در حال تایپ رمان ماهیت نهفته | Sajede Khatami کاربر انجمن رمان ۹۸

Sajede Khatami · 14/7/24

پارت دویست و نه
در چشمِ آینه، تصویر زنی پیدا بود؛ زنی‌ با لباسی‌ سراپا سفید، در حالی‌که در چشم‌هایش، لکه‌های خون جای گرفته بود و در کنج سـ*ـینه‌اش قلبش از هجوم غم مچاله کرده شده بود.
نگاه از دخترک گرفتم و با نفسی عمیق، تمام اتفاقات این چند ساعت را در ذهن مرور کردم.
چندی از اتمام مراسم می‌گذشت؛ و حال اینجا در این خانه و تمام اساسیه‌ی نا...

Sajede Khatami · 16/7/24

پارت دویست و ده
مرد از اتاق بیرون رفت و با بستن در، دیدن خود را بر من، حرام کرد؛ مغزم گنگ و ماتم‌زده به رنگ نسکافه‌ای در چشم دوخته بود. بعد از دقایقی، آهی بریده سـ*ـینه‌ام را ترک گفت!
قامت سست و لرزانم به آرامی روی زمین فرود آمد؛ مات و مبهوت به دو لیوانی که روی پا تختی مانده بود. می‌نگریستم.
چه کرده بودم؟ من با او و غرورش چه کرده بودم؟...

Sajede Khatami · 21/7/24

پارت دویست و یازده
آب دهانم را آهسته فرو دادم و به آرامی از کنار گلدان‌های پتوسی که کنار پله‌ها گذاشته بود، گذر کردم؛ دستی به شالم بردم و گفتم:
- مال پدرمه؟
زن با توقف مقابل دری قهوه‌ای رنگ به آرامی سر تکان داد؛ به سویم برگشت و با دست به در اشاره کرد:
- اینجا خونه‌ی پدر و مادرته!
نگاهی به در و دیوار انداخت و سپس همان‌طور که آه می‌کشید...

Sajede Khatami · 23/7/24

پارت دویست و دوازده
دستانم، روی پاهایم مشت شده است؛ و نگاهم مردد، از پس قدم‌های بارانی‌که حال کمی آرام‌تر شده‌ است، ساختمانی را می‌پاید که روزی همراه با خانم‌جان راهی اینجا شده بودم.
مدتی‌ از توقف ماشین مقابل آن ساختمان گذشته است که راننده که مرد مسنی‌ست با موهای جوگندمی و عینکی‌که چشم‌های ریز قهوه‌ای‌اش را قاب گرفته است، از آینه چشم...

Sajede Khatami · 28/7/24

پارت دویست و سیزده
زن دقایقی بعد، مرا برای شام صدا می‌کند و هنگامی‌که مقابلش روی صندلی نشسته‌ام با صدای سرد و آرام خود لـ*ـب می‌زند:
- حالا که کلید رو گم‌ کردی، باید کلیدساز بیاری!
لقمه‌ی غذا را به آرامی فرو می‌دهم و خیره به قاشق و چنگال، می‌گویم:
- آره!
بی‌ تفاوت سر تکان می‌دهد و اما لحظه‌ای بعد با سوالی کوتاه در مورد حال خانم‌جان سکوت...

Sajede Khatami · 1/8/24

پارت دویست و چهارده
با این‌که این خانه، خیلی چیزها کم دارد تا دوباره رنگ زندگی بگیرد، اما برای من نقطه‌ی امنی به حساب می‌آید وقتی‌که دو روز است مرا پناه داده است.
برای من همان تـ*ـخت دونفره‌ی میان اتاق کافی‌ست و همان گرمای مطبوع شوفاژی که دوباره راه اندازی شده است!
برای من همان عکس سه نفره‌ی روی پاتختی، می‌تواند بسیار دل‌انگیز باشد...

Sajede Khatami · 8/8/24

پارت دویست و پانزده
بردیا کمی روی مبل جا به جا می‌شود و سپس بی حوصله توضیح می‌دهد:
- خانم‌جون که فهمید تو نیستی گفت تنها جایی که می‌تونی باشی همین‌جاست!
سر زیر می‌اندازم و او زیر لـ*ـب می‌غرد:
- الانم بهتره بلند بشی بریم، خانم‌جون تاکید کرد که برای مهمونیه شب، حتما باشی!
دستانم را درهم گره می‌کنم؛ اما انگار بودن من تنها برای خانم‌جان مهم...

Sajede Khatami · 10/8/24

پارت دویست و شانزده
اما چند لحظه بعد، صدای او، مرا از عالمِ خود جدا می‌کند:
- می‌شه بگی چه چیز جالبی توی صورتم پیدا کردی که دو ساعته داری بِر و بِر نگام می‌کنی؟
لحن جدی و ابروهای درهم تنیده‌ی مرد، باعث می‌شود، معذب نگاهم را از او دور کنم؛ با صدایی آرام لـ*ـب می‌زنم:
- هیچی.
پوزخند صدا داری تقدیمم می‌کند و با صدایی حرص آلود، می‌غرد:
- اگه...

Sajede Khatami · دیروز در 03:26

پارت دویست و هفده
زن آهی می‌کشد و نگاه از من می‌گیرد؛ من نیز کاملا حق به جانب ادامه می‌دهم:
- شاید شما هم فکر می‌کنی که ارمیا این‌جور آدمی نیست، اما من با همین چشمام اونا رو دیدم، حتی روز بعد از مهمونی هم کنار اون زن بود!
زن در سکوت، خود را با شستن میوه‌ها مشغول می‌کند و گویا گوشی برای شنیدن حرف‌های من ندارد؛ بعد از چند دقیقه که...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین