رمان بغض آسمان | sevma کاربر انجمن رمان ۹۸

sevma · 7/10/21

با افتادن سوفیا در مایع و پخش‌شدن مایع به اطراف آریسته با نگرانی به لبه‌ی صخره آمد و از روی عادت شمشیرش را از غلافش بیرون کشید. پری دریایی سوفیا را کنار خود نگه داشت و دستش را روی دهانش گذاشت تا از حرف‌زدن و جیغ‌وداد او جلوگیری کند.
- چرا این کار رو کردی؟
صدای فریاد آریسته متعجب و سردرگم و به همان اندازه...

sevma · 7/10/21

چشمان آریسته گرد شدند و نفس در سـ*ـینه‌اش حبس شد. دیگر نیازی به توضیح بیشتر نبود. آریسته و و سوفیا هر دو توانستند ادامه‌ی قصه را حدس بزنند و هر دو نیت و قصد پری دریایی را فهمیدند. تصور‌ اینکه واقعاً کاری را که قصدش را دارد به انجام برساند برای هر دو وحشتناک بود. کلمات از توصیف خشم و ترس آریسته عاجز بودند و...

sevma · 7/10/21

با شنیدن حرف آریسته، چشمان سوفیا از تعجب گرد شدند. نمی‌دانست چه حسی داشته باشد یا به چه چیزی فکر کند. گویا در خلأ فرو رفته بود. آری دلش می‌خواست نجات یابد؛ اما نمی‌خواست کسی دیگر در ازای زندگی او بمیرد. نمی‌خواست آریسته خود را برای او فدا کند و نمی‌خواست با فکر‌ اینکه برای زنده‌ماندن او، آریسته مرد، زندگی...

sevma · 7/10/21

سوفیا در‌ آنجا جان خود را باخت و آن لحظه که صدای قهقهه‌ی پری دریایی دل را پر از نفرت می‌کرد، صدای فریاد آریسته که نام ملکه را صدا زد، دل را آغشته به غم کرد.‌ اینکه ملکه مرده باشد برایش غیرقابل‌باور بود.‌ در‌حالی‌که نفس‌نفس می‌زد روی زمین به زانو در آمد. سرتاسر بدنش می‌لرزید. چیز کمی نبود، او ملکه را از دست...

sevma · 7/10/21

***
در مرکین، آسمان رو به تاریکی پیش می‌رفت و خورشید در آستانه‌ی غروب بود. آسمان با رنگ‌های قرمز و آبی خود، چشم‌انداز زیبایی برای زمین تشکیل داده بود. باد خنکی که می‌وزید موی درختان را نوازش می‌کرد. سکوت در حال حکمرانی بود و هیچ‌کس میل به شکست آن نداشت؛ حتی افراد قصر.
پادشاه کلارکسون نگاهی به هم‌رزمانش که...

sevma · 7/10/21

سپس به‌سمت پادشاه دوید تا اولین ضربه را بزند؛ چرا که او بیشتر از کلارکسون مشتاق کشتن دشمنش بود. شمشیرش را بالا برد و با چرخاندن مچ دستش و گذراندن شمشیر از دور سرش، خواست یک ضربه‌ی مورب روی بدن کلارکسون ایجاد کند؛ اما کلارکسون چرخید و نوک تیز و برنده‌ی شمشیر هوا را شکافت. ضربه‌ی دوم از جانب کلارکسون ایجاد...

sevma · 7/10/21

با شنیدن این حرف، سربازها همگی حریف خود را رها کرده و به‌سمت درخت‌ها دویدند. زیر شاخه‌ی درختان بزرگ و تنومند جنگل ایستادند تا از پاشش گرد روی خود جلوگیری کنند. کلارکسون نیز با عجله زیر یکی از درختان رفت. امیدوار بود که بدین وسیله بتواند از آن گرد در امان باشد. حال وارد بن‌بست شده بودند و نه راهی برای پیش...

sevma · 7/10/21

دوباره همه‌ی سرها به‌سمت صدا چرخیدند. چشمان حیرت‌زده‌ی کلارکسون روی آریسته که تعداد اندکی سرباز در پشتش مشغول تیرانداختن به میدان جنگ بودند، ثابت ماند. با دستور دیگر آریسته، تیرها برای بار دوم به‌سمت سربازان شورشی پرتاب شد و در یک لحظه میدان جنگ پر از تیر شده بود.
شورشیان برای در امان‌ماندن از تیرها پشت...

sevma · 7/10/21

بالاخره نگرانی و اضطراب کلارکسون نیز با اتمام جنگ خاتمه یافت. فضای ترس و خشم از محیط برداشته شد و جنگل با اتمام صدای برخورد شمشیرها و فریاد سربازان مانند قبل در سکوت خوشایندی غرق شد. کلارکسون به زمین نگاه کرد. جسد سربازان خود و عده‌ای از شورشیان زمین را نقاشی کرده بودند. همه‌جا ردی از خون دیده می‌شد...

sevma · 7/10/21

علت غم آریسته را فهمید. علت لرزش صدایش را فهمید. آنگاه بود که زمان در نظرش ایستاد، دنیا متوقف شد، نفس‌کشیدن سخت شد، ضربان قلبش در نظرش ایستاد، همه‌چیز بی‌معنی شد و او در یک خلأ تاریک فرو رفت، یک خلأ متشکل از غم.
کلارکسون تعادلش را از دست داد و چند قدم عقب رفت. به‌زور خود را به یک درخت رساند و به آن تکیه...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین