در حال تایپ رمان نیکتوفیلیا | آنیا عرفانی کاربر رمان ۹۸

آنیا عرفانی · 8/5/21

#پارت_۹

ارشام تا اومد بگه گلتون کم بود. آسا با ته مونده هایی از دلخوری سیگارش رو خاموش کرد و
گفت:
-پیرمون کم بود؛ که اومد.
ارشام با بداخلاقی گفت:
-چته تو؟ هی تیکه میندازی از اول صبحی!؟
آرین اشاره ای بهش کرد؛ تا کاری به کار اسا نداشته باشه.
آسا با بی حوصلگی شروع به صحبت کردن کرد.
-از یکشنبه همه چیز به طور رسمی...

آنیا عرفانی · 8/5/21

#پارت_۱۰

مسیرش و عوض کرد و به سمت پرتگاه امید راه افتاد. "پرتگاه امید" اسمی که با آسا برای پاتوقشون گذاشته بودن.
رسید. ماشین و همونجا رها کرد و لبه پرتگاه ایستاد و به تهش نگاهی انداخت. این پرتگاه بهش امید میداد. صداش میزد میگفت "اگه جرعت داری یه قدم دیگه بردار. اونوقت که توی هوا دست و پا میزنی و صدای نعره هات توی...

آنیا عرفانی · 9/5/21

#پارت_۱۱

صدای مروارید اروم اومد و گفت:
-هی بچه ها اون جا رو.
سر اتوسا و غزل به سمتی که مروارید اشاره میکرد برگشت. لـ*ـب های اتوسا کش اومد و رو به مروارید گفت:
-عجب تیکه هایی ان.
غزل با تاسف نگاهش و گرفت و نگاه چپ چپی به مروارید انداخت و بی توجه دوباره سرش و داخل گوشیش برد و خیلی ریلکس به ادامه کارش مشغول شد.
پسر ها...

آنیا عرفانی · 11/5/21

#پارت_۱۲
اتوسا خنده ی بلندی کرد که توجه میزها به سمتشون برگشت و اون بی تفاوت گفت:
-از دست شما دو تا خواهر ها. باشه بابا. اره خیلی خودشون رو گرفتن، مخصوصا اون لباس طوسیه.
مروارید توی جلد بی تفاوتی که از خاندانش به ارث برده بود؛ فرو رفت.
-اره. بهتره بهشون نگاه نکنی.
نوید و بقیه بچه ها بلاخره رسیدن؛ که اتوسا و مروارید...

آنیا عرفانی · 12/5/21

#پارت_۱۳

سامان دستاش رو توی هم قلاب کرد.
-دستت طلا پسر، برو مامانی.
سامان، همیشه فرهاد رو سره مرتب بودن، بیش از اندازه و وسواسی بودنش مامانی صدا میزد، صدای خنده جمع بالا رفت و فرهاد هم از روی تاسف سری تکون داد رفت.
غزل نگاهش رو به سمت در خروجی سوق داد. انگار روحش میخواست بره بیرون تا از درون با فریاد، خشم خودش رو...

آنیا عرفانی · 13/5/21

#پارت_۱۴

آرین که از این همه جدیت و جسارت غزل تعجب کرده بود؛ اما به روی خودش نیاورد و با همون پوزخند وایستاد تا حرفاش تموم بشه.
اومد جواب حرف غزل بده که صدای ارشام اومد:
- آرین کجایی؟! شام سرد شد.
آرین با جدیت توی صورت غزل خم شد که باعث شد غزل اب دهنش و اروم قورت بده و با جذبه همیشگیش و ابروش که بالا رفته بود؛ بلند...

آنیا عرفانی · 14/5/21

#پارت_۱۵

قبل از کامل خارج شدن از رستوران صدای بلند ارین که عصبی شده بود به گوشش رسید غزل با لبخند ارامش بخش با بچه ها به سمت خروجی رفت. چون غزل از همه عقب تر بود کسی متوجه این اتفاق نشد و ارین و ارشامم درست متوجه نشدن که کار چه کسی بود. دم در همه منتظر غزل شدن و اول اون از در خارج شد و به ترتیب مروارید، اتوسا، نوید،...

آنیا عرفانی · 19/5/21

#پارت_۱۶

-فکر میکنی همه چیز تموم شده نه؟! اشتباه نکن همه چیز تازه شروع شده جنگ اصلی تازه شروع شده، میدونی که پا پس نمیکشم. میدونی که میتونم! این بازی تموم میشه اما اخرش جوری میشه که من میگم. از اینده خبری ندارم؛ اما می سازمش و هدایتش میکنم. اونجوری که میخوام می سازمش اینده رو من میسازم. تمام دیوارای این عمارت و...

آنیا عرفانی · 19/5/21

#پارت_۱۷

یاد اخرین باری که الیاس اینجا بود افتاد. درست سه سال پیش؛
"الیاس با خشم.
-تو مقصر اصلی این ماجرایی غزل!
غزل با تخسی چشماش زل زد به الیاس.
-به من چه ربطی داره؟ هان؟ اون خودش نخواست زیر پر و بال محمود باشه. تاوانش رو هم داد.
الیاس با تاسف رو از غزل گرفت.
- متاسفم برات! تو...تو یه ادمی که فقط و فقط برای پول...

آنیا عرفانی · 19/5/21

#پارت_۱۸

الیاس در جواب اون حجم از شادی تک لبخندی زد و گفت:
-ممنون. دو سه ساعتی میشه.
مهران از پشت یکی از دستگاه ها بلند شد:
-پس اینجا چرا نمیای؟
الیاس پوف صداداری کرد:
- نه اونجا نمیتونم. تو بیا ببینمت.
مهران با لحن لوده ای ادامه داد.
- غلط کردی. پاشو بیا ببینم محمود خان بفهمه اومدی و عمارت نیومدی حسابتو میرسه...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین