در حال تایپ رمان ماهیت نهفته | Sajede Khatami کاربر انجمن رمان ۹۸

Sajede Khatami · 3/9/23

پارت نهم
پرتوهای کم نور خورشید پشت پلک‌های روی هم افتاده‌ام متوقف شده و دست نوازشگر خورشید چهره بی‌رنگم را که رد باریک اشک رویش خشکیده، به نوازش گرفته است.
و احتمالا قصد دارد با روشنایی که از میان مژه‌های سیاهم راهی چشمانم می‌کند بفهماند که روز سر زده است.
می‌فهمم احتمالا وقت آن است تا از جا برخیزم و چون هر صبح دلگیر روزگارم لباس تن...

Sajede Khatami · 4/9/23

پارت دهم
یک عکس از روز عقدمان یک لبخند تلخ کاشته گوشه لـ*ـبم، او با آن نگاه تیره‌ی سردرگم کنار من ایستاده بود.
با کشیدن یک آه کوچک روی تصویر زوم می‌کنم و به ناگاه، صدای بحث دخترها با هم، در گوش‌هایم قطع می‌شوند و من انگار دارم در ژرفای آن سیاه‌چاله‌های‌نشسته در صورتش،
غرق می‌شوم!
اما صدای او نجاتم می‌دهد:
- می‌شه لطفا این تست رو برام...

Sajede Khatami · 5/9/23

پارت یازدهم
صدای زنگ مدرسه انگار صدای رهایی است! رهایی دخترانی که در قفس مانده اند؛ که حالا این‌گونه با شتاب سوی در می‌دوند.
اما من برخلاف آن‌ها آرام و طمأنینه گام بر‌می‌دارم.
آنقدر آرام و آهسته، تمام طول مسیر مدرسه تا خانه را طی می‌کنم که احتمالا این‌طور به نظر دیگران آیم که از آن دسته آدم‌هایی هستم که کسی منتظرشان نیست!
اما خودم...

Sajede Khatami · 7/9/23

پارت دوازدهم
بالاخره کلید درون قفل در به چرخش در می‌آید و نفس مرا در سـ*ـینه حبس می‌کند.
دستم خیاری را که برداشته بودم رها می‌کند و تمام وجودم چشم می‌شود تا به او بنگرد.
وقتی‌که مثل هرشب کتش را از فاصله‌ای دور روی مبل پرتاب می‌کند مرا که روی فرش آشپزخانه نشسته‌ام نمی‌بیند اما من با گردن کشیدن او را دنبال می‌کنم که بعد از شستن دست و...

Sajede Khatami · 7/9/23

پارت سیزدهم
باز هم خورشید مهمان آشپزخانه کوچک خانه شده که از میان پرده‌ها رنگهای گرمش را داخل می‌فرستند..
و رنگ نارنجی غروب دل‌انگیز آذرماه این‌بار نشسته تا نزدیکی چشمانم و رنگ زردش روی موهایم دراز کشیده است!
رنگ قرمز نیز در نگاهم جاری‌ست!
خانه را عطر شیرینی‌های تازه پخته شده فرا گرفته است.
شیرینی‌ها از روی میز خیره به من چشم...

Sajede Khatami · 9/9/23

پارت چهاردهم
با صدای زنگ در نگاهم از انگشتم کنده می‌شود و ابروهایم بالا می‌پرند.
با قدمهایی بلند همان‌طور که سوی در می‌روم این فکر از ذهنم می‌گذرد که او همیشه کلید دارد پس چرا این‌بار؟
دستی به شال سیاه سرم می‌کشم تا پریشانی چهره‌ام را بگیرد.
یک لبخند نیمه هم روی لـ*ـب می‌کارم؛ می‌دانم که این لـ*ـب‌های خشکیده بی‌رنگ باب میل کسی نیست اما...

Sajede Khatami · 9/9/23

پارت پانزدهم
با یک لبخند دست‌پاچه و با تاخیر زبان به حرف باز می‌کنم:
- سلام خسته... .
کلامم را نیمه می‌گذارد وقتی می‌گوید:
- برای دستت چه اتفاقی افتاده؟
نگاهم انگشتش را که مقابل دست زخمی‌ام گرفته شده را دنبال می‌کند.
تک خنده‌ای می‌کنم و همان‌طور که پیش از او وارد خانه می‌شوم می‌گویم:
- هیچی چیز مهمی نیست!
دستش شانه‌ام را به حصار خود...

Sajede Khatami · 11/9/23

پارت شانزدهم
وقتی به جای ماشین به سوی موتور می‌رود ابرویم از تعجب بالا می‌پرد.
همان‌طور که سوار می‌شود بی آنکه چیزی بپرسم خودش توضیح می‌دهد:
- یحیی ماشینش خراب شده ازم خواست ماشین‌ رو یه چند روز بدم بهش، الانم رفتن دیدن مادر صدف تو شهرشون!
به تکان دادن یک سر اکتفا می‌کنم و او با روشن کردن موتور اشاره می‌زند سوار شوم.
وقتی روی موتور...

Sajede Khatami · 12/9/23

پارت هفدهم
چندی بعد هردو روی صندلی‌های انتظار نشسته‌ایم.
او هی چنگ بر موهای سیاهش می‌زند. و خستگی و کلافگی در یکایک حرکاتش پیداست.
در آخر نیز سر به دیوار تکیه می‌دهد و پلک می‌بندد. و برای چشم‌های من بهترین تصویر را خلق می‌کند.
مژه‌های بلندی که رو به بالا تاب خورده‌اند، چون سیاهی شب تیره‌اند.
و ابروهای درهم آمیخته شده‌ای که به خوبی...

Sajede Khatami · 13/9/23

پارت هجدهم
سرم را به آرامی از خود جدا می‌کند و خیره‌ام می‌گوید:
- خوبی؟
تا خوب بودن را چگونه معنا کرد؟
جسمم شاید خوب نباشد، اما اینک تمام روحم مالامال از حس خوب است.
انگار که کیلو کیلو آرامش بلعیده‌ام.
مرا حتی دگر نیازی به قرص‌های هرروزه‌ام نخواهد بود وقتی که ذهنم در بهترین حالت ممکن است.
به آرامی لـ*ـب می‌زنم:
- خوبم!
تلخ لبخند می‌زند...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین