در حال تایپ رمان ماهیت نهفته | Sajede Khatami کاربر انجمن رمان ۹۸

Sajede Khatami · 30/3/24

پارت صد و شصت و نه
از نظر من، ارمیا از پشت به احساساتم خنجر زده بود و فکر کردن به این موضوع شدیدا روحم را می‌آزرد.
حالا می‌دانستم که چرا آقاجان حتی نمی‌خواست به خواستگاری پرهام فکر کند! بی شک عزیز کرده‌ی خودش بهترین گزینه بود.
نوه‌ای که جانش به جان او وصل بود و همیشه و حتی در غیابش، به او می‌بالید.
ارمیا با این درخواست عرصه را برای...

Sajede Khatami · 31/3/24

پارت صد و هفتاد
روی لـ*ـب‌هایم مُهر سکوت خورده بود درحالی‌که در سرم غوغا به پا شده بود؛ او ولی با همان صدای آرام اما عصبی، از زمین و زمان گلایه داشت.
سکوتم بالاخره توجهش را جلب کرد؛ نگاهش را به سویم کشاند و سپس ابرو بالا انداختو گفت:
- نمی‌خوای چیزی بگی؟
نفس عمیقی کشیدم و نگاهم را از او گرفتم؛ نمی‌دانستم چه باید بگویم در نتیجه بی حرف...

Sajede Khatami · 1/4/24

پارت صد و هفتاد و یک
حس می‌کردم آن نگاه تیره‌ دروغگوی قهاری‌ست؛ نگاهی که در کمال آرامش و خون‌سردی به من خیره شده بود.
چشم از نگاه سیاهش گرفتم و سلام آرام او را با تکان سر پاسخ دادم.
اما هنگامی‌که از کنارش می‌گذشتم، صدایش باعث توقفم شد:
- من کاری کردم؟
در پس این سوال، نگاهی متعجب و آرام با ابروهای بالا رفته بود که پذیرای نگاه غصبناک من...

Sajede Khatami · 3/4/24

پارت صد و هفتاد و دو
از جا برخاست و نگاهش را به آسمان تاریک شب سپرد و به آرامی لـ*ـب زد:
- من زمانی‌‌‌که این قضیه رو به آقاجون گفتم فکر نمی‌کردم که تو دلت جای دیگه‌ای باشه!
نفس عمیقی کشید و ادامه داد:
- نمی‌دونم چرا خانم‌جون بهت اینارو گفته اما من وقتی فهمیدم که تو کسی‌ دیگه رو دوست داری از حرفم و انتخابم عقب کشیدم.
از حرف‌های او، نگاهم...

Sajede Khatami · 4/4/24

پارت صد و هفتاد و سه
در تمام چند روز بعدتر، دلشوره‌ای عجیب، بر وجودم چنگ انداخته بود و یک‌دم رهایم نمی‌کرد.
آن روز هنگامی که از مدرسه خارج می‌شدم، نگاهم برای دیدن او به هر سو می‌دوید، اما او انگار نیامده بود.
با این فکر، ابرو‌هایم راه سوی پیشانی بردند اما او، چندی پیش‌تر گفته بود که حتما خواهد آمد و حالا ندیدنش باعث می‌شد تا پرتوهای...

Sajede Khatami · 6/4/24

پارت صد و هفتاد و چهار
عینک افتاده‌ی آن سوی خیابان نگاهم را سوی خود کشید؛ دستان لرزان و خونینم را، سوی عینک گرد و شکسته بردم.
لمس شیشه‌ی شکسته‌اش، نگاه مهربان مرد را برایم تداعی می‌کرد. بغض و ترس بر وجودم رخنه کرده بود و گیجی و ماتی توانی نمی‌داد تا تکانی بخورم!
پرهام حق داشت اگر هنوز، همان گوشه‌ی پیاده رو، مبهوت و ماتم‌زده ایستاده...

Sajede Khatami · 8/4/24

پارت صد و هفتاد و پنج
اما همه چیز آن‌طور نبود که در سر داشتیم؛ غم بر دل و روحمان چیره شد و درد با پوزخندی عجیب بر یاخته‌هایم غلبه کرد، آن‌گاه که دکتر و پرستارها سوی اتاق عمل دویدند و چندی بعد خبر آمد که مرد، بی نفس روی تـ*ـخت افتاده است.
چشم داده بودم به نگاه مات و ترسیده‌ی او، و عرقی که پیشانی‌اش را خیس کرده بود؛ با پاهایی لرزان و...

Sajede Khatami · 9/4/24

پارت صد و هفتاد و شش
ایستاده بودم کنار در و نگاهم را دوخته بودم به مردی که چشم‌هایش را خون قرمز کرده بود.
نگاه ماتش را، به فرشی با طرح‌های سنتی سپرده بود و پاهایش را مدام تکان می‌داد.
همان‌جا، رو به روی مردی ایستاده بودم که قامت خم شده و شانه‌های افتاده‌اش حتی با نشستن روی صندلی هم، پیدا بود.
می‌خواستم قدمی سویش بردارم که صدای پرنیان...

Sajede Khatami · 13/4/24

پارت صد و هفتاد و هفت
صدای پرهام، حواسم را سوی خود کشید:
- چی داشت بهت می‌گفت؟
نگاه سوی او بردم؛ با اخم‌هایی درهم، دستش را سوی عقب، در راستای رفتن پدرش، برده بود؛ در آن نگاه کویری خشم شنا می‌کرد‌؛ خشمی که باعث می‌شد بی اراده، شانه بالا انداخته و آرام لـ*ـب بزنم:
- هیچی!
نزدیک‌تر آمد و انگشت اشاره‌اش را به نشان تأکید، چند بار مقابل چشمانم...

Sajede Khatami · 14/4/24

پارت صد و هفتاد و هشت
رفتار آن‌روزهای پرهام، تند و پرخاشگر بود، عصبی و کمی هم کلافه به نظر می‌رسید.
برعکس همیشه، کمتر حرف می‌زد؛ کمتر به دیدنم می‌آمد و حتی دیگر برایش مهم نبود که تنها بروم مدرسه یا نه! و در این مدت، تماس‌ها و پی‌گیری‌هایش کم‌تر از سابق شده بود.
در حقیقت، مرگ آقا محمود، او را از نظر روانی، به شدت بهم ریخته بود.
احساس...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین