مشاعره با حرف ت

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا هست آب در جگر و چشم تر بسر

بر کردهای خویش بزاری ببار اشک

( فیض کاشانی )

تو سخن می گویی و خوبان عالم خامشند

لشکری خاموش به چون هست سلطان در سخن

( سیف فرغانی )

تو عالمی و علمدار تو ست شیطانی

تو عِلم گوی که شیطان شود ز تو مقهور

( حکیم نزاری )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو با بضاعتی از طاعت ریائی خویش

کزان کننده معاذالله ار رسد به سزا

( محتشم کاشانی )

تا ابد، از نیستی نتوان گذشت

خاک این وادی گل از آب فناست

( بیدل دهلوی )

تو رنجه مشو برون میا از در خویش

من خود چو قلم همی دوم بر سر خویش

( نصر الله منشی )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو طاعت حق کنی به امید بهشت / نه نه تو نه عاشقی که مزدوری تو
شیخ بهایی

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

حافظ

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده / بي آنكه وعده باشد در انتظار بوده

ضميري

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟ / وعده ي وصل اگر دهد طاقت اتظار كو؟

كلجاري

تا تو مراد من دهي كشته مرا فراق تو / تا تو به داد من رسي، من به خدا رسيده ام

رهي معيري

تا چند بسته ماندن در دام خود فريبي / با غير آشنايي، با آشنا غريبي؟

ساعد باقري

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا قفل قفس باز شد آن سوخته پر رفت / دلواپس ما بود وليكن به سفر رفت

بنفشه نيك گو

تا نگريد طفلك حلوا فروش / ديگ بخشايش كجا آيد به جوش

مولوي

ترسم اي مرگ نيايي تو و من پير شوم / آنقدر زنده بمانم كه ز جان سير شوم

فرخي يزدي

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو مپندار كه خاموشي من / هست برهان فراموشي من

حميد مصدق

تجلی گه خود کرد خدا دیده ی مارا / در این دیده در آیید و ببینید خدارا

صفای اصفهانی

تو مو می بینی و مجنون پیچش مو / تو ابرو او اشارت های ابرو

وحشی بافقی

moh@mad · 5/3/20

تنهـــا نـــه کاسه ســر ما کــوزه می شـود
این کاسه کوزه بر سر دنیا شکسته است

صابر همدانی

تو و چشمی که زدل ها گــذرد مژگانش
من و دزدیده نگاهی که به مژگان نرسد

صائب تبریزی

تا رفته ای، شمـار شب و روز می کنم
ایام عمر من، همـه یوم الحساب بــود

صالح تبریزی

تا روزگـار و تجربــه آیــد به سر، دریغ
عفریت مرگ خنده زند روزگار نیست

فریدون توللی

تمــام مشکل عــــالم در ایـن گــــره بــــاشد
چـــو دل گشــاده شــود مشکلی نمی ماند
صائب

-ZAℍЯმ- · 9/3/20

تسبیح ملک را و صفا رضوان را
دوزخ بد را بهشت مر نیکان را

دیبا جم را و قیصر و خاقان را
جانان ما را و جان ما جانان را

moh@mad · 10/3/20

تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می‌درد خنده دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق می‌کند شب همه شب دعای تو
من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی می‌کشم از برای تو

Narges_Alioghli · 19/5/20

تا نبندی ز سخن لـ*ـب نشود دل گویا
نطق عیسی ثمر روزه‌ی مریم باشد
***
تا به رخسار تو زلف مشک‌فام افتاده‌ست
من که باشم، خورشید اینجا به دام افتاده‌ست
***
تو نقش جهان هر وجبت ترمه و کاشی
من ارگ بمم خشت به خشتم متلاشی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین