مشاعره با حرف ت

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

در اینجا ابیاتی که با حرف ت شروع می شوند و برای مشاعره کاربرد دارند گذاشته میشود.
اسپم ممنوع
هر پست حداقل سه بیت

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو شبی در انتظاری ننشسته‌ای چه دانی

که چه شب گذشت بر منتظران ناشکیبت

( سعدی )

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
( حافظ )

تو خود ای شب جدایی چه شبی بدین درازی
بگذر که جان سعدی بگداخت از نهیبت
( سعدی )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین

همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

( هاتف اصفهانی )

تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین

به چین زلف تو آید به بتگری آموخت

( سعدی )

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو

تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

( رهی معیری )

تو نه مرد عشق بودی خود از این حساب سعدی
که نه قوت گریزست و نه طاقت گزندت
(سعدی)

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان

بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست

( حافظ )

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال

خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

( حافظ )

تبه کردم جوانی تا کنم خوش زندگانی را

چه سود از زندگانی چون تبه کردم جوانی را

( یغمایی )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

( حافظ )

تو در آب اگر ببینی حرکات خویشتن را

به زبان خود بگویی که به حسن بی نظیرم

( سعدی )

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

( شیخ بهایی )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو

خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش

( حافظ )

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

( حافظ )

تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت

حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

( حافظ )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی

یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی

( حافظ )

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز

و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

( حافظ )

تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من

پیاده می‌روم و همرهان سوارانند

( حافظ )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

ترک عاشق کش من سرخوش برون رفت امروز

تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

( حافظ )

تو به سخن تکیه کنی، من بکار

ما هنر اندوخته ایم و تو عار

( پروین اعتصامی )

تا تغافل دارم از وضع جهان آسوده ام

چشم پوشیدن بساط آرایی خواب من است

( بیدل دهلوی )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تو را خدای ز بهر بقا پدید آورد

تو را و خاک و هوا و نبات و حیوان را

( ناصر خسرو )

تا کمان وحشتم در قبضهٔ وارستگی ست

دورگردیها ز مردم تیر پرتاب من است

( بیدل دهلوی )

تا چون چنار مشرق آتش نگشته ای

کوتاه دار دست ازین آب س*ی*ن*ه تاب

( صائب تبریزی )

Mahshid Setoodeh · 26/2/20

تا صبا شانه بر آن زلف خم اندر خم زد

آشیان دل صد سلسله را، برهم زد

( شاطر عباس صبوحی )

تو را تن تو چو بند است و این جهان زندان

مقر خویش مپندار بند و زندان را

( ناصر خسرو )

تو آن شاهی که اندر شرق و در غرب

جهود و گبر و ترسا و مسلمان

( عنصری )

تا عیار عشق عیاران پدید آرند باز

زرگران نه فلک در مرد پالایی شدند

( سنایی غزنوی )

تا زُهره و مَهْ در آسمان گشته پدید

بهتر ز میِ ناب کسی هیچ ندید

( خیام )

تو آفتاب منیری چو آفتاب سپهر

چهار بالش ملک از تو زیب و فر گیرد

( سلمان ساوجی )

تو را چون معنیی در خاطر افتد

که در سلک معانی نادر افتد

( جامی )

تو خوش به دولت خواب کن گر پاسبانی بایدت

من از دعای نیم شب گردون پر از لشکر کنم

( وحشی بافقی )

تا نگاهی نکند سوی تو پنهان از من

در پی دیده چو دل، دوش کمین می کردم

( قدسی مشهدی )

تراست بر همه مردان پارسا منت

تراست بر همه گردان نامور فرمان

( عنصری )

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین