آموزش زبان ترکی استانبولی

مرسانا · 4/11/19

رنگ ها به زبان ترکی
در جدول زیر میتوانید اصلی ترین رنگ ها در زبان ترکی را به همراه

فارسی ترکی
سفید Beyaz
طوسی Gri
فیروزه ای Türküaz
آبی Mavi
آبی تیره Lacivert
سبز Yeşil
زرد Sarı
نارنجی Turuncu
قرمز Kırmızı
صورتی Pembe
بنفش Mor
قهوه ای Kahverengi
سیاه Siyah

مرسانا · 4/11/19

صرف فعل یعنی چه؟
از آنجا که در فارسی هم مانند ترکی، افعال صرف می شوند، درک این مفهوم اصلا برای فارسی زبانان سخت نیست. صرف فعل به معنای ایجاد تغییرات در فعل با توجه به فاعل جمله است. به مثال های زیر در فارسی توجه کنید:

من می خوابم.

تو می خوابی.

در دو مثال بالا، با توجه به تغییر کردن فاعل، فعل خوابیدن صرف شده است. این صرف در زبان فارسی از طریق اضافه شدن پسوندهایی مشخص به فعل صورت میگیرد. روند صرف فعل در ترکی هم به طور مشابهی از طریق اضافه شدن پسوندها انجام می گیرد اما تفاوت های کوچکی با فارسی دارد که در این درس و درس آینده با آنها آشنا می شویم.

نکته:

صرف افعال در هر زمان متفاوت خواهد بود. روندی که در این دو درس با آنها آشنا می شوید مربوط به صرف افعال در زمان حال ساده است. برای صرف افعال در زمانهای دیگر ممکن است ساختارها تا حدی تغییر کند.

صرف افعال در زبان ترکی
همانطور که گفته شد در زبان ترکی هم مشابه فارسی، صرف افعال از طریق اضافه شدن پسوندهایی به آنها صورت میگیرد. برای صرف یک فعل در زبان ترکی ابتدا باید نشانه مصدری را پیدا کرده و آن را حذف کنیم. (در فارسی نشانه مصدری “ن” است، مثلا مصدر “دیدن” بدون نشانه می شود “دید”.)

نشانه های مصدری در زبان ترکی mak/mek هستند. بعد از حذف نشانه های مصدری از افعال آنها به صورت بن درمی آیند و آماده صرف هستند. به مثال های زیر توجه کنید:

yazmak (نوشتن) – yaz

kullanmak (استفاده کردن) – kullan

yemek (خوردن) – ye

این کار ساده اولین بخش از صرف افعال است. توجه داشته باشید که شکل مصدری افعال، به نوعی شکل خنثی انها به حساب می آیند. مثلا اگر به دنبال فعلی در واژه نامه باشید، شکل مصدری آن را پیدا میکنید.

بخش دوم از صرف افعال در ترکی، کمی با فارسی متفاوت است. در اینجا باید به یک نکته در مورد فعل توجه کنید:

آیا بن فعل به حرف صدادار ختم می شود؟ (زبان ترکی 8 حرف صدادار دارد که در درس اول با آنها اشنا شدید)

در این درس تنها در مورد افعالی که به حرف صدادار ختم می شوند صحبت میکنیم و بقیه افعال را در درس بعدی بررسی میکنیم. اگر بن فعل ما به حرف صدادار ختم می شد باید به حرفی که آن ختم می شود و با استفاده از جدول زیر آن را صرف می کنیم:

آخرین حرف بن فعل a/ı e/i o/u ö/ü
Ben
-rım

-rim

-rum

-rüm

Sen
-rsın

-rsin

-rsun

-rsün

O
-r

-r

-r

-r

Biz
-rız

-riz

-ruz

-rüz

Siz
-rsınız

-rsiniz

-rsunuz

-rsünüz

Onlar
-rlar

-rler

-rlar

-rler

در درس 3 و در زمان یادگیری صرف فعل “بودن” با جدول مشابهی آشنا شدیم. در اینجا هم به طور مشابه باید با توجه به حرف آخر بن فعل از پسوند مناسب استفاده کنیم. برای مثال در پایین اقدام به صرف دو فعل می کنیم تا همه چیز را بهتر متوجه شویم.

صرف فعل yemek
برای صرف فعل yemek (به معنای خوردن) ابتدا نشانه مصدری آن را حذف می کنیم. در نتیجه بن فعل “ye” خواهد بود. حال به اخرین حرف بن فعل توجه می کنیم. اخرین حرف بن فعل، حرف “e” است. پس فعل yemek به صورت زیر صرف می شود:

yemek(ye) – خوردن

Ben yerim

من میخورم
Sen yersin

تو می خوری
O yer

او می خورد
Biz yeriz

ما میخوریم
Siz yersiniz

شما می خورید
Onlar yerler

آنها می خورند
همین روند را برای یک فعل دیگر هم انجام میدهیم تا این ساختار را بهتر یاد بگیریم.

صرف فعل başlamak
برای صرف فعل başlamak (به معنای شروع کردن) ابتدا نشانه مصدری آن را حذف میکنیم. در نتیجه بن فعل “başla” خواهد بود. حال به آخرین حرف بن فعل توجه می کنیم. آخرین حرف بن فعل، حرف “a” است. پس فعل başlamak به صورت زیر صرف می شود:

başlamak(başla) – شروع کردن

Ben başlarım

من شروع می کنم
Sen başlarsın

تو شروع می کنی
O başlar

او شروع می کند
Biz başlarız

ما شروع می کنیم
Siz başlarsınız

شما شروع می کنید
Onlar başlarlar

آنها شروع می کنند

مرسانا · 4/11/19

مرور درس قبل
در درس قبل یاد گرفتیم که در زبان ترکی، مانند فارسی برای صرف افعال ابتدا نشانه مصدری آنها (mak/mek) را حذف کرده و سپس پسوند مناسب را به ان اضافه می کنیم. البته در زبان ترکی برخلاف فارسی، اینکه بن فعل به چه حروفی ختم می شود هم اهمیت دارد و پسوندهای صرف با توجه به حروف اخر افعال انتخاب می شود.

در درس قبل با نحوه صرف افعالی که بن آنها به حروف صدادار ختم می شود آشنا شدیم. در این درس میخواهیم با نحوه صرف افعالی اشنا شویم که بن آنها به حروف بی صدا ختم می شود.

نحوه صرف افعالی که بن آنها به حروف بی صدا ختم می شود

این افعال به دو دسته متفاوت تقسیم می شوند:

افعالی که بن آنها یک سیلابی است
افعالی که بن آنها چند سیلابی است

سیلاب یعنی چه؟
شاید از کلاس اول به خاطر داشته باشید که با مفهومی به نام “بخش کردن” کلمات آشنا می شدیم. برای بخش کردن کلمه، آنها را به بخش های کوچکی با توجه به تعداد حروف صدادار تقسیم میکردیم و برای ادای هر بخش یکبار دست خود را پایین می آوردیم. مثلا برای بخش کردن واژه “کشاورز” داشتیم:

کشاورز = کِ + شا + وَرز

پس کشاورز سه بخش یا سیلاب دارد. این روش در واقع تعداد سیلاب های هر واژه را نشان میدهد.

افعال یک سیلابی
افعالی که بن آنها به حرف بی صدا ختم می شود و یک سیلاب دارد (بن آنها یک سیلابی است) با توجه به جدول زیر صرف می شوند:

آخرین حرف صدادار در بن فعل a/ı/o/u e/i/ö/ü
Ben
-arım

-erim

Sen
-arsın

-ersin

O
-ar

-er

Biz
-arız

-eriz

Siz
-arsınız

-ersiniz

Onlar
-arlar

-erler

در جدول بالا بسته به اینکه آخرین حرف صدادار در بن فعل چه باشد، میتوانید نوع صرف آن را ببینید. اگر این جدول را با جدول درس قبل مقایسه کنید متوجه می شوید که این دو جدول بسیار مشابه هستند. تنها تفاوت اضافه شدن چند حرف به پسوندهاست پس یادگرفتن آنها اصلا سخت نیست.

برای درک بهتر نحوه صرف افعال سعی میکنیم فعل yazmak (به معنای نوشتن) را صرف کنیم. ابتدا نشانه مصدری را حذف میکنیم تا فعل به صورت بن yaz درآید. بن این فعل یک سیلابی است و آخرین حرف صدادار آن هم حرف a است. با توجه به این اطلاعات فعل را صرف میکنیم:

yazmak(yaz) – نوشتن

Ben yazarım

من مینویسم
Sen yazarsın

تو می نویسی
O yazar

او می نویسد
Biz yazarız

ما می نویسیم
Siz yazarsınız

شما می نویسید
Onlar yazarlar

آنها می نویسند

برای درک بهتر، فعل çizmek (به معنای کشیدن) را صرف میکنیم. ابتدا نشانه مصدری را از فعل حذف میکنیم و بن آن به صورت çiz خواهد بود. سپس با توجه به حرف صدادار آخر آن (حرف i) آن را به صورت زیر صرف میکنیم:

çizmek(çiz) – کشیدن

Ben çizerim

من می کشم
Sen çizersin

تو می کشی
O çizer

او می کشد
Biz çizeriz

ما می کشیم
Siz çizersiniz

شما می کشید
Onlar çizerler

آنها می کشند

افعال چند سیلابی
برای افعال چند سیلابی ای که بن آنها به حروف بی صدا ختم می شود. روش صرف فعل تا حد زیادی مشابه روندهای قبلی است و تنها تفاوت های اندکی در جدول صرف وجود دارد. جدول زیر روش صرف این افعال را نشان میدهد:

آخرین حرف صدادار در بن فعل a/ı e/i o/u ö/ü
Ben
-ırım

-irim

-urum

-ürüm

Sen
-ırsın

-irsin

-ursun

-ürsün

O
-ır

-ir

-ur

-ür

Biz
-ırız

-iriz

-uruz

-ürüz

Siz
-ırsınız

-irsiniz

-ursunuz

-ürsünüz

Onlar
-ırlar

-irler

-urlar

-ürler

برای یادگیری نحوه صرف میتوانید به مثال های زیر توجه کنید:

kullanmak(kullan) – استفاده کردن

düşünmek(düşün) – فکر کردن

Ben kullanırım

من استفاده میکنم
Ben düşünürüm

من فکر میکنم
Sen kullanırsın

تو استفاده می کنی
Sen düşünürsün

تو فکر می کنی
O kullanır

او استفاده می کند
O düşünür

او فکر می کند
Biz kullanırız

ما استفاده می کنیم
Biz düşünürüz

ما فکر می کنیم
Siz kullanırsınız

شما استفاده می کنید
Siz düşünürsünüz

شما فکر می کنید
Onlar kullanırlar

آنها استفاده می کنند
Onlar düşünürler

آنها فکر می کنند

با استفاده روند گفته شده میتوان تقریبا همه افعال در زبان ترکی استانبولی را در زمان حال ساده صرف کرد.

مرسانا · 4/11/19

در زبان ترکی استانبولی، یک اسم می‌تواند شش حالت کلی داشته باشد. در زبان فارسی این حالت‌ها معمولا با حروف اضافه نمایش داده می‌شوند (مثلا مفعول با حرف اضافه را مشخص می‌شود). از جمله زبان‌هایی که اسامی حالت‌های مختلف به خود می‌گیرند زبان ترکی، روسی، آلمانی، فنلاندی و … است. زبان ترکی تنها شش حالت دارد ولی برخی زبان‌ها مانند فنلاندی 15 حالت و مجارستانی 18 حالت دارند! این حالت‌ها با پسوند به وجود می‌آیند. در جدول زیر با حالت‌ها و پسوندهای زبان ترکی آشنا می‌شوید:

جمع مفرد نقش در جمله حالت
Ler-

–

فاعل اسمی
Leri-

-(y)i

مفعول مستقیم مفعولی
Lerin-

-(n)in

مضاف الیه ملکی
Lere-

-(y)e

مفعول غیرمستقیم مفعولی
Lerde-

-de

قید مکان مکانی
Lerden-

-den

متمم مفعول به
حالت اسمی
اگر اسم در نقش فاعل جمله آمده باشد، آنگاه اسم در حالت اسمی ظاهر می‌شود، مثلا:

.Öğretmen onları gördü (معلم آنها را دید.)

.Kedi uyuyor (گربه خوابیده است)

در نقش خطابی نیز اسامی حالت اسمی به خود می‌گیرند (در برخی زبان‌ها مثل لهستانی، این حالت، پسوند خاص خود را دارد)، مثلا:

!Günaydın, anne (صبح بخیر، مامان!)

در زبان ترکی حرف تعریف معین و نامعین وجود ندارد. یکی از حالت‌هایی که می‌توان فهمید اسم معین است یا نامعین، نقش مفعول مستقیم است. اگر این واژه در جمله در حالت اسمی ظاهر شود، نامعین و اگر در حالت مفعولی مستقیم ظاهر شود معین است، به مثال‌ها توجه کنید:

.Kerem kitap aldı (کرم کتاب (نکره) خرید)

.Kerem kitabı aldı (کرم آن کتاب (معرفه) را خرید)

حالت مفعولی مستقیم
پسوند حالت مفعولی مستقیم i- است. اسامی در نقش مفعول مستقیم این پسوند را به خود می‌گیرند. از مهم‌ترین کاربردهای این حالت، معرفه کردن اسامی در زبان ترکی است. به چند مثال توجه کنید:

.Seni seviyorum (دوستت دارم)

.Kerem kitabı aldı (کرم کتابه را خرید)

نکته

زبان ترکی سه ضمیر اشاره دارد: Bu (این)، Şu (آن) و O (آن). اگر در جمله‌ای، یکی از این ضمایر مفعول بودند، باید در حالت مفعولی ظاهر شوند، یعنی:

Bunu aldım. (Bu + (n)u)

(آن را خریدم)

ضمایر اشاره در حالت‌ها مفعولی مستقیم و مفعولی غیر مستقیم
حالت مفعولی غیرمستقیم حالت مفعولی مستقیم
Burada Bunu
şurada Şunu
orada Onu
توجه

ضمیر اشاره Şu نه دور است و نه نزدیک. چیزی بین این دو ضمیر اشاره است.

حالت اضافی (مضاف و مضاف الیه)
حالت اضافی عمدتا رابـ*ـطه بین مالک و شی متعلق به او را نشان می‌دهد مثلا Onun kitabı یعنی کتاب او. (n)In و (n)in پسوندهای این حالت هستند. اگر حرف آخر واژه صدادار باشد، چون دو حرف صدادار نمی‌توانند پشت سر هم بیایند، حرف n میانجی بینشان قرار می‌گیرد، مثلا Leyla’nın kitabı یعنی کتاب لیلا.

حالت مفعولی غیرمستقیم
برخی افعال علاوه بر مفعول مستقیم، به مفعول غیرمستقیم نیاز دارند، مانند فعل دادن (چیزی را به کسی دادن). به جمله زیر نگاه کنید:

.Mehmet’e oyuncak ver (عروسک را به محمد بده)

در مثال بالا عروسک مفعول مستقیم و محمد مفعول غیرمستقیم است.

علامت ’ فقط به خاطر این به کار رفته است که Mehmet اسم خاص است.

پسوند حالت مفعولی غیرمستقیم، نقش حرف اضافه «به» را نیز ایفا می‌کند، مثلا Eve می‌شود «به خانه».

.Eve gidiyorum (به خانه می‌روم.)

حالت مکانی
این حالت معادل حرف اضافه «در» در زبان فارسی است. پسوند de/da نشاندهنده این حالت است، مثلا:

.Evde ders çalışıyorum (در خانه درس می‌خوانم.)

.4’te kafede olurum (در ساعت 4 در کافه خواهم بود.)

حالت مفعول به
حال مفعول به در فارسی با حرف اضافه «از» ساخته می‌شود. این حالت مفهوم جهت‌گیری را دارد و نشان می‌دهد فعل به چه جهتی اشاره دارد. این حالت در پاسخ به پرسش‌های نظیر «از کجا»، «از چی» و «از کی» به کار می‌رود، مثلا:

.Marketten geliyor (از مغازه می‌آید.)

مرسانا · 4/11/19

«ضمیر شخصی» واژه‌ای است که در جمله جایگزین اسم می‌شود یا برای اینکه دوباره آن اسم تکرار نشود یا برای اینکه جمله کوتاه‌تر شود. در این درس می‌خواهیم با کاربرد ضمایر و ساختار دستوری آن در زبان انگلیسی آشنا شویم.

ضمیر فاعلی
ضمیر فاعلی کلمه‌ای است که جانشین اسم فاعل می‌شود. این ضمایر در فارسی دارای معادل هستند (من، تو، او، ما، شما، آنها). در جدول زیر با این ضمایر آشنا می‌شویم:

ضمیر جمع ترکی فارسی ضمیر مفرد ترکی فارسی
biz ما ben من
siz شما sen تو
onlar آنها O او
نکته

به دلیل اینکه در زبان ترکی، به انتهای افعال پسوند می‌چسبد، فعل به تنهایی بازگوکننده شخص و مفرد و جمع بودن هست و در بسیاری از موارد، به خصوص در مکالمات یا گفتار روزمره، ضمیر فاعلی در ابتدای جملات آورده نمی‌شود، مثلا:

Sen güzelsin = Güzelsin (تو زیبایی)

توجه

در زبان ترکی، ضمیر احترام وجود دارد و برای احترام هنگام خطاب به یک فرد از ضمیر siz به معنای شما استفاده می‌کنند.

ضمیر مفعولی
ضمایر شخصی مفعولی جایگزین مفعول جمله می‌شوند. در زبان فارسی این ضمایر معادلی ندارد و ما ضمیر مفعولی را با ترکیب حروف اضافه (معمولا “را” و “به”) با ضمیر می سازیم (به من، برای او …). در زبان ترکی، ضمیر مفعولی با چسباندن پسوند مفعولی به ضمایر فاعلی ساخته می‌شود. یکی از پسوندهای مفعولی معنای را و یکی معنای به می‌دهد. در جدول زیر با این ضمایر آشنا می‌شویم:

ترجمه ضمیر مفعولی (غیر مستقیم) ترجمه ضمیر مفعولی (مستقیم)
به من bana من را beni
به تو sana تو را seni
به او ona او را onu
به ما bize ما را bizi
به شما size شما را sizi
به آنها onlara آنها را onları
ضمایر در حالت مکانی
معادل فارسی این ضمایر در فارسی «نزد من، نزد تو، …» است. حرف اضافه نزد/پیش/دست در ترکی به صورت پسوند به انتهای ضمیر می‌چسبد:

bizde نزد ما bende نزد من
sizde نزد شما sende نزد تو
onlarda نزد آنها onda نزد او
ضمیر در حالت مفعول به
حرف اضافه «از» در زبان ترکی به صورت پسوند به ضمیر می‌چسبد. این حالت در جملات مقایسه‌ای و مفعول به استفاده می‌شود:

bizden از ما benden از من
sizden از شما senden از تو
onlardan از آنها ondan از او

مرسانا · 4/11/19

ضمایر ملکی در زبان ترکی دو نوع هستند، ضمایر ملکی شخصی که برای انسان و ضمایر ملکی اشاره‌ای که برای غیرانسان و اشیا به کار می‌رود.

ضمیر ملکی شخصی
ضمیر ملکی شخصی تنها برای انسان به کار می‌رود و قبل از اسم می‌آید. دقت کنید که اسم بعد از این ضمایر باید پسوند ملکی به خود بگیرند. در جدول زیر هم با ضمایر ملکی و هم با پشوندهای ملکی آشنا می‌شویم:

ترجمه مثال پسوند ملکی ضمیر ملکی شخصی
خانه من Benim evim
-im

benim
خانه تو Senin evin
-in

senin
خانه او Onun evi
-i

onun
خانه ما Bizim evimiz
-imiz

bizim
خانه شما Sizing evinis
-iniz

sizin
خانه آنها Onlarin evleri
-leri

onlarin
نکته 1: چون پسوندی که به اسامی متصل می‌شود، خود نشانگر مالکیت است، می‌توان ضمایر ملکی را حذف کرد و تنها اسم را همراه با پسوند ملکی آورد، مثلا : evim

نکته 2: اگر اسم با حرف صدادار تمام شود (مانند araba به معنای ماشین) آن وقت پسوند ملکی که به آن می‌چسبد بدون حرف صدادار می‌آید، چون دو حرف صدادار نمی‌توانند پشت سر هم بیایند، مثلا:

Benim arabam

Senin araban

نکته 3: اگر اسمی به حرف صدادار ختم شود و پسوند ملکی بخواهد به آن اضافه شود، چون دو حرف صدادار نمی‌توانند پشت سر هم بیایند در حالت سوم شخص مفرد، پسوند ملکی به جای i- به si- تبدیل می‌شود تا بین دو حرف صدادار فاصله بیفتند، مثلا:

Onun arabasi

نکته 4: پسوند ملکی بر اساسا اصل تطابق آوایی چند حالت دارد»:

برای واژه‌هایی که حرف آخرشان صدادار است، بر اساس اصل تطابق آوایی، ابتدای پسوندها بر اساس حرف آخر واژه‌ها عوض می‌شوند، مثلا برای پسوند miz- اگر آخرین حرف صدادار کلمه a,ı باشد به mız، اگر e,i باشد به miz ، اگر o,u باشد به muzو اگر ö,ü باشد به müz تبدیل می‌شوند. در جدول زیر ضمایر ملکی و پسوند ملکی به همراه مثالی آورده شده است:

ترجمه مثال پسوند ملکی ضمیر ملکی
ماشین من Benim arabam
-m

benim
ماشین تو Senin araban
-n

senin
ماشین او Onun arabası
-si/-sı/-su/-sü

onun
ماشین ما Bizim arabamız
-miz/-mız/-muz/-müz

bizim
ماشین شما Sizin arabanız
-niz/-nız/-nuz/-nüz

sizin
ماشین آنها Onların arabaları
-leri/-ları

onlarin
توجه:

دو حرف صدادار نمی‌توانند پشت سر هم بیایند، به همین دلیل، در زمان سوم شخص مفرد یک s میانجی بین پسوند و واژه قرار گرفته است.

پسوند ملکی برای واژه‌هایی که حرف آخرشان بی‌صدا است:

اگر واژه‌ای که بعد از ضمیر ملکی آمده، مختوم به حرف بی‌صدا باشد، پسوند ملکی به صورت زیر می‌آید. بر اساس اصل تطابق آوایی، ابتدای پسوندها بر اساس حرف آخر واژه‌ها عوض می‌شوند، مثلا برای پسوند imiz- اگر آخرین حرف صدادار کلمه a,ı باشد به imız، اگر e,i باشد به imiz ، اگر o,u باشد به imuz و اگر ö,ü باشد به imüz تبدیل می‌شوند. در جدول زیر ضمایر ملکی و پسوند ملکی به همراه مثالی آورده شده است:

ترجمه مثال پسوند ملکی ضمیر ملکی
دست من Benim kolum
-im/-ım/-um/-üm

benim
دست تو Senin kolun
-in/-ın/-un/-ün

senin
دست او Onun kolu
-i/-ı/-u/-ü

onun
دست ما Bizim kolumuz
-imiz/-ımız/-umuz/-ümüz

bizim
دست شما Sizin kolunuz
-iniz/-ınız/-unuz/-ünüz

sizin
دست آنها Onların kolları
-leri/-ları

onlarin
ضمیر ملکی اشاره‌ای
این ضمایر ملکی تنها برای غیر انسان و اشیا به کار می‌روند و قبل از اسم می‌آیند. پسوندی که بعد از این اسامی می‌آیند برای اسامی مفرد –i و برای اسامی جمع –leri است. در جدول زیر با این ضمایر و پسوندهای ملکی اسامی آشنا می‌شویم:

ترجمه مثال پسوند ملکی ضمیر ملکی اشاره‌ای
خانه این bunun evi
-i

bunun
خانه آن Şunun evi
-i

Şunun
خانه آن Onun evi
-i

onun
خانه اینها Bunların evleri
-leri

Bunların
خانه آنها Şunların evleri
-leri

Şunların
خانه آنها Onlarin evleri
-leri

onlarin
به چند مثال دیگر توجه کنید:

Evin odası (اتاقِ خانه)

Kedinin yemeği (غذای گربه)

مرسانا · 4/11/19

ضمیر انعکاسی ضمیری است که معمولا به عنوان مفعول جمله به کار می روند زمانی که فاعل و مفعول جمله یکسان باشند. این ضمایر در زبان فارسی به صورت شکل صرف شده از واژه “خود” نوشته می شوند. این ضمایر سه حالت فاعلی، مفعولی و ملکی دارند. در جدول زیر با این ضمایر آشنا می شویم:

خودم kendim
خودت kendin
خودش kendisi
خودمان kendimiz
خودتان Kendiniz
خودشان kendileri
حالت ملکی این ضمایر به این شکل است که بعد از کلمه kendi واژه را با پسوند مالکیت می‌آوریم، مثلا:

kendi kitabım (کتاب خودم)

kendi evimiz (خانه خودمان)

ضمیر متقابل
ضمایر همدیگر و یکدیگر ضمایر متقابل یا دوسویه نامیده می‌شوند. از این ضمایر زمانی استفاده می‌شود که فاعل جمله جمع باشد و فعل جمله مفهوم انجام عمل متقابل را بدهد. این ضمیر مانند ضمیر انعکاسی دارای سه حالت فاعلی، مفعولی و ملکی است. توجه کنید که این ضمیر حالت مفرد ندارد. در ادامه با این ضمایر آشنا می‌شویم:

(birbirimiz (birbirlerimiz – اول شخص جمع

(birbiriniz (birbirleriniz – دوم شخص جمع

birbirleri – سوم شخص جمع

مرسانا · 4/11/19

ضمایر اشاره در زبان ترکی استانبولی برای اشاره به اشیا به کار می‌رود نه برای افراد. در جدول زیر با این ضمایر آشنا می‌شویم:

ترجمه مثال معادل فارسی ضمیر اشاره
این یک کتاب است.
Bu bir kitap.

این bu
آن یک کتاب است.
Şu bir kitap.

آن (معادل دقیق در فارسی ندارد؛ چیزی بین این و آن است). şu
آن یک کتاب است.
O bir kitap.

آن O
اینها کتاب هستند.
Bunlar kitaplar.

اینها bunlar
آنها کتاب هستند.
Şunlar kitaplar.

آنها (معادل دقیق در فارسی ندارد؛ چیزی بین اینها و آنها است). şunlar
آنها کتاب هستند.
Onlar kitaplar.

آنها onlar

نکته 1: در حالت جمع، بین ضمیر اشاره و پسوند جمع حرف n میانجی آمده تا دو حرف صدادار پشت سر هم نیایند.

نکته 2: این ضمایر اشاره، هرگاه قبل از اسم بیایند، صفت اشاره محسوب می‌شوند.

مرسانا · 4/11/19

ضمایر نامعین زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که بخواهیم درباره چیز یا فردی نامشخص و مبهم صحبت کنیم یا اینکه در مورد موضوعی عمومی بدون توجه به فرد یا چیزی خاص صحبت کنیم. در جدول زیر با این ضمایر آشنا می شویم:

her

هر، همه
hiç

هیچ
herhangibir

هیچ
bir

یک
bazı

بعضی
bütün

همه
herşey

همه چیز
birşey

چیزی (مفرد)
birşeyler

چیزهایی (جمع)
hiçbir şey

هیچ چیز
herhangibir şey

هر چیزی
herkes

همه
birisi

یک نفر
birileri

چند نفر
hiç kimse

هیچ کس
herhangi birisi

هر کس
(bunların) hepsi

همه اینها
(onların) hepsi

همه آنها
hepimiz

همه ما
hepimiz

همه شما
(bunların) hiçbiri

هیچ کدام از اینها
(onların) hiçbiri

هیچ کدام از آنها
hiçbirimiz

هیچ کدام از ما
hiçbiriniz

هیچ کدام از شما
(bunların) bazıları

بعضی از اینها
(onların) bazıları

بعضی از آنها
bazılarımız

بعضی از ما
bazılarınız

بعضی از شما
هر کدام از این ضمایر که مفهوم منفی دارد (مانند هیچ کدام، هیچ کس و …) باید در جمله منفی بیایند و ضمایری که مثبت هستند (مانند همه، چیزی، بعضی از ما و …) باید در جملات مثبت بیایند، به مثال‌ها توجه کنید:

.Burada hiçkimse yok (اینجا هیچکس نیست.)

.Herşey yolunda (همه چیز خوب است.)

مرسانا · 4/11/19

وجه التزامی برای بیان کارهایی است که در آنها التزام وجود داشته باشد. در فارسی، این وجه را با اضافه کردن ب‍ به ابتدای بن مضارع می‌سازیم، مثلا بروم، بدانم، بخورید و …

حالت مثبت
در حالت مثبت وجه التزامی، بر اساس اصل تطابق آوایی، یکی از پسوندهای زیر را برای ضمایر فاعلی انتخاب می‌کنیم. در جدول زیر با این پسوندها آشنا می‌شوید:

برویم gidelim
Biz (y)-elim/-alım

بروم gideyim
Ben (y)-eyim/-ayım

بروید gidesiniz
Siz (y)-esiniz/-asınız

بروی gidesin
Sen (y)-esin/-asın

بروند gideler
Onlar (y)-eler/-alar

برود gide
O (y)-e/-a

حالت منفی
نخوریم yemeyelim Biz –meyelim/-mayalım نخورم yemeyeyim Ben -meyeyim/-mayayım
نخورید yemeyesiniz Siz -meyesiniz/-mayasınız نخوری yemeyesin Sen -meyesin/-mayasın
نخورند yemeyeler Onlar -meyeler/-mayalar نخورد yemeye O -meye/-maya
سوالی مثبت و منفی
کافی است پس از هر فعل پسوند سوالی mi/mı را بیاوریم، مثلا:

?dinleyeyim mi (گوش بکنم؟)

?kabuletmeyeyim mi (قبول نکنم؟)

فعل بودن در وجه التزامی
فعل بودن در وجه التزامی از فعل olmak ساخته می‌شود.

biz olalım ben olayım
siz olasınız sen olasın
onlar olalar o ola

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین