رمان خیط مات | پوررضا آبی‌بیگلو کاربر انجمن رمان ٩٨

SHahryar · 15/12/20

سیاه سرنوشت، از این سو، بسیار ناراحت بود که به‌خاطر تلخ‌زبانی‌هایی که به درستی، سخن یک فرد با ایمان بودند، همه او را از خود می‌راندند و بدتر از لحن خویش، جوابش را می‌دادند. او معتقد بود که به‌خاطر فشار زیادی که کشیده است، اعصاب و حوصله کافی برای گفت‌و‌گو، با دیگر همکارانش را ندارد و آنها نیز باید او را درک...

SHahryar · 15/12/20

با این حال، بار دیگر سوی صاحبش بازگشت، او هنوز روی زمین نشسته بود و خیره‌خیره به آن دو سرباز نگاه می‌کرد و تو گفتی، درحال کاوویدن و کشف چیزهایی بود؛ زیرا نگاهی نازک و تیزی داشت که آن دو سرباز را معذب می‌کرد.
اگر اجازه ورود به ذهنش را داشتیم، این‌قدر...

SHahryar · 15/12/20

از سر و رویشان، کسلی و غم‌زدگی هویدا بود. با دیدن مرد، چنان چینی به بینی انداختند، که گویی با یک کولیِ دهه چهل دیدار می‌کنند.
-به‌به! پسر عمو! شما کجا؟ اینجا کجا؟
سر...

SHahryar · 15/12/20

او سالیان سال بود که با کسی حرف نزده بود. از این‌که با خودش حرف بزند می‌ترسید؛ زیرا گمان می‌کرد که تبدیل به یک دیوانه می‌شود. پس باید چه کار کند؟ نگران باز هم جست و جو کرد و در آخر، تو گفتی که از حرف زدن خجالت می‌کشد؛ با لحنی آرام و محزون گفت:...

SHahryar · 15/12/20

زمانی که توحید از زندان خارج شد، هر چند که سرمای اتاقش بیشتر از سرزمین بیرون بو؛ اما با نسیم یخی که وزید، شروع به لرزیدن کرد. دستانش را مشت کرد و مقابل دهانش قرار داد و داخل آن را با نفسش، گرم کرد و مقابل دماغ سرخ شده‌اش گرفت. ساکی نو و جدید، با نوعی عالی و مطلوب و طرحی ساده و مشکی، در دستان توحید...

SHahryar · 15/12/20

توحید، بر روی صندلی آجری رنگی که مقابل میز سفیر جای داشت، نشسته و غرق در افکارش بود. همان‌طور که سرنوشت خود را آماده می‌کرد؛ تا برود داخل ذهن صاحبش و با او یکی شود؛ سفیر در حال خواندن اطلاعاتی بود که از همکارانش در ایران، برایش فرستاده بودند.
«نام: توحید
نام خانوادگی: عیسایی
نام پدر: خلیل
نام مادر: شیرین...

SHahryar · 15/12/20

سیاه، تمام تلاشش را کرده بود و اکنون کاملاً بر افکار توحید عیسایی مسلط بود. هنگامی که وارد ذهنش شده بود، وقتی که دیده بود چه فکرهای منفی و بدی کرده است؛ ناراحت شد و به خشم آمد.
-آخه اینا چیه که تو داری بهشون فکر می‌کنی؟ یعنی چی که مُردن؟ یجور می‌گی انگار...

SHahryar · 15/12/20

بزرگ خانواده و همچنین رهبر این گروه شلوغ و پر جمعیت، مردی است چهل و شش ساله، با موهایی تقریبا جو گندمی و صورتی بی‌ریش؛ اما سبیلی پرپشت و تو چشم که هرکه می‌خواست راجع به او با دیگری گفت و گو کند؛ برای نشانی دادن، سیبیل سیاه او را یاد می‌کرد.
این مرد،...

SHahryar · 15/12/20

اگر خواهر سبحان، به دفاع برادرش قیام نکرده بود؛ در این‌که سبحان خانواده‌ای دارد بدتر از دشمن، شکی نمی‌بود.
-تو غلط می‌کنی راجع به بزرگ‌ترت این‌طور حرف می‌زنی. فکر نکن هیکلت از بابات گنده‌تره؛ می‌تونی با هرکی هرطور می‌خوای حرف بزنی‌ ها! اگه جرئت داری برو جلوی...

SHahryar · 15/12/20

حیدر پرسشگرانه، پرسید:
-کی؟ به کی گفتی؟ چی شده؟
و در این موقع، خواهر-برادرهای دیگر که از گردش برگشته بودند؛ یک راست به سمت جمع‌شان ‌آمدند و منتظر پاسخ همسر شاهرخ ماندند.
-عمو سبحان و زن‌عمو اون‌طرف‌تر اومدن؛ نشستن.
بار دیگر اخم حیدر، در هم رفت.
-سبحان؟ سبحان این‌جا چیکار می‌کنه؟
فرحناز دختر بزرگ خاندان، با...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین