از قاب عکس ربان خورده جدا می‌کنم و به در می‌دوزم.
نگاهمان درهم گره می‌‌خورد آنگاه که در به آهستگی کنار می‌رود.
نگاهش در چشم من ثانیه‌ای می‌ایستد و من چقدر دلم می‌خواهد دنیا، در این لحظه دست از حرکت بردارد.
اما وقتی چشم‌های سیاهش سوی قاب عکس روی پاتختی کشیده می‌شود؛ قلب من مغموم در خود مچاله می‌شود...

Sajede Khatami · 26/9/23

پارت بیست و هشتم
چند قدم بعدتر از حرکت می‌ایستد و برای اولین ماشین دست بلند می‌کند.
چقدر دلم می‌خواست که تا رسیدن به خانه در خیابان‌‌‌های باران خورده شهر که آب‌های روان شده در پیاده رو، میزبان قایقی از برگ‌های زرد و نارنجی‌اند قدم بزنیم و چون همه زوج‌ها بوی باران را ستایش کنیم.
اما وقتی سرما پوشش یاخته‌های آدم شود هـ*ـوس‌ها هم فراموش...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین