رمان ژیکان | ماهی! کاربر انجمن رمان ۹۸

ماهی! · 28/9/22

«به نام خدا»
نام: ژیکان
«جلد اول مجموعه هایش»
نویسنده: میم.ز کاربر انجمن رمان ۹۸
ژانر: اجتماعی، عاشقانه، تراژدی
ناظر: M O B I N A
ویراستاران: Whisper و YeGaNeH

خلاصه:
او خواهان آزادیست؛ آزادی در خندیدن، دویدن،‌ زیر لـ*ـب آهنگ خواندن و حتی لباس روشن پوشیدن! او حبس شده در افکار پوسیده مردمی‌ست که بلند خندیدن را جرم می‌داند. چاره‌ای جز به به‌دست آوردن آزادی ندارد و با عجز به هر ریسمانی چنگ می‌زند و سرانجام همان ریسمان او را به دار می‌آویزد!

ماهی! · 28/9/22

مقدمه:
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ،
ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍین‌جاستﮐﻪ می‌خندﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻏﻢ،
ﻏﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍین‌جاستﮐﻪ می‌خندﺩ بیگانه ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻋﻘﻞ،
ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍین‌جاست ﮐﻪ می‌خندﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ،
ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺍین‌جاست ﮐﻪ می‌خندیم ﻫﺮ ﺩﻭ ﭼﻮ ﺩﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ،
ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ می‌خندﻡ؛ ﺩﻝ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ!

«وحشی بافقی»

ماهی! · 1/10/22

آستین لباس سرمه‌ای رنگم رو پایین می‌کشم و سینی چایی رو از روی میز آشپزخونه برمی‌دارم و به سمت نشیمن حرکت می‌کنم. با استرس دوباره نگاهی به آستین‌هام می‌ندازم و بعد سینی چایی رو جلوی حاج بابا می‌گیرم. دست حاج بابا بالا میاد و نگاه من روی انگشتر عقیقی که یادگار پدربزرگ خدابیامرزم بود زوم میشه. بعد از برداشتن استکان چایی، قندون رو از داخل سینی برمی‌دارم و رو میز جلوی حاج‌ بابا می‌ذارم و عقب گرد می‌کنم و راهی آشپزخونه می‌شم. سینی رو روی میز می‌ذارم و بعد آستین لباسم رو بالا می‌زنم و به شاهکار جدیدم نگاه می‌کنم و بعد از این‌که مطمئن میشم دیگه خون‌ریزی نداره، آستینم رو درست می‌کنم و راهی اتاق مشترکم با خواهرم میشم. خبری از کاغذ دیواری و ست میز آرایشی و تـ*ـخت مثل هم نبود. گوشه اتاق یک تـ*ـخت دوطبقه‌ی آهنی بود که حتی رنگ درستی هم نداشت. یک کمد چوبی گوشه‌ی اتاق بود که با هربار باز کردن درش، صدای قیژ‌قیژش تا ده تا خونه اون طرف‌تر هم می‌رفت. به سمت میز و صندلی چوبی که حاج بابا خودش درست کرده بود، میرم و رو صندلی می‌شینم. به لطف حضور کرونا، حاج بابا دل از پول‌های داخل حسابش کند و یک لپ‌تاپ و گوشی برای من و خواهرم گرفت و تنها وسلیه‌های به‌درد بخور این اتاق، لپ‌تاپ و گوشی بود. دستم رو به سمت کشوی زیر میز می‌برم و بعد گوشیم رو از داخلش بیرون میارم. آستینم رو بالا می‌زنم و بعد از دست زخمیم عکس می‌گیرم. زخمی که با تیغ به شکل ستاره زده بودمش، با این‌که خیلی می‌سوخت، اما ارزش لایکی که می‌خورد رو داشت. اینترنت گوشیم رو روشن می‌کنم و بعد وارد پیج فیکی که زده بودم می‌شم. مثل همیشه اول تعداد دنبال کننده‌هام رو چک می‌کنم.
- wow!
لبخندی با دیدن عدد صدهزار نفر روی لـ*ـب‌هام می‌شینه. عکسی که از دستم گرفته بودم رو آماده پست کردن می‌کنم و متفکر به دیوار رو‌به‌روم خیره میشم تا متن مناسب کپشنش به ذهنم خطور کنه. ناامید از پیدا نکردن کپشن موردنظر راهی کانال مدنظرم می‌شم و بعد از زیر و رو کردن پست‌های کانال، چشمم به متنی می‌خوره که عجیب به دلم می‌شینه. متن رو کپی می‌کنم و زیر پست قرار میدم و یک‌بار دیگه با صدای آروم می‌خونمش.
- از ظاهرم، حالم رو تشخیص نده، این یک‌جور احترامه، هم به درد من، هم به شعور خودت!
بعد از قرار دادن هشتگ‌های مرتبط عکس، عکس رو پست می‌کنم و خیره به پیجم می‌شم تا بازخوردها رو ببینم. با بلند شدن صدای در، دستم رو سمت کتاب تاریخ روی میز می‌برم و بازش می‌کنم و خودم رو مشغول خوندن نشون میدم.
- صنم کجایی؟
اینترنت گوشی رو سریع خاموش می‌کنم و بعد صدام رو بلند می‌کنم و می‌گم:
- بله مامان؟
نفس عمیقی می‌کشم و گوش‌هام رو تیز می‌کنم؛ اما صدایی از جانب مادرم نمی‌شنوم. با کف دست ضربه‌ای به میز می‌زنم، از روی صندلی بلند میشم و در اتاق رو باز می‌کنم:
- بله مامان؟
- بیا این میوه‌ها رو بشور.
با حرص پام رو روی زمین می‌کوبم و زیر لـ*ـب می‌گم:
- همش بشور و بساب، اصلاً صنم خر کی باشه؟
در اتاق رو می‌بندم و راهی آشپزخونه می‌شم و بعد از پوشیدن دستکش‌های نارنجی رنگ، مشغول شستن پرتقال‌ها و سیب‌ها می‌شم.
- میوه‌ها رو شستی اون دستمال زرده رو بردار و مبل‌ها رو دستمال بکش.
مطیع چشمی زیرلب می‌گم و بعد تمام عصبانیتم رو سر میوه‌ها خالی می‌کنم. آخرین دونه‌ی سیب رو داخل آب‌کش می‌ذارم، بعد دستمال زرد رنگ رو بر‌می‌دارم و راهی نشیمن می‌شم. حاج بابا روی مبل تک نفره هم‌چنان نشسته بود و متفکر به روزنامه‌ی درون دستش خیره شده بود. آستین لباسم رو دوباره چک می‌کنم و بادقت، دسته‌های چوبی مبل رو دستمال می‌کشم و بعد از اتمام کارم دستمال رو روی ظرف‌شویی پرت می‌کنم و می‌گم:
- مامان من درس دارم!
همین یک جمله کافی بود تا دیگه مامان صدام نزنه. سرخوش راهی اتاق می‌شم، ماژیک هایلات صورتی رو بر‌می‌دارم و با صدای بلند شروع به درس‌خوندن می‌کنم. برای این‌که بهم گیر ندن مجبور بودم نیم‌ساعت درس بخونم و بعد به عنوان زنگ تفریح گوشیم رو دستم بگیرم. زبونم به اسم اقدامات داریوش می‌چرخید و ذهنم پی لایک‌هایی بود که پستم ممکن بود بخوره. بعد از اتمام نیم‌ساعت، گوشیم رو از داخل کشو بیرون میارم و اینترنتش رو روشن می‌کنم. اعلان‌های لایک و کامنت‌های پستم هر لحظه بیشتر می‌شد. بعد از دو دقیقه دیگه اعلانی نیومد و من باخیال راحت وارد پیجم شدم و شروع به خوندن کامنت‌ها کردم.

ماهی! · 1/10/22

- جون بابا! بازم گل کاشتی؟
کامنت رو لایک می‌کنم و بعد سراغ کامنت بعدی می‌رم:
- ایول بابا چه طرح خفنی!
ایموجی آتیش برای این کامنت ارسال می‌کنم و سراغ بعدی میرم.
- لاغری در پنجاه روز صددرصد تضمینی.
قبل از این‌که جواب این کامنت رو بدم گوشیم زنگ می‌خوره و اسم ترنم رو صفحه‌ی گوشیم نقش می‌بنده. دستی به موهای مشکی بلندم می‌کشم و دکمه سبز رنگ تماس رو لمس می‌کنم.
- سلام.
صدای پُر از ناز ترنم تو گوشم پیچیده می‌شه.
- سلام صنم بانو، می‌بینم که باز گل کاشتی.
پاهام رو روی هم می‌اندازم و آرنجم رو روی میز می‌ذارم با غرور میگم:
- آره، بهترین پستم رو امروز گذاشتم.
صدای خنده‌ی ترنم توی گوشم می‌پیچه و بعد آروم می‌گه:
- بهتر از این هم می‌تونی بذاری؛ اما خودت نمی‌خوای!
متفکر به دیوار رو‌به‌روم که پِر از ترک بود، خیره می‌شم و می‌گم:
- اون هم به وقتش.
***‌

- صنم پارچ رو آب کن و بیار.
مطیع از روی مبل بلند می‌شم و به سمت آشپزخونه می‌رم. بعد از تماسی که با ترنم داشتم از ترس محروم شدن از گوشی، اینترنتم رو خاموش کردم و به آ*غو*ش گرم خانواده پیوستم. پارچ آبی رنگ رو از داخل کابینت برمی‌دارم و بعد اون‌ رو زیر شیرآب می‌ذارم و صبر می‌کنم تا پُر بشه. از داخل فریزر، قالب یخی بیرون میارم و بعد اون رو داخل پارچ می‌ندازم. دسته‌ی پارچ رو توی دستم می‌گیرم و راهی اتاق پدر و مادرم که چسبیده به اتاق ما بود می‌شم. پشت در کرم رنگ اتاق می‌ایستم و ضربه‌ی آرومی به در می‌زنم:
- بیا تو.
بعد از این‌که حاج بابا اجازه‌ی ورود داد، با دست آزادم دستگیره‌ی در رو پایین می‌کشم و سر به‌ زیر وارد اتاق می‌شم. بدون این‌که به اطراف اتاق نگاه بندازم پارچ رو روی میز عسلی کنار تـ*ـخت می‌ذارم و از اتاق بیرون میام. نفس عمیقی می‌کشم و آستین لباسم رو بالا می‌زنم و به جای زخم نگاه می‌کنم. جای زخم خشک شده بود و خبری از خون تازه نبود.
- چی روی دستته؟
سریع آستینم رو پایین می‌کشم و به چهره‌ی متفکر صبا، خواهر کوچک‌ترم نگاه می‌کنم و میگم:
- هیچی، پشه نیش زده.
زیر لـ*ـب آهانی میگه، بعد در اتاق رو باز می‌کنه و وارد اتاق می‌شه. زیر لـ*ـب می‌گم:
- خطر از بیخ گوشِت گذشت صنم بانو!
به سمت در ورودی می‌رم و بعد از پوشیدن دمپایی‌های بنفش رنگ که از شدت توی آفتاب موندن سفید شده بودن راهی دست‌شویی گوشه‌ی حیاط می‌شم. مسواکم رو از داخل لیوان شیشه‌ای روی روشویی بر‌می‌دارم و شروع به مسواک زدن می‌کنم. طبق عادت همیشگیم، زمان مسواک زدن به چهره‌ی خودم توی آیینه شکسته‌ی دست‌شویی خیره می‌شم. ابروهای پُرپشت مشکی داشتم که هربار با دیدنشون یاد برگ ریحون می‌افتادم. چشم‌های کشیده قهوه‌ای رنگم من رو یاد چشم‌های پدربزرگم می‌انداخت. آهی می‌کشم و به پوست نه‌ چندان سفیدم خیره می‌شم. انگار خدا موقع آفرینش من، هرچی رنگ تیره بود پاشیده بود توی صورتم. کف‌های داخل دهنم رو خالی می‌کنم و بعد از تمیز کردن مسواکم، دستی به بینی کوچیکم می‌کشم که تنها نکته مثبت زیبایی صورت من بود. مسواکم رو داخل لیوان بر‌می‌گردونم و بعد، موهای فر مشکیم رو از جلوی صورتم کنار می‌زنم و راهی ساختمان می‌شم. بعد از چک کردن آستین لباسم، وارد اتاق می‌شم و خودم رو روی تـ*ـخت پرت می‌کنم.
- این‌قدر تکون نخور صنم.
دستم رو مشت می‌کنم و محکم روی تـ*ـخت می‌زنم؛ سرم رو از روی تـ*ـخت پایین میارم و به صبا که مشغول شونه کردن موهای قهوه‌ای رنگش بود، نگاه می‌کنم. بی‌تفاوت بهم نگاهی می‌اندازه و بعد به سمت دیوار می‌چرخه و به کارش ادامه میده. طوری که بشنوه می‌گم:
- اللهم اشف کل مریض!
سرم رو روی بالشت نه چندان پُربارم می‌ذارم و گوشیم رو از زیر بالشت بیرون میارم. کلافه نگاهی به ساعت می‌اندازم و زیر لـ*ـب میگم:
- آخه ساعت ده وقت خوابه؟ مرغ‌ها هم بیشتر از ما بیدار می‌مونن.
گوشیم رو برای ساعت چهار و نیم کوک می‌کنم و بعد به سقف خیره می‌شم. جرات این‌که شب‌ها گوشی دستم بگیرم رو نداشتم چون مطمئن بودم در صورت دیده شدن این تخلف، خبری از گوشی دیگه نیست. پتوی سبز رنگم رو روی خودم می‌اندازم و توی دنیای خیالی خودم غرق می‌شم تا به خواب برم.
***

- بلند شو صنم، اذان شده.
دستم رو مشت می‌کنم و محکم روی تـ*ـخت می‌کوبم و بعد چشم‌هام رو باز می‌کنم.

ماهی! · 1/10/22

یکی از چشم‌هام رو باز می‌کنم و بعد به چهره‌ی صبا که مثل عزرائیل بالای سرم ایستاده بود خیره می‌شم. سرجام می‌نشینم و چشم بسته دنبال گوشیم می‌گردم. نگاهی به ساعت می‌اندازم و می‌بینم ربع ساعت زودتر بیدار شدم. صبا بعد از این‌که مطمئن می‌شه بیدار شدم با ناز از اتاق بیرون می‌ره. زنگ گوشیم رو قطع می‌کنم و از روی...

ماهی! · 1/10/22

سرم رو کمی تکون می‌دم و آستین لباسم رو پایین می‌کشم و می‌گم:
- دیگه‌دیگه!
با بلند شدن صدای زنگ، از روی نیمکت بلند می‌شیم و به صف می‌ایستیم. مراسم کسل کننده صبح‌گاه بعد از قرائت قرآن شروع می‌شه و مدیر مثل همیشه میکروفون رو به دستش می‌گیره و شروع به قارقار کردن می‌کنه. بند کیفم رو روی شونه‌م جابه‌جا می‌کنم و...

ماهی! · 1/10/22

***
به کیک تو دستم نگاه می‌کنم و می‌گم:
- چرا حالا می‌خواد با من آشنا بشه؟
ترنم دستی به پیشونیش می‌کشه و بعد به جلو خم می‌شه و می‌گه:
- دیگه شاخ شدی برای خودت، همه می‌خوان تو رو بشناسن.
اخم‌ می‌کنم و گازی به کیکم می‌زنم و متفکر به کفش‌های مارک‌دار ترنم نگاه می‌کنم. لقمه‌ی داخل دهنم رو قورت می‌دم و بعد...

ماهی! · 1/10/22

***
با بلند شدن صدای زنگ، نگاهم روی ساعت قفل می‌شه. راس یازده زنگ خونه رو می‌زدن و بچه‌ها مثل مور و ملخ به سمت در خروجی حرکت می‌کردن. از فواید دیگه‌ی کرونا کم شدن ساعت مدرسه بود که من به شدت راضی بودم. وسیله‌هام رو داخل کیفم می‌ذارم و بعد چادرم رو سرم می‌کنم.
- صنم یادت نره چک کنی پیج طرف رو.
سرم رو به...

ماهی! · 1/10/22

با دیدن تابلوی قالی‌فروشی حاج احمد، قدم‌هام رو تندتر می‌کنم و بعد جلوی مغازه می‌ایستم. مثل همیشه این ساعت از روز مغازه‌ی حاج بابا شلوغ بود. چادرم رو درست می‌کنم و بی‌توجه به سوزش دستم از دوتا دونه پله‌ای که مغازه داشت بالا می‌رم. از بچگی عاشق نقش و نگار‌های فرش‌ها بودم و به قول حاج بابا این روحیه به...

ماهی! · 1/10/22

دسته‌ی پلاستیک رو توی دستم جا‌به‌جا می‌کنم و بعد به قدم‌هام سرعت می‌بخشم و راهی اولین مغازه‌ی میوه‌فروشی می‌شم. پلاستیکی رو از روی میز فروشنده برمی‌دارم و بعد ده‌تا دونه سیب درختی از داخل سبد بر‌می‌دارم و داخل پلاستیک می‌ذارم. چشمم رو اطراف مغازه می‌چرخونم و بعد از برداشتن میوه‌هایی که مامان سفارش کرده...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین